Shelter

a little game -Doors ;D

Το πρωι μολις διάβαζα ότι τον επισκεύθηκε ο Robbie Robertson ισως για τελευταία φορά. Πολυ άξιος μουσικός και μέλος ενός τρομερού γκρουπ. Κριμα.

Εννοείται πως παρακολουθώ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και αυτο το thread, και σε ενημερώνω προκαταβολικά ότι όταν την τελειώσεις θα έχεις απο εμένα μια κοινωνική επίσκεψη! ;D (Αθήνα δεν είσαι?)

Επειδή ειμαι και εγώ παθών, όχι με την energa αλλα με την hellas power, τείνω να συμφωνήσω με τον Περικλή. Οταν εισαι στον "αέρα" δηλαδή αφου ανακλήθηκε η αδεια των δυο εταιριειών, και μεχρι να διαλέξεις πάροχο, σε εξυπηρετεί η ΔΕΗ. Αλλα για να επιστρέψεις κανονικά στη ΔΕΗ θέλει νεο συμβόλαιο. Σαν αυτο που κάνεις στην αρχική σύνδεση. Τη δεύτερη δόση για το χαράτσι μπορεις να το πληρώσεις σε ΔΟΥ και να παρεις αποδειτικό.

Εξαιρετικό. Ευχαριστούμε.

Το αστάρι είναι ένα υλικό που χρησιμοποιείται για να μονωθεί η επιφάνεια που θα βαφτεί και να γίνει όσο πιο λεια γίνεται ώστε η βαφή να έχει καλύτερη εφαρμογή. Το αστάρωμα είναι η εφαρμογή του ασταριού.

Και ο krieger καμιά φορά

Μήπως ο λόγος που βγάζεις έρπη ειναι συνειρμός που περιέχει τον ακατανόμαστο στην δισκογραφική δουλειά του μετά την παρουσίαση του Underground? ;D Εϊναι άδικο να αποκλείουμε έτσι ένα ακομα μουσικό χρώμα.

Και εμένα με ενοχλούν να βαλκανοχάλκινα, αλλα στην συγκεκριμένη περίπτωση όχι. Αυτο γιατι είναι τέτοιο το μουσικό περιβάλλον που δεν σου δίνει την αισθηση μιμητισμού. Ισα ίσα νομιζω πως λειτουργει σαν μια πολυ έξυπνη αλλαγή ηχοχρώματος που σπαει καποια πιθανή αίσθηση μονοτονίας. Αγαπημένο μου σημείο είναι καπου εκει στο 1:10 που πισω απο το riff ακουγεται αυτο το αχαρακτήριστο θορυβώδες πράγμα. ;D Την πρώτη φορά που άκουσα το κομμάτι ξύνισα λίγο γιατι τα τύμπανα μου φάνηκαν πολυ "τετράγωνα" ενώ σαν εναλλακτική στο μυαλό μου ήρθαν διαφορα jazz ρυθμικά σχήματα, αλλα μετά το live των snoozeloop που το άκουσα ζωντανά αναθεώρησα στο πολλαπλάσιο. Ο Μίλτος είναι ροκάς στη διάθεση, αλλα είναι ντράμερ που μπορείς να βασιστείς πάνω του. ;) Τα συγχαρητήρια τα έχω διαβιβάσει αυτοπροσώπως.

Διάφορα απο τα προσωπικά αντικείμενα του θρύλου της κιθάρας και της μουσικής τεχνολογίας, πρόκειται να εκτεθούν σε δημοπρασία στο Λος Αντζελες, τον Ιούνιο. Πρόκειται για κιθάρες, ένα grand πιάνο, πετάλια και άλλες κατασκευές, κονσόλες και άλλες εφευρέσεις, καθώς και ενα ζευγαρι γυαλιά ηλίου, και μαγνητοταινίες με ηχογραφήσεις του. http://www.jsonline.com/entertainment/musicandnightlife/les-pauls-guitars-recording-gear-up-for-auction-td4nvr4-144209875.html Φημολογείται πως ανάμεσα στα αντικείμενα είναι και το πρωτότυπο του 1968 της Gibson Les Paul Custom Recording Model, με εκτιμώμενη τιμή πώλησης τα 60-80.000 δολάρια και μια Fender Nocaster του 1951, με σειριακό αριθμό 1751, με εκτιμώμενη τιμή πώλησης 40-60.000 δολαρίων, που την τελευταία αυτή είχε χαρίσει προσωπικά στον Les Paul o Leo Fender. ;D

