John Goumis

όπως μλκια έλεγαν οι γονείς σου τους Metallica-Nirvana κτλ όταν τους άκουγες στο δωμάτιό σου (δεν πιστεύω δηλαδή ότι την πρώτη φορά που άκουσες Maiden πχ γύρισε ο πατέρας σου και είπε ''τι μπαντάρα είναι αυτή??'') όπως μλκια ΄λεγαν οι παππούδες σου τους Stones-Kinks (γιεγιέδες βασικά τους αποκαλούσαν) κ.ο.κ. Με λίγα λόγια, γερνάμε. Είναι τόσο απλή η εξήγηση.

πως λεγόταν η μπάντα σου αδερφέ αν επιτρέπεται? Εμένα μια ντροπιαστική στιγμή ήταν πριν δυο χρόνια το καλοκαίρι. Παίζαμε σε ένα μαγαζί, σε έναν πολύ δημοφιλή τουριστικό προορισμό, όπου συν τοις άλλοις πολλά ζευγάρια από το εξωτερικό επιλέγουν ως τόπο για να παντρευτούν. Εκείνη την ημέρα θα έρχονταν λοιπόν και το νιόπαντρο ζεύγος, συν όλους τους καλεσμένους, πέρα από τους θαμώνες. Δεν ήταν ιδιωτικό πάρτυ, ούτε είχαμε σχέση με τον γάμο, απλά ξέραμε ότι θα είχαμε όλον αυτόν τον κόσμο. Λόγω ενός τσακωμού το ίδιο μεσημέρι που κατέληξε σε φωνές και έντονο διάλογο, εκείνο το βράδυ συνειδητοποίησα ότι κάτι δεν πάει καλά με την φωνή μου (τραγουδάω και παίζω κιθάρα στην μπάντα). Λέω στον ιδιοκτήτη να με αρχίσει στα μεταξά, που εκτός του ότι δεν με βοήθησαν και ιδιαίτερα, με έκαναν και πιο μεθυσμένο, γιατί έπινα το ένα πίσω από το άλλο, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ''σώσω'' ότι σώζεται. Μια ώρα και κάτι πρέπει να κράτησε το λάιβ. Την ώρα που παίζαμε, ο ντράμμερ και εγώ αντιληφθήκαμε ότι μια κοπέλα από το κοινό (η οποία αποδείχθηκε η κουμπάρα) ''τραγουδούσε''. Την ανεβάσαμε άρον άρον (δεν χρειάστηκε και πολύ να την πείσουμε) να πει κάνα ''γυναικείο'' κομμάτι, όπως Valerie, Οne way or another, I love RnR κτλ μπας και ροκανίσουμε κάποιο χρόνο, ενώ ανέβασα και τον γαμπρό να πει το Mustang Sally. Δεν ήταν τέλειο, ούτε σώθηκε το λάιβ, αλλά κάτι ήταν και αυτό. Μετά από αυτό το συμβάν και επειδή είχα μαζί μου ''φιλοξενούμενο'', αντί να γυρίσουμε σπίτι συνεχίσαμε το πάρτυ σε κοντινό κλαμπ, παρέα με τις κουμπάρες, το ζευγάρι και τους φίλους-φίλες του ζευγαριού. Ήμουν ήδη με κλειστή φωνή και πιωμένος, και το μετέπειτα clubbing περιττό να πω ότι με αποτελείωσε...

