tanasee

Καλησπέρα σε όλους! Να μοιραστώ μία πληροφορία που ίσως βοήθησει.. Η signature les paul του buckethead εχει scale length 27'' ή αλλιώς 686mm και έρχεται -από ότι κατάλαβα μετά από σύντομο googlάρισμα- σε standard κούρδιμα με 10άρες χορδές. Η κιθάρα που σε ενδιαφέρει φίλε soadas, από ότι είδα στην περιγραφή του thomann έχει scale length 711mm. Μιλάμε για διαφορά 25mm -παρά τρίχα μία ίντσα (δεν την λες μικρή). Η υπόθεσή μου είναι ότι με ένα set 11άρες θα είσαι ασφαλής-αποφεύγοντας ακρότητες. Αλλά αυτή παραμένει υπόθεση. Υπάρχει βέβαια και το θέμα τρέμολο, που θα πρέπει να παραλάβει μεγάλες τάσεις.. Υ.Γ. Αν έστελνες ένα mail στην eastwood?

+ πολλά! Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου! Σε αργά tempo απαιτείται πολύ μεγαλός βαθμός συγκέντρωσης και πάρα πολύ καλή αίσθηση του ρυθμού-σε μεγάλες αξίες που είναι και το πακέτο- Όπως πολύ σοφά είπε κάποια στιγμή ένας δάσκαλος ...αν μπορείτε να παίξετε αργά, μπορείτε να παίξετε και γρήγορα ;)

Γειά χαρά σε όλους, Φίλε Miltos23, με το να πιέσεις τον εαυτό σου και να προσπαθείς να παίξεις σε tempo που ακόμη ‘‘δεν έχεις’’, το πρώτο και πιό σίγουρο που θα καταφέρεις θα είναι να χαλάσεις το παίξιμό σου, την τεχνική σου -και με κίνδυνο τραυματισμού αν το παρακάνεις. Στο τέλος θα αντιληφθείς ότι ο χρόνος που έχεις αφιερώσει σε αυτήν την μέθοδο σου έχει προσφέρει πολύ μικρή συγκριτικά πρόοδο. Τελικά ο πιό γρήγορος τρόπος για να παίξεις...γρήγορα είναι να ανεβάζεις σταδιακά το tempo του μετρονόμου σου προσπαθώντας να είσαι όσο το δυνατόν πιό ακριβής ρυθμικά... Τόσο που να μήν μπορείς να ξεχωρίσεις τον κτύπο του μετρονόμου από την νότα που πέφτει στο beat. Θα παρατηρήσεις ότι ο ρυθμός με τον οποίο θα ανεβαίνεις σε tempo θα είναι πολύ γρηγορότερος. Αν κουράζεσαι είναι προτιμότερο να παίζεις για λίγο χωρίς μετρονόμο παρά να κάνεις άλματα στα tempo. Παρένθεση Ο μόνος ηλεκτρικός κιθαρίστας που έχω δεί να παρατηρεί την σημασία της ρυθμικής ακρίβειας στην επίτευξη ταχύτητας (μπορεί να το έχουν παρατηρήσει και άλλοι-δεν παρακολουθώ το είδος) είναι ο Θοδωρής Ζήρας. Αυτά Καλή συνέχεια και καλή τύχη!

Ακόμη και να μην ήξερα...και να μην έβλεπα. Αυτός είναι ο ήχος ακριβώς είναι που με κάνει να σκέφτομαι ES-335. Και ίσως και καλύτερος, αφού σχεδόν πάντα τις συγκεκριμένες gibson τις συναντάω πιό mellow στις ηχογραφήσεις. Πολλά μπράβο φίλε E.G.. Η κιθάρα είναι για να καμαρώνεις-και όχι μόνο επειδή την έφτιαξες!

Αγαπητέ Giwrgo και άπαντες λοιποί συμφορουμίτες καλησπέρα! Δεν διάβασα με προσοχή όλα τα όσα γράφηκαν πρίν -και να με συμπαθάτε για αυτό ;D- αλλά θα ήθελα να σου προτείνω ένα ’’τρίκ’’. Ειδικά στα παιδιά μικρής ηλικίας θα βοηθήσει πολύ στην ανάπτυξη του ενδιαφέροντος τους και θα τροφοδοτήσει τον ενθουσιασμό τους το να δουλέψεις με απλά ντουετάκια. Δίνε τους απλές μελωδικές γραμμές -μονοφωνικές και και και, εντάξει μπορείς να αντιληφθείς τι εννοώ- και κράτα εσύ μιά συνοδεία. Θα καλλιεργήσεις αντίληψη, συνεργασία, έναν υγιή ανταγωνισμό, θα δυναμώσουν τον ήχο τους, θα πατήσουν καλά στον ρυθμό και σίγουρα θα καταλάβουν στην πράξη για ποιό λόγο πρέπει να μελετούν μέχρι το επόμενο μάθημα.. Δεν είναι δική μου ιδέα. Πολύ σοφά τα έβαλε αυτά ο Ασημακόπουλος στα παιδικά βιβλία για κλασσική κιθάρα -ελπίζω να μην τα έχω μπερδέψει!! Αν θυμηθούμε όλοι την πρώτη φορά που παίξαμε ντουέτο κιθάρα... νομίζω βλέπουμε την βάση αυτής της παιδαγωγικής. Σου εύχομαι καλή τύχη -και πολύ υπομονή :P!!!

