Προς το περιεχόμενο

John Goumis

Μέλος
  • Αναρτήσεις

    2051
  • Μέλος από

  • Τελευταία επίσκεψη

  • Ημέρες που κέρδισε

    11

Ότι δημοσιεύτηκε από John Goumis

  1. Πάντως η θεωρία των inconsistencies στις Gibson δεν αντικατοπρίζεται στο γεγονός ότι στην αγορά μεταχειρισμένων οργάνων οι Gibson διατηρούν την μεταπωλητική αξία τους. Αν ίσχυαν όλα αυτά που διαβάζουμε στο ιντερνετ, κανονικά θα μπορούσαμε να αγοράζουμε second hand Gibson για ένα κομμάτι ψωμί. Αντιθέτως δυσκολεύομαι να βρω LP Classic και πάνω σε τιμή μικρότερη των 1000 ευρώ. Αντίστοιχα τις διάφορες LP που δεν είναι Gibson, παρότι τις διαφημίζουν ότι ''πατάνε κάτω το real thing'' τις βλέπω να μην μπορούν να ''φύγουν'' εύκολα ούτε κάτω από τα μισά λεφτά.
  2. Προσωπικά στην Strat δεν το βρίσκω καθόλου ατόπημα (μιλάμε πάντα για την θέση bridge...σιγά τον μαγνήτη ;D ) αλλά στην Tele ναι.
  3. Οι πιο πολλοί entertainers αυτό κάνουν δυστυχώς. Σου λέει ο ξενοδόχος ''γιατί να βάλω μουσικούς? Χαζός είμαι να πληρώνω? Βάλε τον τύπο με τον arranger και εγώ θα γράφω ότι το πακέτο μου περιλαμβάνει event με live μουσική''.
  4. Δυστυχώς τέτοια μαραφέτια ήδη χρησιμοποιούνται από αρκετούς μουσικούς, που είτε αναγκάζονται να το κάνουν λόγω περιορισμένου budget της επιχείρησης (ειδικά στα ξενοδοχεία: πότησέ τους με χαμηλής ποιότητας ποτά, τάισέ τους με φθηνά πρώτα υλικά, και βάλε και έναν κάναν μουσικό να παίζει με μπιμπλίκια σαν και αυτό για να λέμε ότι έχουμε και ''entertainment'') είτε εσκεμμένα για να χτυπήσουν μεγαλύτερο μεροκάματο (αφού δεν χρειάζεται να πάρουν μαζί ντράμμερ, μπασίστα κτλ). Και 'νταξ, αμα είναι να παίξεις σε καμιά τρύπα με την κιθάρα σου που δεν χωράς ούτε εσύ καλά καλά, το δέχομαι, πάρε και το μπιμπλίκι μαζί αφού μπάντα δεν χωράει ούτως ή άλλως να γίνει χαβαλές. Κατα τα άλλα όλα αυτά τα ''one man band'' ποτέ δεν θα καταφέρουν να ακουστούν σαν κανονική μπάντα, και όλες αυτές οι λύσεις με τα backing tracks που ακολουθούν πολλοί, μόνο ''μουσική'' δεν είναι για μένα, όσο καλός και να είναι ο performer. Στην τελική, κόβουμε τύμπανα, κόβουμε μπάσο, στο τέλος θα κόψουμε και την κιθάρα, ε κάν'το καραόκε το θέμα ή γίνε DJ στην τελική να μην ταλαιπωριέσαι να παίξεις μουσική
  5. Έχει ξαναγίνει κάτι τέτοιο στο παρελθόν, αν δεν κάνω λάθος με τον ράπερ Tupac.
