John Goumis

Έχω ένα παμφθηνο squier P bass το οποίο δανείστηκε ο μπασίστας μας (δεν θυμάμαι και το ψευδώνυμο του στο νοιζ να τον κάνω tag για να σου πει την άποψη του) και του άλλαξε τα φώτα (ακόμα και το backplate και τα straps άλλαξε,μόνο τα ξύλα και τα τάστα έμειναν, μιλάμε για ολικό lifting). Το χρησιμοποιούσε σε κάποια λάιβ τακτικά (ενώ έχει πολύ ακριβότερα μπάσα). Εγώ που δεν είμαι μπασίστας θα σου πω ότι το όργανο προφανώς βελτιώθηκε αλλά στην αίσθηση παραμενει αναβαθμισμένο (έστω και πλήρως) squier, με την καλή έννοια. Μεξικάνικα και αμερικάνικα μπάσα εξακολουθούν να μου αρέσουν πιο πολύ σαν αίσθηση στο χέρι. Αν ήσουν μπασίστας θα σου πρότεινα να πάρεις κάτι καινούργιο σε μεξικάνικο αλλά νομίζω ότι δεν χρειάζεται να μπεις σε τόσα έξοδα, με μια αναβάθμιση μαγνήτη ή γέφυρας θα είσαι ΟΚ

Καλορίζικες και καλοπαικτες! Δυστυχώς στην τιμή που έβαλες συνυπολογισε και κάποια πιθανά έξοδα σε μάστορα κυρίως για τα τάστα όπως προείπε και ο @bathan και συμφωνώ και εγώ μαζί του (όχι επειδή κάπου το διάβασα, αλλά επειδή και εγώ είχα την ίδια εμπειρία με HB). Φυσικά το απευχομαι και ελπίζω να σου έρθουν κιθάρες-μπόμπες! H HB είναι ακριβώς αυτό που λες, να πάρω κάποιο όργανο που μου λείπει αλλά δεν είμαι φανατικός φίλος του συγκεκριμένου μοντέλου. Και το γνωρίζουν πολυ καλά και οι ίδιοι αυτό και το τμημα μάρκετινγκ που έχουν. Και όχι μόνο για κιθάρες. Και για καμπίνες ενισχυτών και για άλλα πράγματα.

H πρώτη εντύπωση είναι πάντα biased και ο ενθουσιασμός του νέου αποκτήματος δεν είναι και ό,τι καλύτερο για ξεκάθαρη κρίση. Ειδικά αν μιλάμε για δραστική αλλαγή, πχ να παίζεις μόνο με Les Paul και να αποκτάς μια Tele, ή ακόμα και από Les Paul να πηγαίνεις σε SG ή από Strat σε Τέλε και το αντίστροφο, εκεί αλλάζει ο κόσμος όλος, και στην αρχή η νεα κιθάρα μπορεί να φαίνεται πολύ ''ψαρωτική''. Το ποιό είναι το καλό σου όργανο το ανακαλύπτεις μετά από καιρό, ειδικά αν εχεις κάνει λάιβ με αυτό, πρόβες στούντιο κτλ κτλ. Πάντως επίσημη αγαπημένη δεν έχω.. κάθε κιθάρα μου αρέσει για διαφορετικούς λόγους, εξαρτάται από από την μουσική που θέλω να παίξω

Η SG είναι πιο κλασσικό μοντέλο είτε για συλλογή είτε σαν μέρος του gear. Μπορεί να είναι μεταγενέστερη της flying V αλλά είναι πιο δημοφιλές μοντέλο... ακόμα και διάσημους κιθαρίστες που δεν πάει το μυαλό σου με την μια (που είναι γνωστό ότι δεν παίζουν με SG) αν googlάρεις με την λέξη ''SG'' με το όνομά τους όλο και κάποια εικόνα θα δεις να παίζουν με αυτό το μοντέλο. SG έχει ωραιότατες Gibson στις αγγελίες είτε special, faded πιο φθηνές είτε standard αλλά αν θες οπωσδήποτε με τρέμολο τότε πας για αυτή την VINTAGE... αν και εγώ θα έπαιρνα μια φθηνή Gibson και θα της εβαζα τρέμολο έξτρα αργότερα (αν και είναι πιθανό να πετύχεις μια που να έχει ηδη τρέμολο στις αγγελίες)

