John Goumis

Συμφωνώ, η λογική της CE δεν ήταν το κόστος, απλά ήθελαν να βγάλουν ένα bolt on μοντέλο με δικό του χαρακτήρα. Το CE είναι ακρωνύμιο του ''Classic Electric'' δηλαδή στυλ fender κατασκευής. Έχουν και αυτές τον χαρακτήρα τους. Αντίθετα SE βγαίνει από το ''Student edition'' που υπονοοεί ότι το κίνητρο της δημιουργίας της συγκεκριμένης σειράς ήταν να πουλήσουν κιθάρες σε χαμηλό κόστος -που πλέον αυτό δεν ισχύει ακριβώς μιας και έχουν αναβαθμιστεί πολύ από τότε που κυκλοφόρησαν αλλά λέμε τώρα-

Μισό λεπτό, νομίζω ότι παρεξηγήθηκε αυτό που ήθελα να πω ? Δεν είπα ότι δεν αξίζουν οι εξ'ανατολάς κιθάρες, είτε κάνουν 1000 είτε κάνουν 580 είτε κάνουν 299 ευρώ κτλ Αυτό που εννοούσα είναι ότι πλέον, αν έχεις στην τσέπη 1000κάτι ευρώ, ΔΕΝ μπορείς να αγοράσεις πλέον τίποτε άλλο σε κιθάρα πέρα από το πολύ indonesia-mexico-korea. Παλιά μπορούσες. Έστω faded les paul-sg studio ή american special strat-tele κτλ και άλλες που δεν μου'ρχονται. Που πλέον όχι μόνο αυτές έχουν ξεφύγει του χιλιάρικου αλλά οι flagship κιθάρες έχουν ξεφύγει του διχίλιαρου. Αντίθετα με 1000κάτι ευρώ μπορείς να πάρεις (ακόμα) flagship ενισχυτές ευρωπαϊκούς (που φτιάχνονται στην χώρα προέλευσής τους, υπάρχουν και πιο φθηνά μοντέλα, επίσης καλά, σε Βιετνάμ και αλλού) πχ οι παρακάτω είναι 100στάρηδες ενισχυτές https://www.thomann.de/gr/marshall_2555x_silver_jubilee.htm?glp=1 https://www.thomann.de/gr/engl_fireball_100_e635.htm?glp=1&gad_source=1&gclid=Cj0KCQjwlZixBhCoARIsAIC745BOeaAYUIWWTW66GibA9buKnJOdPgmWXFQ0FuBvoedfp_rOxazFcY0aAmB4EALw_wcB (edit: έβαλα και Orange και Blackstar αλλά τους έσβησα γιατί οι συγκεκριμένοι 100ρηδες φτιάχνονται στην Κίνα τελικά) δηλαδή αυτό που ήθελα να πω είναι οτι οι ενισχυτές ακόμα διατηρούνται σε λογικά επίπεδα τιμών ακόμα και αν δεν είναι ασιατικοί (που και ασιατικές versions υπάρχουν όπως και στις κιθάρες, που είναι εξαιρετικοί, αλλά είναι ωραίο που ακόμα μπορείς με χιλια κάτι ευρώ πχ να αγοράσεις marshall made in the UK... ή πχ και την studio 20watt σειρά που και αυτή είναι φανταστική)

Συμφωνώ. Οι κιθάρες έχουν γινει ασύμφορες πλέον, με ένα χιλιάρικο μπορείς να πάρεις μόνο ινδονησιακή - κινεζική και πλέον κάποια "high end" μοντέλα ξεπερνάνε και το χιλιάρικο. Αντίθετα ενισχυτές μπορείς ακόμα να πάρεις επώνυμους ευρωπαϊκούς πχ Marshall made in the UK σε πολύ νορμάλ τιμές. Ποιος ξέρει γιατί συμβαίνει αυτό. Ίσως λόγω του ότι πολλοί πλέον στρέφονται στο digital/modelling

