Terry RoscoeBeck5

Είναι συνδυασμός heavy relic- heavy pimped !!!

Αυτό σου κάνει; Έχει διάσημο ιδιοκτήτη...

Προσωπικά θεωρώ πώς όχι. Νομίζω ότι όλα κάνουν την ίδια δουλειά. Βέβαια αν δεις δεξιά και αριστερά υπάρχουν κάποιες θεωρίες που αναφέρουν ότι τα short γράφουν καλύτερα στο mix, έχουν καλύτερες χαμηλές, λιγότερο tension κλπ (απλά τις αναφέρω, δεν έχω άποψη). Αντίθετα, θεωρώ ότι αν δεν έχεις παλάμη "κουπί" ή είσαι κιθαρίστας που θέλει και ένα μπάσο, θα προτιμήσεις ένα short scale για πιο ευκολόπαικτο με βάση αυτά τα δεδομένα. ΥΓ: Επίσης θεωρώ ότι αν ο... θεός (θείος Leo) τα ήθελε short, θα τα είχε φτιάξει short εξ αρχής. Προτίμησε τις 34" οπότε ποιοι είμαστε εμείς να τον κρίνουμε ?

Το scale είναι η απόσταση από τη γέφυρα ως το nut. Στα... κανονικά μπάσα είναι 34''. Από εκεί και κάτω είναι short scale και συνήθως έτσι αποκαλούμε τα 30''. Υπάρχουν βέβαια και κάποια που είναι medium short- που το μήκος μπορεί να κυμανθεί από 31'' ως 33''. Δηλαδή σε σχέση με τα... κανονικά μπάσα, τα short scale είναι λίγο πιο... μπασμένα.

Ημέρα: 3 Short scale: 2 Κοίτα να δεις που έγινε... θρίλερ το ματσάκι ? Πάντως μέχρι στιγμής δεν έχει εμφανιστεί κανένα "βαρύ κανόνι": Κάποιο Dingwall, Fondera, Ritter- για να αναφέρω μερικά. Αλλά επίσης με έχει εντυπωσιάσει που δεν είδαμε έστω και ένα από τα τόσα Warwick, που ήταν τόσο της... μοδός πριν από μια δεκαετία (και βάλε).

Αυτό λόγω των μαγνητών- πιο ευέλικτο με P/J ΥΓ: Μπήκε... γκολ!!! Κάποιος ψήφισε short scale. ΥΓ2: Body... Nato ? Νομίζω δεν υπερέβαλα όταν έλεγα για τις... ρίζες αγριοπασατεμπιάς ?

Ποιος κολλάει σε τέτοιες... λεπτομέρειες. Έχει και 24 τάστα και (κυρίως) μπορείς με αυτό να ξεφουρνίζεις τις πίτσες από τον φούρνο ? Έχεις προσπαθήσει να ξεφουρνίσεις πίτσα με JB; Ένα δράμα... ΥΓ: Ας το πάμε λίγο σοβαρά τώρα. Αν και είναι ένα μπάσο το οποίο μου κάθεται στο λαιμό (Gibson) αν κάποιος ήθελε ένα short scale, θεωρώ ότι θα έπρεπε να τσεκάρει κάποιο από αυτά- κάποιο ΕΒ. Προσωπικά βγάζω φλύκταινες μαζί τους, αλλά περί ορέξεως...

Εάν είσαι αισθητικά τολμηρός και μοδάτος... Αν δεν συμβιβάζεσαι με τα τετριμμένα και με τα πολυ-φορεμένα...? Αν θέλεις να ξεχωρίζεις, αν θέλεις να κάνεις τη διαφορά... ? Αυτό:

Έβλεπα νωρίτερα και του dim... Εδώ μιλάμε για απόλυτο κοπιάρισμα ενός '77-'78 JB (πλην του headstock φυσικά)- ακόμα και στα κιλά ? Α και να μην ξεχάσω... Ημέρα: 2 Short scale: 0

Ωραίος ο ήχος (και το παίξιμο). Εμένα μου λείπει λίγη «αγριάδα» στον ήχο- ενδεχομένως να αναφέρομαι στο σκάσιμο που είπε ο Σπύρος. Μου ακούγεται αρκετά πιο «στρογγυλός» σε σχέση με τον original- όχι βέβαια ότι αυτό είναι μειονέκτημα, καθώς όπως προείπα είναι ένας καλός ήχος. Αλλά ας σου τα πούνε οι κιθαρίστες που είναι τα... χωράφια τους ?

