Shelter

Ξέρω τουλάχιστον άλλον έναν. Αλλά εσύ δεν πήρες απο εκεί γιατι δεν εχει μικρόφωνα. Πάντως αξίζει η μνεία γιατι όντως έτσι γίνεται.

Φοβερή! keeper.

Σκέψου τώρα ξενέρωμα ένας απο αυτούς να γουστάρει την πυγμαχία, την πάλη ή τη σκοποβολή! ?

Η αρχαιοελληνική ιστορία δεν είναι βάρβαρη και πολεμοχαρής. Είναι ιστορία και η ιστορια ειναι έτσι δυστυχώς, ενδεχομένως με μικρά διαλειμματα . Κανενας δε χαιρεται με τον πόλεμο αλλα πολεμοι συμβαινουν συνεχώς και η ελληνική αρχαιότητα δεν ειχε λιγοτερους ή περισσότερους απο τη ρωμαική, ευρωπαική και παγκοσμια ιστορία μέχρι και τις μερες που διανυουμε δυστυχώς με 2 πολέμους εν εξελιξει σχετικα κοντά μας. Καλά τα προσωπικά μας φίλτρα και όλοι έχουμε φυσικά αλλά όταν η κουβέντα πάει στο πιο γενικο δεν λειτουργουν πια γιατι οι εμπλεκόμενοι γίνονται τόσοι πολλοί και τα συμφέροντα τοσα πολλά και σημαντικά που τα φιλτρα πάνε περιπατο απο άποψη ενδιαφέροντος. Σε πολλά πράγματα που προσκρούουν πάνω στην αισθητική μας ή ισχυρά θεμελιωμένες στον προσωπικο μας κώδικα απόψεις, η λυση ειναι απλά να μην ασχολούμαστε. Εμεις εδώ απο τη μουσική έπρεπε να ήμασταν Master σε αυτο.

Επι του θέματος, καταλαβαίνω απο τις γενικότερες τοποθετήσεις σου αλλά και επιλογές, ότι γενικά ο αθλητισμός και ειδικότερα ο πρωταθλητισμός απορριπτονται απο το μοντέλο που έχεις θεσπίσει για τον εαυτό σου (και καλά κανεις). Δεν αφορά κάποιο συγκεκριμένο άθλημα, αν ειχε γίνει καποιο σκηνικό στο 100αρι πάλι κάτι αντιστοιχο θα έλεγες. Ωστόσο απο τότε που η τηλεόραση ανακατεύτηκε στον αθλητισμό υπάρχει μια τεράστια και εν εξελιξει συζήτηση για το πως μπορουν να γινονται πιο δικαια τα πραγματα. Εχει να κανει με τα στοιχηματα και όχι με καποιο αρχαιο ολυμπιακό ιδεώδες το οποίο σήμερα ως αντικείμενο επικλησης βγάζει την πάλη την πυγμαχία και μερικα ακομη αθλήματα εκτός της διοργάνωσης του 2028 και βαζει μεσα το breakdance και το skateboard. Για αυτό και κάποτε η πάλη (ολα τα παλαιστικά στυλ) και η πυγμαχια (μιλάμε για πριν τους κανόνες του Queensberry) δεν ειχαν κατηγορίες κιλών, ούτε συγκεκριμένη χρονική διάρκεια. Λογική πίσω απο αυτό υπάρχει και κατα τη γνώμη μου αρκετή. Αν σου αρέσει ή την επικροτείς εσύ, εγώ ή άλλος είναι αδιάφορο. Το θέμα τελειώνει οταν δεν δεχεσαι να συμμετέχεις. Και για να συμπεριλάβω και την τελευταια απάντηση του Σπύρου, οι Ολυμπιακοί Aγώνες ιστορικά δεν εχουν απολύτως καμια σχέση με τα σημερινα Olympic Games. Ολοι οι αγώνες στην αρχαιότητα διεξάγονταν στα πλαίσια κάποιας θρησκευτικής γιορτής-τελετής (οχι μονο στον ελλαδικο γεωγραφικο χώρο) και τα αγωνισματα ειχαν να κανουν με δεξιοτητες που ήταν χρήσιμες σε πολεμικες επιχειρήσεις. Τρεξιματα αντοχής και ταχύτητας (ακομη και σήμερα βασικη δεξιότητα στα στρατιωτικα σώματα), ριψεις, μαχη εκ του συσταδην, αθληματα δύναμης κλπ. Τιποτα απο αυτα δεν ειναι ξεπερασμένο. Απλά δεν πουλάει στο ευρύ κοινο. Ο λόγος ειναι καινουριο νήμα με παραδοχές που δύσκολα γίνονται παραδεκτές.

