John Goumis

Λούκι Λουκ "η πόλη φάντασμα"

Τεράστιος ο Ken Hensley Οι Heep για μένα ήταν οι πρωτομάστορες του heavy metal. Ίδια χρονιά με Black Sabbath και In Rock βγήκε και αυτό το σκοτεινό έπος. RIP Ken Hensley

Ευτυχώς οι καλλιτέχνες που εγώ εκτιμώ (όχι ότι σαν καλλιτέχνης δεν είναι καλός ο Morrison, απλά δεν έχω ασχοληθεί μαζί του) έχουν μια πιο υπεύθυνη στάση απέναντι στην πανδημία. Ούτε αφήνουν να εννοηθεί ότι ήρθε το τέλος το κόσμου -θα πεθάνουμε όλοι, ούτε ότι όσοι αγανακτούν με την κατάσταση -δικαιολογημένα μέχρι ενός σημείου, αφού τίθεται θέμα επιβίωσης- είναι covidiots, ούτε ότι όλα είναι μια συνομωσία κτλ. Απλές ανακοινώσεις βγάζουν, του στυλ ''livestream απόψε στις 20:00'' ή ''η συναυλία μας θα πραγματοποιηθεί με περιορισμένο κοινό και με την τάδε διάταξη, παρακαλώ φορέστε μάσκα'' κτλ. Έτσι θα έπρεπε να είναι ο πραγματικός καλλιτέχνης, καθώς απευθύνεται σε ένα ετερόκλητο κοινό, με διαφορετικές θρησκείες, ιδεολογίες, απόψεις σχετικά με την πανδημία κτλ. Ακόμα και αν αυτή τους η στάση μπορεί να χαρακτηριστεί από τους αρνητές της πανδημίας ως μη ουδέτερη, για μένα είναι ουδέτερη: ''Ναι μεν σου λέω να φορέσεις μάσκα και να τηρήσεις αποστάσεις, αλλά κάνω αυτό μου είπανε-επέβαλλαν να κάνω, δεν είμαι αρμόδιος, εγώ μουσική απλά παίζω''. Από την άλλη, αν κάποιος θέλει να κάνει την λεγόμενη ''στρατευμένη τέχνη'', να χρησιμοποιήσει την τέχνη του δηλαδή για να χαράξει μια συγκεκριμένη πολιτική γραμμή -γιατί η αντιμετώπιση της πανδημίας σε κοινωνικό επίπεδο είναι σαφώς πολιτική- είναι ελεύθερος να το κάνει, δεν θα πρέπει να υπάρχει λογοκρισία, αλλά αναγκαστικά θέτει τον ευατό του σε κριτική, εγώ δεν θα κάτσω να ακούσω το τραγούδι του γιατί είναι στρατευμένη τέχνη που θέλει να περάσει ένα συγκεκριμένο πολιτικό μήνυμα οπότε αυτομάτως δεν με καλύπτει ως τέχνη.

Πρόκειται για εξαιρετικό (και βάλε) cover, μπράβο και στους δύο σας (και σε όσους συνέβαλαν στο cover). Γιατί όχι? Ωστόσο και να μην πάρεις την πρώτη θέση, η προσπάθειά σου-σας θα εκτιμηθεί και από την ίδια την μπάντα, και αυτό είναι το πιο σημαντικό.

Death to false metal. Θα σέβεστε! (πολύ ωραίο cover)

Ο Κai Hansen έχει τραγουδήσει guest σε πολλά τραγούδια των Blind Guardian, δεν νομίζω να τίθεται θέμα ανταγωνισμού μεταξύ τους ούτε μεταξύ των οπαδών τους. Είναι αγαπητοί εξίσου. Queensryche έχουν όντως κόντρα με τους... Queensryche. Έφυγε ο Tate και έφτιαξε μπάντα με το ίδιο όνομα απ' όσο ξέρω, και οι αλληλομηνύσεις και τα δικαστήρια μεταξύ τους καλά κρατούν, εκτός από το ενδιαφέρον των οπαδών φυσικά, που πιστεύω έχουν ξεγράψει αυτή την μπάντα(-ες) πλέον. Έχουν βγάλει πολύ καλύτερα από αυτά τα δυο άλμπουμς imho. Μια potential κόντρα θα μπορούσε να υπήρξε μεταξύ των nu metal συγκροτημάτων πριν μια εικοσαετία... είτε μεταξύ Κόρν και ''Λιμπ Μπίτσκιετ'' είτε μεταξύ Μπίτισκιετ και Λίνκιν Παρκ.... αλλά δεν γνωρίζω αν όντως υπήρχε. Ως έφηβος τα ψιλο-άκουγα τότε αλλά σήμερα αν ακούσω τέτοιο πράγμα χρειάζομαι επειγόντως ένεση ινσουλίνης...