Θα μπορούσα να ακούσω το ίδιο άνετα είτε το original είτε το cover σας. Μπράβο σας

@Ali Barout έχεις δίκιο, η διατύπωση μου όσον αφορά αυτό δεν ήταν σαφής. Μιλάω κυρίως για όργανα τύπου κιθάρες μπάσα και πετάλια και γενικά ο,τι όργανα υπάρχουν στο μαγαζί για έκθεμα που μπορείς να δοκιμάσεις. Δεν μπορείς να δοκιμάσεις καλώδια, πένες, ηχεία, κονσόλες αλλά και πεταλιερες.... (Απλά ήταν απαράδεκτο που δεν είπαν εξ αρχής στον Nekkon ότι η πεταλιερα όντας προϊόν τεχνολογίας ΔΕΝ μπορεί να δοκιμαστεί... Έχει λογική αυτό αλλά ήταν λάθος ο τρόπος). Στα προϊόντα τεχνολογίας κοιτάς τα specs... Άπαξ και ανοίξει το κουτί τελείωσε... Εγώ τελευταία φορά που πήρα κιθάρα από κατάστημα τοπικό... ήταν μια στην βιτρίνα που μου άρεσε (μια prs se spalted maple). Πήγα, ζήτησα να την δοκιμάσω και όλα καλά. Είχαν άλλη μια ακριβώς ίδιο μοντέλο και χρονιά, αλλά άλλο χρώμα (special zebrawood). Λέω θέλω να δοκιμάσω και αυτή μην τυχόν παίζει καλύτερα και φύγω με την "λάθος" κιθάρα. Έπαιζαν ακριβώς το ίδιο και πήρα αυτή που μου άρεσε. Βέβαια πήγα και εγώ εκεί καθαρός, με φόρμες και ήμουν προσεκτικός. Δεν πήγα ενώ είχα φάει λιγδιασμενο μπούτι κοτόπουλο με τα χερια, με ζώνες στο παντελόνι και κουμπιά κτλ. Σεβομουν το γεγονός ότι θα δοκιμάσω. Επίσης μια φορά στο Cardiff περνάμε μπροστά από ένα PMT. Λέω κάτσε να πάρω κάνα πεταλακι (κάτι σχετικά φθηνό, για σουβενίρ), μπαίνω μέσα και βλέπω το tubescreamer mini και λέω μια χαρά θα είναι αυτό. Είχε ένα pedalboard με διάφορα blackstar πετάλια. Λέω μπορώ να τα δοκιμάσω? Ναι μου λένε και με βάζουν σε ένα δωμάτιο με plexiglass. Τι κιθάρα θες μου λένε, μια στρατ hss λέω, ούτε καν ξανασχοληθηκαν μαζί μου. Ημουν στο booth κάνα μισάωρο προσπαθώντας να αποφασίσω αν θελω πιο πολύ το κίτρινο ή το πορτοκαλί blackstar πετάλι, lol. Τελικά έφυγα με το πορτοκαλί (blackstar lt distortion) που αν δεν το δοκίμαζα σε μαγαζί αποκλείεται να το επαιρνα, καθώς η τιμή του ήταν χαμηλή και θα σκεφτόμουνα σιγά μην είναι καλό. Περιττό να πω ότι έχω κάνει εκατοντάδες λάιβ (δεν το λέω τρόπος του λέγειν) με αυτό το πετάλι και έχει αντικαταστήσει πολλαπλάσιας αξίας πετάλι (επίπεδου radial, όχι επειδή είναι "καλύτερο" αλλά μια χαρά κάνει τη δουλειά) Λογικά θα έχει, αλλά αν ο καθένας από αυτούς δύο τρία accounts να έχει άντε να τον βρεις μετά.

