Επι του θέματος, καταλαβαίνω απο τις γενικότερες τοποθετήσεις σου αλλά και επιλογές, ότι γενικά ο αθλητισμός και ειδικότερα ο πρωταθλητισμός απορριπτονται απο το μοντέλο που έχεις θεσπίσει για τον εαυτό σου (και καλά κανεις). Δεν αφορά κάποιο συγκεκριμένο άθλημα, αν ειχε γίνει καποιο σκηνικό στο 100αρι πάλι κάτι αντιστοιχο θα έλεγες.
Ωστόσο απο τότε που η τηλεόραση ανακατεύτηκε στον αθλητισμό υπάρχει μια τεράστια και εν εξελιξει συζήτηση για το πως μπορουν να γινονται πιο δικαια τα πραγματα. Εχει να κανει με τα στοιχηματα και όχι με καποιο αρχαιο ολυμπιακό ιδεώδες το οποίο σήμερα ως αντικείμενο επικλησης βγάζει την πάλη την πυγμαχία και μερικα ακομη αθλήματα εκτός της διοργάνωσης του 2028 και βαζει μεσα το breakdance και το skateboard.
Για αυτό και κάποτε η πάλη (ολα τα παλαιστικά στυλ) και η πυγμαχια (μιλάμε για πριν τους κανόνες του Queensberry) δεν ειχαν κατηγορίες κιλών, ούτε συγκεκριμένη χρονική διάρκεια. Λογική πίσω απο αυτό υπάρχει και κατα τη γνώμη μου αρκετή. Αν σου αρέσει ή την επικροτείς εσύ, εγώ ή άλλος είναι αδιάφορο. Το θέμα τελειώνει οταν δεν δεχεσαι να συμμετέχεις.
Και για να συμπεριλάβω και την τελευταια απάντηση του Σπύρου, οι Ολυμπιακοί Aγώνες ιστορικά δεν εχουν απολύτως καμια σχέση με τα σημερινα Olympic Games. Ολοι οι αγώνες στην αρχαιότητα διεξάγονταν στα πλαίσια κάποιας θρησκευτικής γιορτής-τελετής (οχι μονο στον ελλαδικο γεωγραφικο χώρο) και τα αγωνισματα ειχαν να κανουν με δεξιοτητες που ήταν χρήσιμες σε πολεμικες επιχειρήσεις. Τρεξιματα αντοχής και ταχύτητας (ακομη και σήμερα βασικη δεξιότητα στα στρατιωτικα σώματα), ριψεις, μαχη εκ του συσταδην, αθληματα δύναμης κλπ. Τιποτα απο αυτα δεν ειναι ξεπερασμένο. Απλά δεν πουλάει στο ευρύ κοινο. Ο λόγος ειναι καινουριο νήμα με παραδοχές που δύσκολα γίνονται παραδεκτές.