Δηλαδή ψάχνεις κάποιον ''χταπόδι'' ντράμμερ που να παίζει τύμπανα με απεριόριστο stamina και δικασιές, έναν high pitch τραγουδιστή (πρέπει να υπάρχουν.... 5-6 στην Ελλάδα όλοι κι όλοι), έναν κιθαρίστα ή πληκτρά με άψογη τεχνική κατάρτιση και τον αντίστοιχο εξοπλισμό. Και όλα αυτά για να κάνεις μια μπάντα που στο 99,999999% των πάλκων που υπάρχουν στην Ελλάδα ΔΕΝ θα μπορεί να παίξει γιατί δεν υπάρχει εξοπλισμός (και σε ένα κοινό που κατά 89,99999% δεν ενδιαφέρεται και τόσο να πάει να πληρώσει για να ακούσει κάτι τέτοιο). Και βγαίνεις να πεις ''μα που είναι οι μουσικοί''? Ακόμα πάντως και έτσι, αν έχεις τα κατάλληλα ''διαπιστευτήρια'' -έστω για την δημιουργία μπάντας με σκοπό την δημιουργία μουσικής- και αναζητάς τους αντίστοιχους μουσικούς, δηλαδή παρουσίαση των συνθετικών και τεχνικών σου ικανοτήτων (μέσω ντέμο, παρουσίασης μουσικών ιδεών), ακόμα και αυτοί οι 5-6 μουσικοί που μπορούν και είναι διαθέσιμοι για κάτι τέτοιο, θα ενδιαφερθούν. Το να βγω και εγώ και ο οποιοσδήποτε και να πω ''αναζητώ μέλη και για την δημιουργία prog-70's μπάντας στο στυλ Genesis - Yes - Mahavishnu Orchestra και δεν βρίσκω μουσικούς με τίποτα, μαμώ την μπουζουκοκρατια και την ασχετοσύνη του Έλληνα '' δεν λέει κάτι. Δηλαδή με λίγα λόγια πρέπει να φτιάξεις το μουσικό ''προφίλ'' σου και να το προωθήσεις κατάλληλα (αγγελίες, μέσα κοινωνικής δικτύωσης) και έτισ άτομα που έχουν το ίδιο όραμα με σένα μουσικά και τους αρέσει το παίξιμο σου ή η μουσική σου σίγουρα θα ενδιαφερθούν από μόνοι τους.

Οι Beatles έχουν περισσότερα κομμάτια στην δισκογραφία τους που μου αρέσουν σε σχέση με των Stones, αλλά αυτά τα έστω λίγα των Stones μου αρέσουν περισσότερο, μου βγάζουν κάτι πιο ''ανεβαστικό'' και rock. Σε μπυροποσία σε ροκόμπαρο θα προτιμούσα χίλιες φορές να βάλει ο DJ Stones παρά Beatles. Μεταξύ Led Zeppelin και Deep Purple δεν μπορώ να διαλέξω, αν και έχω ακούσει ΠΟΛΥ πολλές περισσότερες ώρες Purple στην ζωή μου παρά Zep. Οι Maiden πάντα μου άρεσαν περισσότερο από τους Metallica για άπειρους λόγους. Μ'αρέσει το heavy metal αλλά στην βρετανική έκφανσή του, όχι στην αμερικάνικη. Όταν ήμουν γυμνασιόπαιδο, μου άρεσαν πολύ περισσότερο οι Offspring, σε σχέση με τους Green Day που τους θεωρούσα πιο ''γλυκανάλατους'' (οι πρώτοι δυο δίσκοι που αγόρασα ever ήταν το Smash και το Dookie). Νομίζω όμως ότι οι Green Day εξελίχθηκαν σε πολύ καλύτερη μπάντα (παρά το συνθετικό τους τέλμα στα τέλη των 90's) ενώ οι Offspring ήταν κάθε δίσκο και χειρότεροι, και είναι μια καρικατούρα του ευατού τους πλέον. Ελληνόφωνα δεν ακούω πολύ, θα έλεγα ότι προτιμάω Τρύπες. Γνωστή κόντρα (και όχι μόνο οπαδική) υπήρχε και μεταξύ των Oasis και Blur (προτιμώ τους πρώτους) όπως επίσης και Metallica με Motley Crue, Metallica με Guns 'n' Roses και Maiden με Osbournes απ'ότι θυμάμαι προς το παρόν

