John Goumis

Είναι μια ''lonestar'' stratocaster, made in usa, 50th anniversarry (του '97 )

Η δικιά μου είναι έτσι...γιατί? Σαν την φωτό που παρέθεσες, χωρίς το ''original contour body'' Και από πίσω έχει το serial.

Τα τελευταία χρόνια κατά την γνώμη μου υπάρχει μια ''έξαρση'' καλών ενισχυτών σε προσιτή τιμή, είτε μιλάμε π.χ. για modelling ενισχυτή (βλ. fender mustang) είτε λαμπάτο (βλ. Bugera), και μιλάμε για τέτοιες τιμές που δεν αξίζει καθόλου να καταφύγει ένας νεός παίχτης στις κλασσικές επιλογές των Fender frontmann, Marshall MG, Line6 spider κ.ά. τους οποίους έχω δοκιμάσει και κατα τη γνώμη μου δεν μου λένε τίποτα. Συμφωνώ με τον φίλο από πάνω για τον mustang. Αν όμως βάλεις λίιιγα παραπάνω χρήματα πάρε αυτόν και είσαι αρχοντόπουλο Μπορεί να μην έχεις ακουστά την μάρκα (ακόμα) ως νέος, αλλά έχει βουήξει ο τόπος σε όλα τα φόρουμ γι'αυτόν τον ενισχυτή. ;) Υ.Γ. Καλωσόρισες στο φόρουμ :)

Ωραίος τίτλος... Προσωπικά πιστεύω ότι εξαρτάται και από την κιθάρα...μια fender...ωραία θα ήταν ''to relic'', μια Anderson/Ibanez...''to relic...NOT!!'' ;D Gibson μάλλον δεν θα έδινα για relicάρισμα όμως...θα προτιμούσα να παλιώσει το χρώμα π.χ. (όπως μια λευκή που έχω και έχει γίνει cream) και σε συνδιασμό με μερικά χτυπηματάκια-παράσημα και με το σημείο που ακουμπάει το δεξί έχει φαγωθεί λίιιιιγο νομίζω ότι δείχνει μια χαρά (καλά δεν είναι και 30 χρονών). Μια ακόμα προσωπική αποψη για το ρελικάρισμα: δεν μου αρέσουν οι υπερβολές, νομίζω ότι από μια φάση και μετά είναι too much...ουτε στον πόλεμο να την έπαιρνες δεν θα γινόταν έτσι ;D Μου αρέσει δηλαδή το ρέλικ να είναι στα σωστά σημεία: Φθαρμένη κιθάρα στο σώμα εκεί που ακουμπάει το δεξί χέρι, στο πίσω μέρος του σώματος στο ύψος της ζώνης, στο πίσω μέρος του μανικιού, λίγο στην ταστιέρα και φυσικά πολλα σημαδάκια στα άκρα του headstock....Όχι να την πάρω να την κοπανάω με ένα κατσιβίδι όπου να'ναι σε άκυρα σημεία..ούτε χρειάζεται να κάνει ''περίμετρο'' το φθαρμένο φινίρισμα στο σώμα...κιθάρα είναι δεν είναι βαρκα! Όσον αφορά τους λόγους που θα ήθελα να αποκτήσω κάποια στιγμή μια ρέλικ είναι (με σειρά προτίμησης) 1) Να μην κατσουφιάζω όταν βλέπω καινούργιες γρατζουνιές όπως σωστά ειπώθηκε (η κιθάρα μου θέλω ή να είναι ρελικ ή να αστράφτει! Ακόμα και η Στράτ! :P - Μου αρέσει να παλιώνει το χρώμα όμως) - να την έχω για πρόβες ή για ταξίδια και να μην σκάω βρε αδερφέ! 2) Το mojo 3) Και τέλος το playability (αν είχα πιάσει στα χερια μου ίσως αυτό να ήταν υψηλότερα στις προτιμήσεις) Όμως αντί να το κάνω σε μια καλή καινούργια κιθάρα, θα προτιμούσα να πάρω μια μεταχειρισμένη road worn π.χ. Γιατί, αν υπονοεί που είναι το πρόβλημα? Δεν μπορεί ο καθένας να έχει την άποψή του? Φίλε Bloody μου κάνει εντύπωση όλο το παραπάνω σου ποστ καθώς φαίνεσαι πάντα ευγενικός αλλά και ιδιαίτερα μορφωμένος τύπος...ίσως να σε ''τσίγκλισε'' ενδεχόμενο ''φάουλ'' του OP (καταλαβαίνω δεν είμαι χαζός) αλλά νομίζω ότι όταν κάποιος πιστεύει ότι παίζουν κάποιο ρόλο τα ''κουρδισμένα ξύλα'', ή η παλαιότητα του ξύλου ή το είδος της ταστιέρας λαμβάνει συχνά -πολλές φορες όχι μόνο- χιουμοριστική αντιμετώπιση από τα παλαιά μέλη. Σίγουρα, υπάρχουν μέλη με αποδεδειγμένη εμπειρία των οποίων η τοποθέτηση έχει μεγαλύτερη ''βαρύτητα'' μέσα μου, αλλά πάντα είμαι ανοιχτός σε κάθε άποψη, ρωτάω, μαθαίνω και προσπαθώ και εγώ ο ίδιος να αντιληφθώ ιδιοίς σώμασι τί περίπου ισχύει. Όλα αυτά τα αναφέρω με αφορμή σχόλιο μέλους που κωλύεται να ολοκληρώσει την αποψή του για να ''μην αρχίσουν τα γνωστά''. Αυτά από μένα :)