Παλίοτερα πριν τα 90's ο διαχωρισμός british vs american sound ήταν πιο σαφής, μετά ακόμα και η Μάρσαλ έβαζε μοντέλα με tone shift buttons πχ αν ήθελες να κάνεις scoop τα mids (που δεν είναι τυχαίο ότι σχεδόν κανείς χρησιμοποιεί αυτό το feature μιας και είναι άθλιο και αλλάζει τον χαρακτήρα του ενισχυτή που τον πήρες υποτίθεται γιατί θες Μάρσαλ ήχο) ή η Blackstar με το ISF knob κτλ κτλ - ;ή αντίστοιχα η fender που έβγαλε τον bassbreaker που έχεις και εσύ που έχει el84 ή el34 ανάλογα το μοντέλο, σήμερα πιο δύσκολα βγάζεις άκρη. Εγώ απλά λέω, ξοδέψτε τα λεφτά σας έξυπνα... θες να παίξεις μέταλ? Πάρε έναν Engl με ένα χιλιάρικο που ο αμερικάνος τον παίρνει με τα διπλά σχεδόν λεφτά αντί να πάρεις dual rectifier που θα τον πληρώσεις πιο ακριβά από τον αμερικάνο και θα σου φύγουν 4χιλιάρικα.... και στηρίζεις και την ευρωπαϊκή οικονομία δεν γνωρίζω κάποια αντιπρόταση πέρα από τους πολλούς τοπικούς λούθιερ... στα τύμπανα από την άλλη υπάρχουν πολλές ευρωπαϊκές επιλογές

Φοβεροί οι mesa boogie αλλά πανάκριβοι στην Ευρώπη και δεν είμαστε πια στην δεκαετία του '90 που ήταν μονόδρομος για πιο μοντέρνα πράματα. Προτιμώ να ψωνίζω ευρωπαϊκές μάρκες, Marshall, Vox, Engl, Diezel, Hughes&Kettner, Koch, Blackstar κτλ που βγάζουν φοβερούς ενισχυτές σε εξαιρετικές τιμές που οι Αμερικανοί τις βλέπουν με τα κυάλια. Μου πουλάει ο Ευρωπαίος μηχανηματαρα με ένα χιλιάρικο που στην Αμερική κοστίζει θρι θαουσεντ ντολαρζ και εγώ θα κοιτάζω τον μέσα μπουγκι?

Ερώτηση: γιατί αυτό λέει ότι έχει trs connector https://www.thomann.de/gr/lead_foot_fs2.htm?glp=1&gad_source=1&gclid=CjwKCAjw_e2wBhAEEiwAyFFFoxWiN70dOq-_eT3z1BqU32W46_FsMt0e3-nM4l6ZZggSCLIN0QMfvxoCr_0QAvD_BwE Ενώ το αντίστοιχο Μάρσαλ 2way footswitch λέει ότι έχει ts connector? Αφού στην φώτο φαίνεται σαν trs https://www.thomann.de/gr/marshall_mrpedl91004_footswitch.htm

@Μανώλης Χναράκης έχεις δίκιο, το boss fs6 μου είπαν, δικό μου λάθος @Αρχή Διαλόγου το είδα και αυτό το engl z4 αλλά δεν ήμουν σίγουρος γιατί τα νέα engl μοντέλα έχουν κάποια mid boost κουμπιά που ενεργοποιεί αυτό το footswitch και ο παλιος δεν έχει και έλεγα μήπως και δεν κάνει. Είδα στα σχολια μπας και αμαφερει κάνεις στα reviews αν είναι συμβατό με τον συγκεκριμένο ενισχυτή αλλά όλοι ανέφεραν άλλα μοντέλα. Πάντως και τα δύο αυτά προϊόντα είναι τσιμπημενα στην τιμή (80€)

To original του Μάρσαλ, όχι του engl, εγώ ψάχνω για συμβατό με το engl. Τώρα μου έγραψε κάποιος στο facebook ότι είναι συμβατό το boss fs2. Έχει κάτι switches πισω με επιλογές μεταξύ latching και momentarily καθώς και polarity.

