Terry RoscoeBeck5

Πριν δύο ημέρες ο αιώνιος, ο ανυπέρβλητος, ο τιτάνας είχε γενέθλια. Ο θεός μας αγαπητοί τετράχορδοι σύντροφοι...

Γιατί φίλος, τι σου συνέβη; Έπεσε το internet ή λόγω γήρατος βίωσες κάποια ξαφνική απώλεια ακοής; ??

Συμφωνώ και επαυξάνω. Ο Στράτος από το τίποτα (στην κυριολεξία) απλά "ζωγράφισε". Με αυτές τις- να τις πω "synth"- κιθάρες έφτιαξε όλη την ατμόσφαιρα. Και αφήνω την σολιστική- σούπερ μετρημένη, αλλά απόλυτα to the point- φρασεολογία του. Αυτό το κομμάτι μπορεί να λέει παράγκας, αλλά είναι αποτέλεσμα της μουσικής ιδιοφυΐας του Στράτου.

Πραγματικά, αυτή η παράμετρος συνεχίζει να αποτελεί οικουμενικό μυστήριο... Άσε που για να μας δελεάσει να συμμετέχουμε στις καλλιτεχνικές ακροβασίες του μας έχει τάξει παγκόσμια περιοδεία, private jet και πολλά άλλα. Αλλά έχουμε παραμείνει μόνο στα τσίπουρα ? dim καλά τα λες και δίκιο έχεις. Αλλά... Ελπίζω πάντως ότι σύντομα θα προκύψει ένα μουσικό resurrection. Θα δείξει.

Βρε πανάθεμα σας μη σας πω καμιά κουβέντα (αγαπητοί φίλοι και πρώην συνεργάτες), δεν άνοιξα το θέμα για να με... "λιβανίσετε" ?. Κάτι, οτιδήποτε, για τις καλλιτεχνικές δημιουργίες δεν έχει; Κάτι για τον δημιουργό; Όσο για τον μπασόσαυρο (Νίκο το βρήκα θεϊκό), τώρα τείνω μάλλον προς κουλόσαυρο. Διότι ως γνωστό fatherhood kills music.

Γεια σου Νίκο Ε, είχα εμφανιστεί και πριν λίγες εβδομάδες λόγω... νοσταλγίας. Εδώ πάντως κάνω τον αγγελιοφόρο του παράγκα ? ΥΓ: Και εγώ ελπίζω σε πιο συχνή παρουσία, αλλά περιμένω να μεγαλώσουν και άλλο τα παιδάκια μου, μπας και αξιωθώ να πιάσω λίγο σοβαρά το μπάσο, διότι τώρα βράσε όρυζα ...

Να το πω blast from the past, να το αποκαλέσω ghost of the Christmas past, δεν ξέρω... Αλλά ας δούμε τι έχουμε εδώ και κυρίως ποιους έχουμε εδώ: Καταρχάς τον αγνό, πηγαίο και άδολο καλλιτέχνη που τα παλιότερα μέλη του forum στο παρελθόν συχνά- πυκνά είχαν ανακηρύξει "artist of the year" (σ.σ. ποτέ και σε καμία περίπτωση), τον διαβόητο Samy Paraga. Ο παράγκας με δόλιους και υποδόριους τρόπους (τσίπουρα εξαιρετικής ποιότητας) παρέσυρε μια πλειάδα μελών του forum να τον συνδράμουν στις καλλιτεχνικές του αναζητήσεις (σ.σ. ήμαρτον, τι γράφω...). Ο υποφαινόμενος, ο Στράτος-fusiongtr, o κ. Σπύρος Τυρέας γνωστός ως pipityri, καθώς και ένας ντράμερ που δυστυχώς δεν γνωρίσαμε ποτέ- κατά την πάγια τακτική στις ηχογραφήσεις του αγνού και πηγαίου καλλιτέχνη- συνεισφέραμε το κάτι τις μας. Πρώτο άσμα τα Μεταξωτά της Μελίνας Κανά. Το καστ: Παράγκας τραγούδι και κιθάρες-βαβούρα στο φινάλε. Στράτος τα πάντα όλα (κιθάρες "φευγάτες", κιθάρες πιο "φευγάτες") και επί της ουσίας το έκανε κομμάτι. Εγώ πάλι έπαιξα μπάσο με μια allure... μπουζουκιού για τις ανάγκες του τραγουδιού, καθώς το budget ήταν "σφιχτό" και δεν είχαμε για μπουζουξή! Η ηχογράφηση (εγώ και ο Στράτος) έγινε ή το 2014 ή το 2015 αν θυμάμαι καλά. Μετά αράξαμε και πετούσαμε τάπες στο βαρέλι, περιμένοντας να "ωριμάσει" ο καλλιτέχνης. Του πήρε μερικά χρόνια... Το έτερο άσμα είναι "φρέσκο", εγώ έγραψα πριν μερικούς μήνες, μετά προστέθηκε ο Σπύρος, cajon παίζει ο Βασίλης Δηβόλης και ο παράγκας που δεν ξέρω τι κάνει (α ναι, τα υπόλοιπα)... Αυτά τα ολίγα και enjoy τέχνη λέμε.