WINNER!! :D ;) Έχω περιέργεια να δω αν έχουν να σου προσάψουν κάτι σε αυτό το βίντεο... ;D

Μπράβο George Kam! Μου άρεσε πολύ που στο συγκεκριμένο βλέπουμε το πόσο καλά δουλεμένο είναι το δεξί σου χέρι. Έχεις πάρει ''σβάρνα'' όλους τους διαγωνισμούς βλέπω... ;D Η άποψή μου είναι ότι καλά κάνεις και συμμετέχεις σε όσους περισσότερους μπορείς. Πιστεύω ότι δεν θα κερδίσεις κάποιον από τους διαγωνισμούς που συμμετέχεις προς το παρόν (μακάρι να βγω λάθος και να κερδίσεις βέβαια, στο εύχομαι!) αλλά αποκτάς εμπειρία, έχεις ''λυμένα'' χέρια και απομένει μόνο να βρεις αυτό το κάτι παραπάνω στο σόλο σου και είμαι σίγουρος ότι σύντομα θα κερδίσεις! Καλή επιτυχία

Δεν πήγαινε σε σένα αυτό το σχόλιο περί μιζέριας, ούτε π.χ. στον warmick player. Έχετε την άποψή σας και πολύ καλά κάνετε.Αν είναι δυνατόν να χαρακτηρίσω κάποιον έτσι επειδή διαφωνεί σε αυτό που πιστεύω εγώ ή επειδή είπε την άποψή του (ειδικά εφόσον εκφράζεται κόσμια και ευγενικά). Σε ποιον πάει η μιζέρια φαίνεται, γιατί ξέρεις ότι αυτά που γράφουμε εδώ ''μένουν'' (''τα γραπτά μένουν'' που λέμε...) και ο καθε επισκέπτης ή χρήστης που θα διαβάσει αυτό το θέμα αύριο, μεθάυριο ή σε 10 χρόνια θα βγάλει τα συμπεράσματά του. Απλά ξανασκέψου αυτό που είπα παραπάνω, ότι ο OP μπορεί να μην γουστάρει αυτό το καινούργιο rock-funk-metal-fusion που παίζει π.χ. ο Papaducci αλλά το 80's metal shredding style, που άλλωστε και εσένα σε κόβω για metal fan περισσότερο, και λογικά και αγαπημένοι σου κιθαρίστες θα έχουν παρόμοιο στυλ με το στυλ που προσπαθεί να παίξει ο OP υποθέτω... Όσον αφορά αυτό με τις ταχύτητες, ξαναλέω πως προσωπικά αν ακούω κάποιον και αυτό που παίζει σε μεγάλη ταχύτητα είναι διαυγές, καθαρό και ακούγεται σωστά στο μέτρο, τότε αποκλείεται να μην μπορεί να το παίξει σε μεσαία ταχύτητα -γιατί φαίνεται ότι το έχει δουλέψει και στο αργό και στο μέτριο για να φτάσει σε μεγάλη ταχύτητα να το παίζει καλά. Εξακολουθώ δηλαδή να διαφωνώ σε αυτό που λες οτι ''στα υπεργρήγορα και στα πολύ αργα σημεία όλοι είμαστε μάστορες''. Εγώ προσωπικά τουλάχιστον ξέρω ότι κάτι μπορώ να το παίξω σωστά π.χ. μεχρι το 48 και από κει και πέρα για να πάω στο 100 πρέπει να πάω πρώτα στο 49...