Έτσι όπως το κόβω θα γίνουμε βάρδοι, θα φοράμε μεσαιωνικά ρούχα και θα τραγουδάμε ''Seven rings to the gnomes In their halls made of stone Into the valley I feel down One ring for the dark lord's hand Sitting on his throne In the land so dark Where I've to go Slow down and I sail on the river Slow down and I walk to the hill Lord of the rings...''

Η μεγαλύτερη συμπαντική αλήθεια που γράφτηκε μετά την κβαντική θεωρία του ατόμου. Στο θέμα του OP που δίνει τα πράγματα σε τιμή που είναι όντως δίκαιη και ο άλλος παζάρεψε για 3 και 5 ευρώ...δεν ξέρω, είναι όντως τράτζικ, ειδικά αν μιλάμε για πράγματα που είναι έτσι κι αλλιώς ''φθηνά'', από την άλλη δεν είμαι στην τσέπη του άλλου αλλά και πάλι για τέτοια ποσά πιο πολύ νομίζω είναι να νιώσει την ανάγκη ότι έκανε παζάρι παρά γιατί είχε οικονομική ανάγκη τα 3 ευρώ ξέρω 'γω.

Έχει speaker emulator, αλλά είναι της πλάκας. Γενικά για αξιοπρεπές speaker emulator πρέπει να πέσει χρήμα... πχ Kember. Σου συνιστώ ανεπιφύλακτα να δοκιμάσεις και το VOX MV50 Clean. Έχει fender-voicing και όχι τόσο Vox, και είναι πεντακάθαρο σε ένταση λάιβ (ειδικά με single coils, αλλά και με humbuckers θα έχεις καθαρό ήχο αν χρησιμοποιείς καμπίνα με 12άρι), γεγονός που το κάνει πολύ καλή πλατφόρμα για πετάλια.

Ωραία αυτά τα compact μαραφέτια, κανονικά θα έπρεπε να τα δίνουν δωρεάν με ιατρική συνταγή από ορθοπεδικό.... Εγώ έχω ένα Vox MV50 Clean και με έχει βγάλει ασπροπρόσωπο. Βέβαια το κακό με όλα αυτά τα <200 ευρώ μαραφέτια είναι ότι το DI τους είναι τραγικό (τουλάχιστον για κιθάρα, όχι απαραίτητα για μπάσο), και χρειάζεται οπωσδήποτε καμπίνα, αλλά και πάλι είναι μεγάλη διευκόλυνση.

Συγνώμη που δεν έγινα κατανοητός Εννοούσα πετάλια που είναι μόνο γι'αυτό, δηλαδή buffer πετάλια που βοηθούν στο να μην χάνει ''ισχύ'' το σήμα Για παράδειγμα https://www.thomann.de/gr/jhs_pedals_little_black_buffer.htm?glp=1&gclid=EAIaIQobChMI-8vBgv-97AIVFuR3Ch33lAiZEAQYAyABEgLWXfD_BwE Η πεταλιέρα που σκέφτομαι να φτιάξω, με παλιά πετάλια, ίσως χρειαστεί κάτι τέτοιο? Θέλω να βάλω κάνα 80'ς tubescreamer (πανάκριβα αλλά ψήνω έναν γνωστό μου να μου που το δίνει σχεδόν τζάμπα), κάνα παλιό Dunlop Cry baby, και κάνα παλιό boss dd2....

Α ωραία, γιατί έχω ήδη ένα MXR τέλη 70's-αρχές 80's και έλεγα να το πλαισιώσω με άλλα πετάλια της MXR (πχ το distortion +, της ίδιας ηλικίας ?) Τα buffer πετάλια είναι για να βελτιώνουν τέτοιες καταστάσεις? Πάντως επί του θέματος, όντως τα καινούργια πετάλια όχι απλά δεν παίζουν χειρότερα, αλλά ίσως είναι και καλύτερα (στην λειτουργικότητα κυρίως, τροφοδοτικό, καλύτερο buffer-bypass κτλ κτλ) από τα παλιά, τουλάχιστον έτσι φαίνεται ξεκάθαρα στο βίντεο

Αυτό δεν το είχα σκεφτεί ?

