Συν γέροντες κακώς έθιξα νωρίτερα το θέμα agathis- έπρεπε να θυμηθώ ότι οι κσυλό συζητήσεις είναι τζιζ, ατέρμονες και αδιέξοδες.
Παρόλα αυτά θα πω τούτο: Το καιρό εκείνο (1957) γέροντας κατασκευαστής παρουσίασε το (upedated) P με τη μορφή που το γνωρίζουμε ως σήμερα.
Τα κσύλα που (κατά κόρον) χρησιμοποιήθηκαν από την μαμά F για το εν λόγο κούτσουρο ήταν alder- ash.
Ο ήχος του δε, χαρακτηριστικότατος (το κλονγκ/ κλονγκ που λέω εγώ)- παίζει P και το ακούς τρία τετράγωνα μακρυά.
Κάτι Squier P που πέρασαν από τα χέρια μου- με τα κσύλα που βάζει τώρα agathis/basswood/ αγριοκερασιές/ αγριοπασατεμπιές- για P δεν τα άκουσα.
Αντιθέτως, κάτι γιαπωνέζικες κόπιες 70ς/ 80ς, αλλά με τα «σωστά» κσύλα, ακουγόντουσαν P.
Τώρα θα μου πεις, μας έχει ζαλίσει με την εμμονή σου με τα κσύλα...
Νταξ μωρέ... Κουβέντα να γίνεται ;)