:o :o Φίλε μου θα με συγχωρέσεις αλλά αυτό είναι από τις μεγαλύτερες κοτσάνες που έχω διαβάσει εδώ μέσα... ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οτι ''ξυρίζοντας'' με alt. picking και ''οποιον πάρει ο χάρος'' θα έχεις δυσκολίες να παίξεις το ίδιο ακριβώς σε μεσαίες ταχύτητες για τον απλούστατο λόγο ότι ΚΑΙ στις αστρονομικές ταχύτητες το παίζεις....ΛΑΘΟΣ! Δηλαδή, επειδή (νομίζεις ότι) σου ''έκατσε'' στο γρήγορο θα το παίξεις το ίδιο σωστά και αργά? Το παίζεις λάθος και γρήγορα, έτσι απλά....η πένα θα χτυπάει περισσότερες/λιγότερες φορές την χορδή από όσο χρειάζεται, ούτε note definition, ούτε ''τονικές'' ούτε καν ''μουσική αξία (στο μέτρο)'' δεν έχει εν τέλει. -ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ο παίχτης να μπορεί να παίξει μια κλίμακα (ή καλύτερα ένα sequence) ΣΩΣΤΑ στα 10 και στα 100 bpm και να MHN μπορεί στα 40-50. ΠΟΤΕ, ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ.Αλλιώς νομίζει ότι μπορεί και το παίζει Λ-Α-Θ-Ο-Σ. (Οπότε και πρέπει να γυρίσει στην αργή ταχύτητα και να ανέβει σιγά-σιγά με μετρονόμο ώστε να το παίζει σωστά και καθαρά και το κυριοτερο στον χρόνο...) Eδώ οι γρήγορες πένεεεεεεεεεεες Παίζει δεκατα έκτα στα στα 666bpm πάρτε κόσμεεεεε ;D Πάντως επειδή πολλοί έχουν βαλθεί να προστατέψουν τον OP και να τον βάλουνε στο δρόμο το σωστό έχοντας αγνότατες διαθέσεις, άμμιλα κ.τ.λ. εντάξει ρε παιδιά...Έχετε σκεφτεί ότι ο ΟP είναι ένας νέος που γουστάρει shreddi-ες (shredderίστικο στυλ όπως αυτό που παίζανε ΟΛΟΙ οι shredders των 80's) παρά αυτό το μοντέρνο rock-metal-funk-ξέρω και εγώ τι άλλο- fusion που παίζουν οι μοντέρνοι? Άντε τώρα, είχατε και στο...χωριό σας Govan ;D Eντάξει πέρα από την πλάκα, τα ποστ που έχουν καλοπροαίρετα σχόλια και παραινέσεις φαίνονται, ενώ αυτά που εμπεριέχουν μιζέρια επίσης φαίνονται... Υ.Γ. ΑΣΤΟΧΗ η σύγκριση George Kam με Pappaduci - ο ένας πιτσιρίκος με 80's προσανατολισμό και ο άλλος εππαγγελματίας με πιο πολλά χρόνια στην πλάτη του και με πιο έμπειρο και μοντέρνο παίξιμο (και καλύτερο εξοπλισμό αν και δεν έχει σημασία) δεν τίθεται θέμα ότι είναι πολύ πιο προχωρημένος (απίστευτος) παίχτης...αλλά άμα είναι να κάνουμε τέτοιες συγκρίσεις ας συγκρίνουμε τον δεύτερο με τον Petrucci και εμείς οι υπόλοιποι να γυρίσουμε στα σπιτάκια μας....