Από τα Ibanez που έχουν περάσει από τα χέρια μου, το verdict είναι ένα: Το value for money είναι understatement. Πάντα δίνουν πολλά περισσότερα από την τιμή τους. ΥΓ: Και μόλις μου θύμισες ότι στη ντουλάπα υπάρχει ένα '82 ή '83 Ibanez ?

Το πέρασα και εγώ αυτό στάδιο... Στην περίπτωση μου αφορά την μετάβαση από την εμμονή για vintage κούτσουρο, στην ηρεμία. Κάθε μέρα καραούλι στις αγγελίες μπας και... Μιλάμε για obsession που κράτησε κάποια χρόνια. Τελικά τα ακούμπησα σε μαγαζί του εξωτερικού που ειδικεύεται στα vintage κούτσουρα και απέκτησα τον «συνομήλικο» (ΟΚ εγώ είμαι λίγους μήνες μεγαλύτερος). Fender JB 1971 all original. Εξαίρετη αγορά διότι επί της ουσίας ήταν ψυχοθεραπεία. Έκτοτε δεν ξανακοίταξα κούτσουρο. Έγινε ένα μπραφ και δεν ξανά- ασχολήθηκα να κοιτάω, να ψάχνω κλπ. Και κάπως έτσι επήλθε η ηρεμία ?

Εντάξει, το συγκεκριμένο δεν το λες κελεπούρι. Βέβαια εκεί στα late '70s early '80s είχαν βγει ορισμένες ιαπωνικές κόπιες που μπορεί να ήταν πολύ καλύτερες από τις... κακοτεχνίες που έβγαζε η Fender τότε. Πάντως τα κλειδιά και τα ηλεκτρονικά δεν είναι θέμα- το truss rod είναι.

Να παραθέσω και εγώ τη λατρεία μου. Και είναι λατρεία λόγω του thin C shape μπράτσου του, το οποίο με το που το έπιασα στο χέρι είπα "αυτό είναι". Και δεν είναι άλλο από το Geddy Lee JB. Εδώ το ειδύλλιο προέκυψε κατά τύχη... Το πήρα διότι με τον Geddy και τους Rush έχω μια τεράστια λατρεία και για να είμαι ειλικρινής δεν είχα δώσει ιδιαίτερη προσοχή στα specs. Geddy να 'ναι και ότι να 'ναι. Αλλά εξελίχθηκε σε έρωτα ?. Εννοείται ότι δεν το συνιστώ σε εραστές των P που έχουν εθιστεί σε μπράτσα... ρόπαλα.

Τι άλλο θα διάλεγε ο γέροντας... ? Είναι αυτό που ξεκίνησε τα πάντα αναφορικά με το όργανο μας...

Αποσαφηνίζω ότι μου το έχουν κάνει δώρο. Εγώ είμαι μέχρι 5 χορδές. Από εκεί και πέρα (για εμένα) είναι πλεονασμός. Για άλλους βέβαια μπορεί να είναι η χαρά του παιδιού. Πάντως «δύσκολο» όργανο από διάφορες απόψεις. Λίγο το βάρος, άντε βρες χορδές και πόσο κοστίζουν... Πάντως το συγκεκριμένο με είχε εντυπωσιάσει στο πόσο «ακλόνητο» ήταν το μπράτσο του (με δύο βέργες). Αλλά οι 4-5 χορδές δι εμέ είναι μια χαρά. ?