Sorry φίλος... Η μακρά απουσία μου έχει προκαλέσει μια... αμνησία. (Ξέχασα ότι κάνουμε (και) πλάκες) ? Αλλά μάθε και εσύ βρε παιδί μου κάνα μπαρεδάκι...

Ναι, αλλά εκεί είναι και το "μυστικό" του σοναρίσματος. Βέβαια τα Dingwall είναι love/hate material. Δεν είναι για όλους λόγω αυτής της "ιδιαιτερότητας", αν και είναι απλά συνήθειο. Καλά, δεν είναι για όλους βέβαια λόγω και της τιμής τους, αν και έχει βγάλει και πιο "φθηνά" μοντέλα. Όμως σε σχέση με τα ακριβά- που δεν είναι αυτά που κυκλοφορούν στον Thomann- τα μπράτσα τους είναι πολύ πιο... μπαμπάτσικα. Ή να το θέσω διαφορετικά: Αν σου αρέσουν τα Ρ μπράτσα, δικό σου. Όμως στα ακριβά μοντέλα τα μπράτσα είναι "αέρας" ή κατ' αναλογία κάτι σαν slim C shape ενός Geddy Lee JB (αν και αναφέρομαι σε 5χορδα). Θυμάμαι που είχα πιάσει ένα από τα πρώτα Combustion και μετά ένα άλλο από μια πολύ ακριβή σειρά (μπορεί αν ήταν Prima Artist ή κάτι συναφές) και για τα γούστα μου ήταν η μέρα με τη νύχτα. Το μπράτσο του Combustion μου έκανε για... ρόπαλο (Precision ένα πράμα)?

Το λες γιατί μάλλον δεν έχεις ακούσει την απόλυτη Β. Και αυτή είναι των Dingwall- το ultimate σονάρισμα. Βέβαια αυτή είναι άλλη κουβέντα...

Και απ' εδώ και από αλλού, δεν είναι εκεί το θέμα. Το παράδειγμα περί νέου thread δεν είναι fictional. Τα παρελθόντα έτη ανάλογα νήματα έκαναν παρέλαση στο "μαγαζί"- φθηνό 5χορδο, δεν "λαλάει" καλά η Β, να αλλάξω μαγνήτες μπας και παίξει; Βέβαια αν κάποιος έχει 200 ευρώ για ένα introduction στα 5χορδα, γιατί όχι...

Ναι, καραμούζα (και γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε) ... Βέβαια κάποιος μπορεί να είναι ΜΜ addicted. Αν είναι δεν θα πλησιάσει μια κόπια. Αν πάλι κάποιος θέλει να γίνει ΜΜ addicted, εκεί θα πρέπει να βάλει το χέρι στην τσέπη για το original, διότι η κόπια όχι δεν θα του καλύψει το addiction, δεν θα του το προκαλέσει καν...

Εεεε... θέλω να σου πω ότι σήμερα έπαιξες και εσύ ρόλο που επισκέφθηκα το "μαγαζί". Ας πούμε ότι σε άκουγα... κάπου και είπα δεν πάω να ρίξω μια ματιά να δω τι κάνουν αυτές οι ψυχές;

Καλώς σας ξαναβρήκα. Τα ΜΜ είναι (και αυτά) υπέροχα. Και ο Νέστορας έχει εν μέρει δίκιο- το μπάσο έπαιζε υπέροχα. Όμως μαζί του είχα ένα πρόβλημα: Δεν το "άκουγα" και αποσαφηνίζω το "άκουγα". Εγώ είμαι πετροβολημένος με τα JB. Τα αυτιά μου έχουν "κουρδίσει" επάνω στον ήχο τους. Και καθώς το ΜΜ δεν ήταν Jazz, δεν το "άκουγα", κάτι μου έλειπε, κάτι δεν άκουγα... Ομοίως είχα αγοράσει ένα Ρ- πρέπει να ήταν του '78 ή του '79. Δεν το "άκουγα". Και αυτό το πούλησα, διερωτώμενος βέβαια γιατί το αγόρασα in the first place ? Οπότε sir συγχώρα με, αλλά ήταν θέμα... αυτιών.