  6. Εγώ αντιμετωπίζω το εξής πρόβλημα για να αποφασίσω τι να ψηφίσω: Τα 10 (δέκα) καλά τραγούδια που έχουν οι Stones όλα κι όλα ;D μου αρέσουν πιο πολύ από τον μακρύ μεγάλο ήθελα να πω, κατάλογο επιτυχιών των Σκαθαριών (έχουν πολλά περισσότερα καλά τραγούδια παρά την μικρότερη δισκογραφία από τους Stones, αλλά αρκετά από αυτά είναι πολύ ''γιεγιεδικα'' για τα γούστα μου, σε αντίθεση με αυτά των Stones που μου βγάζουν μια πιο ''αλητεία'') ;D Eπομένως χάλια μαύρα και οι δύο?? ;D
  7. Φυσικά και είναι, όπως και των Maiden άλλωστε. Προσωπικά δεν είμαι και πολύ φαν των concept albums, διότι μου αρέσει να ακούω μεμονωμένα τραγούδια που έχουν ανεξάρτητο/δικό τους νόημα, και όχι αποσπάσματα μιας (συνήθως αποτυχημένης) ιστορίας που ''εμπνέονται'' μεγαλομανείς rock stars ;D Eυτυχώς το concept του 7th son είναι τόσο κακό και ασυνάρτητο, που μπορείς να ακούσεις άνετα τα τραγούδια μεμονωμένα, μιας και η όλη ιστορία δεν βγάζει κανένα νόημα ;D Και λέω ευτυχώς διότι μιλάμε για δισκάρα. Αλλά αν είναι να απαντήσω θα έλεγα το Quadrophenia των The Who.
  8. Ξεκίνησα με κλασσικό heavy metal, Iron Maiden, Judas Priest, Megadeth, Iced Earth (με σωστή προφορά ΑΪΣ ΝΤΕΡΘ ;D) και τα λοιπά παρακλάδια του με ένα σωρό μπάντες στο γυμνάσιο/λύκειο. Μετά ως φοιτητής το γύρισα στα 60's-70's σε μπάντες όπως Pink Floyd και The Who και Doors και μετέπειτα το γύρισα στο εντελώς straight classic rock, όπως Purple, Zeppelin, Bad Co, Thin Lizzy κτλ. Τώρα είμαι σε μια φάση που απολαμβάνω και πιο ''απλά'' τραγούδια, που δεν χρειάζονται να έχουν μέσα το τέλειο blackmor-ικό ριφφ ή κάποιο hammond solo ή κάποια δισολία. Πχ ανακαλύπτω τον Bruce Springsteen, τον Cat Stevens.... προς θεού όχι ότι δεν τους ήξερα απλά τώρα οι στίχοι τους βγάζουν πιο πολύ νόημα και με αγγίζουν πιο πολύ σε σχέση με παλαιότερα που έδινα βάση στην ''μουσική/οργανοπαιξία'' και όχι στους στίχους. Σε γενικές γραμμές πάντως, ό,τι είναι classic μου αρέσει, είτε είναι metal είτε rock είτε punk είτε disco είτε pop είτε λαϊκά. Και να ομολογήσω ακόμα και σήμερα γουστάρω Maiden και ΑΪΣ ΝΤΕΡΘ ;D
  9. Εδώ μέσα δεν την γλύτωσαν άλλοι κι άλλοι, ο Ringo και οι Beatles θα την γλυτωναν? ;D ;D
  10. Και εγώ για το παρεμφερές Tonebone Plexitube που είναι το μεγάλο αδερφάκι του Hot British, θα έλεγα ότι δεν μετάνιωσα το σχετικά μεγάλο ποσό που έδωσα για πετάλι (γυρω στα 340 ευρώ). Η πλάκα είναι ότι ήμουν ευχαριστημένος με το od/dist που χρησιμοποιούσα μέχρι τότε, και ότι κοροϊδευα τους μπουτικ-άδες που έδιναν τόσα πολλά λεφτά σε πετάλια, αλλά όταν το άκουσα έπαθα σοκ. Βέβαια από πλευρά αξιοπιστίας με ''πούλησε εν ώρα υπηρεσίας'' και