John Goumis

Ο άνθρωπος (Warren Haynes) εκτός απο Παίχτης είναι και φωνάρα....ο Joe και αυτός από τους αγαπημένους παίχτες...

Ωραίος! Έπιασες το στυλ του Joe...Αρέσκω!

Στην λογική ότι prog είναι και οι Floyd, αναρωτιεμαι αν θα μπορούσαμε να εντάξουμε και τους The Who του ''Quadropheinia'' ή του ''Tommy''. The Who - The Rock - Quadrophenia

Πάντως η μουσική δημιουργία ποτέ δεν υπήρξε ανάγκη για μένα προσωπικά...ναι, πέρασα την φάση του να παίζεις σε μπάντα που να γράφει τα δικά της κομμάτια, ηχογράφησα, βγάλαμε ντέμο, it was fun και δεν το μετανιώνω, είναι ένα ωραίο ενθύμιο. Πλέον, μου αρέσει απλά να παίζω μουσική, υπάρχει εκεί έξω τόση πολύ καλή μουσική, που δεν βρίσκω νόημα να κάνω κάτι που κάποιος άλλος το έκανε πολύ καλύτερα 40 χρόνια πριν. Από την άλλη, η μουσική που μου αρέσει να ακούω, είναι αυτή που είναι άμεσα ''εκτελέσιμη'' σε live καταστάσεις. Δεν μου πολυ-αρέσει να ακούω soundtracks π.χ., ή κομμάτια που έχουν μέσα 5 ηλεκτρικές, μια ορχήστρα και 3 χορωδίες... ΄΄οταν ακούω ένα κομμάτι, μου αρέσει η ιδέα ότι θα μπορούσα να το παίζω μπροστά σε κοινό. Αν δεν υπήρχε λοιπόν κοινό, δεν ξέρω κατα πόσο ενδιαφέρον θα είχα στο να ακούω μουσική anyway.... Το ιδανικό για μένα όσον αφορά την μουσικη, είναι να παίζω τραγούδια που μου αρέσουν πολύ, με την μπάντα μου, μπροστά σε κοινό, είτε 10 άτομα είτε 100...

Στέργιε καταρχάς κρίμα που δεν θες μεταχειρισμένη, γιατί με αυτό το μπάτζετ θα μπορούσες να πετύχεις καλό deal ειδικά σε stratocaster. Οι πρώτες 2 κιθάρες μου φαίνονται καλή επιλογή. Βέβαια όπως σωστά παρατήρησες, οι classic player 60's έχουν rosewood ταστιέρα. Οι classic player 50's έχουν maple, όμως το μανίκι είναι V-shape (ολα μια συνηθεια είναι βέβαια)...αλλά αυτή την θεωρώ πολύ κούκλα γαμώτο... http://www.thomann.de/gr/fender_50s_classic_player_strat_mn_sg.htm H Roadhouse είναι επίσης καλό deal. To θέμα είναι αν σου αρέσουν οι texas special. Σε άλλους αρέσουν πολύ, άλλοι τους μισούν. Τους άκουσες σπίτι μου, και μάλιστα στον ενισχυτή που θες να αγοράσεις. Οπότε έχεις ήδη άποψη... ;) Σε περίπτωση που είσαι Ο.Κ. με τους texas special... θα σου πρότεινα αν είσαι πρόθυμος να ''θυσιάσεις'' την maple ταστιέρα, και αν είσαι πρόθυμος να συμβιβαστείς με την ασχήμια ;D που προκαλεί οπτικά ένας bridge humbucker στην strat, να πάρεις την lonestar, που είναι ίδια στην ουσία με την roadhouse απλά έχει στην θέση bridge τον Seymour Duncan Pearly Gates που είναι κα-τα-πλη-κτι-κος μαγνήτης (τον έχω και στις 2 μου στρατ! ;D ). Ο λόγος είναι ότι, επειδή έχεις ήδη και άλλη κιθάρα που έχει μονό bridge μαγνήτη, θα χάσεις το ωραίο, σφιχτό και ροκάδικο γκάζι του Bugera V22 όταν παίζεις με διπλό μαγνήτη, και μάλιστα από έναν πολύ ποιοτικό μαγνήτη. http://www.thomann.de/gr/fender_deluxe_lone_star_strat_rw_awh.htm Aυτά τα σχόλια από μένα....καλές αγορές!! ;D