Ορθώς η τραγουδίστρια αρνήθηκε να συμμετάσχει άνευ αποδοχών. Ναι μεν μιλάμε για μια εκπομπή με τηλεθέαση, αλλά το target group απευθύνεται άτομα 60 plus σαν την μάνα μου πχ που δεν έχουν ιδέα από ίντερνετ και λοιπά μπιμπλίκια και τζιτζιφιόνια. Με άλλα λόγια ο μέσος ακροατής της εκπομπής δεν έχει να προσφέρει κάτι στον καλλιτέχνη που να εξαργυρώνει την άνευ αποδοχών συμμετοχή του. Η μάνα μου πχ ούτε subscribe θα έκανε στην Μαντώ στο YouTube, ούτε θα τις ανέβαζε τα views στο Spotify, ούτε θα παραγγείλει τον δίσκο της από το Amazon. Θα έβλεπε απλά την εκπομπή, μέχρι την επόμενη εβδομάδα που θα έβλεπε την επόμενη, με άλλους τραγουδιστές-θεματικό κτλ. Επίσης κάτι που ήθελα να γράψω στο άλλο θέμα με το παιδί που ζητούσε συμβουλές για το πως να κάνει πρόβα, αλλά τελικά δεν έγραψα τίποτα, και εδώ αναπόφευκτα προκύπτει εμμέσως από το θέμα: Φαντάζομαι οι μουσικοί της εκπομπής του κ. ''γράφουμε τον Κορονοϊό στα παλιά μας τα παπούτΣα πολύ σχολαστικά'' κάνουν πρόβες (και ίσως εξαντλητικές). Όπως και οι ηθοποιοί που πάνε σε γυρίσματα για τηλεοπτικά σήριαλ κτλ. Δεν μπορώ να καταλάβω με ποια λογική ο συμφορουμίτης να μην μπορεί να κάνει πρόβα. ''Επειδή είναι για την ευχαρίστησή του και όχι επειδή πληρώνεται γι'αυτό'' θα μου πείτε. Αυτό όμως είναι κάτι το οποίο δεν το γνωρίζουμε, πρόβα κάνεις για να ''παρουσιάσεις'' ένα προϊόν - υπηρεσία. Αν δεν κάνεις πρόβα, δεν μπορείς να παρουσιάσεις-διεκδικήσεις πως να πουλήσεις αυτή την υπηρεσία. Δεν δουλεύουν όλοι οι μουσικοί σε παραγωγές του Mega και της ΕΡΤ για να λέμε ότι όλες οι άλλες πρόβες είναι αχρείαστες και πρέπει να απαγορεύονται. Τέσπα. Την απόφαση της τραγουδίστριας όχι απλά την βρίσκω σωστή, αλλά με εκπλήσσει το γεγονός αυτό, καθώς θεωρούσα δεδομένο ότι οι τραγουδιστές τις εκπομπής πληρώνονται γι'αυτό που κάνουν εκεί.

Δεν έχω πουλήσει ποτέ κιθάρα για να είμαι ειλικρινής, ούτε έχω κάποια που χρησιμοποιώ περισσότερο από τις άλλες. Η παρακάτω ''lonestar'' stratocaster (δεκαετίας '90) δεν είναι ούτε η πρώτη μου, ούτε η πιο ακριβή,ούτε η πιο όμορφη, ούτε η πιο all around, ούτε καν η καλύτερη ηχητικά κιθάρα που έχω. Συμπαίκτες και φίλοι προτιμούν άλλες. Όμως για κάποιο λόγο είναι η κιθάρα που θα το σκεφτόμουν λιγότερο από οποιαδήποτε άλλη για κάποιο ''σημαντικό''gig πχ. Συνδυάζει ό,τι χρειάζομαι, δηλαδή αξιοπιστία, άνεση, βάρος, playability, ηχητική ευελιξία, λιγότερο άγχος για μεταφορά-κακομεταχείριση-καιρικές συνθήκες, looks κτλ, ενώ όντας η πρώτη μου Fender, είναι ίσως η κιθάρα με τα περισσότερα ''χιλιόμετρα'' επομένως τα χέρια μου είναι καλύτερα ''προσαρμοσμένα'' σε αυτήν από οποιαδήποτε άλλη ίσως. Ακόμα δεν είμαι σίγουρος αν έπρεπε να μείνω με μια μόνο αν θα ήταν αυτή, καθώς δεν έχω κάποια ''αγαπημένη'' αλλά νομίζω απάντησα κάπως στο θέμα.

Πολύ ωραίο θέμα. Για μένα είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει κοινός παρονομαστής όχι μόνο στην μουσική αλλά στην σύγχρονη κουλτούρα γενικότερα. Αυτό συμβαίνει γιατί στον leisure time είναι καλό να συγκλίνουν τα μουσικά αλλά και άλλα ψυχαγωγικά γούστα (σειρές, ταινίες κτλ). Πχ εγώ με την σύντροφο έχουμε κοινά γούστα ως βάση, απο εκεί και πέρα τα γούστα του ενός συμπληρώνουν τα κενά του άλλου, πχ αυτή είναι τρελαμένη με τον Springsteen και Bowie που ποτέ δεν ήμουν κάνας τρελός fan αλλά τους εκτίμησα καλύτερα από τότε που είμαι μαζί της και τους απολαμβάνω περισσότερο, ενώ αντίστοιχα το ίδιο συμβαίνει από την μεριά της με τους Deep Purple κτλ. Αλλά η βάση μας είναι κοινή, Alice Cooper, Maiden, Thunder είναι μπάντες που άνετα θα κάτσουμε να δούμε ένα DVD αντί να δούμε Netflix, ενώ το να σας κάνει δώρο η σύντροφός σας εισιτήρια για τους Steel Panther είναι κάτι που εύχομαι να βιώσετε όλοι ?. Δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να συνυπάρξω με κάποια που δεν έχει ιδέα από αυτά, πχ να ακούγεται στο σπίτι Ρέμος και Sin boy και να βλέπει Bachelor στον Alpha, χωρίς να θέλω να θίξω καμία κοπέλα-σύντροφο που αρέσκεται σε αυτά και πολύ καλά κάνει, απλά καταλαβαίνετε που το πάω. Άλλο πλεονέκτημα είναι φυσικά ότι απολαμβάνετε τα ίδια μαγαζιά. Δεν χρειάζεται να ''της κάνεις το χατήρι'' να την πας στα μπουζούκια, ώστε την επόμενη φορά να πάτε στο ροκάδικο. Πιο πολύ χρειάζεται να κάνω αυτή την χάρη σε φίλους μου, αλλά όχι ευτυχώς στην σύντροφο. Εν κατακλείδι ναι, θεωρώ ότι είναι σημαντικό, αλλά από την άλλη αυτά δεν γίνεται να μπουν σε καλούπια και σε ''κανόνες'', το θέμα είναι να είσαι με ένα άτομο που να σε γεμίζει.