Καλησπέρα, πρόσφατα απέκτησα από ανταλλαγή έναν Engl Fireball 60 (πρώτης γενιάς) και τον χρησιμοποίησα πρώτη φορά σε λάιβ χτες. Το συγκεκριμένο μηχάνημα υποτίθεται ότι έρχεται με ένα two-way footswitch το οποίο δεν διαθέτω, όπου ο ένας ποδοδιακόπτης αλλάζει το κανάλι (από κανονικό σε ultra gain) και ο άλλος ποδοδιακόπτης κάνει assign ποιο από τα δυο master volume θες για το κατανάλι που μόλις επέλεξες (ο ενισχυτής έχει δυο μαστερ, το Α και το Β, σημειωτέον -αν βοηθάει- ότι αν δεν έχεις footswitch και χρησιμοποιείς το button του ενισχυτή για να αλλάξεις κανάλι, ο ενισχυτής κάνει αυτόματα assign το master volume A όταν παίζεις στο καθαρό και το master volume B όταν παίζεις στο high gain κανάλι). Χρησιμοποίησα ένα απλό one way footswitch που είχα για τον DSL100 (αυτό https://www.thomann.de/gr/marshall_mrfs01.htm) και λειτούργησε μια χαρά, με την έννοια ότι άλλαζα κανάλι από καθαρό σε ultra αλλά όπως είναι φυσικό δεν μπορούσα να αλλάξω από το master A στο master B με αποτέλεσμα να πρέπει να έχω το gain (το οποίο είναι ένα και το μοιράζονται τα δυο κανάλια) περίπου στην μέση για να έχω ισορροπία έντασης μεταξύ καθαρού και βρώμικου, το οποίο ακούγεται νορμάλ σε άλλους ενισχυτές αλλά στην περίπτωση του Engl το γκάζι με το gain στα μισά είναι υπερβολικό μιας και είναι ιδιαίτερα high gain ενισχυτές.... Επομένως θα προτιμούσα να βρω ένα συμβατό two-way footswitch. Εν τω μεταξύ έχω και έναν Marshall dsl401 και θέλω να βρω και γι'αυτόν το κατάλληλο footswitch (ώστε να αλλάζω από το clean στο ΟD1 και στο OD2) και απ'ότι κατάλαβα αυτό είναι συμβατό με τον συγκεκριμένο ενισχυτή: https://www.thomann.de/gr/marshall_mrpedl91003_footswitch.htm?glp=1 Εχω και το ορίτζιναλ, αλλά είναι ταλαιπωρημένο και προσπάθησα να κάνω τις κολλήσεις και ενώ το πολύμετρο δίνει ένδειξη, δεν λειτουργεί (ή κάτι κόλλησα λάθος ή μάλλον τα λαμπάκια έχουν καεί?) Γνωρίζει κανείς για τον συγκεκριμένο engl ποια footswitches είναι συμβατά? Yπάρχει κάποια ''μόντα'' που να μπορώ να κάνω στο μαρσαλ πετάλι για να το κάνω συμβατό με του engl? Ξέρει κανείς αν τα original engl footswitches που πουλάει αυτή την στιγμή ο thomann είναι συμβατά με τον discontinued fireball 60? (πανάκριβη λύση μιας και τα χρεώνουν πολλά, αλλά αν δεν υπάρχει άλλη λύση είμαι διατεθειμένος) Αν κάποιος τυγχάνει να έχει σχετική εμπειρία θα βοηθήσει πολύ..ευχαριστώ

μα εκεί αν είσαι φτωχός είσαι χοντρός, αφού οι μόνες τροφές που έχεις πρόσβαση είναι χαμηλής ποιότητας τίγκα στα λίπη, τα συντηρητικά κτλ. Εδώ στην Ελλάδα που μπορεί να είμαστε φτωχή χώρα αλλά έχουμε πρόσβαση σε ποιοτικές τροφές και ποιοτικά συστατικά είναι είναι πραγματικά κρίμα να είμαστε υπέρβαροι

Αρα σου δίνει κάποιο ενεργειακό boost? Καθόλου περίεργο που αυτοί στις προπονήσεις ανέβαζαν πιο εύκολα τα κιλά σε κάθε σετ και εγώ αγκομαχούσα

