John Goumis

Xρησιμοποιώ έναν ενισχυτή Bugera v22. Το pedalboard αποτελείται από τα εξής: Μια Boss GT-8, η οποία δεν είναι συνδεδεμένη μπροστά από τον ενισχυτή, αλλά στο send-return του fx-loop του ενισχυτή, ώστε να παίρνω μόνο τα απαραίτητα εφέ (chorus, delay, slicer, flanger, κ.τ.λ.) διατηρώντας τον ήχο του ενισχυτή . Eκτός απ΄τα εφέ, έχω ενεργοποιημένο και το sub-EQ της πεταλιέρας (low cut, high cut frequencies κ.τ.λ.) στο οποίο έχω βάλει κάτι προτινόμενες ρυθμίσεις που βρήκα κάπου στο νετ και κάνουν τον ενισχυτή να ακούγεται πιο ''ζωντανός'' απότι θα ακούγοταν αν ήταν ''σκέτος'' ο ενισχυτής. Επίσης έχω ρυθμίσει το expression pedal της πεταλιέρας σαν volume control, έτσι ώστε όταν παίζω live και θέλω π.χ. να χαμηλώσω λίγο όταν τραγουδάει ή παίζει σόλο κάποιος ή όταν παίζω σόλο εγώ και θέλω να ''βγω μπροστά'' να ρυθμίζω την ένταση με το πόδι. Για distortion, χρησιμοποιώ το hardwire sc2 valve distortion της digitech. Σχεδόν πάντα το χρησιμοποιώ για σόλο αλλά και για ρυθμικά σε πιο ''σκληρά'' κομμάτια, που το vintage overdrive κανάλι του bugera δεν επαρκεί. Το level στο 9 ακριβώς, το low στο ''1 και 20'', το high στο ''10 παρά 10'' και το gain σχεδόν τέρμα. Στο saturated κανάλι του πεταλιού φυσικά. Έτσι επιτυγχάνω έναν μοντέρνο distortion ήχο, που λείπει από τον bugera v22. Για wah wah χρησιμοποιώ ένα jim dulop cry-baby. Τέλος με το footswitch του ενισχυτή αλλάζω το καθαρό με το βρώμικο κανάλι του ενισχυτή. Το clean channel σε ένταση το έχω στο 8. Το overdrive channel το έχω λίγο πιο ψηλά, στο 9 ή στο 10. Το gain του overderive channel εξαρτάται από το κομμάτι που παίζω όσον αφορά το πόσο θα το βάλω. Συνήθως με strat δεν το βάζω πάνω από 7, αν παίζω με humbuckers δεν έχω πρόβλημα να το βάλω και στο 10. Τώρα όλα τα υπόλοιπα knobs του ενισχυτή τα βάζω συνήθως στο 5 (ή αλλιώς 12ο' clock αν μιλάμε ορολογιακά). Όμως στα live, κόβω λίγα πρίμα (στο 3 αντι στο 5) γιατί με ''ξουρίζουν'' εντελώς την ώρα που παίζω. Στο σπίτι που είναι πιο χαμηλά η ένταση δεν έχω πρόβλημα να δώσω πιο πολλά πρίμα. Αυτά. :)