Δεν με πολυνοιαζει τι και πώς είναι η κιθάρα, αλλά επιτέλους έχουμε επιστροφή των θρυλικών LK βίντεος (δε ξέρω αν έχω χάσει επεισόδια...)! Των οποίων είμαι ειλικρινά πολύ φάν, πέρα από το μουσικό κομμάτι τους

Καταρχάς ελπίζω να τους την είπες που σε έβαλαν σε τέτοιο κόπο ενώ ΟΙ ΊΔΙΟΙ σου είπαν την προηγούμενη μέρα να δοκιμάσεις το εν λόγω προϊόν. Ας έλεγαν εξ αρχής αυτό είναι μόνο συσκευασμένο και δεν είναι για δοκιμή. Ναι, το νόημα των "φυσικών" μαγαζιών είναι να δοκιμάζεις. Φαντάσου να πας σε μαγαζί με ρούχα και να μην σε αφήνουν να δοκιμάσεις το τζιν αν σου κάνει. Πόσο μάλλον για κιθάρα. Βέβαια κατανοώ ότι δεν έχουν την ίδια αξία, αλλά με προσοχή και καλή διάθεση θα έπρεπε να γίνεται. Από εκεί και πέρα και εμείς ως καταναλωτές έχουμε υποχρεώσεις. Δεν μπορώ ειλικρινά αυτούς που πάνε να δοκιμάσουν πχ μια Gibson που ουδέποτε έχουν σκοπό να αγοράσουν (προσοχή, δεν απευθύνομαι σε εσένα προς θεού). Ή να την δοκιμάσουν και να παραγγείλουν μια ίδια από το εξωτερικό αν την βρουν πιο φθηνά (ανήθικο και ανόητο, καθώς μπορεί να μην παίζει το ίδιο καλά). Δεν μπορούμε να κάνουμε την πλάκα μας στα μαγαζιά αν δεν έχουμε σκοπό να αγοράσουμε. Εκεί είμαι με τον καταστηματάρχη. Σε οποιαδήποτε μαγαζί μπαίνω, δεν έχω σκοπό να δοκιμάσω κάτι και να φύγω, σπαταλώντας τον χρόνο των υπαλλήλων. Αν πχ τελικά δοκιμάσω όλες τις Gibson και δυστυχώς δεν μου κάνει με τίποτα, θα αγοράσω τουλάχιστον κάτι άλλο (καλώδιο, χορδές) να μην φυγω με άδεια χέρια. Επίσης δεν μπορώ αυτούς που παραγγέλνουν αβερτα από thomann, με σκοπό εξαρχής να το επιστρέψουν και να πάρουν τα χρήματα τους πίσω ή να πάρουν κάτι άλλο το οποίο με την σειρά τους θα το επιστρέψουν είτε για να φλεξαρουν στο Instagram είτε για να κάνουν review στο YouTube κανάλι τους (ναι υπάρχουν και αυτοί). Η πεταλιερες πάντως δεν είναι και ότι πιο εύκολο να δοκιμάσεις και να πάρεις καλή γνώμη... Δυστυχώς είναι από τα προϊόντα που είναι τόσο παραμετροποιησιμα και παίζουν ρόλο τόσες συνθήκες που δύσκολα θα βγάλεις άποψη. Σε μαγαζί καλύτερα να δοκιμάσεις κιθάρα ή πετάλι. Οπότε καλύτερα πάρτην και βλέπεις και καλό ψάξιμο με τον ήχο. Πάντως ξαναλέω μεγάλο φάουλ τους που δεν σου είπαν εξαρχής ότι το προϊόν αυτό δεν είναι για δοκιμή

Εξαιρετικό review, τώρα θέλω να τον δοκιμάσω και εγώ ? Νομίζω ότι η Marshall πλέον έχει ένα εξαιρετικό line up ενισχυτών όπου μπορείς να βγάλεις εξαιρετικό ήχο σε κάθε κατηγορία τιμής ανάλογα με τα γούστα σου και τις ανάγκες σου.