δεν ξερω που οφείλεται ακριβώς... επ'ουδενί δεν είναι κακό μηχάνημα ο Bassbreaker, απλά μπροστά στον Bassman ωχριά. Είναι αλλιώς ένα στην ουσία ''χειροποίητο'' σε εισαγωγικά μηχάνημα και ας είναι δεκαετίας '60 (καλά προφανώς κάποιοι πυκνωτές θα έχουν αντικατασταθεί μετά από τόσα χρόνια) σε σχέση με ένα μεξικάνικο ενισχυτή που πλέον τους βγάζουνε με το κιλό. Πάντως όπως είπε και ο SF παραπάνω, εξαρτάται και για τι ενισχυτή θες... το να μην είναι pcb δεν λέει κάτι αν θες να έχεις μοντέρνο ήχο τύπου dream theater... αναφέρομαι στην διαφορά ''κλασσικού στυλ''΄ενσχυτή τύπου fender. δεν έχω καμπίνα 4ohm, τον χρησιμοποιώ σε 8άρες όντως... κάπου διάβασα ότι ο ενισχυτής καθαρίζει αν αλλάξεις τις 12ax7, όντως το μεγάφωνο πάντως δίνει επιθυμητό headroom. Ίσως πρέπει να ψαχτώ για 4ωμ καμπίνα για να τον αξιοποιώ καλύτερα...

Έχω έναν καινούργιο 45άρη Bassbreaker και έναν Bassman original 1968 (drip edge), η διαφορά τους είναι αρκετά μεγάλη, ο Bassman ακούγεται πολύ πιο ''ζωντανός'' ενισχυτής, απλά έχει πολύ λιγότερο headroom σε σχέση με το ''καθαρά κανάλι'' του Bassbreaker (πολλοί βέβαια το ζητάνε αυτό, εγώ από την άλλη σκέφτομαι να του βάλω 12ΑΤ7 μπας και καθαρίζει λίγο σε μεγάλες εντάσεις)