Και εγώ δεν τρωω μέχρι το μεσημεριανό, μόνο καφέ σκέτο (αν και πρόσφατα καθιέρωσα να το συνοδεύω με κάτι γλυκό, πχ ενα κομματάκι κέικ, αλλά θα το κόψω και αυτό). Το βράδυ ούτε εγώ μπορώ να κοιμηθώ αν πεινάω, αλλά είμαι στην ηλικία (σχεδόν 40) που με ένα τοστ, ένα μικρό κομμάτι τυρί και ένα ποτήρι γάλα και άντε και ένα κριτσίνι είμαι φουλ ΟΚ για βράδυ. Γυμναστικές και γυμναστήρια και διατροφές έκανα στα 20-25 μου (και τώρα πάω που και που) αλλά αν και ήμουν σε ΟΚ κατάσταση, με τιποτα δεν συγκρινόμουν με τους δυο φίλους μου που πηγαίναμε μαζί, οι οποία είχαν σμιλευμένα κορμιά σχεδόν επαγγελματικού επιπέδου. Κατηγορούσα το γεγονός οτι αυτοί έπαιρναν κρεατίνη ενώ εγώ μόνο πρωτεϊνη (και αυτή που και που) χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ούτως ή άλλως ήταν πιο αθλητικοί τύποι από εμένα και στην διατροφή (που και εγώ προσπαθούσα και στα δυο, ακόμα θυμάμαι που ανάγκαζα τον ευατό μου να φάει σκέτο τόνο ρίο μάρε κάθε βράδυ και δεν πρόκειται να ξανα-υποβάλλω τον ευατό μου σε αυτό το μαρτύριο ?).

Το κομμάτι μου άρεσε πολύ. Όσον αφορά το βίντεο έχω να πω το εξής:

Δεν τρελαίνομαι για KISS αλλά αναγνωρίζω τον τεράστιο αντίκτυπο και επιρροή που είχαν στην εξ Αμερικής hard και heavy metal σκηνής. Η εμμονή τους με το merch και ότι "όλα είναι πάνω απ'όλα ένα brand" είναι λίγο κουραστική, λες και άλλες μπάντες δεν έχουν merch και δεν βλέπουν την μπάντα τους σαν εταιρεία... Τουλάχιστον οι άλλες μπάντες που το κάνουν αυτό δεν το υπερθεματίζουν συνεχώς... Να υπάρχει και ένας ρομαντισμός ρε παιδί μου. Από την άλλη ίσως να είναι και η πρώτη μπάντα που ξεκίνησε το όλο merch σύστημα που ακολουθούν όλες οι μπάντες μέχρι και σήμερα οπότε και σε αυτό ακόμα τους αξίζει respect

...με αμερικάνικους μαγνήτες και ηλεκτρικά....επιτέλους.

Αυτό που αναφέρεις είναι δυστυχώς πολύ παραγκωνισμένο γεγονός στις κλασσικές συζητήσεις ''USA vs Import guitars'' αλλά είναι από τα πιο σημαντικά. Και αυτό περί πολυουρεθάνης επίσης είναι spot on. Πιάστε μια PRS (πριν την γυρίσουν στο νίτρο) και μια ινδονησιακή και θα καταλάβετε.. (ή μια high end γιαπωνέζικη και μετά την ινδονησιακή βερσιόν της).. παρά το ιδίου τύπου φινίρισμα, η αίσθηση αλλάζει σημαντικά. Επί του θέματος, αν τα parts όπως οι custombuckers και το hardware είναι όντως USA και όχι κάποιο ΟΕΜ product, προκειμένου να διατηρηθεί το κόστος το πολύ μέχρι το 1.5Κ προφανώς και το σώμα θα είναι κλασσικά φινιρισμένο με τον ίδιο τρόπο που είναι και τα standard epiphone προϊόντα, και φυσικά το σώμα θα παραμείνει πολλά κομμάτια και όχι one piece body όπως των κανονικών custom shop συνήθως, και το top θα είναι veneer (αυτό ο αναφέρει έτσι κι αλλιώς στο βίντεο) οπότε αν κάποιος δεν είχε κόλλημα με το headstock και το long tenon θεωρητικά θα μπορούσε να αναβαθμίσει την τωρινή του epi με τα ίδια parts και να έχει μια αρετά παραπλήσια κιθάρα (βέβαια στις white custom-black beauty και εγώ αλληθώρισα λίγο..)