Εμένα πάλι η μωβ tortex (1.14) είναι η πένα που χρησιμοποιώ 90% και δεν μου γλυστράει ποτέ και όντως έχει καταπληκτικό κράτημα (για μένα). Δεν με νοιάζει αν είναι Dunlop απαραίτητα, ας είναι και άλλη μάρκα, πχ Boss αρκεί να είναι από το ίδιο υλικό. Μάλλον διαφέρει η αίσθηση από παίκτη σε παίκτη και έχει να κάνει με τον άνθρωπο (δέρμα, ιδρώτας, ph κτλ κτλ)

Εμένα δώσε μου στρατ με έναν καλό humbucker στην γέφυρα (και ένα spark mini ή ένα micro amp ή κάποιο παρόμοιο καθαρό booster για να μην έχω διαφορά στο volume όταν παίζω με τους μονούς) και είμαι ευτυχισμένος. Την στρατ μου με τους τρεις μονούς έχω να την πιάσω πολύ καιρό. Αν ήταν η μοναδική μου φυσικά και θα άλλαζα τον bridge

Απ'ότι διαβάζω είχε συλληφθεί και τον Ιούλιο του 2021 για τον ίδιο λόγο. έκατσε 1μιση χρόνο στην φυλακή και με το που βγήκε άρχισε τα ίδια Θα ξαναπάει φυλακή, θα ξαναβγει και θα ξανακάνει τα ίδια μόλις βγει κ.ο.κ. 'οπως κάνουν πολλοί άλλοι στο γελοίο κράτος που ζούμε το οποίο καθιστά την εγκληματικότητα συμφέρουσα

Φυσικά και θα σε βολεύει καλύτερα και φυσικά και θα δεις διαφορά. Δεν κατάλαβα γιατί ρωτάς για διπλό σε μέγεθος μονού, γνωρίζεις ότι η κιθάρα σου πιθανότατα είναι ήδη ''σκαμμένη'' (και στην θέση bridge αλλά και πιθανότατα και στην θέση neck) ώστε να μπορεί να υποδεχτεί κανονικό μαγνήτη humbucker? (εντάξει θα πρέπει να αγοράσεις και pickguard αλλά αυτό δεν θα σου κοστίσει πάνω από 20ρικο - απλά πρόσεξε να ταιριάζουν οι θέσεις που είναι οι βίδες). Αν αφαιρέσεις το pickguard σου θα το διαπιστώσεις και μόνος σου ότι πιθανότατα η κιθάρα είναι ήδη σκαμμένη. Γενικά αυτή η συνταγή είναι δοκιμασμένη και κλασσική, δεν ανακαλύπτεις και τον τροχό, για μένα humbucker στο bridge είναι απαραίτητος σε μια στρατ. Το μόνο μειονέκτημα (που δεν ξέρω αν αναφέρθηκε) είναι ότι θα έχεις περισσότερο volume λόγου του μεγαλύτερου output που έχει ο διπλός σε σχέση με τις άλλες θέσεις (στα καθαρά, στα βρώμικα κομπρέαασει ο ήχος και δεν ακούγεται τόσο μεγάλη η διαφορά). Το οποίο λύνεται πανεύκολα με ένα καθαρό boost πετάλι τύπου TC electronics spark mini ή mxr micro amp το οποίο θα ενεργοποιείς όταν παίζεις με τις άλλες θέσεις και βουαλά.

Έχεις δίκιο, η δοκιμή είναι μονόδρομος. Θα πάω σε προβάδικο με την κεφαλή και θα δοκιμάσω την καμπίνα. Ξέρω τουλάχιστον ένα που έχει την συγκεκριμένη Μάρσαλ (δεν ξερω τι τύπου μεγάφωνα φοράει βέβαια). Thankx!

Εδώ η πρώτη μου κιθάρα, την οποία έχω ακόμα φυσικά και την χρησιμοποιώ πολύ συχνά. Σκεφτόμουν να την πάω για rifinish γιατί στα 27 χρόνια έχει φάει πολύ ξύλο (και ράγισμα headstock) και μετράει πολλά λάιβ. Μέχρι που μια μέρα μου λέει η γυναίκα: ''Πήγα σε ένα λάιβ και ο κιθαρίστας έπαιζε με μια ίδια με την δικιά σου αλλά ήταν ΠΟΛΥ άσπρη... σε παρακαλώ ΜΗΝ την ξανακάνεις άσπρη'' (Η φωτό είναι από μουσικό κατάστημα που είχαμε πάει για πρόβα).