Το προηγούμενο ποστ μου δεν ξέρω αν ήταν πολιτική τοποθέτηση. Υποθέτω πως ήταν. Απλά σχολίασα αυτά που τότε ήταν επικαιρότητα, δηλαδή το διάγγελμα του Παπαδήμου και εξέφρασα τον προβληματισμό μου για τη στάση του κόσμου και τελικά δεν είμαι και πολύ εκτός θέματος, γιατί πως θα κάνουμε αυτό το ''rebranding'' σε μια τόσο διχασμένη κοινωνία? Ένα τμήμα της κοινωνίας δεν θέλει ''rebranding'' αλλά... ''no-branding'', δηλαδή να αυτό-αποκλειστούμε διαπαντώς από τις διεθνής εξελίξεις. 1) Που διάβασες ''έγγραφη υπεράσπιση'' του Παπανδρέου να μου την υποδείξεις σε παρακαλώ? Για τον Παπαδήμο έγραψα.. Αν ο Παπανδρέου ΔΕΝ είχε κυριολεκτικά ρημάξει την χώρα, θα ηταν ο Παπαδήμος στην κυβέρνηση? 2) Ομοίως για τον Βενιζέλο (πού έγραψα ότι υπερασπίστηκα τον Βενιζέλο...) ::) ::) 3) Που ακριβώς είναι anyway αυτή η ''έγγραφη υπεράσπιση'' οποιουδήποτε? Διάβασες ΟΛΟ το ποστ μου? ::) Μάλλον δεν έχει σημασία τί λεέι - γράφει κανείς....αν δεν είσαι αντιμνημονιακός αυτόματα είσαι δοσίλογος, υπερασπιστής του κεφαλαίου και της πλουτοκρατίας και έγγραφος υπερασπιστής ;D του ΓΑΠ. Όταν τελειώσει η επανάσταση κάτι τύπους σαν εμένα θα τους πάνε στο γουδί ή θα τους στείλουν κρεμάλα, κ.τ.λ. ;D

Αναφέρθηκαν πολλά ''βαρβάτα'' πετάλια που πολύ θα ήθελα να δοκιμάσω, έστω και για μισό λεπτό το καθένα! Θα παραθέσω ένα οικονομικό πετάλι που με εξέπληξε ευχάριστα, πολύ πιο ευχάριστα από κάποια λαμπάτα και πιο ακριβά πετάλια που έτυχε να δοκιμάσω.

Ως ένας από τους τελευταίους τοποθετηθέντες, τα ποστ του κύριου LK με αντιπροσωπεύουν πλήρως και 100% σε σημείο που δεν έχει νόημα να τα κάνω παράθεση και να γράψω από κάτω +1, +2 κ.τ.λ. Εξουσιοδοτώ λοιπόν τον άνωθεν κύριο να με εκπροσωπεύσει πλήρως εφεξής σε τούτη την ανταλλαγή απόψεων εδώ στο νόιζ. ;D Κύριοι Μοδεράτορες, αγαπητέ κύριε συνήγορε, αξιότιμα μέλη του νόιζ. Ο φίλτατος Μάριος μας παρουσίασε ένα κομμάτι του, που έφτιαξε με μάλλον χιουμοριστική διάθεση. Όλοι συμφωνούμε ότι πρόκειται για άρτιο για το είδος του κομμάτι. Πριν συνεχίσουμε να επεκτείνουμε το θέμα σε πολιτιστικο-κοινωνικό επίπεδο θα ήθελα να σταθώ σε κάτι. Ξεχάστε τη μουσική και το μουσικό μέρος. Ο ΟP τί έκανε στην ουσία? Ο OP ζει σε ένα περιβάλλον. Από το περιβάλλον αυτό δέχεται κάποια ερεθίσματα, τα οποία δεν τα διαμορφώνει αυτός, αυτά τα ερεθίσματα είναι που διαμορφώνουν την εικόνα που έχει για το περιβάλλον που ζει. Από αυτό το περιβάλλον λοιπόν ο OP εισάγει κάποια από αυτά τα δεδομένα. Ο εγκέφαλός του και οι ικανότητές του τα περιεργάζεται με σκοπό να δημιουργήσει ένα αποτέλεσμα - εκροή το οποίο όπως προκύπτει κατα τη γνώμη μου φαίνεται να έχει το απόλυτο Feedback για το περιβάλλον στο οποίο ζει. Αυτό το επιτυχημένο μοντέλο που προσαρμόστηκε επιτυχώς στο περιβάλλον του θα μπορούσε πιθανόν να επιβραβευθεί. Τώρα αν είναι δουλειά του εν λόγω μοντέλου να αλλάξει το περιβάλλον του, αυτό είναι άλλο θέμα. Εμένα προσωπικά μου έκανε δηλαδή εντύπωση ότι ο OP ''έπιασε'' το κλίμα της εποχής, το περιεργάστηκε με τέτοιο τρόπο και έβγαλε κάτι το οποίο δείχνει την ικανότητα να αξιοποιεί σε μέγιστο βαθμό τα δεδομένα γύρω του, ικανότητα η οποία συνήθως σχετίζεται άμεσα και με την επιβίωση. Αυτό νομίζω λέμε κάποιοι εδώ. Δεν είναι καθαρά μουσικό το θέμα δηλαδή. Πολλοί εδώ μπορεί να έχουν τις δεξιότητες και τα μέσα να κάνουν ένα αντίστοιχο εγχείρημα, αλλά δεν το κάνουν είτε επειδή το παρα-θεωρούν χαβαλέ ή καφρίλα ή κάτι τέτοιο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι και να το κάνουν θα ''πιάσει'' τόσο πολύ όσο αυτό που έκανε ο OP. Πιο πιθανό είναι να είναι απλά να ακούγεται σαν παρωδία ενός μουσικού είδους, τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο... :)