Είχα πάντα απορία τι τρέχει με την συγκεκριμένη εταιρεία, που κάποτε έβγαζε πετάλια με το τσουβαλι, και τώρα στο επίσημο site της βλέπω μόνο κάποια "μπουτίκ-like" πετάλια. Παλιά υπήρχε η x-series σειρά, μετά βγήκε και η πιο ακριβή hardwire σειρα, και διάφορα άλλα pedals. Με λίγο ψάξιμο σήμερα είδα ότι η νέα διεύθυνση της εταιρείας αποφάσισε να κάνει κάποιου είδους rebrand, κυρίως γιατί λόγω ονόματος ο κόσμος πίστευε ότι τα πεταλια της ήταν όλα ψηφιακά, με αποτέλεσμα να χρησιμοποιει τον όρο DigiTech μόνο για τα ψηφιακής τεχνολογίας προϊόντα της, ενώ για τα αναλογικά χρησιμοποιεί το brand της DOD. Ένας δεύτερος λόγος είναι ότι ο κόσμος τα θεωρούσε υποδεέστερα από τον ανταγωνισμό. Δεν ξέρω αν ισχύουν τα παραπάνω, αλλά είναι κρίμα μια τέτοια γκάμα πεταλιών να μην υπάρχει πλέον στην αγορά, και ας μην ήτανε τα καλύτερα πετάλια του κόσμου. Προσωπικά ξεκίνησα με αυτά τα πετάλια, λόγω του ότι υπήρχαν σε αφθονία στο τοπικό κατάστημα, οπότε ήταν εύκολο να τα προμηθευτώ. Εξάλλου οι τιμές ήταν μια χαρά. Bad monkey μόλις στα 47 ευρώ, Digital Delay μόλις στα 65 ευρώ, MultiChorus στα 84 ευρώ και hardwire SC2 Valve Distortion στα 109 ευρώ, το πιο ακριβό αλλά ήταν πιο ακριβή σειρά και ήταν εντυπωσιακό για την εποχή του, ενώ στην ουσία ήταν και δικαναλο... Μπορεί να τα έχω αντικαταστήσει όλα στο pedalboard, αλλά επουδενί δεν τα θεωρώ κακά, απλά τα είχα πάρει μια δεκαετία πριν και λογικό ήταν να αντικατασταθούν εν καιρώ. Κρίμα πάντως να μην βγαίνουν ακόμα. Δηλαδή είτε Boss πρέπει να πάρεις πλέον, είτε να τα σταξεις για μπουτίκ είτε να πάρεις ένα αντίστοιχο των 20-30 ευρώ? Μια χαρά εναλλακτική ήταν και η επιλογή DigiTech για ένα σκαλί κάτω από τα Boss πιστεύω. Εσάς ποια η γνώμη σας? Εμένα θα μείνουν στο κουτί τους είτε ως back up είτε για εναλλακτικό μελλοντικό pedalboard.... Α, και παρότι παιγμένα του σκοτωμου, εξακολουθούν να λειτουργούν άψογα, εξαιρετική ποιότητα κατασκευής.

παιδιά σας ευχαριστώ για τις προτάσεις, τις επεξεργάζομαι και του τις αντιπροτείνω Όχι, δεν νομίζω να είναι σε επίπεδο να κάνει σολίδια στην ακουστική. Απλά του άρεσε η συγκεκριμένη. Το ότι είναι cutaway είναι εντελώς τυχαίο. Απ'ότι κατάλαβα, η συγκεκριμένη Yamaha ''ασθενεί'' unplugged, και ο αδερφός μου δεν έχει μικροφωνικές-ενισχυτές κτλ, την θέλει για ακουστική χρήση. Αλλά είναι και πιο ''ευκολόπαιχτη'' (γι'αυτό θα του άρεσε μάλλον...) Θα του το μεταφέρω να το ξέρει. Οι Yamaha και Guild που προτάθηκαν προσωπικά πάντως μου φάνηκαν πολύ ενδιαφέρουσες, αν ήταν στο χέρι μου θα πήγαινε για εκεί το πράγμα.

Καλησπέρα, Η ερώτησή μου αφορά σε επιλογή ακουστικής κιθάρας με budget γύρω στα 1000 ευρώ. Η κιθάρα είναι για τον αδερφό μου, ο οποίος ξεκίνησε να παίζει σχετικά μεγάλος σε ηλικία (τώρα είναι 30) και την πρώτη του κιθάρα την πήρε πριν 2 χρόνια, μια Epiphone των 150 ευρώ, την οποία τον απέτρεψα από το να την πάρει καθώς είχε και πιο καλές σειρές της Εpiphone στο μαγαζί, αλλά επειδή δεν ήταν σίγουρος σχετικά με την επιλογή του να μάθει κιθάρα, ήθελε να μην επενδύσει πολλά χρήματα για αρχή. Επειδή όντως ασχολείται και βελτιώνεται, η τωρινή κιθάρα ήδη δεν τον καλύπτει, και θέλει μια καλή αναβάθμιση. Του αρέσει/τον βολεύει πολύ μια Yamaha που είχε ο δάσκαλός του, και είναι η επικρατέστερη επιλογή: https://www.thomann.de/gr/yamaha_apx1000_crb.htm?fbclid=IwAR3iPNEQcx9t-nEgPt8yHnJAKEHD4XcrAac9C8nFdA3BD7wY9YKr2AK451w (η κιθάρα του δασκάλου του είναι παλαιότερο μοντέλο από αυτή) Η άλλη επιλογή είναι μια Taylor αυτής της σειράς (σημείωση: δεν την έχει δει από κοντά): https://www.thomann.de/gr/taylor_214ce_koa_2017.htm?fbclid=IwAR16dZC77z2z9noP8HA8vBpYX6Bf6KNrQLlomREEpYGFts7E8cQQQrxnb10 Επειδή δεν γνωρίζω και τόσα πολλά από ακουστικές κιθάρες (δεν έχω καν ακουστική κιθάρα προσωπικά), και με ρωτάει ποια να επιλέξει, θα ήθελα την γνώμη σας σχετικά με συγκεκριμένη Yamaha, ή αν αξίζει να πάει σε κάτι παραπάνω, όπως πχ την Taylor, ή αν έχετε κάποια άλλη πρόταση στο συγκεκριμένο budget. Ευχαριστώ