Αυτό εννοουσες ως κοινή λογικη? ?

3 Εκτελέσεις μου αρέσουν στο Saint James Infirmary. Louis Armstrong (φυσικα) Eric Burdon & the animals και αυτή...

Σωστα! Τα χθεσινα δεν ηταν βέβαια δωρεαν, αλλα overpriced. Προτιμω mantia στη Βαλεντινα στην Καλλιθέα.

Το μονο πραγματακι που όντως ήταν καλό ήταν κάτι dumplings απο ρυζάλευρο με κιμά μέσα που τα ειχαν περασει απο τη μια μερια σε τηγάνι και το υπολοιπο στον ατμο.

Δεν ειμαι ο κατάλληλος άνθρωπος να πω ρε μαν. Δεν μου αρεσει γενικά η ασιατική κουζίνα και ειδικά το κονσεπτ του ραμεν. Πήγα γιατι με τράβηξε παρέα και αυτοι ήθελαν οπωσδήποτε να πανε εκει. Για αυτο ειπα μετα να παμε στο σουβλατζιδικο απέναντι, να φαμε τιποτα ? Τελος πάντων, με τα διαφημισμένα απο τηλεοπτικες μαγειρικες εκπομπές εστιατορια δεν τα παω καλά. Όσα έχω πάει τα θεωρώ πολλή φασαρια και μικρό αντίκρισμα. Μπορει να υπάρχει άλλο καλύτερο, αλλά δεν το ξέρω και μάλλον δεν θα το αναζητήσω κιόλας. Οσον αφορα το σουβλατζιδικο του σεφ όμως σιγουρα εχεις φαει και καλύτερα.

Χθες ήμουν σε γνωστό/άγνωστο ραμενάδικο του κέντρου (κλαυθμώνος). Δεν τράβηξα καμία φωτογραφία καθώς δεν με βλέπω να ξαναπηγαίνω ούτε για πλάκα. Μεταφέρθηκα ενα στενό πιο κάτω σε ανερχόμενο πουλ μούρ νεο-σουβλατζίδικο γνωστού τηλεσέφ, όπου είχε split κατάλογο ευτυχώς classical/neoclassical και πήγα να παίξω στα κλασσικα γιατι γενικά έχω ευαίσθητα νεύρα. Καλό αλλά τίποτα εξαιρετικο. Η συμβολή μου στην Ιαπωνική κουζίνα με ενα διαφημιστικό αλλαντοποιίας

Ξέχασαν τις μέλισσες...

Σορρυ αν και άσχετος με τα πνευστά. Με το δάσκαλο σου το έχεις συζητήσει? Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι δεν ειναι θέμα ποιότητας οργάνου και σίγουρος οτι δεν ειναι θεμα εφέ.

Μου πήρε μέρες να επεξεργαστώ τι είδα (όσο ειδα γιατι με έπαιρνε και ο ύπνος κατα διαστήματα) και να βρώ αιτίες για αυτά και κυριως να βρώ σύνδεση με τους ολυμπιακούς αγώνες. Το καλύτερο ήταν όταν διάβασα και τη συνέντευξη του καλλιτεχνικού διευθυντή. Εκει λυνονται κάποιες απορίες. Χθες οι πρωινες συζητήσεις στο γραφείο πήγαιναν κάπως έτσι: -"Shelter παρακολούθησες την τελετή"? -"Ναι... λίγο..." -"Πως σου φάνηκε"? -"Ξερω γω... εσένα πως σου φάνηκε"? -"Ε... Γαλλική"? -"Συμφωνώ..." Το φιασκο ωστόσο δεν δειχνει να εχει τελειωμό. Ολυμπιακοί Αγώνες: Ακατάλληλος ξανά ο Σηκουάνας μετά την καταιγίδα (reporter.gr)

Μήπως σου είπε "Θες μια τέτοια? έχω πολλές!"?