Όντως δεν ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις αλλά και αυτό σε συγκεκριμένα λίγα πράγματα που αν τυγχάνει να τα εκτιμάει ο κληρονόμος. Όπως πχ το αμάξι που αναφέρει ο @LK που αν δεν του άρεσαν τα vintage style αυτοκίνητα δεν ξέρω κατά πόσο θα ασχολιόταν να το φτιάξει. Εξάλλου για να το πάει από σκραπ σε εργοστασιακό θα έδωσε χρήματα που είναι σαν να το ξανα-αγόρασε ο ίδιος. Όμως στις συνήθεις περιπτώσεις, πχ την δισκοθήκη ή την βιβλιοθήκη των γονιών μου αν και με ευλάβεια θα την πρόσεχα και θα την εκτιμούσα (ζουν ακόμα οι άνθρωποι, λέμε τώρα) αλλά αντικειμενικά δεν γίνεται να έχει το ίδιο impact στην δική μου ιδιοσυγκρασία και στα δικά μου βιώματα τα οποία εκφράζονται μέσα από την δική μου δισκοθήκη ή βιβλιοθήκη

Λογικά οι τιμές θα είναι επιπέδου ενάμιση χιλιαρικου και ίσως και παραπάνω, που φαίνονται λογική τιμή με τα σημερινά δεδομένα αλλά για κάποιον που πρόλαβε τις όχι και τοσο παλιές προ covid εποχες φαίνονται υπερβολικά χρήματα για όσους πρόλαβαν usa όργανα σε τετοιες τιμές

Τα προσωπικά αντικείμενα του καθενός που αποκτήθηκαν μετά κόπων και βασάνων ποτέ δεν θα έχουν την ίδια αξία σε αυτούς που τα ''κληρονόμησαν''. Αλλιώς ''πονάς'' για ένα αντικείμενο που αγωνίστηκες οικονομικά για να το αποκτήσεις και αλλιώς για κάτι που απλά κληρονόμησες και το βρήκες έτοιμο.

Αν ο ενισχυτής δεν είναι επιτηδευμένα πολύ κακός, θα επέλεγα καλή κιθάρα. Ο ήχος μου βγαίνει από την κιθάρα και από τα πετάλια μου, όπου και χρησιμοποιώ συνήθως έναν Vox MV clean λόγω portability που δεν τον λες και τίποτα το ιδιαίτερο. Ακόμα και με αυτό το μικρό ενισχυτακι, είδα τεράστια διαφορά μεταξύ της PRS SE 24 (που είναι πολύ καλό all around όργανο) με την Custom 22. Φοβερή αίσθηση στο μανίκι, παικτικα έπαιζε σαν βούτυρο στο ψωμί και φυσικά συχνοτικα καθόταν καλύτερα στην μίξη. Στην τελική με την κιθάρα έχεις σωματική και παικτικη επαφή και αλληλεπίδραση επομένως θα επέλεγα καλή κιθάρα προσωπικά

Σε ευχαριστώ Γιώργο. Όντως το κινητό δεν είναι καλός σύμβουλος για εντάσεις, μετά όταν το ακουσα με ηχεία της προκοπής καταλαβα την διαφορά εκ των υστέρων. Η κιθάρα είναι όντως αυτό που έψαχνα, δεν είχα ποτέ καθαρά metal κιθάρα και είναι όντως ωραία αλλαγή σε σχέση με τα classic όργανα που χρησιμοπιούσα εως τώρα

Εξαιρετικό παιξιμο και ήχος και φρασεολογία. Μου αρέσει που χρησιμοποιεις και άλλα modes για να μην ακούγεται μόνο Lydian και άρα να έχει πιο σφιχτές μελωδίες. Μπορεί να κάνω λάθος βέβαια αλλά έτσι μου ακούστηκε