αναγκάστηκα να το επιστρέψω, και το καινούργιο προϊόν που μου έστειλαν μου έκανε και αυτό κάποια νερά, αλλά παρ'όλα αυτά δεν το μετάνιωσα γιατί είναι κατ'εμέ το απόλυτο overdrive/distortion πετάλι, παρά το προβλήματα αξιοπιστίας που δυστυχώς έχει. Πήρα για back up ένα carl martin plexitone , το οποίο δεν με τρέλανε, αν και σε κάποιους φίλους μου αρέσει πιο πολύ από το plexitube. Αλλά για μένα το plexitube παραμένει το απόλυτο πετάλι. Όσον αφορά τις κιθάρες, δεν μετάνιωσα τα λεφτά που έδωσα για την Gibson LP traditional 2016. Ήταν η απόλυτη LP για μένα, όσον αφορά τα specs, το χρώμα κτλ, παρότι υπήρχαν και ακριβότερες: Δεν ήθελα την στάνταρντ/custom, δεν ήθελα high performance, δεν ήθελα coil split, ήθελα traditional weight relief και όχι chambered, δεν ήθελα ΑΑΑΑΑΑΑΑΑ grade flame, και ήθελα μόνο το συγκεκριμένο χρώμα (light burst) με το διακριτικό AA flame στο καπάκι. H απόλυτη les paul για τα δικά μου γούστα.
  11. Σε τι ακριβώς είμαστε συμμέτοχοι? Στο ότι πολλοί Κινέζοι παίρνουν ένα μεροκάματο? Και αν είναι χαμηλό για τα δυτικά πρότυπα, ποιά είναι η εναλλακτική τους? Να δουλεύουν στις καλλιέργειες ρυζιού και να πεθαίνουν σαν τα σκυλιά? Άσε που όλα αυτά γυρίζουν μπούμερανγκ, την τεχνογνωσία που έχουν ήδη αποκτήσει οι Κινεζοι, θα την ''βρούμε μπροστά μας'' εμείς οι δυτικοί.
  12. Αυτή τη στιγμή η Samick παράγει πάνω από 1.000.000 κιθάρες τον χρόνο (φτιάχνει και τις squier/epiphone νομίζω). Είναι στην ουσία η μεγαλύτερη εταιρία παραγωγής μουσικών οργάνων στον κόσμο. Ε λοιπόν κύριε Γιούχα μου σου έχω νέα, από αυτό το 1.000.000 κόσμου που αγόρασε αυτές τις κιθάρες 1) το συντριπτικό ποσοστό ούτε στα πιο τρελά του όνειρα μπορεί να διαθέσει 3k για ένα όργανο 2) το συντριπτικό ποσοστό στην ουσία δεν θα μάθει ούτε καν να παίζει, πιο πιθανό είναι να την παρατήσει σε μια ντουλάπα, δεν είναι όλοι όσοι έχουν αγοράσει μια κιθάρα στη ζωή τους οπωσδήποτε μουσικοί ή μελλοντικοί μουσικοί ή άτομα που έχουν τρέλα με το gear, οπότε μια χειροποίητη κιθάρα τους είναι τόσο χρήσιμη όσο ένας κβαντικός υπολογιστής σε νηπιαγωγείο. 3) ένα μεγάλο ποσοστό πήρε για δώρο στο γιο/κόρη/ανήψι του 4) ένα μικρότερο ποσοστό μπορεί να το πήρε σαν back up όργανο (δεν νομίζω κανείς να αγοράζει back up όργανα που να κοστίζουν όσο 2-3 φορές το main όργανό του...) 5) Τέλος, στο ίδιο πολύ μικρό ποσοστό συμπεριλαμβάνονται άτομα που χρησιμοποιούν κάποια από αυτά τα κινέζικα προϊόντα για επαγγελματικούς ή πιο καθαρά