Offtopic mode on:(1:36) ''I'm a maple guy, there's something in the TONE that I prefer on a maple neck'' ooupssss! ;D Offtopic mode off: Λοιπόν, είναι λίγο υπερβολικός ο Ritchie (Whatever he plays I can't take him seriously) όσον αφορά το ύψος της κιθάρας -δηλαδή να μην πάρουμε σοβαρά ΑΥΤΟΝ? ;D Όσον αφορά εμένα, όντως με βόλευε να παίζω με την κιθάρα όσο πιο ψηλά γίνεται...επειδή όμως λόγω ύψους (όχι ότι είμαι μπασκετμπολίστας,-1.84) με έχουν χαρακτηρίσει μέχρι και..ξυλάγγουρο σε live ;D προσπάθησα και εν τέλη συνήθισα σε πιο χαμηλή θέση (ενδιάμεσα του Ritchie και του Petrucci αν δεν κάνω λάθος) Η φωτο πάντως στο άβαταρ μου είναι από live του -γνωστου και στο νοιζ ως Playloud- όπου μου έδωσε την κιθαρα του να ανεβω να παίξω ένα κομμάτι, και η κιθάρα μου ήρθε στο ύψος που κοροϊδεύει ο Ritchie (καλά όχι και τόσο χαμηλά, αλλά χαμηλά για τα δεδομένα μου) και του είπα μήπως την ανεβάσουμε λίγο αλλά μου είπε ότι θα ήταν μανούρα επειδή η ζώνη ήταν δερμάτινη....απορώ πως τα κατάφερα ;D

Διαβάζω με αρκετό ενδιαφέρον τις τελευταίες 3 σελίδες του thread (το οποίο το βρίσκω εξαιρετικό) και έχω κάποιες απορίες... Aπ'ότι είδα στο βίντεο ,Plek στην Ευρώπη υπάρχουν στο Bερολίνο, τη Στοκχόλμη και στο Λονδίνο. Τώρα αυτά είναι guitar repair shops ή κατασκευαστές ιδέα δεν έχω, αλλά απ'ότι κατάλαβα, αν κάποιος θέλει να ''πλεκάρει'' την κιθάρα και μένει Ελλάδα θα δώσει πολλά παραπάνω από 250-300 ευρώ...και γενικά θα δώσει ίσως και το 1/3 της αξίας της κιθάρας του. Όμως ΑΝ κατάλαβα καλά, το Plek κάνει την ταστοδουλειά, η οποία όμως δεν πάει ''στράφι'' όταν η κιθάρα κάποια στιγμή θα θέλει παλι fret-dress ή re-fret? (ειδικά για αυτούς που δεν έχουν 20 κιθάρες και παίζουν συνέχεια με την ίδια)... Με την έννοια αυτή, αν αγοράσω μια plek'd κιθάρα θα ξέρω ότι το plek που πλήρωσα παραπάνω θα είναι ένα ''προσωρινό'' αγαθό (σε σχέση με τους μαγνήτες,τα ξύλα,τα ηλεκτρικά που πάντα θα είναι αυτά που είναι). Αν είχαμε στη γειτονιά ένα plek μηχάνημα, ίσως να συνέφερε έναντι του χειρονακτικού, μπορεί και όχι (δεν ισχυρίζομαι ότι το κάνει καλύτερα, απλά θα το δοκίμαζα) αλλά επειδή προς το παρόν δεν υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο, με χαρά θα δώσω το 70άρι (ή τα διπλά+ για re-fret) στον καλό μας τον μάστορα, όπως άλλωστε κόβω να κάνετε και εσείς, όπως κάναμε όλα αυτά τα χρόνια γενικώς και μια χαρά ικανοποιημένοι είμεθα 8)