Και συν τοις άλλοις έχουν και το πρόβλημα ότι αρκετά από αυτά είτε εχουν δικό τους τροφοδοτικό είτε δεν έχουν καν υποδοχή για 9V όποτε πρεπει να τα κάνεις μοντα για να τα κουμπώσεις σε πεταλιερα αν δεν θελεις να χρησιμοποιήσεις μπαταρία... Παρόλα αυτά εγώ το ψήνω την ιδέα ενός vintage pedalboard (για συλλεκτικους σκοπούς, για κανονική χρήση έχω άλλη...). Απλά θέλει μπάτζετ κάνα - ενάμιση χιλιάρικο για να είναι πλήρης το pedalboard

Και εμένα μου άρεσε πολύ ό,τι άκουσα έως τώρα, χωρίς να είμαι ιδιαίτερα biased μιας και δεν είμαι hardcore φαν τους. Επίσης μου άρεσε πολύ η προσθήκη του ''νέου'' κιθαρίστα (αν και πρέπει να είναι στην μπάντα αρκετά χρόνια), που δίνει ωραίο μοντέρνο ύφος στο lead κιθαριστικό κομμάτι (και όχι μόνο). Αλλά φυσικά και ο Buck κεντάει στην κιθάρα.

Και εγώ απορώ πως δεν σου αρέσει η Baja, παρά το ότι οι εμπειρίες μου είναι αρκετά περιορισμένες σε ό,τι αφορά τις Τέλε. Εκτός το ότι έχει εξαιρετικούς μαγνήτες και ωραίο, ''ρόπαλο'' μανίκι, έχει και ωραίο wiring και προσφέρει μεγάλη γκάμα από ήχους. Στην θέση σου θα έκανα ''τράμπα'' με το σώμα της άλλης Τέλε που έχεις πριν αποφασίσεις να βάλεις το χέρι στην τσέπη, γιατί μπορεί να είναι όντως βαριά. Και η δικιά μου είναι θεόβαρη (βάρος Les Paul φάση) -αλλά μ' αρέσει έτσι γιατί παίζω πιο ροκ- και έχω σκεφτεί πολλές φορές να δοκιμάσω και με ένα ελαφρύ σώμα.... το υπόλοιπο hardware + μανίκι-κλειδιά δεν το αλλάζω με τίποτα!

O Jimmi Hendrix έφερε την επανάσταση στην ηλεκτρική κιθάρα, σε ένα όργανο που ουδέποτε ''επινοήθηκε'' για να παίζει αυτά που έπαιζε ο Jimi. Και έπειτα εγένετο το φαινόμενο Eddie Van Halen, ο οποίος το πήγε ένα βήμα παραπέρα (ένα βήμα το οποίο οδήγησε σε ''τροποποίηση-μόντα'' του οργάνου) με αποτέλεσμα να φτάσει στο σύγχρονο παίξιμο ηλεκτρικής κιθάρας όπως το γνωρίζουμε σήμερα. Επίσης ήταν καλλιτέχνης που υπηρετούσε την μουσική και όχι τον εγωισμό του, μιας και παρότι κιθαριστικό ''κτήνος'', ποτέ δεν έπαιζε παραπάνω πράγματα από αυτά που χρειάζονταν στο τραγούδι. Kαι φαίνοταν συμπαθητικός και χαμογελαστός άνθρωπος! Ας αναπαυθεί εν ειρήνη αυτός ο τιτάνας της ηλεκτρικής κιθάρας που λέγεται Eddie Van Halen....

Ομολογώ ότι δεν έχω ''ψάξει'' πολύ τον συγκεκριμένο, και τον γκούγκλαρα χτες και διαπιστώνω ότι το επίθετο της γυναίκας του είναι... Gibson ?

Μετά από χρήση της κιθάρας (σε live πχ) το πρώτα πράγμα που κάνω είναι να σκουπίσω με πανί καλά τις χορδές,το πίσω μέρος του neck και το πίσω μέρος του σώματος πριν την βάλω στην θήκη. Στην συνέχεια, όταν φτάσω σπίτι (ή την επόμενη μέρα) ''καθαρίζω'' τα spots και τις κηλίδες που δημιουργούνται πάνω στην κιθάρα από τον ιδρώτα, τα οποία συνήθως βρίσκονται πάνω στο καπάκι της κιθάρας και στα πλάγια. Αυτό το κάνω χρησιμοποιώντας το ίδιο πανί και λίγο σάλιο. Καμιά φορά το χρόνο θα χρησιμοποιήσω το restoration kit της Gibson, δηλαδή αυτό το υγρό με νάφθα, το lemon oil, το υγρό για καθάρισμα του μεταλλικού hardware κτλ. Όσον αφορά τις χορδές, χρησιμοποιώ fast fret πριν και μετά το παίξιμο, και τις σκουπίζω καλά. Το να βάλω WD40 στις χορδές δεν με ενθουσιάζει και πολύ ως ιδέα.