Για κάποιο λόγο μόλις μου ήρθε όρεξη για ακτινίδιο

Τώρα μάλιστα... Δεν εμφανιζεται τιποτα απο τις φωτογραφιες που είχε ποστάρει στην κατασκευή ο Argytar και στο βίντεο δεν πρεπει καν να υπαρχει χαλκομανία. Να το τεχνικο θέμα που ψάχναμε...

Κοντινή φωτογραφία στο headstock please!

Είχες όλα τα απαραίτητα προσόντα για αυτό.

Άτιμο πράγμα τα γονίδια όμως...

Η συζήτηση που διάβασε η Πένυ προφανώς αναφέρεται σε καταστάσεις που έχουμε ζήσει παλιά όπου τα τότε προβάδικα κυρίως είχαν χυμα υαλοβαμβακες εξωτερικά στις εσωτερικες τοιχοποιιες και τα χωρισματα, χωρίς κανένα απολύτως επιχρεισμα ή υλικό κάλυψης. Το αποτέλεσμα ήταν να φθείρονται και να τρίβονται. Εικόνες που όλοι έχουμε απο παλιά προβάδικα. Φυσικα υαλοβαμβακες χρησιμοποιούνται και σαν θερμομονωτικά περιπου 100 χρόνια τώρα στην οικοδομική και συγχρόνως σε πλήθος άλλων εφαρμογών (φίλτρα για ηλ.σκουπες, απορροφητήρες, φιλτρα καμπίνας και αέρος σε αυτοκίνητα κλπ). @Πενυ Τα Hepa υπάρχουν περιπου 70 χρόνια αλλά φυσικά έχουν βελτιωθεί πολύ απο τότε που παρουσιάστηκαν και υπάρχουν πλέον παντου, φυσικά πιστοποιημένα για το οτι δεν ειναι επιβλαβή. Νομίζω ότι αν στειλεις ένα μειλ στην εταιρεία κάτι τέτοιο θα σου απαντήσει, δινοντας σου ενδεχομένως και την πιστοποιηση. Γνώμη μου είναι ότι αν ανησυχείς για αυτό άλλο τόσο θα έπρεπε να ανησυχείς και για πλήθος άλλων δυνητικά επικίνδυνων παραγόντων που δεν μπορεις να ελεγξεις. Παλιά οι εργάτες που έκαναν μονώσεις και έρχονταν σε άμεση επαφή με τον υαλοβάμβακα, γκρίνιαζαν για ερεθισμούς στα μάτια, το βλεννογόνο της μύτης και καμια φορά και στα δάχτυλα (απο αυτό έχω και εγώ ίδια πείρα). Αλλά τότε ούτε γαντια, ούτε μασκες ούτε στον ήλιο μοίρα. Αν δεν έχετε ενοχλήσεις όπως λες, και μαλιστα αισθάνεστε και καλύτερα, δεν θεωρώ συντρέχει λόγος ανησυχίας. Έξω απο την πόρτα σου η ρύπανση του αέρα είναι μεγαλύτερη.

Ψάχνω μεταχειρισμένο, Αμα δεις κάτι, αγοράζω ακομα και με ζημιά.

Απο ότι βλέπω υπάρχουν μερικά αντίτυπα στο discogs αλλά ενδεχομένως να βρεθεί τίποτα και στο μοναστηράκι (αν είσαι Αθήνα). Νομίζω ότι είναι η ασφαλέστερη λύση για να βρεις το πιο original. Τώρα απο αυτά τα δύο που έβαλες, το δεύτερο (βιντεοκλιπ) μου ακούγεται πιο "φυσικό".