Eδώ νομίζω ότι ισχύει το ακριβώς αντίθετο: Οι σεσσιονάδες-επαγγελματίες-στούντιο μουσικοί δεν ασχολούνται με ΕΝΑ είδος μουσικής (καμμιά φορά την πατάμε έτσι γιατί έχουμε στο νου μας ότι επειδή λέγεται ''σκυλάδικο'' ή ''μπουζούκια'' ότι θα ακούσουμε μόνο βαριά λαϊκά...πότε πήγες πρόσφατα μπουζούκια? Εγώ όσες φορές έχω πάει έχω ακούσει πάνω από...10 είδη μουσικής ;D) -αντίθετα έχουν τεράστια γκάμα ήχων που πρέπει να καλύψουν, γι'αυτό και προτιμούν all-around όργανα και ακριβές λύσεις... Επίσης τέτοιοι μουσικοί αγοράζουν όργανα-εξοπλισμό για να καλύψουν εκάστοτε ανάγκες και μετά όταν προκύψει μια άλλη δουλειά τα ξεφορτώνονται (χωρίς πολλούς-πολλούς συναισθηματισμούς, κάτι που εγώ δεν μπορώ να κάνω, αλλά άλλο εγώ άλλο αυτοί, δεν μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να έχουν και 100 όργανα σπίτι τους...) οπότε σίγουρα αποσβένουν τον εξοπλισμό που είχαν και επενδύουν-ανανεώνουν ανάλογα με τις ανάγκες τις δουλειάς. Όσον αφορά τους εκάστοτε μη επαγγελματίες, ημιεπαγγελματίες, ερασιτέχνες κ.τ.λ. είναι φυσικό να υπάρχει εξέλιξη. Όπως εγώ έτσι και εσύ φαντάζομαι ξεκίνησες μια κιθαρα του 100ρικου και με ένα μικρό ενισχυτή...έτσι επρεπε να μείνεις επειδή δεν θα γίνεις ποτέ rock-star? ;D Πρώτα βελτιωνόμαστε εμείς οι ίδιοι και μετά ο εξοπλισμός μας. Βελτιωθήκαμε και πήραμε καλύτερα όργανα για να καλύψουμε τις ανάγκες μας. Δεν είναι κακο αυτό. Πάντως ο προβληματισμός σου δεν είναι καθόλου αβάσιμος. Και εγώ τον έχω σκεφτεί, σε φάση ''αν κάποια στιγμή μαζέψω τα χρήματα ας πάρω την Gibson VOS'' και μετά κοιτάω από κάτω τις καινούργιες standard του 2000αρου και λέω ''μα καλά, ποιός είμαι για να έχω κιθάρα 3,4 χιλιάρικα? Ο Joe Perry ή μήπως παίζω και στις Τρύπες? Μήπως είναι υπερβολή να δώσω τόσα χρήματα αφού το παίξιμό μου, στο επίπεδο που είναι τώρα μπορεί να καλυφθεί από την κιθάρα των 2000 και πολύ λέω?''. Η απάντηση είναι ότι όλα έρχονται με τον καιρό τους. Εμένα π.χ. με ''κοστολογώ'' σαν κιθαριστα του ''1000ρικου'' (με περίσσια επιείκια) με την έννοια ότι μια κιθάρα των 1000 ευρώ είναι υπεραρκετή να με καλύψει ως παίχτη. Παίζω σε live στα οποία δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να ''αποδώσω'' με μια των 100ευρώ. Ισως να μείνω μέχρι εκεί, ίσως εξελιχθώ και ''πετάξω'' τις κιθάρες μου για κάτι ακόμα καλύτερο...time will tell, (δεν χρειάζεται βιασύνες, ούτε να μπω στη διαδικασία να πάθω υστερία να αγοράσω όλα αυτά που επιθυμω μέσα στα επόμενα 1-2 χρόνια-γιατί μετά θα θέλω άλλα και μετά την GASαμε τη βαρκα ) ;) Υ.Γ. Πάντως ενώ την είχα βγάλει 10χρόνια (με μια πιο έντονη δραστηριότητα τα τελευταία 2-3 χρόνια όσον αφορά live, ηχογραφήσεις κ.λ.π.) με μια κιθάρα και μια πεταλιέρα και δεν μου ερχόταν στο μυαλό να πάρω κάτι άλλο, 2 χρόνια που διαβάζω νοιζ πήρα 2 κιθάρες και ενισχυτή..(α και ένα μπάσο των 150ευρώ) :-X ;D ;D