Δοκίμασε chorus=>(reverb)=>flanger (reverse envelope controlled αν μπορείς) Και καλή τύχη!! ;) edit: δεν το έχω δοκιμάσει, έμπνευση είναι!!

Γειά χαρά σε όλους! Διαφωνώ. Και μάλιστα την μιμείται η οργανοποιεία εδώ και πολλά χρόνια. Τα ’’νερά’’ του ξύλου είναι τρόπο τινά, επιφάνειες ασυνέχειας υλικού. Αυτό δηλαδεί έχει μία ζώνωση-στρωμμάτωση, χονδροειδώς ας το πούμε σαν ένα εγγενές-εκ φύσεως ''lamination''. Τέτοια υλικά χαρακτηρίζονται ως ανισότροπα και για να μην κουράζω περισσότερα στο http://en.wikipedia.org/wiki/Anisotropy για όποιον ενδιαφέρεται. Χρησιμοποιόντας (το ’’καλο’’) quartersawn ή ένα riftsawn κομμάτι, είναι το φυσικό ανάλογο με το να τοποθετείται ένα ή περισσότερα κάθετα φιλλέτα-νεύρα κατά μήκος του μπράτσου για την αύξηση της αντοχής σε κάμψη. Καλή συνέχεια!

Όποια σου αρέσει, χωρίς πολλούς περιορισμούς! :)

Καλησπέρα σε όλους! Συμφωνώ με τους προλαλήσαντες spirosg, ez και nestoras στο θέμα του πάχους του μπράτσου. Φίλε behindthemask, μετά από προσωπική εμπειρία θα σε συμβούλευα να εστιάσεις στην θέση του αριστερού σου χεριού. Εν συντομία, η κιθάρα ψηλά -όταν παίζεις όρθιος-, σε διαγώνια θέση (σκέψου το headstock να είναι στο ύψος του πιγουνιού σου), ο αντίχειρας να μην ¨καβαλάει¨το μπράτσο και τα δάκτυλα κάθετα στην ταστίερα. Εννοείται ζέσταμα και αν μπορείς κάνε και μια αποθεραπεία μετά από πολύωρη εξάσκηση-εντατικό παίξιμο-αγχωμένο παίξιμο σε κάποιο live. Λεπτό μπράτσο + Μπαρέ = άστα να πάν. Τα παραπάνω είναι γενικοί κανόνες που ίσως τους έχεις ξανακούσει. Τα λέω χωρίς να ξέρω που εντοπίζεται η τενοντίτιδα σου. Προφανώς είναι πολύ σημαντικό να συμβουλευτείς κάποιον ειδικό ορθοπεδικό ο οποίος να έχει γνώση και εμπειρία με τους τραυματισμούς των μουσικών (υπάρχουν όπως υπάρχουν πάρα πολλοί μουσικοί με αντίστοιχο πρόβλημμα) Καλή συνέχεια!

MMM το novasystem φαίνεται καλή περίπτωση. Το έχω προσέξει στο (κοντινό) παρελθόν αλλά δεν έτυχε να το ακούσω -εννοώ πέρα από youtube. Αυτό το αναλογικό drivesection με τα ψηφιακά καλούδια είναι καλή πατέντα. GeorgeKz είσαι κάτοχος? Τι λέει το μηχάνημα?

1) wha-whA=>Dunlop Cry Baby γύρω στο κατοστάρικο 2)Overdrive=> Ibanez tubescreamer κλόνο (π.χ. ts9) ή κανένα boss sd1(τίμιο και αθάνατο) μή δώσεις πάνω από εκατό για το πρώτο και πενήντα για το δεύτερο. 3)Chorus ή/και Vibe. Προσωπικά προτιμώ τα vibe πετάλια αλλά τα dedicated και κατά τη γνώμη μου καλά (fulltone) ξεφεύγουν στην τιμή τους. Θα σου πρότεινα ένα Visual Sound Liquid Chorus που βγαίνει γύρω στα 120 ευρά και είναι επίσης αξιοπρεπέστατο κατά την γνώμη μου. 4) Delay=> Χάος!! Ξεκινάς με ένα boss DD# ή έμα από τα οικονομικά της electroharmonix όπως το memory boy ή memory toy. Υπολόγισε κανένα κατοστάρικο και για αυτά. Εναλακτικά μπορείς να δοκιμάσεις το Η2Ο της Visual Sound που είναι διπλό πετάλι (Delay-Chorus) και λύνεις και το θέμα(3). Υπολόγισε και ένα 30άρι για τα μεταξύ τους καλώδια, ένα επιπλέον καλώδιο μέχρι τα πετάλια και αργότερα ένα τροφοδοτικά να μη γεμίζει ο τόπος μπαταρίες. Τα παραπάνω πετάλια είναι τα συνήθη, θα σε καλύψουν σε ένα μεγάλο εύρος χροιών (προσεγγιστικά πάντα) και μπορείς πολύ εύκολα να τα μεταπωλήσεις ή να τα βρείς μεταχειρισμένα. Οι τιμές που σου έγραψα παραπάνω είναι προσεγγιστικά από αυτές που έχω δει κατά καιρούς. Επισκέψου την σελίδα του Thomann για να δεις επακριβώς που κυμαίνονται. Καλή Αρχή! Εδιτ: Το Ts9 είναι Tubescreamer απλά δεν είναι TS808 ;D