Πω... πω... είχα ξεχάσει πόσα χρόνια είχα να βρεθώ στο "μαγαζί". Hallo everybody. Αλλά ας πάμε στην "ταμπακιέρα". Το μπασάκι ακούγεται "αξιοπρεπές", αλλά... Καμία κόπια ΜΜ δεν μπορεί να ακουστεί σαν το original. Στην καλύτερη περίπτωση θα ακουστεί στο πολύ... περίπου. Και μιλάω εκ πείρας γιατί κάπου έχω ένα "ΜΜ" να μου βρίσκεται. Το ash και τα ηλεκτρονικά του original του δίνουν έναν πολύ ιδιαίτερο ήχο που οι κόπιες αδυνατούν να αναπαράγουν. Στα Fender αντίγραφα, σε γενικές γραμμές τα πράγματα είναι πολύ πιο εύκολα, αλλά στα ΜΜ όχι. Και μια ακόμη παρατήρηση για το συγκεκριμένο μπάσο της ΗΒ: Είναι σίγουρα NO από εμένα 5χορδο των 200 ευρώ. Και αυτό γιατί 99% θα ακολουθήσει νέο thread με τίτλο "δεν ακούγεται καλά η Β να αλλάξω μαγνήτες;" ΥΓ: Ο sir Νέστορας ακόμα με βρίζει που πούλησα ένα ΜΜ StingRay που είχε περάσει από τα χέρια μου, αλλά ατυχώς δεν... αγαπηθήκαμε!

Ως proud owner Squier JB, θα σου πω ότι κλειδιά και καβαλάρης είναι για να αλλάζουν. Και όχι πχ ότι τα κλειδιά χάνουν, αλλά είναι τόσο συγκλονιστικά μάπα το μέταλλο τους, που όταν θα βάλεις κάτι πιο "κανονικό", θα σοκαριστείς (ευχάριστα) με την αλλαγή του ήχου. Το έχω πάθει... ? ΥΓ: Είχα καιρό να επισκεφτώ το... μαγαζί. Τι έκανε πάλι αυτός ο admin!

Αυτό εδώ για κάποια αιτία με πάει πίσω σε εποχές που όλα ήταν πιο απλά... ΥΓ: Μου λείπει ο audiokostas και το τόσο εύστοχο χιούμορ του.

Αν θες την άποψη μου, πάρε τον φτηνότερο που θα βρεις. Και θα σου πω γιατί: Η ένταση της μελέτης που θες, δεν θέλει τίποτα "εξειδικευμένο". Απλά να ακούγεται αξιοπρεπώς. Όσο για το 5χορδο, ε, κουτσά- στραβά θα ακούσεις τη Σι- όσο αυτό είναι εφικτό με ένα 8ιντσο ή 10ιντσο ηχείο στη φτηνή κατηγορία. Προσωπικά αυτό που θες να κάνεις, το κάνω με έναν Park 20W και μια χαρά που είναι...

Η ακρόαση μου προκάλεσε άγχος. Αυτό το πατάω- δεν πατάω, είμαι- δεν είμαι στον τόνο, δεν ήταν το καλύτερο μου.

Φίλος με σοκάρεις. Τόσους πολλούς συνταξιούχους έχουμε στο Noiz; ΥΓ: Εντάξει, γνωρίζω ορισμένους... γέροντες, αλλά και πάλι δεν μου βγαίνουν τα "κουκιά" ;D

Ναι, το ένα αναφέρεται σε άτομο και το άλλο σε... έπιπλο ή μεταφορικό μέσο. Carriola: Ξύλινο κρεβάτι- χειράμαξα στα ιταλικά ;D

Δεν είναι και κάνα αριστούργημα της τέχνης, αλλά μπορεί ο καλλιτέχνης να εκφράζει τον προσωπικό, βιωματικό, πόνο του. Μπορεί το εικονιζόμενο "τούμπανο" να τον παράτησε για το pool boy, αφού πρώτα του "τίναξε" τις πιστωτικές κάρτες και του τράκαρε το αμάξι, οπότε να εκφράζει μια δικαιολογημένη οργή. Επιπρόσθετα, το εν λόγω τραγούδι μπορεί να έχει και άλλη χρήση. Μπορεί να γίνει- τυχαίο παράδειγμα- αφιέρωση στη κυβέρνηση ή κάπου αλλού...

Ήμαρτον... περίμενα να δω τον Σουηδό, τον Vai ή κάποιους ανάλογους τέλος πάντων. ;D Αντ' αυτών πέφτω πάνω στο Sir, τον SF, τον Περικλή και έναν ψηλέα που μου είναι παντελώς άγνωστος... Και απ΄ότι διαβάζω ο Koch είναι G, οι άλλοι τρεις όμως; Οπότε μήπως ο Sir εννοεί G1;

Ε, το συγκεκριμένο δεν το λες απλά... κιθαρομάγαζο. "Ναός" θα ήταν πιο δόκιμος όρος, ιδιαίτερα αν είσαι αρρωστάκι με τα vintage κούτσουρα. ;)

Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο. Είναι απίστευτη η ροπή ορισμένων προς την κακογουστιά...