καλά, αμα είναι να πιάσουμε τα real estate, θέλω να μου πει όποιος ασχολείται, πόσο % αξία θα χάσουν τα εκτός σχεδίου οικόπεδα που άλλος έδωΝε 60.000 για να τ'αγοράσει και τώρα που θα του το κάνει χωράφι ο Χατζηδάκισ δεν θα φεύγει ούτε με 10.000... και μην μιλήσουμε για τα αυθαίρετα κατηγορίας 5 που άμα είσαι ένας χριστιανός που δεν πρόλαβε να τα τακτοποιήσει μέχρι τις 30/9 τώρα θα κάθεται να το κοιτάει ενώ οι Τράπεζες και σπίτια από leasing μια χαρά θα μπορούν να τακτοποιούνται και ας είναι κατηγορίας 5 και μετά τις 30/9, μακάκες είναι αυτοί να χάσουν τα λεφτά? Μόνο οι απλοί πολίτες είναι οι μακάκες όπως πάντα.

Προενισχυτικές παίζουν σίγουρα ρόλο στο gain, ειδικά σε μονοκάναλους ενισχυτές. Πχ ένας ενισχυτής με 12ΑΧ7 θα ''βρωμίζει'' πολύ πιο γρήγορα σε σχέση με 12ΑΤ7.

Πετάλια αλλάζω προσωπικά μόνο αν ακούσω κάτι που μου ακούγεται καλύτερα, ή μάλλον πιο κοντά στον ήχο που έχω στο μυαλό μου. Δηλαδή είμαι της άποψης ''αν λειτουργεί, μην το αλλάζεις, εκτός βρεις κάτι <καλύτερο> ''. Είμαι επίσης της άποψης όσο πιο λίγα κουβαλάς μαζί σου σε ένα pedalboard, τόσο πιο καλά. Δεν συμφωνώ με τα υπερβολικά μεγάλα pedalboards, 5 πετάλια το πολύ είναι ΟΚ, με ''μπαλαντέρ'' κανα tuner ή noise gate. Eπίσης από τα 5 αυτά πετάλια, αυτό που θα με βάλει πραγματικά σε διαδικασία να το αλλάξω αν ακούσω κάτι καλύτερο, είναι το distorion και το booster. Aν ακούσω κάνα καλύτερο chorus ή wah δεν θα μπω σε διαδικασία να τα αλλάξω και πάλι, γιατί δεν τρελαίνομαι και ιδιαίτερα για αυτού του είδους τα εφέ καθώς δεν τα πολυ-χρησιμοποιώ πέρα από 2-3 κομμάτια , στα οποία όμως είναι δυστυχώς απαραίτητα. Θα προτιμούσα ένα back up πετάλι, γιατί το να σου χαλάσει ένα πολύ βασικό πετάλι όπως το overdrive-distortion σε live (για το chorus χέστηκες, δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου) και να μην έχεις κάτι άλλο να χρησιμοποιήσεις, είναι ό,τι χειρότερο.

Την αλλάζουμε με το που την αγοράσουμε και την αντικαθιστούμε με κανονικά πετάλια, και παραπεμπόμεθα στο thread που άνοιξε ο @Nestoras

