Shelter

Κράτα σημειώσεις αναλυτικές και κάνε report-οδηγό με την επιστροφή και να γίνει pinned θέμα παρακαλώ. Είναι χρήσιμο. Μπορει να πάει και κανας άλλος ανθρωπας αύριο μεθαύριο.

Σωστα

Έτσι είναι το jamon iberico. Και ο λόγος ότι θέλει άριστης ποιότητας χοιρινό ,πολύ καλά καθαρισμένο που στεγνώνει στον αέρα και χάνει μεγάλο μέρος της μάζας του. Ακριβή πρώτη ύλη και χρονοβόρα διαδικασία.

Αυτό μάλιστα

Είχε και σολίστ VID_20230903_221747.mp4

Αιωνία η μνήμη σου αξιομακάριστε αδελφέ ημών! (πεθανε προχθές)

Λοιπόν τελευταίο (ελπίζω) γιατί το ξευτελίσαμε. Από Δευτέρα επιστροφή στο συντηρητισμό. Παστουρμάς από Miran με Wolt γιατι βαριέμαι να κουνηθώ, ομοίως και τα τυριά. Φύλλο ελλείψει του σωστού, Χαβέλας Ζαγορίσιο (που για έτοιμο είναι ίσως και το καλύτερο παρεμπιπτόντως). Ντομάτες και κύμινο φρεσκοκοπανισμένο στο γουδί (βασικό). Για τη συνταγή ακολούθησα τον μπάρμπα από δω (μονο που έβαλα πιο πολύ παστουρμά ?)που για κάτι τέτοιους τσιπουρομεζέδες και καταστάσεις ρούφεν κάργα, είναι πολύ καλός. Προσοχή με το αλάτι, εγώ προσωπικά δεν πρόσθεσα καθόλου και πάλι ήταν λίγο αλμυρό. Υπερτασικοί και χολυστερινικοί keep away. Εγώ θα χτυπιέμαι για κανα μήνα τώρα για να με συγχωρήσει ο Άγιος Escoffier.

??? Οριακά γνωριζω και τι είναι το ποδόσφαιρο, αλλα τα στημένα τα γουστάρω. Νομίζω ότι έχω τα προσόντα.

Εχω να το ακούσω απο τότε που έπεσα σε μπλόκο με γριές στην απάνω καντούνα της Βελίτσας, ευτυχώς τη σκαπουλάρισα με συναισθηματικό εκβιασμό και αντιστροφή της ερώτησης.

Edit και η συνταγή! Στα 2/3 έπεσες πολύ κοντά. Σπανιολο-νοτιο Ιταλός με ολίγη απο Βενεζουέλα (Το πως απο κοντά γιατι εχει ιστορία που θελει αλκοόλ) Αλλά και ρίζες στη Ρούμελη.

