Shelter

Να σου πω, γιατι δεν βάζεις πιο πολλά πλήκτρα στα κομμάτια σου? Αυτο έχει περισσότερα απο τα άλλα, αλλα σε παίρνει κιάλλο.

Σου έχω αποδώσει εύσημα στο παρελθόν. Εξακολουθούν να ισχύουν. Αυτό που μου αρέσει είναι ότι με τον καιρό η γραφή σου γίνεται καλύτερη. Με λιγότερες απότομες εξάρσεις και καλύτερη συνεκτική δομή. Εξαιρετικό το πιανιστικό μέρος στο τέλος. Ξέρω ότι υπάρχουν παράγοντες που καθυστερούν το νέο πόνημα και δεν παρακάμπτονται εύκολα, αλλα δεν κρύβω ότι βιάζομαι και εγώ. ;D

http://www.noiz.gr/index.php?topic=190075.0 ;D

Αυτό το είπες για πλάκα ή σοβαρά? Θέλω να πω πως αφού έχεις και δίπλωμα κλασσικής κιθάρας θα ξέρεις ότι εκτός απο τις μπούρδες του στυλ ΜΗΝ ΑΚΟΥΩ LALAKIES ΓΙΑ ΤΟΝ SRV ΜΗ ΣΚΟΤΩΣΩ ΚΑΝΕΝΑΝ ΜΕ ΤΗ ΔΙΚΟΠΗ... (τραβηγμένο αλλα ξέρεις τι εννοώ), εχουν λεχθεί και στην κλασσική μουσική κατι αλλες αθλιότητες για τερατα μουσικότητας και δεξοτεχνιας στην κλασσικη κιθαρα. Στο θέμα τώρα, η κοπέλα παίζει πολύ καλά και δεν την ήξερα (έχω μείνει στα παλιά), αλλα με ένα σύντομο ψάξιμο στο νετ δεν βρήκα κάποιο εκτενές βιογραφικό. Θα με ενδιέφερε να μαθω αν μεγάλωσε σε μουσικό περιβάλλον (οι γονεις της μουσικοί κλπ) καθώς κάτι τέτοιο παίζει μεγάλο ρόλο στην γρήγορη και σωστή εξέλιξη ενός παιδιού στις τέχνες. Για παράδειγμα ο John Williams (o κιθαρίστας) όπως και ο J.Bream είχαν πατέρες κιθαρίστες.

Αμα είχες βάλει και abalone face dots θα ήσουν μεγάλο αρχηγόπουλο. Όχι ότι τώρα δεν είσαι. ;D Και πολύ καλή τιμή.

Πριν απο λίγο διάβασα ότι είχε τροχαίο ατύχημα... :-[ R.I.P

http://www.nme.com/news/etta-james/61561# R.I.P [flash=200,200]

Μια μαύρη κρούστα που έχει δημιουργηθει στο εσωτερικό του μπόουλ απο την καύση.

Αρχικά δεν μπορείς ;D Μαθαίνεις σιγά σιγά με τον καιρό να βλέπεις κάποιες κατασκευαστικές ατέλειες όπως το σκάψιμο στη βάση του μπόουλ και το τρύπημα στο ίδιο σημείο (στενός αεραγωγός ή στραβός και ψηλότερα απο τη βάση του μπόουλ). Απο εκεί και ύστερα είναι καλό να προτιμάμε αυτές που δεν είναι λακαρισμένες εξωτερικά γιατί δεν βλέπουμε την ποιότητα του ξύλου ή ατέλειες στην επεξεργασία. Επισης κάποια ξύλα στην αρχή έχουν άσχημη μυρωδιά και γεύση στο κάπνισμα, αλλα όταν στρώσει και φτιάξει cake σταματάνε. Πάντως στην αρχή ολοι διαλέγουμε αυτή που μας αρέσει και σιγά σιγά βλέπουμε!