Ενδιαφέρουσα περίπτωση είστε (με την καλή έννοια φυσικά). Μου άρεσε το ψυχεδελιάρικο ίντρο, μου άρεσαν τα riffs, μου άρεσε και η φωνή, μου άρεσαν και τα weird time signatures ριφφάκια. Μου άρεσε και η παρουσία σας πάνω στην σκηνή, με την έννοια ότι ενώ παίζετε prog δεν χάνετε την ροκ διάθεση. Μου άρεσε που ο κιθαρίστας έπαιζε prog με gibson! (επιτέλους!) ;D Moυ άρεσαν και τα πλήκτρα, στο τέλος του κλιπ μου ακούγονται λίγο theater-ικά, ενώ θα προτιμούσα έναν πιο hammond-wright-uriah heep ήχο, αλλά αυτό είναι δικό μου γούστο, και έτσι μια χαρά ακούγονται. Η ''γέφυρα'' στο 2ο λεπτό μου ακούστηκε κάπως παράξενη. Καλή συνέχεια ε'υχομαι στη μπάντα. :D

Όταν πήρα την πρώτη ηλεκτρική μου κιθάρα, όσο και αν μην θέλω να το παραδεχτώ, ξεκίνησα παίζοντας riffs των Μetallica. Από εκεί και πέρα δεν πολυθυμάμαι τί και πώς. Πιο πολύ να σας πω την αλήθεια με εμπνέουν μουσικοί της διπλανής πόρτας όπως εσείς, είτε μεγαλύτεροι είτε μικρότεροι. Διότι, ακούγοντας π.χ. κάποιον μουσικό live, και ακούγοντάς τον να παίζει κομμάτια που δεν είχα σκεφτεί ότι μπορώ να ''αγγίξω'', μου δημιουργείται η εικόνα στο μυαλό ότι θα μπορούσα να τα παίζω και εγώ, με την δική μου μπάντα π.χ. Η εικόνα αυτή είναι μια αφορμή για να δουλέψω-μελετήσω και να βγάλω παραπλήσιο αποτέλεσμα. (Μην φανταστείτε ότι μιλώ για τίποτα εξειδικευμένα πράγματα. Μπορεί να με εμπνεύσει μια διασκευή-προσέγγιση σε ένα κατά τα άλλα απλό κομμάτι, που νόμιζα ότι θα ακουστεί ''άδειο'' αν το παίξεις με την διασκευόμπαντα σε live-πρόβα. Eπίσης μπορεί μια μπάντα να παίξει ένα κομμάτι που να μην το ξέρω και να μ'αρέσει, και να προσπαθήσω να το μάθω και εγώ) Επίσης μου αρέσει πολύ η προσέγγιση Blackmore και Gallagher στο lead παίξιμο. Τέλος να πω ότι, αν και φαινομενικά υπάρχουν πολλοί κιθαρίστες που όταν ακούμε το όνομά τους είναι συνώνυμο με την λέξη ''BLUES'', ο κιθαρίστας που με έχει εμπνέυσει περισσότερο από όλους σε αυτό το στυλ είναι ο Billy Gibbons των ΖΖ TOP, που μάλλον ροκάδες τους λες παρά μπλουζίστες. Και όμως, αν πάιζω κάτι σωστά όταν παίζω blues (δηλαδή λίγα πράγματα ;D ), στον Billy οφείλεται.