Η καμπίνα θα στηθεί μια φορά και τελείωσε, δε τίθεται θέμα μεταφοράς ? Όντως είμαι ο μόνος κιθαρίστας της μπάντας και όντως κόβει στην μίξη, απλά μου ακούγεται λίγο ξερός. Βέβαια ο ενισχυτής έχει και deepswitch και έχω και eq πετάλι για περισσότερο low end αλλά σκεφτόμουν μήπως μια μεγαλύτερη καμπινα μου δώσει αυτό τον όγκο που μου δίνουν τα παραπάνω με πιο "φυσικό" τρόπο. Αυτό που με απασχολεί είναι να μην ξεφύγω και πολύ σε ένταση. Παίζουμε δυνατά, είναι μεγάλο stage αλλά δεν θέλω να χαμηλώσω πολύ τον ενισχυτή αν βάλω μεγαλύτερη καμπίνα. Τώρα παίζω με το μάστερ στο 3-4.

Αν και ανοίγω μάλλον περίεργο εν έτει 2023 θέμα για καμπίνα... 4Χ12 έχω κάποιες απορίες. Ο ενισχυτής που προορίζεται είναι ο Marshall JCM2000 dsl 100w. Μέχρι στιγμής έπαιζα με μια Marshall καμπίνα 1 12'' με V30 -το κινέζικο- δεν γνωρίζω μοντέλο, την απέκτησα από ανταλλαγή. Σε χώρο με ευρύχωρο stage με ικανοποιητικές εντάσεις. 1) μεταξύ αυτών των δυο https://www.thomann.de/gr/marshall_mr1960av_gitarrenbox.htm https://www.thomann.de/gr/marshall_mr_1960_a.htm η διαφορά τους έγκειται μόνο στον τύπο μεγαφωνου (vintage 30 η πρώτη και t 75 η δεύτερη)? είμαι ευχαριστημένος με το V30 αλλά λέω να πάω για αυτήν με τα t 75 καθώς το V30 μου φαίνεται κάπως πρίμο ώρες ώρες... και νομίζω ότι όταν υπήρχε ο συγκεκριμένος ενισχυτής στην αγορά η matching καμπίνα ήταν με t 75... από την άλλη είναι το ίδιο το V30 της πιάτσας με αυτά που έχει η συγκεκριμένη καμπίνα της Marshall? Γιατί έχω διαβάσει ότι δεν είναι τα ίδια, μπέρδεμα. Επίσης γιατί η V καμπίνα είναι πιο ακριβή αφού τα t 75 είναι πιο ακριβά από τα v30... μάλλον δεν μιλάμε για τα ίδια μεγάφωνα 2) η πιο ουσιαστική απορία μου... η ένταση είναι τραγική σε σχεση με μια απλή 1 12''? Έχω διαβάσει ότι δεν είναι και τόσο, απλά αλλάζει ο όγκος και το response. Όπως προείπα το stage είναι ικανοποιητικό (βεβαια ο ιδιοκτήτης θα γκρινιάξει λίγο στην αρχή όταν δει 4 μεγάφωνα.. ? ) αλλά και ο Marshall θέλει κάποια ένταση imho για να ακουστεί καλά ειδικά στα lead κανάλια. Αμα είναι να τον δουλεύω τώρα στο 3-4 και να βγάζω ικανοποιητικό ήχο ενώ αν πάρω 4 12 καμπίνα πρέπει να τον έχω στο 2 και να μην μου αρέσει ο ήχος ας μείνω με την ταπεινή 1 12 ? 3) μήπως να μην κάνω τόσο μεγάλο άλμα και να πάω σε κάτι πιο απλο, πχ 2 12? Γνώμες - προτάσεις για καμπίνες με τον συγκεκριμένο ενισχυτή? Σόρρυ που είμαι αδαής αλλά πάντα έπαιζα είτε κόμπο είτε με 1 12 καμπινούλες.