μουσικούς λόγους και μάλλον σε αυτούς απευθύνεται ο Γιούχα. Δεν καταλαβαίνω λοιπόν τον λόγο που βλέπει ανταγωνιστικά τέτοια προϊόντα, τα οποία παρότι φαινομενικά είναι και αυτά κιθάρες - και αυτός κιθάρες φτιάχνει, απευθύνονται σε άλλο κοινό και για εντελώς διαφορετική χρήση. Άλλα κριτήρια έχει για ένα όργανο ένας newbie ή χομπίστας και άλλα ο κιθαρίστας των Stratovarious. Ναι, τον ''καίει'' που αρκετός κόσμος που ξέρει να παίζει, αγοράζει κινέζικα και ασιατικά προϊόντα, αλλά δεν μας εξηγεί με την ηθικολογία του τι θα έκανε ΟΛΟΣ Ο ΥΠΟΛΟΙΠΟΣ ΚΟΣΜΟΣ που ανήκει στις πρώτες 3 κατηγορίες που ανέφερα παραπάνω. Δηλαδή ο φτωχός γονιός που αγοράζει μια κινέζικη κιθάρα των 100ευρώ στο παιδί του για να μάθει να παίζει είναι οκ, ενώ αν αγοράσει κάποιος χομπίστας/επαγγελματίας μια κινεζικη κιθάρα, αγοράζει προϊόν που ''φτιάχτηκε από αλυσοδεμένο κινέζο τον οποίον πριν υπέβελαν σε φριχτά βασανιστήρια''? ;D Ποιά είναι η γνώμη του Γιούχα γι'αυτό? ;D ;D
  13. Είδα όλο το βίντεο, αν και με δυσκολία καθώς η αρχή με απώθησε, διότι αυτά τα περί ηθικής, ethical footprint και guitars/products based on exploitation είναι απλά ανοησίες. Τα περισσότερα από αυτά που λέει από εκεί και πέρα είναι αυτονόητα, βέβαια εκεί που λέει ότι τα χειροποίητα οργανα είναι καλύτερη επένδυση θα διαφωνήσω μαζί του.
  14. Συμφωνώ με τον Ζήρα 100%, αλλά τον Bonamassa δεν τον παίρνει να μιλάει για g.a.s.-ίτιδα, μιας και τα περισσότερα ποστ του στα social media αφορούν ''την νέα 59αρα Les Paul και τον νέο Twin Reverb '60 που απέκτησα μετά από το guitar safari μου'' παρά για μουσική. Το όλο image-marketing του βασίζεται σε traditionalist/vintage κιθαρο-μουσικό εξοπλισμό παρά σε κάποιο μουσικό ''hit''. Ωστόσο προς υπεράσπισήν του, νομίζω ότι αναφέρεται στα πετάλια (καλά, αν μιλούσε για κιθάρες/ενισχυτές θα τον παίρναν με τις πέτρες, δεδομένης της τεράστιας συλλογής του ;D) λόγου του οτι οι κιθαρίστες ξεχνούν ότι μόνο με την κιθάρα τους και τον ενισχυτή τους μπορούν να βγάλουν αρκετούς ήχους και αντί αυτού πέφτουν με τα μούτρα στα πετάλια, χωρίς να έχουν αξιοποιήσει/εξερευνήσει στο 100% το τι μπορούν να κάνουν με τα knobs της κιθάρας και του ενισχυτή τους και μόνο. Αν και σε αυτό έχω μια μικρή ένσταση, καθώς οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουμε την πολυτέλεια να σκάμε μύτη στο royal albert hall με 4 διαφορετικούς ενισχυτές και 10 διαφορετικές κιθάρες ώστε να μην βασιζόμαστε και τόσο στα πετάλια.
  15. John Goumis