Για μένα αξιόπιστος μουσικός είναι αυτός που έχει αισθητική στο παίξιμο και στον ήχο του. Αισθητική στο παίξιμο, δεν σημαίνει προχωρημενες τεχνικές ικανότητες. Αισθητική στον ήχο, δεν σημαίνει εξοπλισμό που υπερβαίνει 4ψήφιο αριθμό στο συνολικό μπάτζετ. Η μελέτη των κομματιών πριν την πρόβα, είναι σίγουρα πολύ πιο σημαντική από την αργοπορία στην πρόβα (γι'αυτό υπάρχουν και οι μπύρες.. :) ) Επίσης, αν κατάλαβα καλά ο τίτλος ''αξιόπιστος μουσικός'' στο παρόν thread έχει να κάνει με τα χαρακτηριστικά που αφορούν άμεσα την μουσική, την μελέτη και τις πρόβες, και δεν αφορά στοιχεία της προσωπικότητάς του. Για παράδειγμα, μπορεί ένας μουσικός να είναι αξιόπιστος όσον αφορά τα όλα όσα λέτε, αλλά να είναι ''αναξιόπιστος'' ως προς την συμπεριφορά (π.χ. να σας ''πουλήσει'' γιατί ξαφνικά βρήκε θέση στο σκυλάδικο της περιοχής, ή να τον πιάσουν τα ψυχολογικά του και να μην γουσταρει να ρθει στο live ή στην πρόβα -μη γελάτε- ή να μην θέλει να συμμετέχει άλλο λόγω επειδή μαζί σας που παίζει blues κλείνει μια δουλειά το διμηνο ενώ οι άλλοι που παίζουν Κατσιμίχα κλέινουν δουλειές κάθε μέρα κ.τ.λ.-κ.τ.λ.). Για αυτό βασικά καλό είναι όταν σχηματίζουμε μια μπάντα από την αρχή, να ξεκαθαρίζουμε καταστάσεις (είναι καθαρά για δουλειά, είναι για να περνάμε καλά, είναι για την καλοκαιρινή σεζόν και μόνο κ.τ.λ.) Πάντως πάνω κάτω τα πάντα με τον πολιτισμένο διάλογο λύνονται...

Αρα και εγώ δεν έχω το bullet αλλά το affinity P Bass, μιας και τα bullet απότι κατάλαβα ήταν πιο παλιά και γιαπωνέζικα. Μπερδεύτηκα ίσως από το ότι στις κιθάρες υπάρχει ακόμα η σειρά bullet (και είναι πιο φθηνή από την σειρά affinity στις κιθάρες). Όπως και να 'χει, όπως είπαν οι προλαλήσαντες, μια χαρά θα βολέψει το affinity!

Και εμένα μου άρεσε Πάνο! Δικό σου είναι έτσι? Αν κατάλαβα καλά από τον τίτλο. Μπράβο! :)

Και εγώ affinity θα πρότεινα, το θες που το θες για περιορισμένη χρήση το όργανο, πάρε τουλάχιστον ένα όμορφο! ;D Έχω και εγώ ένα (P), και είναι μια χαρά κατασκευή. Βασικά δεν ξέρω αν το δικό μου είναι affinity ή bullet.... bullet δεν βλέπω πάντως να υπάρχουν και είναι σχετικά καινούργιο (μετά το 2000, βασικά το πήρα μεταχειρισμένο από φίλο έτσι για να υπάρχει).

Αν λέγοντας metal εννοούσες Maiden, Malmsteen και τέτοια θα απαντούσα ναι. Για Pantera, Slipnot και τα συναφή, δεν το νομίζω, και μάλιστα καθόλου. Σίγουρα από κάποια φάση και μετά, όσο προσθέτεις γκάζι τόσο οι μαγνήτες χάνουν τον ορίτζιναλ χαρακτήρα τους, αλλά δεν πιστεύω ότι αν βάλω σε μια single coil strat με vintage tremolo πολύ γκάζι, θα ακουστεί το ίδιο καλά το αποτέλεσμα (τουλάχιστον σε πρόβα ή live) με ένα μεταλοκίθαρο με hot μαγνήτες και floyd rose trem., ούτε με μια Les Paul με EMG, που θα έχει και την ''μπασαδούρα'' της (καλή για μέταλ), και το sustain της, και τον όγκο της...