+1 Και δεν νομίζω ότι θα το δουν οι δέκτες τέτοιων μουσικών επιλογών καθόλου ως χαβαλέ ή για πλάκα. Είναι χαρακτηριστκό το είδους, στη φάση που έχει πάει 3 και μετά, μπουζούκια, το ουϊσκι να ρέει άφθονα και η παρέα να βρίσκεται σε κατάσταση αυξημένης ''ευθυμίας'' οι κολλητοί ή κολλητές που κάθονται απέναντι στο τραπέζι, με ένα χαμόγελο ώς τα αυτιά να τραγουδάνε στον απέναντι ''έφαγες χι'' (κάνοντας ενιίοτε σχήμα με τα δάχτυλα σχηματίζοντας ένα ''Χ'') και καπάκι το ''άντε γεια μωρό μου άντε γειά'' (κάνοντας κίνηση με το δεξί χέρι που παραπέμπει σε Τσουκαλά, με κίνδυνο να φάει καμμιά ''αδέσποτη'' η λουλουδού ή ο σερβιτόρος) και μετά το ''αδιόρθωτη'' (με κίνηση του δείκτη του δεξί χερίού να ''κάνουν επίπληξη'' δείχνοντας ο ένας τον άλλον όταν δοθεί το σινιάλο από το ρεφραίν του εν λόγω άσματος). ;D Χωρίς πλάκα, αλλά δεν μετράει η μόνο η μουσική. Μετράει και το ''σλόγκαν'' του ρεφραίν που αν χρησιμοποιείται πολύ στην ελληνική αργκό, μπορεί άνετα να γίνει χιτ. ''Σφύριξα και έληξες'', ''τυχαίο δεν νομίζω'', ''αντε γειά'' κ.τ.λ. κ.τ.λ. Το 'χεις!! Ψάξ'το! ;) +1 ;)

Επί των εξελίξεων: Είδα την χθεσινή ομιλία του Παπαδήμου. Ωραία τα είπε. Κατά κάποιο τρόπο τον εμπιστεύομαι κάπως, δεν μου θυμίζει μα καθόλου γλοιώδη πολιτικό ψηφοθήρα της μεταπολίτευσης, αλλά άνθρωπο που τον ενδιαφέρει τα σωθεί η χώρα. Κράτησα από την ομιλία του κάτι που με χαροποίησε, ότι ναι μεν θα φάμε ...λούτσο τις προσεχείς μέρες αλλά σε βάθος χρόνου θα αναπτυχθεί η ανταγωνιστικότητα, τα του χρέους θα αναληφθούν από αυτό το P.S. i love you ;D και θα επιβληθούν οι μεταρρυθμίσεις που θα συμμαζέψουν το κρατικοδίαιτο σύστημα. Και ότι αυτοί που πιστεύουν ότι το μνημόνιο 2 λόγω περαιτέρω μείωσης μισθών θα αποτύχει και θα βυθίσει την χώρα σε βαθύτερη ύφεση (καλά προς το παρόν έτσι θα γίνει) πιστεύουν λάθος, καθώς το μνημόνιο 1 αφορούσε κυρίως τον προϋπολογισμό -αν και εγώ πιστεύω ότι ο άνθρωπος ευγενικά δεν είπε απλά ότι οι δικοί μας τα κάναν σκατά και δεν εφάρμοσαν κανένα πραγματικό μέτρο δημοσιονομικής εξυγίανσης αλλά έκαναν αναγκαστική φορομπηχτική πολιτική για συνδικαλιστικά συμφέροντα. Δυστυχώς όμως αυτό που δεν με κάνει κάνει και πολύ αισιόδοξο, είναι η στάση των συμπολιτών μας. Πιστεύουν στα αλήθεια ότι έχουν πέσει θύμα κάποιας διεθνούς συνομωσίας, ότι ο Παπαδήμος είναι βαλτός ''τραπεζίτης'', ότι μας εξαθλιώνουν για να μας ελέγξουν, ότι θέλουν να μας πάρουν την εθνική κυριαρχία, ότι τους κόβουν το μισθό με το έτσι θέλω. Κανείς σχεδόν δεν έχει αναρωτηθεί γιατί έφτασε ο κατώτατος μισθός του έλληνα να αξίζει 580 ευρώ. Κανείς σχεδόν δεν έχει αναρωτηθεί γιατί έπεσε εκεί ο κατώτατος μισθός, λες και υπάρχει ένα φανταστικό ''σεντούκι'' εντός της ελλάδας που παρέχει μονίμως τόσο χρήματα στην εγχώρια αγορά ώστε ο κατώτατος μισθός του έλληνα να είναι στη χειρότερη 1000+ ευρώ (btw ένα πολύ ωραίο άρθρο http://www.capital.gr/stoupas/Article.aspx?id=1408888 ). Απαιτούν τους προ κρίσεως μισθους-συντάξεις, μην θέλοντας να κοιτάξουν κατάματα την αιτία της κατάστασης και αρέσκονται σε βιντεοπαπαριές του youtube με ''zeitgheist-ική'' σκηνοθεσία που τους χαϊδεύει τα αυτιά, και ότι η λύση είναι σε κάποιου είδους επανάστασης και άλλες τέτοιες ωραιοποιημένες καταστάσεις.. Νομίζουν ότι το δάνειο που παίρνουμε είναι μόνο για να πληρώνουμε τόκους σε κάποια μεγάλη κακιά τράπεζα-τοκογλύφο και ότι θα φεσωθούμε πιο πολύ κι από πάνω, και όχι για να ζήσουμε. Δεν κάθονται να κατανοήσουν κάποιες απλές έννοιες όπως δημόσιο χρέος, ανταγωνιστικότητα, προϋπολογισμός και εμπορικό ισοζύγιο, που μέχρι και ένας χαζός σαν εμένα τις καταλαβαίνει (στην γενική τους έννοια...) ώστε να δουν πιο ψύχραιμα ποιό είναι το πραγματικό πρόβλημα της χώρας. Νιώθω λίγο άσχημα για τον Παπαδήμο, καθώς τα χυδαία-απαξιωτικά σχόλια που διαβάζω για αυτόν καθημερινά στο διαδίκτυο από χρήστες ιστοσελίδων είναι πάρα πολλά, λες και είναι ο τελευταίος δοσίλογος της γης, και αναρωτιέμαι αν ήμουν στην θέση του αν θα ρίσκαρα να χαλάσω την υστεροφημία μου για να βοηθήσω μια χώρα που μάλλον δεν θα το εκτιμήσει. Αν και πιστεύω είτε χρεοκοπήσουμε είτε όχι η ιστορία θα τον δικαιώσει για την προσπάθειά του απέναντι στο διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα. Από την άλλη μπορεί να είμαι λάθος και να λέω αρλούμπες τόση ώρα, και να έχω πέσει και εγώ θύμα κάποιας εξαπάτησης ή συνομωσίας, και να έπρεπε να βγω στους δρόμους και να διαδηλώνω κατά της ΕΕ και κατά του ''εκβιαστή'' Παπαδήμου. ΑΝ όμως οι σκέψεις μου που ανέφερα παραπάνω βρίσκονται στον σωστό δρόμο, λέω ΑΝ, πώς θα καταφέρει να εφαρμοστεί το πρόγραμμα που ψηφίστηκε, ακόμα και αν είναι ολόσωστο και εφαρμόσιμο , σε μια χώρα όπου οι μισοί και βάλε πολίτες πιστεύουν ότι πέφτουν θύματα μιας πλεκτάνης...? Καλημέρα σας.

Ωραία τα λέει. Όντως έχει δίκιο ότι τα πράγματα είναι στην ουσία πολύ πιο απλά και ότι είναι δύσκολο και πιο περίπλοκο να συλλάβεις κάτι απλό. Σκεφτηκα π.χ. τις λαίκές ρήσεις - παροιμίες, πόσο απλές είναι, μα πόση σοφία εμπεριέχουν μέσα τους σε ''μισή'' μόλις πρόταση. Η αλήθεια την οποία εμπεριέχουν, όσο απλοϊκή και να μας φαίνεται, ή και δεδομένη πολλές φορές, είναι κάτι το οποίο θα μας έπαιρνα πολλααά χρόνια ατομικά να συνειδητοποιήσουμε. Πάντως είναι το πιο ουσιαστικό πράγμα που έχω δει την περίοδο που ζούμε. Δυστυχώς αυτές τις μέρες γίναμε όλοι οικονομολόγοι, εισαγγελείς, πολιτικοί, επαναστάτες και χωριστήκαμε σε 2 στρατόπεδα κάναμε αναλύσεις επί αναλύσεων, σχόλια, σχόλια σχόλια κ.τ.λ. κ.τ.λ. ενώ όντως θα έπρεπε να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο σκέφτονται οι άλλοι για εμάς.

Μπράβο mustafank για το bump, γιατί ήθελα να το ξανακούσω τα συγκεκριμένα κλιπς, μου είχαν αφήσει τις καλύτερες των εντυπώσεων προχτές που τα πρωτοάκουσα και ήθελα να τα ακούσω καλύτερα. Μπράβο παιδιά, εξαιρετικοί. Καλή επιτυχία και καλή συνέχεια, να μας κρατάτε ενήμερους. Όχι ότι τα άλλα πάνε πίσω, αλλά κατά την ταπεινή μου γνώμη το ''made of glass''..κομματάρα :) :)

Gary Moore - Oh Wild One (from "Live at Montreux 2010" Blu-Ray/DVD/CD) Ωραίο κομμάτι....

Με την καλή έννοια του όρου εννοείται, και συμφωνώ 100% με όλα τα παραπάνω που σωστά αναφέρεις... Πιο πολύ για πλάκα και για πείραγμα το είπα, με αφορμή το σχόλιο του φίλου παραπάνω ;D ;D '' Excellence is not a skill. It is an attitude.'' Σωστός! ;) ;)

Όταν πρωτοείδα κλιπ σου, θεώρησα ότι είσαι μια ψωνάρα (δεν βοηθάει και το επάγγελμά σου, καθώς έχω κολλητούς από τη ''φάρα'' σας..) που ξέρει να γρατζουνάει ψιλο-καλά όλα τα όργανα και έχει αφιερώσει όντως κάποιο χρόνο σε θέματα recording και video - editing. Συνειδητοποίησα όμως ότι παίζεις πολύ καλά, και τα κλιπ που ανεβάζεις είναι καταπληκτικά, αυτό δεν μου άρεσε και τόσο, αλλά τα υπόλοιπα είναι ένα κι ένα, σκηνοθετικά, μουσικά, παιχτικά, στυλιστικά κ.τ.λ. Πολύ καλό γούστο και φυσικά ultra-cool! Εύγε!! :) :D

+1 Πολύ ωραίος! Δώσε Satch στον λαό! ;)

Η μελοποίηση, καθώς και η ενορχήστρωση με τα μέσα που διαθέτεις είμαι παραπάνω από μια χαρά. Μπράβο σου για το αποτέλεσμα και το μεράκι σου. Όσον αφορά το είδος, δεν με ενδιαφέρει -προσωπικά- αν σου βγήκε κάτι ρετρό, λαϊκό, ''του μαγαζιού'' κ.τ.λ. αλλά το ότι έτσι σου βγήκε το κομμάτι - αυτό είναι κάτι το αυθόρμητο και ειλικρινές εκ μέρους σου, οπότε λίγη σημασία έχει το είδος. Εξάλλου σε έχω πετύχει μέσα στο νόιζ να διασκευάζεις από κομμάτια κλασσικής κιθάρας μέχρι rock οπότε - υποθέτω ότι- δεν ακολουθείς κάποια μουσική συνταγή στη σχέση σου με την κιθάρα απλά κάνεις αυτό που σου βγαίνει εκείνη τη στιγμή - σωστός. Το ότι δεν έχεις γράψει τους στίχους εσύ κάνει μπάμ, φαίνεται από τον στίχο με την χορδή εξάλλου ;D και αυτός ο στίχος μου τα χάλασε λίγο, καθώς όσο και να προσπαθήσω να του δώσω ''ποιητική αδεία'' δεν τα καταφέρνω. Δεν με ενοχλεί η λέξη ''ροκ'', την έχω συνηθίσει στην ελληνική δισκογραφία από Πρωτοψάλτη, Αλεξίου κ.τ.λ. αλλά ακόμα και από Βανδή, Βίσση κ.τ.λ. Γι'αυτό άλλωστε γράφεται ''ροκ'' και όχι ''rock''. Απλά με χάλασε που η φίλη σου, αφού κάνει που κάνει χρήση της λέξης ''ροκ'', έβαλε στο παιχνίδι και την κιθάρα με την χορδή που ''ξανακολλάει'' και αυτό έδειξε λίγο μια μικρή επιπολαιότητα στο πώς αντιλαμβάνεται όχι μόνο την έννοια rock αλλά και την κιθάρα και τον μουσικό γενικότερα... :-[ :-\ Πάντως το κομμάτι έχει μια μελωδία που σου μένει, είναι όντως πολύ κολλητικό. Θα μπορούσα να το φανταστώ ως χιτ, γιατί όχι? Δεν θέλω να ανοίξω μεγάλη συζήτηση, αλλά στην ελλάδα ζούμε, αυτή η μουσική ακούγεται, και την ακούμε θέλοντας και μη από μικροί. Εξωτερικά ερεθίσματα είναι που δέχεται ο εγκέφαλός μας και διαμορφώνει με την πάροδο του χρόνου μια κλίση στον μουσικό -πόσο δε αυτόν που έχει κάνει άπειρα μεροκάματα στην πίστα- να βγάλει πολύ πιο εύκολα ένα ελαφρολαϊκό χιτ απότι ένα blues ή rock κομμάτι. Ο Gallagher και ο Bonamassa και όλοι αυτοί ακούνε blues από 5 χρονών ή από τότε που γεννήθηκαν, και στις χώρες τους αυτά ακούνε πάνω κάτω - αν είναι ''του παραδοσιακού''. Επομένως μπράβο στον spiman για την προσπάθειά του και να μην φοβάται τέτοια ''ανοίγματα'' και να κάνει πάντα αυτό που του βγαίνει εφόσον τον δικαιώνει το αποτέλεσμα! :)

Ωραίος Πάνο! Καλό μήνα να έχουμε!

Δεν ξέρω αν θα σε βολέψει...νομίζω πρέπει να αλλάζεις το input του ενισχυτή για να αλλάξεις κανάλι. >:( To f-switch είναι μόνο για...boost >:(

Γαμώτο.. ''καρφώνομαι'' εύκολα!! ;D

Γιατί τόσο μικρό take αγόρι? >:( Μπράβο ρε Στέλιο!! ;D

Τελικά για εμάς ή για σένα την κάνεις την έρευνα? Μπερδεύτηκα... ;D Λοιπόν επί του θέματος, δεν ξέρω ποιά είναι καλύτερη ακουστικά και ποιοτικά... Όμως μου 'ρθε φλασιά όσον αφορά τις explorer. O -γνωστός στο νόιζ και ως- playloud μου είπε για μια ''τσέχα'' που πήρε για ένα κομμάτι ψωμί και του βγήκε πολύ καλό όργανο. Χαρακτηριστικά μου είπε ''έδωσα διακόσια κάτι ευρώ και αν μου έβγαινα μάπα, θα την στόλιζα στο σπίτι''. Τελικά του έκτασε απ'ότι λέει πολύ καλά η κιθάρα και παίζει και με αυτή στα live του πολλές φορές (η κιθάρα δεν έχει καμμία μετατροπή). Προσοχή: του έκατσε καλά η συγκεκριμενη, έτυχε, δεν ξέρω αν όλες οι κιθάρες τις εταιρείας βγαίνουν έτσι... αλλά αφού κάνει σε έναν άνθρωπο που είναι πολλά χρόνια στην πιάτσα, ίσως θα πρέπει να τις βάλεις και αυτές στην έρευνα που κάνεις (και αν δεν σου κάτσει, την στολίζεις :P ) Οι κιθάρες αυτές είναι οι BACH. http://www.bachmusik.com/en/bach-bexp-trd_p923

Αμαν ομορφιές... Σε ζηλεύω..το αποτέλεσμα φαίνεται να σε δικαιώνει απόλυτα (και ηχητικά από όσα κλιπ έτυχε να ακούσω και απόσο λένε και οι ειδικοί). Να το προσέχεις το μωρό..άξιος!! :)

Ωραίο κομμάτι, ωραίο cover. ;)

Εγώ συτή την περίοδο βγαίνω ''στο πάλκο'' με έναν v22 , 2 φορές τη βδομάδα! Δυστυχώς είμαι άσχετος από θέμα ηχογραφήσεων, αλλά ο ηχολήπτης μας μας ηχογραφεί και έχει μαζέψει υλικό, αλλά θέλει το κάτι παραπάνω για να ακούγεται καλό το αποτέλεσμα..δεσμεύομαι όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή να ποστάρω clips ;)

Που να δεις στο live που πάν' τα skills... ;D

Πέρα από κάποια χαρακτηριστικά σου περάσματα, το κομμάτι μου θύμισε πολύ Doors (και γι'αυτό μου άρεσε τα μάλα :) ).

Σίγουρα, ειδικά όταν μια μπάντα έχει να προσφέρει μια συγκεκριμένη καλλιτεχνική πρόταση, με φίλους και ανθρώπους που θα εκτιμήσουν την φάση και θα υποστηρίξουν το event, δεν χρειάζονται πάνω από 2.5 ώρες. Και εδώ είναι που η μπάντα θα πρέπει να έχει ένα σετ-λιστ το οποίο να έχει μια φυσική συνέχεια και να μην είναι ''ό,τι να'ναι''. Όταν όμως μιλάμε για μπάντα που έχει στόχο να διασκεδάσει το ευρύ κοινό, και το κάνει σε εβδομαδιαία βάση και όχι περιστασιακά, και σε μια περίοδο μεγάλης οικονομικής κρίσης όπως όλοι βιώνουμε, θα πρέπει η μπάντα πρωτίστως να φροντίσει ο κόσμος που θα πληρώσει για να την δει να είναι μονίμως ''στην τσίτα'', ώστε να τον κρατήσεις όσο περισσότερο γίνεται. Αν ο κόσμος πάρει μόνο ένα ποτό, και στις 3 κλείσεις τον ενισχυτή και χαιρετήσεις, όσο ευγενικά και να το κανεις, ο κόσμος θα φύγει και μάλλον δεν πρόκειται να μπει και άλλος. Μεγάλη συζήτηση σε μια δύσκολη περίοδο, αλλα πλέον το νυχτοκάμματο βγαίνει δύσκολα πλέον.

Αν είναι για 2.5 ώρες πρόγραμμα, καλό θα ήταν να έχει ένα συγκεκριμένο στυλ. Αν μιλάμε για 4 και πάνω ώρες, ίσως θα ήταν καλό να έχει εύρος που να καλύπτει αρκετά μουσικά γούστα.