Έχω ενστάσεις και στα πέντε σημεία σου αγαπητέ συμφορουμίτη. Το Α. ποτέ δεν με απασχόλησε, και δεν το θεωρώ σε καμία περίπτωση ''χάρισμα'' αλλά αποτέλεσμα σκληρής και πειθαρχειμένης μελέτης με σκοπό αυτό που απλά είναι, δηλαδή επίδειξη τεχνικής (σε ελεγχόμενο περιβάλλον) με σκοπό τα views σε YT, TikTok κτλ. Έχει το ενδιαφέρον του, αλλά μέχρι εκεί. Όσον αφορά το Β.... Σε ''τοπικό'' επίπεδο, ποτέ δεν με απασχόλησε αν ο τάδε παίζει καλύτερα ή χειρότερα. Αυτό που με απασχόλησε είναι η αισθητική και η μουσική του προσέγγιση. Καταρχάς μιλάμε για ''ομαδικό'' σπορ οπότε όταν βλέπω μια μπάντα ενώ ξέρουν να παίζουν να έχουν τσαπατσούλικη προσέγγιση στο κομμάτι, απλά και μόνο για να το παίξουν, αυτό δεν έχει να κάνει με την τεχνική. Σε ''παγκόσμιο'' επίπεδο, το κοινό που έχoυν πχ ο Pete Townsend, o Hendrix, o Kurt Cobain και ο Malmsteen και ο Van Halen ήταν ότι ήταν εξαιρετικοί τραγουδοποιοί - συνθέτες. Αν δεν ήταν καλοί απλά θα έκαναν αυτό που περιγράφεις στο Α. Στο Γ. επίσης διαφωνώ αλλά είναι μεγάλο για να το αναπτύξω. Στην ποπ κουλτούρα η μουσική ανά τις δεκαετίες είχε διάφορα κοινωνικά κινήματα και η μουσική βιομηχανία έπαιξε καθοριστικο ρόλο. Σε ότι αφορά το Δ, ακόμα και να μην είναι του γούστου μου αυτό που παίζω, μου αρκει που το κοινό το διασκεδάζει και το χαίρεται και αυτό μου δίνει χαρά σε σχέση με το να παίξω εγώ κάτι που μου αρέσει πολύ και το κοινό να χασμουριέται. Είμαι μουσικός και η δουλειά μου, για την οποία πρέπει να πληρώνομαι, γιατί είναι κανονική δουλειά, είναι να διασκεδάσει ο κόσμος. Βέβαια υπάρχουν και όρια που εχει ο καθένας. Στο Ε. διαφωνούμε πιο πολύ από όλα τα προηγούμενα.... αργό και -όχι και τόσο άρτιο- παίξιμο=συναίσθημα, γρήγορο και τεχνικό παίξιμο=μη συναίσθημα. Δηλαδή στην κλασσική μουσική ότι είναι andate και κάτω είναι με συναίσθημα και ό,τι είναι allegro και πάνω είναι χωρίς συναίσθημα και απλά επίδειξη τεχνικής. Ο Paganini αν ζούσε σήμερα θα έβγαζε λεφτά μόνο στο YouTube όπως κάνουν οι prodigies στην κατηγορία Α. Λυπάμαι αλλά θα διαφωνήσω. Οι παραπάνω μου ενστάσεις στα γραφόμενά σου είναι φυσικα τελείως φιλικές και δεν έχουν σκοπό ούτε να μειώσουν αυτά που έγραψες

Mαυρισε η ψυχή μου από το πόσο χάλια ήταν ? Μακριά από αυτά τα όργανα εκτός αν τα δοκιμάσετε επί τόπου. Είναι τελείως hit or miss

Μια φορά παρασύρθηκα και πήρα harley benton κιθάρα (αυτές τις explorer με EMG) και η ταστιέρα που διαφημίζοταν ως έβενος σίγουρα δεν έχει καμία σχέση με τον έβενο που ξέρουμε και αγαπάμε. Θα κρατούσα μικρό καλάθι γενικά για τα specs φασόν οργάνων