Pancakes με προζύμι, crema catalana και μια ξινή μαρμελαδα απο μυρτιλα. Πρωινό Σαββατοκύριακου. Pancakes Με την προυπόθεση οτι διατηρεί κάποιος προζύμι, κάθε φορά που το ταίζει πετά μια ποσότητα. 250γρ απο αυτη την ποσότητα 250γρ αλεύρι ΓΟΧ 30γρ κρυσταλική ζαχαρη 500ml γάλα 2κ.σ λευκό ξυδι Ανακατεύουμε, καλυπτουμε με μεμβράνη και το αφήνουμε στην ακρη ολο το βραδυ. Το επομενο πρωι προσθέτουμε 2 αυγα, 50γρ βούτυρο, 1 κ.γ μαγειρικη σόδα και μια πρεζα αλάτι. Ανακατεύουμε και εχουμε το χυλό που θα τηγανισουμε. Crema Catalana 500ml γάλα ή (350 και 150κρεμα γάλακτος) ζεσταίνονται σε κατσαρολάκι μέχρι να πιάσουν 85-90 βαθμούς και σβήνουμε. Ρίχνουμε μέσα φλούσα πορτοκαλιού, λεμονιού, βανίλια ή δυο βανιλίνες και ένα ξύλο κανέλας, σκεπάζουμε με πετσέτα ή το καπάκι και αφήνουμε 20' για να περάσουν στο γάλα τα έλαια των αρωματικών. Χτυπάμε σε bowl 6 κρόκους αυγών με 95γρ ζάχαρη και 25 γρ corn flour και όταν ομογενοποιηθούν και διαλυθεί η ζάχαρη, προσθέτουμε σε μικρές ποσότητες ανακατεύοντας λίγο απο το γάλα ωστε να πάρουν σιγα σιγα τα αυγα τη θερμοκρασία του ζεστού χωρίς να μαγευρευτούν. Εν τω μεταξύ εχοντας σουρώσει το γάλα απο τα αρωματικά, προσθέτουμε το υπολοιπο μειγμα μέσα στο κατσαρολάκι με το γάλα και το ξαναβάζουμε σε χαμηλή φωτια ανακατεύοντας συνεχώς γιατι το μείγμα θα σφίξει ξαφνικά (εντός δευτερολέπτων μέσα σε ένα διαστημα 10-15΄. Όταν φτάσει σε υφή κρέμας σβήνουμε και τραβάμε απο τη φωτια μέχρι να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου. Στη συνεχεια μεταγγίζουμε σε άλλο σκεύος (bowl ή τάπερ) και με μεμβράνη στην επιφάνεια το αποθηκεύουμε στο ψυγειο. Καλο ειναι να καταναλωθεί εντός 2-3 ημερών. Η μαρμελάδα είναι αυτοσχέδια απο φρούτα με ελάχιστη ζάχαρη και βράσιμο μέχρι να αφυδατωθουν. Τη θελω λιγο ξινή (εξου και το ξινο φρούτο) γιατι για τα γούστα μου η κρεμα ειναι αρκετα γλυκια. Στο σερβίρισμα μπορούμε να πασπαλισουμε με αχνη ζάχαρη και να προσθεσουμε ενα ματσακι δυοσμου.

Εμείς στον ανατολικό Παρνασσό μπήκαμε στον πόλεμο όταν μας απείλησαν ότι θα μας πάρουν την προβατίνα. Είναι casus belli ακόμα και σήμερα.

Μια χαρά είναι όλα, αρκεί να τα τρώς στη σωστή ποσότητα, με τους σωστούς συνδυασμούς τροφών (υδατανθρακες και λαχανικα στις προβλεπόμενες ποσότητες) και όχι καθε μέρα. Τίποτα δεν ειναι απαγορευμένο, εκτός αν συντρέχει λόγος αλεργίας ή κάποιας ιατρικής παθησης που επηρεάζει.

Όσο πιο πίσω στο χρόνο πας, σε όλη την Ανατολή αλλά και στην ελλάδα, το αρνίσιο κρέας χρησιμοποιούσαν (και τα κατσίκια). Τα υπολοιπα (μοσχάρια, κοτοπουλα, γαλοπούλες) ειναι σχετικά καινούρια υπόθεση και μάλιστα για να πιασουν τα γούστα ανθρώπων που εχουν πλεον αλλο lifestyle. Παλιά οι ανθρωποι εξέτρεφαν για κρεατοπαραγωγή κατσικια και αρνια. Τα μοσχάρια υπήρχαν βέβαια, αλλά δεν ήταν για κρεατοπαραγωγή (ετσι και αλλιως ηταν πολύ αδυνατα για κατι τετοιο. Και τα χρησιμοποιούσαν μονο για αγροτικες εργασιες. Το χοιρινό στην ανατολή είναι haram (απαγορευμένο-βρώμκο) έτσι και αλλιώς απο τον 6μ.Χ αιώνα περιπου.

Σίγουρα σου αρέσει το κεμπάπ σαν κατασκευή? Γιατι το κεμπάπ είναι κατ εξοχήν αρνίσιο και ως εκ τούτου και πιο λιπαρό απο το μπιφτέκι. Δεν πρέπει να στεγνώνει. Τα μοσχαρίσια σκευάσματα είναι ελληνικές διασκευές. Της λότζας εμένα μου φάνηκε πολύ χιπστερ. Τον Αρίστο δεν τον εχω δοκιμασει. Τέλος πάντων θα κάνω και εγώ πραγματογνωμοσύνη στο συγκεκριμένο και θα επανέλθω. Αλήθεια πως παει απο χώρο? εχει τραπέζια αρκετά? Έχει κόσμο?