Και εμένα μου άρεσε το παίξιμό σου, ωραίος... ;)

Ποιοί Hardcore Fender Fans? Όλοι οι Έλληνες ροκάδες αγαπάνε Rory...40.000 νοματαίοι ήταν στο γήπεδο της νέας φιλαδέλφειας ο '81 (αγέννητος ήμουν.. ;D) Μακάρι να βρουμε κάνα καινούργιο διαμαντάκι στον εν λόγω ακυκλοφόρητο δίσκο..όχι ότι είναι απαραίτητο για να περάσουμε καλά ακούγοντάς το...Rory είναι αυτός :)

Οκ παιδιά ευχαριστώ. Δεν θα το σφίξω άλλο, καλύτερα να συνηθισω ως έχει. Το διάβασα αυτό με την ταινία τεφλόν αλλά ομολογώ ότι δεν την κατανοησα ως λύση (στο τρεμολο αρμ την βάζω? Δεν θα μένουν κομματάκια μέσα στην τρύπα ύστερα από πολύ χρήση?).

Αν εννοεις με το floating οτι το τρεμολο είναι ''σηκωμένο'' τότε μάλλον είναι. Μια τελευταία ερώτηση. Έστω ότι κάνω μια βόλτα παραπάνω για να το φέρω στη θέση που θέλω. Στην αρχή θα είναι σφιχτό και ευαίσθητο, αλλά δεν θα ''λασκάρει'' κάποια στιγμή αφού θα φαγωθεί το σπείρωμα? Και έτσι θα λυθεί το πρόβλημα? (το θέμα είναι ότι δεν μπορείς να το κάνεις αυτό πάνω από μια φορά φαντάζομαι...)

Πολύ ωραίος ο Gibsoniarhs... ;D Ευγε :)

Aκριβώς, όχι ότι το χρησιμοποιώ και πολύ αλλά όσο να'ναι ένα dive η μια αρμονική στο live να μην προλαβαίνεις να την κάνεις μέχρι να πιάσεις το τρέμολο που είναι στο καλώδιο είναι κάπως ενοχλητικό... Φίλε Κώστα αμα το κάνω άλλη μια βόλτα για να το φέρω στη σωστή θεση είναι πολύ σφικτό (και γίνεται πιο ευαίσθητο το τρέμολο σε φάση που και κατα λάθος να το ακουμπήσω θα ''πιάσει'' πραγμα που δεν είναι θεμιτό)

Επαναφέρω το θέμα γιατί θέλω να κάνω μια χαζή -τόσο χαζή που ντρέπομαι να ανοίξω νέο θέμα- ερώτηση (επειδή έχω το ίδιο πρόβλημα) Δηλαδή μέσα στο σπείρωμα που βιδώνει το τρέμολο άρμ υπάρχει όντως ελατήριο? Και επειδή στην δικιά μου σίγουρα δεν υπάρχει σίγουρα μπορώ να βάλω εγώ ένα (έστω και από στυλό?)

Τα περισσότερα ίσως μέρη της Ελλάδας είναι όμορφα έτσι κι αλλιώς...έχουμε μια από τις ωραίες χώρες του κόσμου (και με πολύ ωραίο κλίμα) αλλά έχουμε άλλα κακά... Για τον Βόλο +1 για τους μεζέδες τα τσίπουρα κ.τ.λ., αν και προτιμώ γενικά το νομό Μαγνησίας (Πήλιο, Παγασητικός κόλπος) παρά την πόλη αυτή καθεαυτή.

