Να συμμετάσχω και γω πιο πολύ για να 'γιορτάσω' το θρεντ...
Χάρηκα όταν το είδα γιατί έχει χρόνια που με γοήτευε η ιδέα της one-pickup. Έχοντας διαβάσει την επιχειρηματολογία περί μειωμένου pickup pull και added resonance κλπ, κάποια στιγμή κατάφερα να έχω κι εγώ και μάλιστα δύο (περίεργος συγχρονισμός , ιστορία που δεν ενδιαφερει το θρεντ)
με εντελώς φυσικά άλλο προσανατολισμό από την 80ς αλητεία , εγώ πήγαινα προς 50s αλητεία....
Από τότε που ξεκίνησα να παίζω χρησιμοποιούσα κατά κόρον τον neck μαγνήτη.
Ιδιαίτερα στα σόλο μου άρεσε υπέρτατα. Σιγά σιγά άρχισα να ανακαλύπτω και τις άλλες θέσεις.
Όταν όμως άρχισα να παίζω live -τουλάχιστο στα δικά μου αυτιά- ο bridge 'έκοβε' καλύτερα μέσα στη μίξη (2 pickup configuration) οπότε άρχισε να γέρνει η πλάστιγγα προς τον bridge. Ακόμη είδα ότι με ένα καλά ρυθμισμένο tone control (με πυκνωτη που δε λασπώνει κλπ) ή ακόμη με ένα καλό volume pot όπως λέει και ο φίλος παραπάνω ειτυγχάνεις άνετα μέχρι και αξιοπρεπές woman tone...
Στο διαταύτα τώρα. Χρησιμοποιώντας την Cabronita και την Pavesquier σε live ένιωσα πολύ πιο free από διακόπτες κλπ και όποτε χρειάστηκα κάτι πιο 'μουντό' βοήθησαν το wah και το tone pot... οπότε δηλώνω ένθερμος φαν των one-pickup guitars, είναι ό,τι πρέπει για αφτιασίδωτο παίξιμο, μ αρέσει ο 'ανοικτός' 'ηχος τους πολύ.
Ξαναλέω ότι δεν παραγνωρίζω ούτε κατά διάνοια τον υπέρτατο ήχο ενός neck μαγνήτη...
γι αυτό άλλωστε και δεν παίζω μόνο με one pickup guitars. (στη σπεσιαλ ας πουμε που εκανα προσφατα ο νεκ μου αρέσει πιο πολύ από τον bridge...ίσως φταίει ότι ο ένας είναι lollar και ο άλλος SD δεν ξέρω....)
Τελος να πω ότι και οι 80ς one pickup μου αρέσουν σαν ιδέα οπότε ίσως ετοιμάσω κάτι παρόμοιο στο μέλλον.... κυρίως για το σπίτι...
Αυτά ελπίζω να μην κούρασα πολύ.... :-\