[flash=200,200]

Πριν λίγο άκουγα το Soul Sacrifice :)

Είχα εργαστει παλιά σε μια οικοδομή που είχε χρησιμοποιηθεί ηρακλίτης για μόνωση κεραμοσκεπής. Θυμάμαι ότι ήταν δύσκολος στον χειρισμό, καθως καταστρεφόταν εύκολα αν δεν πρόσεχες πολύ στο κόψιμο, και αν δεν κάνω λάθος δεν ήταν και τόσο οικονομικός (τότε τουλάχιστον). Επίσης είχαν κυκλοφορήσει φύλλα απο XPS με επίστρωση ηρακλίτη απο τη μία μεριά, σαν ενδιαμεση λύση, αλλα μάλλον μετά οι τιμές των δυο υλικών πλησίασαν και έπαψε να υπάρχει λόγος να κυκλοφορούν. Δεν είχα ακούσει να τον χρησιμοποιούν ώς ηχομονωτικό, και για να είμαι ειλικρινής δεν ξέρω αν (απο μόνο του τουλαχιστον) θα σου κάνει τη δουλειά σου. Επι της ουσίας είναι ξυλόμαλλο

Ο Jeff Lang είναι ένας Αυστραλός τραγουδοποιός με λίγο διαφορετική αντίληψη για την roots/folk μουσική. Αυτά παθαίνεις όταν ακους back to back ac/dc και leo kottke! ;D [flash=200,200]http://www.youtube.com/watch?v=UtTpUlDPwJA

Ας επαναστατήσουμε και εμεις στέλνοντας έναν κιθαρίστα να παίξει μια Gavotte του Bach στη Eurovision. btw ο Μαυρουδής τα λέει και τα γράφει χρόνια όλα αυτα, όπως και άλλα ανάλογα. Το κείμενο δεν αποτελει έκπληξη.

Είμαι σχεδον βέβαιος ότι αυτο που περιγράφεις το είχε φτιάξει η ibanez παλιότερα σε καποιο μοντελο 5χορδης κιθαρας. Νομίζω ότι ο κιθαριστας των Crazy town ειχε μια.

Θοδωρή δεν ξέρω αν είναι ιδέα μου, αλλα νομίζω ότι σε αυτό το βίντεο, το ρυθμικό μέρος είναι πολύ πιο δεμένο και στοιβαρό απο τις παλαιότερες ηχογραφήσεις σας. O drummer έχει πολύ αναγνωρίσιμο στυλ στο παίξιμο.

Αφιερώστε μερικά λεπτά. Δεν θα πάνε χαμένα. ;) [flash=200,200] [flash=200,200]

Στην πρόβα, όταν περνάω το 3 με παρακαλάνε γονατιστοί να χαμηλώσω! ;D Και φυσικά είναι πεντακάθαρος. Αν θυμάμαι καλά ο ενισχυτής, ανάλογα με το μοντέλο σπάει πάνω απο τη μέση, γύρω στο 7, και απο εκεί και πάνω δεν δυναμώνει άλλο σε ένταση, απλά παραμορφώνει. Αλλα μεχρι να φτάσεις εκει έχουν σπάσει τα ακουστικά σου τύμπανα. ;D

Ρε συ! Να πίνεις συνότερα! ;D

DAMN!!!!!!!!!!!!! Πριν δω την τιμή αναφώνησα "το αγοράζω τωρα".

