Φίλος όταν το γράφαμε, ακουγόταν πολύ πιο μπάσο :D
Ήταν τέζα ο πίσω μαγνήτης και 70% ο μπροστινός, με το tone στο 60% με 70%- για να έχει «μύτη», αλλά και «σώμα».
Ως προς το φινάλε, τι να πω... «Κάνε μια φαντασία», ο ένας, «βάρα και καμιά αρμονική» ο άλλος... ;D
Μέχρι και... σόλο μου ζητήθηκε :o ;D
Αρνήθηκα σθεναρά- Θου κύριε, hard rock κομμάτι παίζαμε. Δώστε κιθάρες στο λαό -και τι κιθάρες 8) - τι σόλα μπάσο;
Α, και ναι πήγα να εξοντώσω την κατσαρίδα, διότι αποσπούσε τον παραγωγό από το έργο του ;D
Πάντως τα κουμπαράκια «ζωγράφισαν» ξανά.
Ο δε G, τείνει να γίνει (και) φωνητική αποκάλυψη- εκτός από κιθαριστική.
Και φυσικά χωρίς τον «magic fingers» Φιούζιο δουλειά δεν γίνεται.
ΥΓ: Μαέστρο την άλλη φορά λιγότερο ψήσιμο στις πίτες ;D