Ωραία πράματα :) Θα κάνω μερικά σχόλια ως πρώην μέλος μιας φοιτητικής, ερασιτεχνικής, χομπιστικής ή-όπως-θέλετε-πείτε-το ''tribute'' floyd μπάντας που είχαμε κάποτε ως φοιτητές (έχω ανεβάσει και 2 εκτελέσεις του ''Money'' και μια του ''Shine...'' στο noiz παλαιότερα προς σχολιασμόν, από τα 2 και μοναδικά live που κάναμε ;D ...) 1) Συγχαρητήρια σε όλους για το εγχείρημα και μπράβο σας! 2) Η ''ηχογράφηση'' από κάμερα, περισσότερο από τα υπόλοιπα όργανα, αδικεί την φωνή και το σαξόφωνο. Οι διαφορές που σχολίασαν αρκετοί στο pitch για το σαξόφωνο και τη φωνή, πιθανόν να οφείλεται σε αυτό. Αν άκουγαν την συναυλία ζωντανά, πιστεύω ότι δεν θα πρόσεχαν κάποια αξιοπερίεργη διαφορά. Το λέω γιατί και μένα μου σχολίασαν το σαξόφωνο, ενώ είμαι σίγουρος ότι ο άνθρωπος έπαιζε σωστά τα μέρη του. Αυτή την εντύπωση έχω. 3) Τέτοια events, δίνουν πολύ μεγάλη χαρά σε ορισμένους ανθρώπους, που ένα λάθος bending, ένας λίγο πιο ''γκαζωμένος'' ήχος κ.τ.λ., χάνουν το νόημά τους. Φυσικά και είναι πάντα χρήσιμη και καλοπροέραιτη η κριτική. Εμείς που είμασταν πολύ, ΠΟΛΥ ;D χειρότεροι από τα παιδιά, θυμάμαι ένας 50άρης μετά τη λήξη της συναυλίας μου είπε ''σας ευχαριστούμε για τη πολύ μεγάλη χαρά που μας δώσατε σήμερα''. Νομίζω δεν υπάρχει πιο ωραίο συναίσθημα για κάποιον που παίζει μουσική. 4) Το να παίζεις floyd από μόνο του, κατα την γνώμη μου δεν έχει καμμια ιδιαίτερη τεχνική δυσκολία. Είτε πληκτράδες είστε, είτε σαξοφωνίστες, είτε κιθαρίστες είτε μπασίστες, αμα μελετήσετε 2-3 μέρες παίζετε ανετα το Dark Side of the Moon πάνω σε backing track με κλειστά τα μάτια. Το ωραίο όταν παίζεις τέτοια μουσική, είναι ότι 5-6 διαφορετικά άτομα, παίζουν ένα σχετικά απλό πράγμα, που σε συνδιασμό με την επιλογή του κατάλληλου ήχου και του κατάλληλου ''δεσίματος'', βγαίνει μια ηχητική πανδαισία ανωτερη από τους μουσικούς αυτούς ξεχωριστά. Είναι ''ομαδικό'' σπορ να παίζεις floyd.... για να σας προλάβω, αυτό ισχύει γενικά για όλες τις μπάντες που θέλουν να λέγονται μπάντες! Αλλά για floyd και για κάποιους άλλους αυτό ισχύει λίγο παραπάνω. Φαντάζομαι σας έρχονται μπάντες στο μυαλό (είτε παγκοσμίου βεληνεκούς είτε cover bands) που είναι πιο ''προσωποπαγείς'', με την έννοια ότι ένα μέλος ανεβάζει κατά πολύ τα στανταρντς της μπάντας σε σχέση με τους υπόλοιπους, και ας είναι οι υπόλοιποι άριστοι μουσικοί). 5) Και πάλι συγχαρητήρια και καλή συνέχεια! Υ.Γ. Α, βρήκα και ένα κλιπάκι από δικιά μας συναυλία ;D ;D

Εγώ δεν ακούω ποτέ κάποια αξιοσημείωτη διαφορά. Η μεγαλύτερη διαφορά στον ήχο σε εμένα προσωπικά έχει να κάνει με την θέση μου σε σχέση με τον ενισχυτή. Θυμάμαι πως την πάτησα παλιά, που έπαιζα κάθε βδομάδα σε ένα μικρό πάλκο. Ο ενισχυτής, χιλιοπαιγμένος σε άλλα live και πρόβες, μου ακούγοταν πολύ πιο πριμαριστός. Ο λόγος ήταν ότι, λόγω στενότητας χωρου, τον είχα κυριολεκτικά δίπλα μου (σαν ''μόνιτορ'' τον χρησιμοποιούσα, ο ήχος έβγαινε έξω με mic). Αποτέλεσμα ήταν να με ''ξουρίζει''. Είπα στον ηχολήπτη ότι με ενοχλεί, και μου είπε να κόψω τα πρίμα. Αποτέλεσμα, ενώ εγώ τον άκουγα ''νορμάλ'', ο κόσμος έξω άκουγε μια μεσαι-ίλα... Όταν φίλοι μου έκαναν την παρατήρηση, φυσικά σταματησα να το κάνω αυτό και έπαιζα με τις σωστές ρυθμίσεις του ενισχυτή, και ας με ''ξούριζε'' ;D την ώρα που έπαιζα...τουλάχιστον ήξερα ότι από κάτω ακούγεται σωστά. Από τότε, όποτε παίζω λάιβ, και αν υπάρχει χώρος διαθέσιμος, τον βάζω κάπου που να μου αρέσει πως τον ακούω, ωστε να το ευχαριστιέμαι και εγώ πιο πολύ.