Στο θέμα του OP και το κατά πόσο είναι συμβατές οι τακτικές του με το φόρουμ, από την μια καταλαβαίνω ότι για κάποιους μπορεί να θεωρηθεί ότι διαφημίζει έμμεσα τις υπηρεσίες του, αλλά από την άλλη τα βίντεό του μέσω των οποίων κάνει αυτή την διαφήμιση, είναι συμβουλευτικού χαρακτήρα όπως ακριβώς και το ίδιο το φόρουμ είναι συμβουλευτικού χαρακτήρα, και όλα αυτά βρίσκονται εντός του πλαισίου της θεματολογίας του φόρουμ. Το ότι προωθεί μέσω των δημοσιεύσεών του το guitar coaching που προσφέρει ως υπηρεσία (και όχι το ''Μονώσεις - Γυψοσανίδες ο Μπάμπης''), είναι side effect του γεγονότος ότι έχει φτιάξει ένα -για τα συνήθη YouTube δεδομένα- επαγγελματικό βίντεο όπου εκφράζει κάποιες απόψεις-συμβουλές. Αλλιώς δεν θα είχε κανένα λόγο να φτιάξει επαγγελματικό βίντεο. Οι συμβουλές του είναι κυρίως προς αρχάριους? Ναι. Αλλά το ΝΟΙΖ δεν το διαβάζουν και αρχάριοι για να παίρνουν δωρεάν χρήσιμες συμβουλές? Και το ΝΟΙΖ (λογικά) έχει έσοδα (και έτσι πρέπει) από τις δωρεάν συμβουλές, μέσω των διαφημίσεων. Αρνητικό πρόσημο στο γεγονός ότι δεν σχολιάζει όντως στα threads του, αλλά ας του αναγνωρίσουμε το γεγονός ότι δίνει έναυσμα για συζήτηση πολλές φορές. Όσον αφορά το θέμα... πένες αλλάζω μέχρι να τις χάσω. Και συνήθως αυτό συμβαίνει πολύ πριν φθαρεί σε τέτοιο σημείο η πένα που να επηρεάζει σε τεράστιο βαθμό το παίξιμο. Ο γενικός κανόνας μου είναι να έχω πάντα 2-3 πένες πάνω στο mic stand μου. Αν φτάσω να έχω μόνο μια πάνω μου και καμία στο mic stand, πάω και αγοράζω 3-4 πένες μέχρι να τις χάσω και αυτές και ου το καθεξής.

Μάλλον είναι θέμα του ρεύματος στην περιοχή σου και δεν μπορείς να κάνεις κάτι γι αυτό. Δεν έχει να κάνει με την ποιότητα των ηλεκτρολογικών του σπιτιού σου, μπορεί το σπίτι σου να έχει μια χαρά ποιότητας ηλεκτρολογικά, αλλά από την στιγμή που έχει θέμα το ρεύμα της περιοχής σου, δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Ούτε με τα τροφοδοτικά - καλώδια των πεταλιών σου. Πχ εγώ στα μέρη που παίζω, ξέρω ποιο μέρος έχει θέμα με το ρεύμα και ποιο όχι και τόσο, και πάω με το αντίστοιχο όργανο και με ένα καλό noise gate πετάλι. Σε ξενοδοχεία-μαγαζιά που ξέρω εκ των προτέρων ότι έχουν θέμα με το ρεύμα, δεν πάω με single coil κιθάρα ποτέ, γιατί ακόμα και με το noise gate πετάλι με τερματισμένο το threshold του, σε high gain καταστάσεις θα γίνει ο θάνατος της αλεπούς. Αυτό δεν αποφεύγεται με οποιοδήποτε τροφοδοτικό-καλώδια-ενισχυτή και να πάρω, καθότι έχω δοκιμάσει τα πάντα. Και όπως προανέφερα δεν έχουν σημασία οι ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις, σε 5στερο ξενοδοχείο μου έχει τύχει να μην μπορώ να παίξω με single coils και σε 3στερο όλα ΟΚ. Γνώμη μου τα παραπάνω.

΄ Ευχαριστώ. Όταν λέμε low wattage τι εννοούμε, κάτω από 50? Εγώ απέκτησα μέσω φίλου έναν Bassman του '68-'69 σε τιμή αρκετά κάτω του χιλιάρικου. Και στο reverb πάνω-κάτω τόσο το είδα, και μου κάνει εντύπωση. Eιδικά απ΄την στιγμή που ο καινούργιος bassman κάνει πάνω από χιλιάρικo...

Ωραία, μου δίνεις ευκαιρία να ρωτήσω γιατί το έχω ως ειλικρινή απορία: 1) αξίζει να πάρει κάποιος twin reverb (ή οποιοδήποτε μοντέλο fender) καινούργιο σε σχέση με έναν 70's? 2) γιατί πολλές φορές -όπως στο παράδειγμα που ανέφερα παραπάνω- οι τιμές των 70'ς Fender ενισχυτών είναι πιο χαμηλές από τους μεξικάνικους αντίστοιχους? Λόγω αφθονίας? Μου φαίνεται περίεργο πάντως...

