Shelter

Όταν κάποια στιγμή βρέθηκα με πολλές κιθάρες, μόνο προβλήματα θυμάμαι να έχω. Κυρίως ότι κάποιες δεν παίζονταν, μάζευαν σκόνη και οι χορδές σκουριάζανε. Τις πούλησα όλες και έμεινα με μία. Ηταν η πιο παραγωγική περίοδος της μουσικής μου ζωής. Με έτρωγε μόνο το άγχος μην πάθει κατι και πρεπει να παει στο μάστορα και μεινω χωρις όργανο. Έτσι πήρα άλλη μια. Μετά σιγά σιγά τα παιξίματα αυξήθηκαν και άρχισα να εχω αναγκη και για μια άλλου τυπου, και επειδή έπαιζα και αρκετα με ανοιχτά κουρδίσματα έπρεπε να έχω μια κιθάρα σεταρισμένη πολύ ψηλά με βαριές χορδές, άρα άλλη μια. Και μετά σε καποια κομμάτια η τελεκαστερ σου μπορει να μην περνάει και να θες μια Jazzmaster, η να εχεις ενα σημειο που θελει γκαζια και χρειάζεσαι μια με 2 HB κλπ. Άλλο προτζεκτ θέλει ακουστική κ.ο.κ. Πλέον προσπαθώ να έχω μία απο κάθε είδος και ψιλοκαλή αν όχι καλή. Δηλαδή πανω απο 1500αρι αν μιλάμε για ηλεκτρική ή πάνω απο 2-3χιλιάδες αν μιλάμε για ακουστική. Μόνη εξαίρεση αποτέλεσε μια περίοδος που γύρισα όλα τα νησά με ακουστική και εκει επειδή με το που πάτησα πρώτη φορά Σκιάθο είδα την κιθάρα μου να γινεται τόξο, αποφάσισα να πάρω μια μέτρια. Για να κάνεις μια ωραία καλή συλλογή απο κιθάρες θέλεις και χώρο. Και γενικά μπαίνεις σε άλλη φάση απο άποψη εξόδων. Ασε που αν ειχα χώρο θα έκανα μια πολύ ωραία συλλογή απο ενισχυτές.

Μη ντρέπεσαι. Υπάρχουν μερικά κόκκινα που δεν παλεύονται. Το Fiesta δε μου αρέσει. Αλλά το dakota red, το burgundy wine red, wine red, cimarron red κλπ δεν παλεύονται. Όπως και κάτι αηδιες see through reds. Αδικημένα κατα τη γνώμη μου ήταν το πολύ ωραίο Torino Red και το Sunset Glow Metallic που ok δεν ήταν και τοσο red. Επίσης τούμπανο ήταν και το Mystic Red που είναι λιγο πιο έντονο απο το CAR σαν κόκκινο και εχει μεγαλύτερη κόκκωση στο υπόστρωμα.

Θέλω κάποια στιγμή, αν με φέρει ο δρόμος προς τα εκει, να δοκιμάσω το Big Nick στη Δάφνη. Φαίνεται υποσχόμενο.

Δεν εχω δοκιμασει αυτο που θες να παρεις, αλλά δε μου άρεσει πολύ προσωπικά. Υπερβολικα μεγαλο ψωμακι σε σχεση με το μπιφτεκι, και υπερβολικά αέρινο, ΠΟΛΛΕΣ sauces σε σημειο που δεν καταλαβαινες τιποτα απο το κρεας. Προσωπικά αυτο που πηρα είχε και ένα και καλά manchego (ο Θεος να το κανει) που με αηδίασε.

Ενταξει σέβομαι και τα γούστα και τις αποφάσεις, αλλά έχεις υπ όψιν οτι η κατάσταση πλέον δεν έχει καμια σχέση με τότε έτσι? Βασικά αυτά τα αφρολεξ και τα πλαστικά που πουλάνε οι αλυσίδες δεν εχουν καμια σχέση με κάποια μαγαζιά που έχουν αναφερθει πιο πάνω που εχουν ανοιξει τα τελευταια χρόνια. Εξακολουθει να υπάρχει σαβούρα φουλ, αλλά πλέον υπάρχουν και καλά εως πολύ καλά και σε διάφορες περιοχές. -------- Επι του αρχικού, μόλις θυμήθηκα ότι στο Περιστέρι, το Brisket Bro Burgers & Buns μου άρεσε αρκετά.

Juicy Grill. Και εγώ εδώ ψηφίζω για έτοιμο burger και μάλιστα έχω ελαφρά προτίμηση σε αυτό του χολαργου εναντι αυτου στη Σκουλενίου. Δεύτερη επιλογή Serial Grillers

Έπρεπε να στείλεις... ξύπνιο θα τον έβρισκες! Σκέψου την αγωνία του μόλις ακούσει το ημιτελές σου μήνυμα... (5:59)