Προτιμάς να πέσει στο θέμα για τον Χάμετ και τον Γκάλαχερ? Έχετε δίκιο πάντως... ειμαστε λάθος. Πίπα είναι αυτο http://www.briar-pipes.com/shop/index.php?option=com_virtuemart&page=shop.browse&category_id=23&Itemid=72&lang=el

Εγώ πάντα το γεμίζω όλο απο την αρχή, απλά κάνω πολύ αραιό γέμισμα (δηλαδή λίγο καπνό), και δεν την ξανακαπνίζω την υπόλοιπη ημέρα. Αυτό μέχρι να αποκτήσει cake. Μια και αναφέρθηκε σε προηγούμενο ποστ. Ο καπνός σου καίει τη γλώσσα όταν καπνίζεις νευρικά.

Αυτό. Και ειδικά το bold... Βέβαια αν κάνεις ένα bowl την ημερα μπορείς και με μία! Έχει διαδικασία το πράγμα και δεν είναι για αυτούς που καπνίζουν απο συνήθεια.

Έτσι είναι ένας αυτοσχέδιος τρόπος για να κρατάς τον καπνό σε υγρασία ή να προσθέσεις υγρασία. Απλά θέλει συχνό ανακάτεμα για να έρθουν τα κατω στρώματα στην επιφανεια. Και να προσχέσεις να μην στεγνώνει το σφουγγάρι. Φυσικά εννοείται ότι κρατάμε το βάζο με τον καπνό σε σκιερό μέρος με μετριες προς χαμηλές θερμοκρασίες. Εναλλακτικά αγοράζουμε υγραντήρες.

Θες να γίνουμε φίλοι? ;D

ΚΑι δυστυχώς οι αρωματικοί καπνοί έχουν επικρατήσει σχεδον στην αγορά της χώρας.

Μια χαρά γίνεται και σε αυτές.

Ώχ... :'(

Εγώ πάλι για αυτό δεν τον αγόρασα. Αλλα απο ήχο σκίζει.

Εμένα μου έφερε στο μυαλό early Clapton και JJ Cale. Σου πάει αυτό το ύφος κυρίως λόγω φωνής. Πολύ καλό πάντως.

Τόσο see through θα βγει το χρώμα?

Πολύ ενδιαφέρον, Έχεις δοκιμάσει και άλλες μεθόδους ένωσης του μπράτσου με το σκάφος πέραν της χελιδονοουράς? Ισπανική για παράδειγμα?

H κατασκευή ημιακουστικών και ακουστικών οργάνων είναι πολύ συναρπαστικότερη απο τα solid όργανα. ;D Πώς και αποφάσισες να δώσεις καμπυλότητα στο καπάκι? υπ όψιν οτι σε ρωτάει άσχετος...

Ωρε φίλε μόνο αυτό δεν θέλαμε τώρα... Αμα τον βγάζανε σε natural finish θα ήταν ποίηση. Αλλα και τωρα καλός φαίνεται. ;D

Όχι ιδιαίτερα. Θα αλλάξει κάπως ο ήχος και εκεί είναι θέμα γούστου. Σε μένα αρέσει για παράδειγμα. Ένα καλό set up με το action που σου ταιριάζει θα σου δώσουν πιο πολύ την αίσθηση που θες. Επίσης τα jumbo ταστα είναι πιο μαλακά στα bends (αν κάνεις) αλλα θέλουν προσοχή στο πόσο δυνατά "πατάς".

Είναι γεγονός ότι ο κάθε μουσικός έχει ένα μοναδικό άγγιγμα το οποίο καθορίζει κατα πολύ τον προσωπικό του ήχο. Αυτός είναι και ο λόγος που η θητεία σε ένα ακουστικό όργανο και η συχνή επιστροφή σε αυτό για ένα διάστημα μας κάνει καλύτερους στα ηλεκτρικά όργανα. Ένα όργανο στο οποίο η παραγωγή του ήχου είναι αποκλειστικά στα δάχτυλά μας, μας κάνει καλύτερους ή μας προδίδει. ;D Πάντως ο Redd είναι ψιλοτερατάκι παιξίματος και ας μην βλέπει και πολύ καλα. Χαλαρά ο πιο ευρυματικός παίκτης εκει μέσα και φυσικά καθόλου τυχαίο που αντικατέστησε τον μεγάλο Roy Nichols στη μπάντα του Merle Haggard.