Συμφωνώ σε όλα, άλλωστε ψιλο-αστειευόμουν (εξού και οι φτατσούλες-emoticons) ΑΛΛΑ όντως θεωρώ περίεργο να δώσει κάποιος πάνω από ενάμιση χιλιάρικο για έναν καινούργιο Twin Reverb πχ, ενώ παίζουν ωραιότατοι point-to-point 70's Twin Reverb στις αγγελίες (λειτουργικοί και με service παρουσιάζονται), και για τα μισά λεφτά πολλές φορές (ήδη στις αγγελίες υπάρχει ένας early 70's silverface στα 800 ενώ είχε και blackface προ CBS εποχής στα 1600). Δεν ξέρω πολλά από 70s και vintage τιμές, αλλά μου φαίνονται πολύ καλύτερο deal από το να πάρεις μεξικάνικο (αν οι καινούργιοι Twin Reverb είναι μεξικάνικοι, εκτός και αν κάνω λάθος). Και εύκολοι στην επιδιόρθωση-service, και mods, και έχεις ένα σούπερ μηχάνημα για μια ζωή αν το προσέχεις. Απορώ για τις τιμές τους πάντως, ακόμα και εν μέσω κρίσης λόγω κορονοϊού... ίσως λόγω αφθονίας και υπερπροσφοράς? .

Εγώ σε τέτοιες περιόδους θα κοίταγα σε κάτι 70's Fender Amps που βγαίνουν με το κιλό στις αγγελίες και σε καλές τιμές. Είναι επένδυση, όχι με την έννοια ότι θα ανέβει η αξία του στο μέλλον, αλλά επειδή με το που τον ακούσεις, ξεφορτώνεσαι όλους τους μεξικάνικους pcb Fender amps ??

ρε κοροϊδεφτΕ με όσο θέτε ? εγώ είμαι ''ελιτιστής'' και πιστεύω ότι τα πιτσιρίκια πρέπει να ξεκινάνε πιο ταπεινά (όχι, δεν λέω να μάθουν κιθάρα με την άθλια απομίμηση strat Samick που είχα μαζί με έναν ενισχυτή Park 10W) Σιγά μην του 'λεγα κιόλας ''α, αποφάσισες να μάθεις κιθάρα? Τέλεια! Σου 'χω εδώ έτοιμη μια PRS, έναν ενισχυτή Bassman του '68 και το πετάλι του Γιάννη Σπάθα...'' ? Δεν παμε καλά ? Πιστεύω στα παιδιά πρέπει να επιβραβεύεται η προσπάθεια (χωρίς βρισιές στο μεταξύ ? ) αλλά αυτό είναι μεγάλη συζήτηση. Αλλιώς μετά βαριούνται εύκολα και θα ξεκινήσουν το Fortnite... όλα χτίζονται σιγά σιγά. Και η τεχνική αλλά και το gear. Aλλά για να μην αλλάζω συζήτηση, πιστεύω ότι όλα αυτά τα όργανα των 100ευρώ είναι ό,τι πρέπει για εξάσκηση ή για πρώτη κιθάρα ή για κάποιον που δυσκολεύεται οικονομικά. Από εκεί και πέρα όμως μιλάμε για καταναλωτισμό imho. Η φάση δηλαδή ''α, μια 335 μου λείπει, θα πάρω μια του 200αρικου για να λέω ότι έχω και αυτό το ηχόχρωμα...'' Δεν γίνεται να τα έχεις όλα. Αν χρειαζόσουνα όντως ηχόχρωμα 335, θα είχες ήδη μια ''κανονική'' 335. Το περισσότερο gear που έχουμε είναι αποτέλεσμα επιθυμίας και όχι ανάγκης. Και φυσικά δεν είναι κακό να πραγματοποιείς καμιά επιθυμία σου που και που και καλά κάνει όποιος τις παίρνει και για τα λεφτά τους τα σπάνε. Ωστόσο εγώ προσωπικά έχω τραβήξει μια διαχωριστική γραμμή πλέον σε ό,τι αφορά τα τόσο φθηνά όργανα γιατί βγαίνουν πλέον τόοσα πολλά στην αγορά που αν μπεις σε τέτοιο τριπάκι θα ''καείς'' τελείως....

Μα εννοείται αυτό. Και εγώ στο παιδί μου τέτοια θα έπαιρνα μια σαν αυτή που πόσταρε ο Σατανάς των 150 ευρώ ? Αν μου έλεγε ''μα εγώ μπαμπά θέλω Fender USA/Gibson'' θα του έλεγα ''τότε κάτσε μάθε να παίζεις πρώτα μαλακισμενο ? ''