Όντως έχει ευρωπαϊκό αέρα και πιστεύω ότι θα σου αρέσει πολύ. Για το αν πιάνουν πωπούς δυστυχώς δεν μπορώ να σου δώσω μια σαφή απάντηση, καθώς δεν ασχολούμαι καθόλου με τουριστικά. Νομίζω ότι τον τελευταίο καιρό τα πράγματα έχουν βελτιωθεί πολύ. Το μόνο που είμαι σίγουρος είναι ότι ΔΕΝ είναι σαν την Σαντορίνη και τη Μύκονο που σου φεύγουν τρελά χρήματα, γιατί είναι πολύ μεγαλύτερο νησί με πάμπολλες επιλογές. Το θέμα είναι τί επιλογές θα κάνεις. Αν πας για φαγητό σε καμμια ταβέρνα στο κέντρο της παλιάς πόλης και μένεις σε κάνα ξενοδοχείο-τέρας ή στο καζίνο ε, τότε τα θέλει ο δικός μας...πωπός ;D Δυστυχώς ο Μεγάλος έχει αρκετο καιρό να έρθει...πιο πολύ τα παιδιά του έρχονται το καλοκαίρι για διακοπές...

Eγώ το καλοκαίρι αν όλα πάνε κατ'ευχήν θα είμαι στη γενέτειρά μου θα πιω κάνα ποτό στη παλιά πόλη και μπυρες στο live που παίζει ο playloud E να μην πάω και μια βόλτα από τους παππούδες στο χωριό? Aπό το χωριό θα πεταχτώ καμμιά Λίνδο για μπανάκι και καφεδάκι-γλυκό (τάρτα σοκολάτας με παγωτό) Σέρφινγκ και τέτοια δεν είναι το φόρτε μου...θα με τρέχει πρασονήσι όμως ο κουμπάρος

Δεν είμαι και ο μεγαλύτερος φαν του progressive metal...όμως τα συγκεκριμένα 2 κομμάτια (από 2 κορυφαίες μπάντες του progressive) σφύζουν από συναίσθημα λυρισμό και ουσία...δεν νομίζω να αποχωριστώ ποτέ τις μελωδίες τους... Symphony-X : Candlelight fantasia Υ.Γ. Γιατί να μην τραγουδάει και στους Dream Theater ο Allen Russen (Symphony X) ρε γαμώ :(

Ακριβώς Προφανώς η σύγκριση ξεκίνησε από το γεγονός ότι έχουν την ίδια τιμή (εγώ 245 τον ''πρόλαβα'' τον V22) και εκεί ξεκινάνε και σταματάνε οι ''ομοιότητες'' των 2 ενισχυτών. Eκτός από την χρήση στην οποία προορίζεται (ο ένας για practice και ο άλλος μέχρι και για live) o Blackstar απότι κατάλαβα έχει metal overdrive ενώ ο v22 είναι για blues-rock άρα συγκρίνονται τα μήλα με τα πορτοκάλια. Φαίνεται ωραίος, δεν θα τον αγόρασα αφού practice κάνω και με φθηνό τρανζιστοράτο των 30 ευρώ. Αν ήμουν όμως metaller μάλλον θα τον χτυπούσα, μεταχειρισμένο ακόμα καλύτερα.

To γεγονός ότι σε τέτοια τιμή παίρνεις Gibson SG reissue, σε συνδυασμό με το σκεπτικό μου (που ανέλυσα προηγουμένως) με το υπό ποιες συνθήκες θα αγόραζα χειροποίητο όργανο κάνει την παραπάνω τιμή να μου φαίνεται προσωπικά κάπως απαγορευτική (αν και έπεσα σχεδόν μέσα στην τιμή)

Άσε, δεν ήπια όλον τον καφέ μου σήμερα... ;D ;D 1.8-2 χιλιαρικάκια