εφτασεεεε ;D Steely Dan: Do It Again Ωραία ιδέα, για να μαθαίνουμε και πραγματάκια και ακούσματα....προσωπικά δεν ξέρω και πολλά για τους συγκεκριμένους....

Δεν νομίζω ότι χρειάζεται ''προστασία'' στο εκτεθιμένο σημείο αν δεν έχεις σκοπό να την επιδιορθώσεις. Το χρώμα-φινίρισμα επιδιορθώνεται σε μάστορα, μόνος σου υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να κάνεις ζημιά, οπότε καλύτερα να σου κάνει ο αυτοψία ένας ειδικός. Πιστεύω ότι το καλύτερο είναι, από το να κάνεις ρετουσαρίσματα σε κάθε αμιχή θα παθαίνει η κιθάρα σου, να περιμένεις να μαζέψει πολλά σημάδια και μετά να την κάνεις ένα re-finish. Aν θυμαμαι καλά, σε συζήτηση που είχα με ειδικό, re-finish στο ίδιο χρώμα είναι πιο εύκολο...(ελπίζω να μην είναι sunburst η κιθάρα σου...) Αν την πουλήσεις, το τίμιο είναι να αναφέρεις ότι η κιθάρα έχει υποστεί re-finish. Σημειωτέον, εγώ δεν θα είχα πρόβλημα να αγοράσω μια κιθάρα που έχει περαστεί και άλλο ''χέρι'' από πάνω. Υπάρχουν όμως άλλοι που θέλουν τα πάντα πάνω της να είναι original.

Παιδιά μου αρέσατε πολύ, σας εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία και μιας και ο δίσκος λέγεται ''Field of Dreams'' εύχομαι τα όνειρα σας να γίνουν πραγματικότητα. Εσύ αλήθεια Alex_Fouros ποιός είσαι να σε καμαρώσουμε? Ο μουσάτος ή ο ξυρισμένος? ;D (ο ένας από τους 2 κιθαρίστες είσαι έτσι?) Καλή επιτυχία και πάλι! Θα σας κοινοποιήσω και στο fb να σας ακούσουν και άλλοι που πιθανόν δεν σας έχουν ακούσει! ;)

+1 Πολύ καλό, βάλε βιμπράτο και θα είναι άψογο, για να δώσεις πιο πολύ συναίσθημα, γιατί ακούγεσαι σαν να ''βαριέσαι'' ή σαν να κάνεις απλά instruction video πάνω στο σόλο!

Ψήφισα ΝΑΙ. Όπως ειπώθηκε ήδη, τα πάντα είναι πολιτική και δεν έχει να κάνει μόνο με την ψήφο, αλλά σε όλους τους κλάδους της ζωής. Από το πως λειτουργείς στη δουλειά σου, μέχρι το πόσο πουλάς τα όργανά σου στο νόιζ. Ακόμα και η απαγόρευση πολιτικών ή θρησκευτικών συζητήσεων στο νόιζ, πολιτική είναι (πολιτική του site) ;D Φυσικά σε ένα τέτοιο φόρουμ, μοιραία δεν γίνεται να κατηγοριοποιηθούν οι πολιτικές συζητήσεις. Θα ξεκινάει από το στικάκι και θα καταλήγει στις απεργίες των ΜΜΜ μετά απο 200 σελ. Δεν είναι και πολύ λειτουργικό αυτό, αλλά τί να κάνουμε, δεν υπάρχει άλλη λύση, εφόσον δεν κατεβάζουμε στις εκλογές το ΝΟΙΖ ως κόμμα ;D , καταλαβαίνετε ότι δεν γίνεται να υπάρξουν κατηγορίες (φανταστείται αντί για Guitar, Bass & Amps, Μουσικοί και μουσικοί, Keys & Keyboards να έχουμε Εξωτερική Πολιτική, Οικονομία, Παιδεία..) ;D ;D οπότε έτσι θα πορευτούμε. ;) Πάντως απλά απόψεις εκφράζουμε και τίποτα παραπάνω δεν τασσόμαστε υπέρ κάποιου πολιτικού κόμματος ή φορέα ανοικτά (οι περισσότεροι), ούτε χρησιμοποιούμε την ξύλινη γλώσσα του κοινοβουλίου εδώ μέσα, ούτε αναπαράγουμε ανακοινώσεις δελτίου τύπου κομμάτων.