    Iron Man (Band Cover)

    Εσύ πέτυχες τα καλά χρόνια... Χωρίς να θέλω να προσβάλω τους φίλους μου μουσικούς που παίζουν τώρα εκεί (αν και φυσικά και δεν ευθύνονται οι μουσικοί γι'αυτό, μιας και είναι από τους κορυφαίους του νησιού) το Colorado δεν είναι το ίδιο με αυτό της Bormann εποχής δυστυχώς.
  16. John Goumis

    Iron Man (Band Cover)

    Καλησπέρα στην παρέα... ένα cover της μπάντας μας στο κλασσικό αυτό κομμάτι των Black Sabbath. [soundcloud] [/soundcloud]
  17. Την εξής φράση την άκουσα από τον ντράμμερ μου και έχει απόλυτο δίκιο: ''Η γρηγοράδα δείχνει κουλαμάρα''
  18. Αν και δεν μου αρέσουν τα ''οπερατικά'' κομμάτια των Iced Earth σε σχέση με τα πιο ''άμεσα''-heavy τραγούδια τους, το συγκεκριμένο το σκίσατε, μεγάλο respect από εμένα. Θα σταθώ στα παιδιά που τραγούδησαν. Έκαναν απίστευτη δουλειά σε ένα πολύ απαιτητικό κομμάτι. Έχω μείνει έκπληκτος. Να σας δώσουν VIP εισητήρια στην επομένη συναυλία των Iced Earth παρακαλώ ;D Όσον αφορά το κιθαριστικό κομμάτι, αν είσαι ο τύπος που οι Blind Guardian έκαναν share το cover σου στο Facebook, δεν χρειάζεται να πω κάτι παραπάνω. Μπράβο σε όλους σας.
  19. O αγαπημένος μου των Maiden δίσκος... και εγώ στα 14-15 μου τον λάτρεψα. Ο ήχος του μου φάνταζε πολύ ''φουτουριστικός'' λόγω των μέχρι τότε περιορισμένων ακουσμάτων μου, σε συνδιασμό με το concept του δίσκου και το artwork. Ωραίος! :)
  20. Έφυγε πλήρης γυναικών, στα 91 του χρόνια. Το έργο που άφησε πίσω του μεγάλο. Και οι αναγνώστες του εργόχειρο.
  21. Παιδιά το μαμήσαμε και ψόφησε το θέμα... Αν βλέπατε το βίντεο ίσως να κάναμε μια πιο ουσιαστική συζήτηση. Τα κομμάτια που ποστάρετε, πρώτη φορά στη ζωή μου τα ακούω, και δεν έχουν καμιά σχέση με αυτό που θίγει το βίντεο. Μα την παναγία όσες φορές βγήκα έξω για διασκέδαση δεν άκουσα ΟΥΤΕ ΕΝΑ από αυτά τα κομμάτια που ποσταρετε. Σε αντίθεση με αυτά ΑΥΤΗ ειναι η pop (=popular) μουσική εν έτει 2017. Το 1987 όταν έβγαινες έξω άκουγες Michael Jackson και Madonna κτλ. που ήταν η pop μουσική εκείνης της γενιάς. Τα χιπστεράδικα που ποστάρετε που δεν τα ξέρει ούτε η μάνα τους, καλά χρυσά είναι, αλλά δεν είναι popular. To βίντεο μιλάει για τζαστινμπιμπεροουμαγκανγκανσταϊλς. Όχι για ό,τι δεν είναι rock.
  22. Who the fuck is Alice.... ;D Ωραίο είναι, πολύ ωραίο μάλιστα (όχι καλύτερο από Beatles αλλά γούστα είναι αυτά). Φυσικά άμα είναι να γίνω χιπστεράς για να ακούσω λίγη καλή pop μουσική, μάλλον δεν μιλάμε για pop μουσική..... ;) Nομίζω ότι όταν μιλάμε για ποπ, μιλάμε για πιο ''household names''.... Δείτε και αυτό btw https://pudding.cool/2017/05/song-repetition/