Τα βιντεο εκεινης της εποχής πρέπει να μεινουν για πάντα

Στο Λευτέρη στη Σατωβριάνδου πάς ή δεν κατεβαίνεις στο Αθηναικό San Diego? ?

Παιδιά μαύρο χρήμα υπάρχει παντού όποιος έχει ανακατευτεί με το εμπόριο ειδικά για λίγο πάνω απο 20' το έχει ζήσει. Όποιος πιστεύει το αντίθετο ή είναι γεννημένος χθές ή έχει συμφέρον να υποστηρίζει οτι δεν υπάρχει. Το θέμα είναι να έχεις ένα κράτος που σου δινει και κίνητρο να μην φοροδιαφεύγεις και να βλέπεις και τους φόρους σου να γίνονται κάτι που σου επιστρέφεται.

Στο Βρανδεμβούργο οι μισθοί ανα μήνα είναι 1000ευρώ πάνω απο την Ελλάδα κατα μέσο όρο. Και πρέπει να συνυπολογιστεί και τι αγοραστική δύναμη έχει κάποιος με το μισθό του. Και χωρίς να είμαι ΣΔΟΕ (όπως και εσύ), νομίζω ότι το "70% ων συμπατριωτων μας που δεν πληρωνει καθολου φορους" είναι υπερβολή. Επίσης μιλάμε γενικά για όλη τη χώρα, ακόμα και στην Ελλαδα που είναι πολύ μικρή και δεν είναι ευθεία η σύγκριση, υπάρχουν οικονομικές ανισότητες ακόμα και απο νομό σε νομό. Κατα τα άλλα για να μένουμε κάπως στο θέμα, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν την τιμή όπως το πόσο χρονοβόρα είναι μια παρασκευή (υπάρχουν μερικές ΠΟΛΥ δαπανηρές σε χρόνο) και αυτό σημαίνει παρατεταμενη απασχόληση προσωπικού και μείωση παραγωγής. Αυτό πάει ομως για εστιατόρια που πουλάνε "γαστρονομική εμπειρία" και όχι κάτι πιο απλό. Για αυτό το μαγεριό του Λάκη είναι value for money όπως και τα ελάχιστα πια παλιά και δοκιμασμένα Αθηναικά, δουλεύουν με φούντες. Στο φαγητό και στο ποτό υπάρχει ακόμα χώρος για κάποιον που θα επιμείνει στην ποιότητα. Στα υπόψιν παραυτα.

Η Ελλάδα όμως είναι πολύ πιο φθηνή και στο μέσο μισθό απο αυτές τις δύο χώρες που ανέφερες... Το κόστος διατήρησης εστιατορίου είναι πραγματι μεγάλο και ειναι πολλοι οι λογοι που συμβαινει αυτό με τις πρώτες ύλες να έρχονται τουλάχιστον τριτες ή τέταρτες στην ιεραρχία (μετά το ενοίκιο, τη μισθοδοσία και ίσως και τα αλκοολούχα εαν προσφέρονται πιο premium επιλογες). Εκτός αν δουλεύεις κυρίως με προιόντα εισαγωγής και μάλιστα απο μη ευρωπαικές χώρες. Σε χώρες σαν αυτες της μεσογείου είναι σοφό να δουλεύεις με προιόντα που βγάζει η χώρα σου αν ειναι δυνατόν και αποκλειστικά.

Τελικά όλοι τα ίδια έχουμε ζήσει... βάσιμο το ζυμαρικό μέχρι να διαλυθεί στα συστατικά του, και κάψιμο σε λιπαρή ουσία λουσμένο με βρωμοτύρια ? Επίσης βράσιμο σε μικρό κατσαρολάκι και "σπάσιμο" του σπαγγέτι στη μέση πριν πέσει στο νερό (μαζι με ελαιόλαδο). Τώρα θίγεις τεράστιο θέμα με την τιμολόγηση του φαγητού στα εστιατόρια...