Αντίθετα με αυτό, θα έλεγα ότι ταιριάζει πολύ με το βίντεο και ίσως να μην ήταν τόσο ενδιαφέρουσα χωρίς αυτό. Γνώμη μου πάντα.

Η εμπειρία μου απο μαονένιες κιθάρες είναι απο μια παλια Ibanez που είχα (την έδωσα στον mariopol και της πέταξε τα μάτια έξω ;D) και μερικές les paul που έχουν όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που γράφεις παρακάτω. Πάντως στις pine casters θέλει ψάξιμο με τους μαγνητες για να φέρεις την κιθάρα εκει που θες ηχητικά. Και θέλουν προσοχή γιατι αν χτυπηθούν γουβώνουν με το παραμικρό. Δεν μας κάνεις μια παρουσίαση του οργάνου σε ένα άλλο θέμα? Προσωπικά με ενδιαφέρει η ιδέα σου.

Έχω μια τελε με σώμα pine που ζυγίζει λίγο παραπάνω απο 2 κιλά. Θα μπορουσε να ήταν ελαφρύτερη γιατι έχει πανω της fatback warmoth pro neck. Είναι ΠΟΛΥ βολικό που είναι τόσο ελαφριά, αλλα μετά απο κάποια χρόνια μαζί της, και κάμποσες δοκιμές με μαγνήτες, μπορώ να πώ ότι τη προτιμώ μόνο για overdriven ήχους. Όταν θέλω "γεμάτους καθαρούς ήχους" πάω στην άλλη τέλε μου (alder) με αντίστοιχο περίπου μπράτσο, όπου άν και κάπως βαριά, είναι καλύτερη η άτιμη! Επίσης κρίνω ότι η pine τα πάει καλύτερα με hot μαγνήτες. Κατι που δεν περίμενα. Αντίθετα θα ήθελα να δοκίμαζα χαμηλής εξόδου μαγνήτες σε ένα πιο βαρύ σώμα. Μια τέλε απο μαόνι ας πούμε (ολόκληρη) ;D.

Χωρις να έχω στο μυαλό μου μάλλον τα παραδείγματα που έχεις, υπενθυμίζω ότι οι τέχνες, αντίθετα με τις επιστήμες έχουν το προνόμιο της άποψης στην οποία ο παράγοντας του προσωπικου γούστου έχει credit. Φυσικά απο τη στιγμή που αποφασίζεις να εκθέσεις το έργο σου, θα δεχθείς και καλή και κακή κριτική. Αλλα ο χρόνος συνήθως φιλτράρει τις μπουρδες... Επίσης το καλλιτεχνικό έργο είναι ένα πείραμα που δεν πετυχαίνει πάντα. Δηλαδή αφορισμοί του στυλ "όποιος χρησιμοποιεί θορυβους κάνει υψηλή τέχνη" ή αντίστοιχα είναι για σφαλιάρες ή ντομάτες είναι άτοπες. Μια απόπειρα μπορεί απλά να μας δείξει ότι και ο θόρυβος μπορει να χρησιμοποιηθεί σαν εργαλειο στη μουσική (ή την ζωγραφική και τη φωτογραφία) αλλα αυτό δεν σημαίνει ότι ο ίδιος άνθρωπος είναι και αυτός που χρησιμοποίησε το εργαλείο με άψογη αισθητική και οικονομία. Φυσικά δεν αναφέρομαι στον Nels Cline που είναι κατασταλαγμένος μουσικός. Δυστυχώς κάποια στιγμή είχε ανεβει ένα βίντεο στο youtube που επαιζε σε ένα αφιέρωμα στον miles davies. Μου το έστειλε ένας φίλος σε mail το πρωί, το είδα στα γρήγορα και το απόγευμα που έκατσα να το δω προσεκτικά είχε κατέβει. Επίσης, η εκάστωτε δημοσιογραφική γνώμη ή άποψη ενός ημιαγράμματου θεατή, ακροατή, κλπ ευτυχώς δεν είναι σοβαρό κριτήριο.