  23. Παιδιά, καμία αντίρρηση να βαριόσαστε να δείτε το 20λεπτο βίντεο, αλλά από το να κάθεστε να γράφετε στο εν λόγω thread βασιζόμενοι στα σχόλια του βίντεο(!!) ή παρακολούθοντας μόνο το πρώτο λεπτό, πιστεύω ότι έχετε και πιο παραγωγικά πράγματα να κάνετε, ναι? Πάμε λοιπόν στα επιχειρήματα του βίντεο. Δεν θα σχολιάσω τις -υποτίθεται- επιστημονικές αναλύσεις περί αλγορίθμων που αναλύουν την πολυπλοκότητα και αρμονία της pop μουσικής ανά δεκαετίες κτλ. Ίσως να είναι τραβηγμένο. Ούτε αυτά περί ύπαρξης 2 συνθετών ή περί επιτηδευμένου compression. Ωστόσο έχουμε και κάποια facts... Fact #1 : Οι δισκογραφικές δεν επενδύουν πλέον τα ίδια χρήματα σε νέους καλλιτέχνες. Είτε προτιμούν ένα όμορφο και familiar πρόσωπο από κάποιο ριάλιτι ή μοντέλο, παρά να ένα pop σχήμα ή καλλιτέχνη που δεν ακολουθεί την πεπατημένη, καθώς σε αυτή την περίπτωση εμπεριέχεται ρίσκο. Ρίσκο το οποίο παλαιότερα αναλάμβαναν σε μεγαλύτερο βαθμό. Fact #2 : Η μουσική σήμερα μπαίνει κατευθειαν στο ''ζουμί'' είτε αυτό λέγεται δυνατό ρεφραίν είτε οτιδήποτε, δεδομένου ότι ο κόσμος έχει προσβασιμότητα σε άπειρα τραγούδια οπότε δεν έχει την ''υπομονή'' να περιμένει να ακούσει την κορύφωση του κομματιού. Έτσι όμως περιορίζεται η δημιουργικότητα και η δυναμική του τραγουδιού. Έχει δίκιο ο δημιουργός του βίντεο όταν λέει ότι παλαιότερα που ο κόσμος πλήρωνε για την μουσική του ήταν κατά κάποιο τρόπο αναγκασμένος να ακούσει με μεγαλύτερη προσοχή τον δίσκο που πλήρωσε. Fact #3 : To ''Brainwashing'' -ή καλύτερα ''promotion'' για αυτούς που πιστεύουν ότι η pop μουσική άγγιξε την τελειότητα το έτος 2017 ;D - για την προώθηση ενός hit έχει πολύ περισσότερα μέσα και ισχύ να πραγματοποιηθεί, από την εποχή του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης. Με αποτέλεσμα το ποιός καθορίζει ποιό θα είναι το επόμενο super hit να είναι η πιο Top Down διαδικασία από ποτέ. Αυτά είναι facts 100%. Το θέμα είναι εάν επηρεάζουν την σημερινη ποιότητα της μουσικής. Κατ'εμέ, την επηρεάζουν και μάλιστα κατά πολύ. Θα συμφωνήσω επίσης με το θέμα των δυναμικών αλλά και με κάποια άλλα επιχειρήματα του συγκεκριμένου βίντεο.
  24. Συγκεκριμένα έγραψα ''μέτριος'' για Maiden/Priest/Hendrix και pre-junior επιπέδου για Hammett. Ίσως τα παιδιά που τα έγραψαν αυτά να το είπαν καλοπροαίρετα ή το εννοούσαν αλλιώς, αλλά κατά τη γνώμη μου δεν παύει αν και καλοπροαίρετο να είναι άκομψο. Δηλαδή αν τώρα εγώ βγω και πω ότι ο Tony Iommi πχ είναι pre-pre-junior επιπέδου... τι θα μου πείτε? Δεν είναι άκομψο και ίσως αλαζονικό να πω κάτι τέτοιο? Δεν θα με κράξετε (και σωστά) από την στιγμή που ο άνθρωπος είναι ζωντανός θρύλος, και έχει φάει 50 χρόνια από τη ζωή του στα καλύτερα στούντιο και στις μεγαλύτερες αρένες, και γνωρίζει πράγματα που εμείς ΟΥΤΕ ΚΑΝ φανταζόμαστε?
×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου