Aφού ΕΣΥ είσαι μάστορας!! (παρόλα αυτά πώς μπορώ να βοηθήσω?? ) ;D ;D
Το sealing τελείωσε. ψέκασα και έτριψα και έκλεισαν οι πόροι. Τώρα απομένουν καναδυό touch ups ,μικρο-διορθώσεις σε δύσκολα σημεία και από αύριο (Απόγευμα???) βάζω βερνίκι.
Αυτό το έχω ξαναπεί ε? Σε παλιότερο ποστ...
Ας συνοψίσουμε να δούμε τι πήγε στραβά με τη βαφή για να μην επαναλαμβάνονται λάθη...
1.Αποφάσισα να βάψω χωρίς πιστόλι (παλιά είχα βάψει ένα σώμα με πινέλο πολύ καλά -σκέτο βερνίκι αλλά πήρε μέρες και κόπο)
2.Μετά το σήλερ και το τρίψιμό του ,πήρα βερνίκι το οποίο ήταν μεν πολυουρεθάνης αλλά πολύ μαλακό πατωμάτων φθηνό (δεν ήταν 2 συστατικών όπως χρησιμοποίησα παλιά που είναι πιο ανθεκτικό)
3. Δεν με/μας ικανοποίησαν τα νερά οπότε κάνω το λάθος και παίρνω βερνίκι νίτρου (νομίζοντας ότι η πολυουρεθάνη έχει διαλύτη το νίτρο)- με το που πέφτει πάνω στο όργανο τα σηκώνει όλα
5.Ψέκασα με νιτροκυτταρίνη και η κιθάρα έγινε φωσφορούχα σα πυγολαμπίδα- επίσης το βερνίκι πάλι δεν είχε δύναμη-αντοχή
6.Όλα αυτά δε θα συνέβαιναν αν ΕΙΧΑ χρησιμοποιήσει τη σκραπ κιθάρα και δεν βιαζόμουν να παίξω με τους P 90s! Άρα ΟΧΙ βιασύνες ,όπως πολλοί φίλοι ήδη είπαν
Aπό κει και πέρα...
1.Πήρα πιστόλι και διάβασα καλά τις οδηγίες χρήσης και ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ
το παλιό το είχα βουλώσει πριν πέντε χρόνια και γι αυτό άρχισα τα πινέλα..
2.Έβγαλα τις παλιές μπογιές με διαβρωτικό και σπάτουλα (για να μη μειωθεί το πάχος του ξύλου) ΠΡΟΣΟΧΗ: θελει καλα αεριζομενο χωρο και μασκα!
3.Πέρασα το sealer σε ΛΕΠΤΑ στρώματα -3-4 χέρια συνήθως φτάνουν και δεν χρειάζεται να τρίψεις πριν τα δύο τρία πρώτα. Αν δεις ατέλειες τις τρίβεις και ξαναπερνάς χέρι αφού απομακρύνεις τις σκόνες με ένα βρεμένο πανί...
4.Έτριψα ώστε να είναι λεία παντού η κιθάρα χωρίς λακκουβάκια (το πιστόλι αφήνει ΕΛΑΧΙΣΤΑ σε σχέση με το πινέλο) και χωρίς ανοικτούς πόρους...
η συνέχεια τις επόμενες μέρες!