Πριν 2 χρόνια έφερα απο το Jalisco του Μεξικού σπόρους από πιπεριές Habaneros, Jalapenos και μπλέ αγαύη (Tequilera).
Το τελευταίο πήγε άκλαυτο βέβαια γιατί η επικονίαση των ανθών τους εξαρτάται από τη μεξικανική νυχτερίδα που δεν έφερα... Ωστόσο δεν ήξερα και να την καλλιεργήσω σωστά. Ίσως ξαναδοκιμάσω όμως.
Ο σκοπός μου ήταν να πειραματιστώ στο να φυτέψω στη Μάνη κάποια πράγματα από το Μεξικό που δεν βρίσκονται εύκολα στην Ευρώπη και να τα έχω για προσωπική χρήση. Η ιδέα μου έσκασε κοιτώντας τις φραγκοσυκιές* που είναι γεμάτες όπως και εκεί, τους αθανάτους (είδος Αγαύης) και το κλίμα.
Όπως είπα λοιπόν η Αγαύη πήγε άκλαυτη λόγω διαφοράς χώματος (θέλει αρκετή άμμο).
Στις πιπεριές έφερα δυο είδη δοκιμαστικά και είχα σκοπό αν πάει καλά να φέρω και άλλα. Πρώτη χρονιά φύτεψα και τρόμαξαν να σκάσουν... Το Σεπτέμβριο έβγαλαν καρπό οι Jalapenos αλλά καυστικότητα μηδέν... ούτε γευστικό προφίλ. Έκανα πείραμα και με ανθρώπους που δεν τρώνε καθόλου καυτερά. Τίποτα. Παιδικές. Οι Habneros εκεί που νόμιζα ότι δε θα καρποφορήσουν ποτέ, τέλη Οκτωβρίου σκάνε λίγο καρπό! τρελάθηκα... δοκιμάζω και ήταν τούμπανο. Κράτησα αμέσως σπόρους στην άκρη και από τις δύο και φέτος 1η Φεβρουαρίου φύτεψα. Jalapenos από τον Ιούλιο πολλές και σωστές. Habaneros τον Αύγουστο. Προφίλ σωστό και στις δυο, απλά για κάποιο λόγο στις Jalapenos κάποιες καίνε και κάποιες όχι. Φέτος θα κρατήσω καρπό από δυο σωστές από κάθε είδος.
Φαίνεται ότι χρειάζεται κάποιος χρόνος προσαρμογής στο νέο περιβάλλον τους.
Εδώ λοιπόν έχουμε δυο ποσότητες από το κάθε είδος, για να φτιάξουμε καυτερές σάλτσες για το χειμώνα.
Πιπεριές Μεξικανο-Μανιάτικες λοιπόν. Να τις κάνω μονοποικιλιακές ή να τα ανακατέψω κιόλας?
Η συνέχεια έπεται...
*Η φραγκοσυκιά είναι μεξικάνικη και είναι σύμβολο εκεί. Είναι μέχρι και στη σημαία τους). Αντίθετα με εμάς εκεί τρώνε τα πάντα. Φυσικά τα φραγκόσυκα αλλά και τα φύλλα της φραγκοσυκιάς (τα τρυφερά) τα οποία καθαρίζουν επιμελώς, τα κόβουν λωρίδες και τα μαγειρεύουν όπως ακριβώς εμείς τα φασολάκια.