Ναι δεν διαφωνώ, εγώ κουβαλάω ένα πανάλαφρο καμπινάκι της vox (10άρι), ένα vox mv clean που είναι φορητό ενισχυτάκι που το βάζω στο backpack με τα καλώδια, τα τροφοδοτικά, τα μικρόφωνα μου κτλ, τα πετάλια στο boss bcb pedalboard και μια κιθάρα σε μαλακή θήκη. Αλλά ακόμα και αυτό το να κουβαλάω έστω και αυτή την μικρή καμπινούλα το βαρέθηκα... σκέφτομαι πλέον να πάρω μια από αυτές τις καινούργιες πεταλιέρες της boss γιατί και ένα πράγμα να γλυτώσω σε κουβάλημα και στήσιμο κέρδος είναι. Η μπάντα μου έτσι κι αλλιώς με ηλεκτρονικά ντραμς και di προενίσχυση μπάσου παίζει στο 90% των περιπτώσεων. Σε κανονικό stage με κανονικά τύμπανα (το υπόλοιπο 10%) εννοείται πάντα λαμπάτος ενισχυτής (αρκεί να τον έχω πάντα στημένο εκεί, να μην χρειάζεται κουβάλημα). Με άλλα λόγια θα επέλεγα καθαρά για πρακτικούς λόγους, ο ήχος δεν με ενδιαφέρει και τόσο, η δουλειά με ό,τι και να διαλέξεις γίνεται ?

Ο ενισχυτής είναι και το μόνιτόρ σου (δεν ξέρω σε τι είδους stage θα παίξεις αλλά στο 99% των περιπτώσεων ο κιθαρίστας δεν χρειάζεται έξτρα μόνιτορ αν παίζει με ενισχυτή) και κατά την γνώμη μου δεν υπάρχει καλύτερο ''μονιτορ'' από το να ακούς τον ίδιο σου τον ενισχυτή να ''φυσάει'' τον ήχο μέσα από την καμπίνα του. Έχεις ήδη ενισχυτή που δέχεται τα πετάλια μια χαρά. Από την άλλη το κουβάλημα και το στήσιμο - ξεστήσιμο είναι τα μειονεκτήματα που θα βρεις μπροστά σου αν πας με ενισχυτή. Για μενα παίζει ρόλο ακόμα και το πάρκινγκ, αν θα είναι κοντά ή μακριά, πόσα μετρα θα είναι το περπάτημα-κουβάλημα, αν μπορώ να αφήσω εξοπλισμό εκεί κτλ κτλ για να σου απαντήσω σοβαρά για το αν συμφέρει ενισχυτής ή πολυεφέ

Μου θυμίζει κάποια μπιτσόμπαρα ή ανοικτές καφετέριες που παίζουν πασίγνωστα ροκ κομμάτια σε chill out εκτελέσεις (χρόνια πολλά στον Waters παρεπιπτόντως που γίνεται 80 χρονών σήμερα)

Και εγώ στην ηλικία σου είμαι, και για να απαντήσω στην απόρια σου ''είμαι boomer?'' όχι, δεν είσαι, Η απόδειξη είναι απλή είναι σχετικά εύκολη. Πήγαινε μπαρότσαρκα σε οποιοδήποτε mainstream μέρος που συχνάζουν νεολαίοι 20χρονοι. Είτε είναι σκυλάδικο, είτε ροκάδικο, είτε για λάτιν, είτε ποπ μουσικής. Τα ίδια που ακούγαμε όταν πηγαίναμε εμείς πριν είκοσι χρόνια στην συντριπτική πλειοψηφία θα ακούσεις από τα ηχεία του μαγαζιού. Οι λόγοι που συμβαίνουν αυτό είναι πολλοί και δεν έχουν να κάνουν μόνο με την μουσική αυτή καθεαυτή... τους έχεις αναφέρει και εσύ και άλλοι στο παρόν thread