Κανείς δεν πρόκειται (και δεν έχει το δικαίωμα) να το πει αυτό σε σένα ή σε μένα ή στον οποιοδήποτε, από την στιγμή που σκάει τα γκαφρά ? Πρέπει να είναι κανείς πολύ αρχάριος ή κακός παίκτης για να πει κάποιος από το κοινό ''πω ρε φίλε, τι διάολο παίζει αυτός? αδικοχαμένη πάει η PRS''. Having said that, εγώ όντας εγώ, δεν ακουμπάω όργανα του 150ρικου, δεν γουστάρω τα κινέζικα, είμαι σνομπ, είμαι ψώνιο, είμαι ''έλιτιστ'' (καλά, δεν φτάνω και στο άλλο άκρο (CS), υπάρχει και ένα όριο στο πορτοφόλι και στην εμπιστοσύνη στις κιθαριστικές μου ικανότητες ?) δεν τα καταδέχομαι ρε παιδιά ?Δεν πα' να λένε ''value for money'' και τέτοια, εγώ έχω κόλλημα με το brand

Kαλησπέρα Μαρίνα Η καλύτερη επιλογή όπως ήδη προαναφέρθηκε σε αυτό το budget είναι μια Squier Classic Vibe (Stratocaster ή Telecaster, να διαλέξεις αυτή που εσένα σου αρέσει περισσότερο σαν εμφάνιση και looks!) To θέμα -δυστυχώς- είναι αν έχεις διαθέσιμο ενισχυτή κιθάρας. Αν δεν έχεις ενισχυτή, θα πρέπει είτε να ''ανεβάσεις'' το budget σου αν πας όντως για μια καλή κιθάρα όπως η squier classic vibe, είτε να ''κάνεις έκπτωση'' σε ό,τι αφορά την ποιότητα της κιθάρας και να πάρεις μια πιο φθηνή σε συνδυασμό με ένα ενισχυτή αν το budget σου έχει ταβάνι τα 400 ευρώ. Δυο καλά practice ενισχυτάκια είναι αυτά https://www.nakas.gr/prd/boss-katana-mini-enisxitis-ilektrikis-kitharas https://www.thomann.de/gr/mooer_hornet_modelling_combo_wh.htm Aν το budget είναι αυστηρά μέχρι 400 και για τα δυο, είτε παίρνεις μια μεταχειρισμένη Squier Classic Vibe είτε πας για πιο φθηνή κιθάρα παίρνοντας κάτι τέτοιο σε bundle: https://www.thomann.de/gr/fender_squier_affinity_strat_s_bundle.htm Kαλή αρχή!

Με κίνδυνο να ακουστώ πολύ μαλάκας (και αφού συμφωνήσω στις παρατηρήσεις σας με αντοχή, playability, attention to detail) αλλά δεν με νοιάζει, εννοείται ότι ΚΑΙ ο ελιτισμός παίζει ρόλο. Κάνω (υπό κανονικές συνθήκες) πάνω από 100 gigs τον χρόνο, δεν θα πάω με κινέζικη κιθάρα. Γιατί είμαι ο Lord_Goumis και ο Lord_Goumis δεν παίζει με κινέζικες γιατί έτσι ? . Μου έχει τύχει πολλές φορές να με ρωτήσουν τουρίστες ''is this a real Gibson?'' ''Yes'' ''Wow, it's pretty'' (λες και κρατάω κανα τίμιο ξύλο ξερω'γω). Δεν είναι τυχαία τα slogan ''only a Gibson is good enough'' ή ''make History'' με τις Fender. Και καλά ''με τις Fender γράφτηκε η Ιστορία, όχι με τις HB, οπότε γράψε και εσύ την δική σου''. Το μάρκετινγκ δεν είναι τυχαίο. ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι στις συνθήκες που παίζουμε, ούτε εγώ ούτε το κοινό θα καταλάβαινε την διαφορά με μια κινέζικη. ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι υπάρχουν παιχταράδες που παίζουν με HB ένα εκατομμύριο φορές καλύτερα από μένα (έχω έναν Ιταλό διαδικτυακό φίλο σρεντερά που όλο με την HB ανεβάζει κλιψ και φώτος, και ο τύπος έπαιξε support στους Megadeth... έχει και φωτό με Mustaine). Aπό την άλλη, ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι θα κράξω τον Janick Gers ο οποίος βγήκε στην σκηνή σε κομμάτι με drop D με την epiphone les paul custom των 400 ευρώ μην τυχόν και κλαίει τα λεφτά του αν την σπάσει με τα ακροβατικά του. Σε λάιβ των maiden είσαι ρε γύφτοοοοοοοο παίξε με original black beauty και άσε τα χορευτικά και τα καραγκιοζιλίκια ρεεεεε (εννοείται ότι μια χαρά κιθάρα είναι η Epi LP Custom). (λογικά θα φάω πολύ κράξιμο γι αυτό το ποστ, αλλά ρε παιδιά για ένα ψώνιο ζούμε όλοι, και πέρα από το ''value for money'' υπάρχει και το eye candy του πράγματος ? )