'Εχει, βέβαια μην τους συγκρίνεις με τους (ακόμη πιο πολλούς) πιτσιρικάδες που έχει πέραση ο Μιχαλολιάκος, ο Καμμένος και ο Τσίπρας, γιατί είναι σαν να συγκρίνεις την π@υτσα με την βούρτσα... ;D ;)

Mπααα...Σίγουρα ο Σύριζα έχει το πολιτικό υπόβαθρο που αναφέρεις αλλά δεν χρειάζεται να σκάμε. Και εγώ σαν εσενα ένιωθα, αλλά νομίζω ότι πλέον, δεν έχω και λόγους να σκάω ιδιαίτερα. Γιατί δεν σκάω ιδιαίτερα? Γιατί όλοι τα ίδια λένε πριν, και τα αλλάζουν εντελώς μετά. Τί να θυμηθούμε? Από το ''ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο'' του ΠΑΣΟΚ αρχές '80 μέχρι τον...αντιμνημονιακό Αντώνη του 2011? Τον κομμουνιστή Κύπριο Πρόεδρο που με δάκρυα στα μάτια μεν, υπέγραψε μνημόνο δε? Ναι, και εγώ ανησύχησα. Ειδικά οι τελευταίες εκλογές έγιναν σε κλιμα ''τρομοκρατίας''...(ήμουν γραμματέας στις δεύτερες και μια ηλικιωμένη -φαινόταν καλοντυμένη και περιποιημένη, οχι από κανένα ΚΑΠΗ- έφτασε ένα βήμα πριν τον νευρικό κλονισμό.. ;D >:( :-\ ). Τώρα πλέον, είμαι πεπεισμένος, ότι και στον πιο απίθανη καινούργια κυβέρνηση, τα παιδιά μου θα ζήσουν σε μια ευρωπαϊκή χώρα. Για λόγους που δεν γνωρίζω ακριβώς (Γεωπολιτικούς? Στρατηγικούς?) δεν θα μας διώξουν από τη Ε.Ε. Έχουν συμβεί τα πιο απίθανα, και ακόμα εδώ είμαστε. Προσοχή, είμαι φανατικός αντι-τριριζαίος, δεν λέω ότι εφόσον δεν πρόκειται να μας βγάλουν έξω, να το παίξουμε και εμείς λίγο στον εκβιασμό και τέτοιες βλακείες. Καμμία σχέση... Απλά πιστεύω, ότι ανεξάρτητα από το τι λέει ο κάθε τύπος, δεν τίθεται ζήτημα κάποιας ''πολιτικής'' που θα μας κάψει οριστικά ή όχι. Τα νήματα τα κινεί η ΑΓΟΡΑ και όχι ο κάθε τυχάρπαστος πολιτικάντης. Και οι κανόνες της Αγοράς είναι αυτοί που θα αυτορυθμίζουν καταστάσεις. Αυτό συμβαίνει και στη χώρα μας, αυτορρυθμίζοται η οικονομία μας, γιατί τέτοια οικονομία έχουμε, και όσο αργούμε να την αλλάξουμε (και κάποια στιγμή ΘΑ την αλλάξουμε, με το ζόρι, εφόσον μας κρατάνε στην ΕΕ) τόσο πιο πολύ θα πεινάσουμε. Επομένως δεν είναι θέμα ούτε του Τσίπρα, ούτε του Καμμένου, ούτε του Κουβέλη, ούτε του Σαμαρά, υπο την έννοια ''πολιτικής στρατηγικής''. Εξάλλου, μιας και προσωπικά πήρα τα διαπιστευτήριά μου (μπορεί να κάνω και λάθος) ότι αφού δεν μας πετάξανε, ΔΕΝ θα το κάνουν, μια αντιμνημονιακή κυβέρνηση θα'ναι ότι πρέπει για να τελειώσει η μεταπολίτευση (μόνο τότε θα τελειώσει, όταν ο κόσμος καταλάβει πιά ότι δεν τίθεται ζήτημα αντιμνημονιακών-μνημονιακών, αλλά