Το να δοκιμάσεις μια στρατ σε ένα μαγαζί για λίγο και χωρίς τα πετάλια σου και τον ενισχυτή σου ώστε να την "φέρεις" εκεί που θες, δεν θα σε οδηγήσει σε ασφαλές συμπέρασμα (εκτός αν δεν σου κάθεται καθόλου "παικτικα", που δε νομίζω, μιας και η ηλεκτρική κιθάρα όπως την ξέρουμε σήμερα κατά πολύ στην στρατ βασίζεται σε ο,τι αφορα το scaling, το σώμα κτλ - εκτός αν δοκίμασες κάποιο πολύ vintage style μοντέλο...) Τα πράγματα είναι πολύ απλά, με μια σουπερστρατ ή με μια PRS με τρέμολο γέφυρα μπορείς να παίξεις ο,τι θες. Εγώ αυτές χρησιμοποιώ κατά κόρον για versatility. Τώρα αν το πρόγραμμα περιλαμβάνει πχ το sultans of swing ναι η στρατ θα ακουστεί καλύτερη. Αν το πρόγραμμα περιλαμβάνει το still got the blues η PRS θα ακουστεί καλύτερη. Αλλά και οι δύο κάνουν την δουλειά. Το θέμα είναι το ρεπερτόριο σου όπως έγραψα πρίν. Αν έχεις κυρίως Clapton/Gallagher/Hendrix πάρε μια HSS strat με κλειστά μάτια. Αν παίζεις κομμάτια με πιο γεμάτο ήχο, από Gary Moore μέχρι Metallica, πάρε μια PRS. Και με τις δύο πάντως κανείς την δουλειά σου αν ξέρεις να δουλεύεις τα πετάλια - ενισχυτή - knobs της κιθάρας σου

@mpamps σε ευχαριστώ! Έχεις δίκιο ότι καλό θα ήταν να ακούγεται καλύτερα αλλά δυστυχώς το backing track είναι από κινητό και το βίντεο από τάμπλετ... Λάιβ το κομμάτι έχει ήδη παιχτεί δύο φορές, και εκεί πρόβλημα με την αλλαγή μαγνήτη δεν υπάρχει γιατί έχω όσο χρόνο θέλω να αλλάξω μαγνήτη (και ήχο) όταν γίνεται η παύση για να μπει το καθαρό αρπισμα. Δισολια λάιβ δεν κάνω, εδώ η δεύτερη κιθάρα με τις τρίτες τις κάνει το backing track. Η θέση του επιλογέα είναι πολύ μελανό σημείο στην συγκεκριμένη κιθάρα πάντως. Ίσως κάποια στιγμή αφαιρέσω το ένα knob για καλύτερη πρόσβαση

Μιας και απέκτησα πρόσφατα την συγκεκριμένη Jackson και επειδή χρωσταω review, σκέφτηκα να κάνω ένα cover στο master of puppets με ερασιτεχνική λήψη. Το βίντεο είναι one take. Λάθη ίσως υπάρχουν αλλά είναι κυρίως λόγω της αμηχανίας που μου προκαλεί η κιθάρα όταν θέλω να αλλάξω μαγνήτη στον επιλογέα, ο οποίος είναι σε τραγικά ηλίθιο σημείο, πίσω από τα volume knobs και δεν βολεύει ειδικά αν θες να αλλάξεις μαγνήτη γρήγορα. Κατά τα άλλα η συγκεκριμένη κιθάρα είναι ένα ποιοτικότατο MIJ όργανο neck through κατασκευής, με εξαιρετική αίσθηση στο μανίκι και οι emg81/85 επιτρέπουν downpicking ξεκούραστο και ξέγνοιαστο. Την μπάρα του τρέμολο ξέχασα να την βάλω πριν γυρίσω το βιντεο αλλά εντάξει δεν χάθηκε και ο κόσμος. ελπίζω να σας αρέσει ? ??