Προσωπικά απάντησα στο thread νομίζοντας ότι μιλάμε για ακριβό εξοπλισμό ο οποίος απεδείχθη μη-λειτουργικός - είχε θέματα στην πορεία και η τιμή του δεν δικαιολογούσε το να έχει αυτά τα θέματα. Τώρα το να ''απομυθοποιήσουμε'' ένα π.χ. πιστοποιημένο, custom shop όργανο και να λέμε αν και κατά πόσο τα πιο φθηνά είναι κοντά σε αυτό, δεν έχει νόημα. Αυτός που παίρνει ένα custom shop όργανο με τα AAAAA flame καπάκια, τα σερτίφικεϊτς, τα βραζιλιάνικα ξύλα κτλ δεν το παίρνει γιατί πιστεύει ότι είναι 5 φορές καλύτερο από το standard ή 20 φορές καλύτερο από το αντίστοιχο κινέζικο, αλλά το παίρνει γιατί έτσι. Επίσης, ειπώθηκε πριν, απομυθοποίηση είναι να σου χαρίζουν ένα από τα δυο και εσύ να επιλέγεις το κινέζικο. Άλλωστε, τα περισσότερα από τα όργανα που έχουμε είναι αποτέλεσμα επιθυμίας και όχι ανάγκης(δεν γνωρίζω κανέναν προσωπικά που να λέει ''ωχ ρε γμτ, έχω ΑΝΑΓΚΗ το τάδε custom shop όργανο αλλιώς δεν μπορώ να βγάλω το λάιβ...). Συνοψίζοντας, δεν υπάρχει κάτι να απομυθοποιήσεις σε τέτοιες περιπτώσεις, το ακριβό πάντα (σχεδόν) θα είναι κάτι προσεγμένο και ανώτερο (έστω και υπερτιμολογημένο), και είναι για κάποιον που το επιθυμεί έτσι και καλά κάνει να το επιθυμεί...

Για τι χρήση το θες? Θα το συνδέσεις με pre amp που ήδη έχεις? Θα το χρησιμοποιήσεις σε συνδυασμό με modeling πεταλιέρα? Αν όχι, γιατί δεν κοιτάς κάτι σε VOX MV50 που είναι κανονικά ενισχυτάκια και όχι μόνο poweramp?

Πιο πολύ αναφερόμουν στα contours, στο 6 saddle bribge (το θεωρώ νεωτερισμό παρότι εχουν καθιερωθεί πλέον στις Τέλε), στους noiseless μαγνήτες, κτλ. Αμα είναι έτσι... παίρνω στρατ ? (για μένα, Τέλε είναι ένα slab of wood με 3saddles bridge ? ) Το parallel/series switch και λοιπά κολπάκια είναι πάντα χρήσιμα, και δεν (θα έπρεπε να) ξενίζουν κανέναν πιουρίστα (κατ'εμέ).... πχ αν η Les Paul σου έρχεται με coil tap split, απλά μην το χρησιμοποιήσεις ποτέ αν σε χαλάει, αλλά το να υπάρχει εκεί σαν επιλογή δεν είναι κακό γι αυτούς που το θέλουν, ιδίως από την στιγμή που δεν επηρεάζει το vintage look της κιθάρας... Πάντως φαίνεται πολύ ωραίο όργανο... καμιά φορά σε ξινίζουν τέτοιες υλοποιήσεις αλλά άπαξ και το πιάσεις στα χέρια σου αλλάζεις γνώμη... ακόμα θυμάμαι το ΣΟΚ που έπαθα όταν έπαιξα με μια Les Paul Axcess (κανονική γέφυρα, όχι floyd rose)... έλεγα ''τι έκτρωμα είναι τούτο'' όταν την αντίκρισα, αλλά όταν την έπιασα να παίξω, αποδείχθηκε ότι ήταν φοβερό όργανο. Απλά, δεν ακούγοταν ΚΑΘΟΛΟΥ σαν Les Paul...