στοιχειωδών κανόνων της αγοράς που επιβάλλει η τεχνολογική και οικονομική παγκοσμιοποίηση) και θα μπορέσουμε επιτέλους να δούμε υπεύθυνους πολιτικούς και κυβερνήσεις πολυ-κομματικές και όχι μονοκομματικούς υπερασπιστές συντεχνιών :) Βέβαια με την απλή αναλογική (που μέχρι και ο Συριζα συμφώνησε, γιατί άραγε?) το τοπίο θα ξεκαθαρίσει, ίσως να μην γίνει και το πιο καλό ξεσκαρτάρισμα μιας και σε τέτοια περίπτωση βολεύει τους αντιμνημονιακούς αφού θα μπορούν να σχηματιστούν άλλες κυβερνητικές πλειοψηφίες και πάλι να αποφύγουν την θεση ευθύνης, αλλά και πάλι ο κόσμος ισως συνειδητοποιήσει κάποια πράγματα (επιτέλους). Oποτε Χαρίλατρε μην το παίρνεις και ΤΟΣΟ στα σοβαρά Φυσικά και 2 ταξικές κατηγορίες έχουν τα ίδια συμφέροντα. Η τοποθέτησή σου που έκανα παράθεση είναι το χαρακτηριστικό σημείο της διαφωνίας μας. Θεωρείς a priori ότι ο εργαζόμενος, αν το αφεντικό του είναι μαλάκας, του κόβει συνέχεια από μισθό ή του δίνει ψίχουλα, και τον τρελαίνει σε απλήρωτες υπερωρίες, θα ''βγάζει'' καλή δουλειά. Δουλειά θα βγάζει αναγκαστικά δηλαδή, υπό τον ΄κίνδυνο της απόλυσης.... Αλλά ένας εργαζόμενος που το αφεντικό του είναι ευγενικό και τίμιο άτομο, που αγαπάει το προσωπικό του, και ανταμοίβει την ποιοτική δουλειά - Και-άρα Περισσότερο-Τζίρο-Για-την-Επιχείρηση(με αύξηση, προαγωγή κτλ), θεωρείς ότι αποδίδει την ίδια ποιότητα έργου με τον παραπάνω εργαζόμενο? Στην Ελλάδα που είμαστε, συμφωνώ ότι βρισκόμαστε στην 1η κατηγορία! Ανεργία 30% υπάρχει, αν δεν θες να δουλεύεις για ένα ξεροκόμματο θα πάρει άλλον... Όμως μην νομίζεις ότι όλες οι χώρες είναι έτσι. Στις πολιτισμένες χώρες (όχι στο σοβιέτ ;D ) που έχουν πραγματικές οικονομίες, ο εργαζόμενος μπορεί να πει στον μαλάκα αφεντικό ''άει γαμήσου'' και να βρει (την άλλη μέρα κιόλας) δουλειά σε συνθήκες εργασιας που αυτος επιθυμεί, που θα υπάρχει ανταποδοτικότητα εργασίας, ποιότητας κ.τ.λ. Με άλλα λόγια, στις πολιτισμένες χώρες εργάτης-εργαζόμενος δεν είναι ανταγωνιστές αλλά συναγωνιστες (ανταγωνιστές είναι με την αντίπαλη εταιρεία... Αυτές οι χώρες έχουν ισχυρ΄οικονομία ακριβώς γιατί και εργάτης και εργαζόμενος είναι ευχαριστημένοι. Ο μη ευχαριστημένος εργάτης, ίσως την κάνει την δουλειά του επιχειρηματία, αλλά όχι σαν τον ευχαριστημένο εργάτη...(και αυτή η λεπτομέρειεα κάνει την τεράστια διαφορά μακρο-οικονομικά...) υ.γ. με πρόλαβε και ο manosx στο ακόλουθο ποστ.......

Μπράβο Παναγιώτη, ενδιαφέρουσες μελωδικές γραμμές! :)

Θα κάνω ένα γενικό σχόλιο. Όταν θες κάτι πολύ, το χρειάζεσαι πραγματικά και δουλεύεις καιρό να το αποκτήσεις, θα το πάρεις και θα πληρώσεις με χαρά το αντίτιμο, ακόμα και αν είναι 10% ακριβότερο (γιατί για τέτοια ποσά μιλάμε πλέον, που έχουν στρώσει σε αυτόν τον τομέα τα πράματα). Εκπληρώνεις ένα όνειρο, ένα σκοπό, και κοιτάς από εκεί και πέρα να ευχαριστηθείς με όλη σου την ψυχή αυτό που αγόρασες. Συμπεριφορές τύπου ''πήρα κάτι από το thomann και τώρα τραβάω τα μαλλιά μου γιατί ή τιμή του έπεσε λίγο'' ή ''πήρα αυτή την κιθάρα αλλά σε άλλο χρώμα γιατί το musicstore την έχει πιο φθηνά από εδώ'' ή ''πήρα αυτό το πεταλάκι από εκεί γιατί στο δίπλα μαγαζί το έχει 10 ευρώ πιο ακριβά'' κ.τ.λ. κ.τ.λ. είναι πιο πολύ απόρροια του να ικανοποιήσουμε το G.A.S. μας παρά πραγματική ανάγκη.

Όταν διάβασα τον τίτλο, και εγώ νόμιζα ότι είχε να κάνει με supergroup με την ''κανονική έννοια'', δηλ. groups των οποίων μέλη ήταν ήδη καταξιωμένοι μουσικοί.. Από supergroups (με την παραπάνω έννοια) οι αγαπημένοι μου είναι οι Bad Company. όχι ότι έκαναν κάτι το πρωτοποριακό, μάλλον radio-friendly rock-άκια έπαιζαν, αλλά το κομμάτια αυτά άντεξαν στο πέρασμα των χρόνων. Bad Company - Seagull (μα με πόσα κιλά φωνάρα είναι ευλογημένος αυτός ο άνθρωπος?) Τώρα από εκεί και πέρα...τα μεγαλύτερα groups όλων των εποχών πάνω κάτω όλοι ξέρουμε ποιά είναι, τί επιρροές είχαν και πόσους επιρρέασαν... Τα αναφέρατε όλα, αλλά δεν αναφέρατε τους Doors, τους οποίους θεωρώ από τα 2-3 μεγαλύτερα αμερικάνικα rock συγκροτήματα ever.... the doors - love me two times The Doors - Peace Frog (with lyrics) The Doors - L.A. Woman Τώρα σχετικά με τις πωλήσεις και τις λίστες...σε λίγο θα δείτε ότι η επιτυχία των καλλιτεχνών δεν θα μετριέται με πωλήσεις αλλά με πόσα εκατομύρια...views έχουν (ή ''likes''). ;D Δεν μπορώ να κάνω μια ανάλυση γι'αυτό, πιστεύω ότι όντως κανένα ''νέο'' group δεν θα φτάσει σε τέτοια επίπεδα αν όχι δημοτικότητας, τουλάχιστον πωλήσεων, επιδραστικότητας, συγκεντρώσεων κόσμου σε συναυλίες κ.τ.λ. Τί να πω, ίσως τα μεγάλα group που αναφέρατε να πρόλαβαν την μερίδα του λέοντος σε μια ''μουσική επανάσταση'' αντίστοιχη με την βιομηχανική επανάσταση που έλαβε χώρα κάποιο καιρό πιο πριν...

Ο άλλος λέει, έδωσε το ''στικάκι'' στη συνεργάτιδά του, καθώς αυτός είχε άγνοια στους ηλ. υπολογιστές. Μα καλά, τί να τους κάνει τους υπολογιστές ο διευθυντής του ΣΔΟΕ? Με τέτοιες βλακείες θα ασχολείται κοτζάμ διευθυντής? Ακούς εκεί ηλ. υπολογιστές! ;D Οι υπολογιστές είναι για χαζούς. Και όλοι αυτοί οι εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι που έχουν πτυχία ECDL, πληροφορικής και γενικά οποιασδήποτε άλλης σχολής, τί νομίζετε ότι είναι?? Χαζοί είναι, γι΄ αυτό είναι άνεργοι!! Δεν έχουν ούτε ένα προσόν και ψάχνουν και δουλειά! Έλεος, τι άλλο θα ακούσουμε...ακούς εκεί ''ηλεκτρονικοί υπολογιστές''...μπα σε καλό σας... ;D ;D