Μια (μέχρι στιγμής) παρατήρηση- που θα "στεναχωρήσει" τον admin: Short scale δεν... Βέβαια είναι μικρό το δείγμα, αν και δεν περιμένω συγκλονιστικές... ανατροπές ?

Είναι 6+ χορδές, οπότε η κατηγορία καλύπτει τα πάντα... Εκεί μπαστάκωσα το 7χορδο (που βρίσκεται φυσικά σε κάποια ντουλάπα) ?

Ευτυχώς, αγαπητέ admin, έδωσες επιλογή να μαρκάρουμε πολλές κατηγορίες συγχρόνως (Μάρκαρα τέσσερις μονοκοπανιά) ? Και μάντεψε ποια δεν μάρκαρα... ?

Αν και βγαίνουμε off topic, ένα μικρό σχόλιο: Σύμφωνοι, less is more, αλλά υπάρχουν μουσικά στιλ που (μοιραία) όλοι... πυροβολούν νότες Πάντως ως προς την πένα (και μιλάω εκ πείρας) νομίζω ότι η συντριπτική πλειοψηφία όσων πιάνουν μπάσο, ξεκινά με πένα- που να αντέξουν τα... τρυφερά και άμαθα δακτυλάκια μας. Όμως δεν έχω αντληθεί κάποια εγχώρια απέχθεια προς την πένα. Και εδώ νομίζω ότι είναι θέμα μουσικού προσανατολισμού- κάποια στιλ (ξανά, μοιραία) πιθανώς να πρέπει να τα παίξεις μόνο με πένα. Και βέβαια, αν παίζεις με P οφείλεις να παίζεις (και) με πένα ? Από εκεί και πέρα, όσο μεγαλώνεις και στρέφεσαι (μελετάς) προς τους διάφορους «πύραυλους» στιλ Jaco, (τρίτη φορά, μοιραία) πας στα δάκτυλα. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι τα δάκτυλα σου δίνουν πολύ καλύτερο έλεγχο πάνω στο όργανο, στις δυναμικές, στο touch- τα οποία βέβαια μπορεί κάλλιστα να τα πετυχαίνει κάποιος που είναι πλήρως εξοικειωμένος με την πένα.

Φίλοους put the blame on Noiz... Οι ηχητικές «ανησυχίες» με έπιασαν όταν έμπλεξα με εσάς εδώ μέσα ? Νωρίτερα δεν με ενδιέφεραν ούτε τα tap, ούτε τα... map ?

Κάνα τέτοιο; Είναι πολύ πιο φτηνό... Και υπάρχει και το Β1Χ που είναι φτηνότερο.

Καταρχάς καλώς ήρθες. Το link έχει πρόβλημα, τσέκαρε το...

Πράγματι... Τα έχει όλα και (μάλλον) συμφέρει... Όσο για αυτά που πόσταρε ο Miltos, το Joyo δεν έχει tap (βασικά δεν έχει καν delay). Αλλά αν εξαιρέσεις αυτό, έχει τα πάντα όλα και η τιμή του είναι ελκυστική. Δεν το έχω ακούσει, αλλά δείχνει εύκολο στη χρήση- όπως και τα mooer και electro harmonix. Οπότε το θέμα έχει ως εξής: Αν θέλει τα πράγματα να είναι πολύ πιο παραμετροποιήσιμα ME 80 Αν θέλει να ψαχτεί με modulation, να δει του κάνει ή δεν του κάνει, ένα πεταλάκι από τα τόσα που κυκλοφορούν. Διαφορετικά, ένα tap delay και έξω από την παράγκα... ΥΓ: Αν θυμάμαι καλά, το πρώτο πετάλι που πήρα όταν έθεσα σε κίνηση τα γρανάζια για την κατασκευή πεταλίερας ήταν ένα... tap delay της TC ? Ακόμα αναρωτιέμαι για την πετριά που τρώμε (ως μπασίστες) με το tap delay ?

Ποιος εγώ; Αυτόν να βάλεις να γράφει... ?