Τελικά το πήρες! Με γειές, με γειές! Νόμιζα ότι θα έβαζες το Super Vee. Τι έγινε, σε αποθάρρυνε το ότι μοιάζει με ανταλλακτικό από παλιά Cadillac?? ;D Καλορίζικο και kill the beast!

Μία πρόταση. Αν το θέμα είναι κυρίως ο όγκος και το βάρος, και διατήθεσαι να κάνεις μια παραχώρηση στην συνεχή αλλαγή preset, μπορείς κάλλιστα να πας τα πεταλακια σου στον JAM και να τα στριμώξει όλα μαζί σε ένα ωραίο μεγαλούτσικο κουτάκι και έτοιμος. Ενδεχομένως θα κοστίσει λιγότερο από μία καινούρια πεταλιέρα -δεν γνωρίζω πόσο κοστολογεί αυτή την εργασία.

Για να κάνει επιτυχία ένας μουσικός στην ελλάδα, πρέπει να κάνει αυτό που θα έπρεπε να κάνει οποιοσδήποτε άλλος επαγγελματίας που θέλει να πετύχει-και δεν εννοώ να την κουτσοβγάζει και να συντηρείται οριακά- το οποίο είναι απλά ΝΑ ΦΤΥΣΕΙ ΑΙΜΑ. Ισως το θέτω ακραία, αλλά δεν μπορώ να καταλλάβω γιατί μερικοί νομίζουν ότι είναι πιό εύκολο να γίνεις επιτυχημένος γιατρός δικηγόρος μηχανικός, μουσικολόγος, μπαλωματής, δάσκαλος, οτιδήποτε από το να γίνεις επιτυχημένος μουσικός. Και επαναλαμβάνω αναφέρομαι σε επιτυχημμένους επαγγελματίες σε κάθε κλάδο. Ναί είναι πιό εύκολο να επιβιώσουν απλά, εν συγκρίσει με έναν επαγγελματία μουσικό, αλλά η επιτυχία είναι άλλη υπόθεση. Και θέλει υπομονή, πιστη, αφοσίωση, θυσία, διορατικότητα, πείσμα, μεθοδικότητα η επιτυχία ΠΑΝΤΟΥ. Τώρα σε μία μπάντα τα παραπάνω εν δυνάμει καταμερίζονται εκτός από την ΠΙΣΤΗ και την ΑΦΟΣΙΩΣΗ, που δεν πρέπει να λήψει στιγμή από ΚΑΝΕΝΑΝ. Και όσο απλό και αν ακούγεται είναι μετρημένοι στα δάκτυλα οι άνθρωποι που τα διαθέτουν και είναι έτοιμοι να τα διαθέσουν και είναι θέμα τύχης να συναντηθούν σε μία μπάντα(....και οι πιθανότητες μικρές)

Ξανά λίγο off, κυρίως για να μην δημιουργηθούν παρεξηγήσεις -και επειδή βλέπω ότι ο όρος broken in επαναλαμβάνεται μέσα στον ειρμό της συζήτησης: Δεν είναι μόνο η προένταση που έχει το όργανο από την στιγμή που θα περαστούν οι χορδές, αλλά και το γεγονός ότι όταν παίζεται υπάρχει μια μεταβολή στο φορτίο αυτό (λόγω της ταλάντωσης των χορδών) της οποίας το μέγεθος μειώνεται με την επανάληψη μέχρι την ισορροπία. Το ίδιο πράγμα με την πτώση του τόνου των καινούριων χορδών. Και βέβαια (για να το κάνω λίγο on topic) είναι πολύτιμη εμπειρία το να μπορούμε να προβλέψουμε πώς θα ’’ανοίξει’’ ένα όργανο όταν το επιλέγουμε. Τα παραπάνω τα λέω χωρίς εμπειρία στην κατασκευή οργάνων. (Στο παρόν θέμα πρέπει να ακούσουμε και την άποψη των κατασκευαστών του forum). Είναι στα πλαίσια της εμπειρική γνώσης που έχουμε όλοι μέσα από την ενασχόλησή μας με το συγκεκριμμένο όργανο, της διαίσθησης και κάποιων θεωρητικών γνώσεων μηχανικής. Edit: H μεταβολή του φορτίου προφανώς δεν αλλάζει -εκτός αν αλλάξουμε διάμετρο χορδών, απλά η απόκριση του οργάνου σταθεροποιείται. @X-minor Πρέπει να διαφωνήσουμε για να συμφωνήσουμε κάπου στο μεταξύ :)