Γενικά ομοίως δεν ειχα προβλήματα. Φυσικά και έχω πέσει στις περιπτώσεις που αναφέρει και ο @fenderiarhsαπο πανω, αλλά η συζήτηση συνηθως τερματιζόταν σε λιγότερο απο λεπτό τηλεφωνικά ή στα 1-2 μηνύματα. Η συντριπτική πλειοψηφία ήταν απο μια χαρά άνθρωποι, εως μερικές φορές και εξαιρετικοί άνθρωποι, με αποκορύφωμα θεσσαλονικιό που μου είχε καταθέσει ενα σεβαστό ποσό με σκοπό να έρθει αργότερα να παραλάβει και επειδή οι δουλειές του δεν του το επετρεψαν, μου ξεπλήρωσε το ποσό χωρις να παραλάβει και ηρθε κανα μηνα μετά. Και με τον άνθρωπο δεν γνωριζόμασταν καν... Νομίζω κορωνίδα ήταν συγκεκριμένος που παρακολουθούσε τις αγγελίες, και όποτε ήθελε να δοκιμάσει ένα όργανο γιατι δεν ειχε ξαναπιάσει, έπαιρνε τηλ ότι δήθεν ενδιαφέρεται και ερχόταν, καθόταν κανα 2ωρο, έπαιζε και μετά έλεγε "δε μου κανει τελικά" και έφευγε. Μου το είχε κανει 2 φορες και απο ότι ειχα συζητησει με αλλα μελη του φόρουμ και σε άλλους, και μάλιστα την τελευταία φορά φεύγοντας ειδε μια fender tweed case που είχα στο διάδρομο και με ρωτάει -"Εδω μέσα τι έχει"? -"Μια στρατοκαστερ Jeff Beck" - (Συνοφρυώνεται) "Οκ, τώρα αυτή παει για κανα μαθητή..."!

Χαίρομαι που συμφωνούμε.

Με αφορμή το διπλανό θέμα καταθέτω μια μικρή λίστα ενδεικτική λίστα κομματιών που έχουν επιρεάσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο κομμάτια pop μουσικής απο το 50 μέχρι σήμερα. Δεν βάζω links γιατι θα χαθούμε. 1)Pyotr Ilyich Tchaikovsky (dance of the sugar plum fairy) ---> Duke Ellington (Sugar Rum Cherry) 2)G.Bizet (Habanera, Carmen) ---> Kovacs (My love) 3)S.Rachmaninoff (piano concerto no.2, 2 movement) ---> Eric Camen (All by myself) 4)Nikolai Rimsky Korsakov (Scheherazade) ---> Deep Purple (Prelude Happiness/I'm so glad) 5)Gioachino Rossini (Largo al factotum, il barbiere di Sevillia) ---> Luis Prima (The bigger the figure) 6)Maurice Ravel (Pavane our une infante defunte) ---> Peter DeRose and Bert Shefter (The Lamp is Low) 7)Erik Satie (Trois Gymnopedies) ---> Blood Sweat & Tears (Variations On A Theme By Erik Satie) 8)Edvard Grieg (In the Hall of the Mountain King from "Peer Gynt") ---> Apocalyptica (Hall of The Mountain King) 9)Tomaso Albinioni (adagio) ---> Yngwie Malmsteen (Icarus' Dream Suite Op.4 ) 10)Joaquin Rodrigo (Concierto de Aranjuez, adagio) ---> Miles Davis (Concierto De Aranjuez, adagio) 11)Edvard Grieg (Solveig's Song) ---> Serge Gainsbourg (Lost Song) 12)Frederic Chopin (prelude no.4, op.28) ---> Serge Gainsbourg (Jane B) 13)Antonin Leopold Dvorak (Symphony No. 9, Largo) ---> William Arms Fisher (Going Home) 14)Sergei Rachmaninov (Piano Concerto no.2) ---> Perry Como (I think of you) 15)Franz Liszt (Hungarian Rhapsody no2) ---> Julius Lenzberg (hungarian rag) 16)Johann Pachelbel (canon in D) ---> Aphrodite's Child (Rain & Tears) 17)W.A.Mozart (Symphony no.40) ---> Μανος Χατζιδακις (Ήλιε μου Ήλιε μου βασιλιά μου) 18)Georges Boulanger (Avant de mourir) ---> The Platers (My Prayer) 19)J.S.Bach (Toccata & Fugue in D minor BWV 565) ---> Muse (Plug in baby) 20)J.S.Bach (Jesu Joy of Man's Desiring) ---> The Beach Boys (Lady Lynda) 21)L.V.Beethoven (Sonata n.14, 3rd movement) ---> Y.Malmsteeen (Arpeggios from hell) 22)Sergei Prokofiev (romance -Lieutenant Kije) ---> Sting (Russians) 23)J.S.Bach (Bourree, Lute Suite no.1, BWV 996) ---> Jethro Tull (Bourree) 24)Frederic Chopin (Prelude in E-Minor, op.28 no. 4) ---> Radiohead (Exit music) 25)Claude Debussy (Reverie) ---> L. Clinton - B. Wain (my Reverie) 26)Ernesto De Curtis (Torna a Surriento) ---> Elvis Presley (Surrender) 27)Giuseppe Verdi (Miserere) ---> Jelly Roll Morton (Miserere) 28)Sergei Prokofiev (Troika) ---> Greg Lake ( I believe in father Christimas) 29)L.V.Beethoven (Sonata n.14, C#m, "Quasi una fantasia") ---> The Beatles (Because) 30)Ruggero Leoncavallo (il Paglacci) - Vesti la giubba ---> Queen - It's a hard life. 31)J.S.Bach (Air & Gavotte - Orchestral Suite No. 3) ---> Procol Harum (A Winter Shade Of Pale) 32)Eduardo di Capua (O Sole Mio) ---> Elvis Presley (It's Now Or Never) 33)Jean-Paul Egide Martini (Plaisir d'amour)---> Elvis Presley (Can't help falling in love with you) 34)G.Verdi (La Traviata) ---> F.Tarrega (Fantasia Sobre Motivos)

Ο όρος "κλέψιμο" είναι αδόκιμος όταν δεν έχουμε να κάνουμε με ξεκάθαρη αντιγραφή στα πάντα και σε ολόκληρες περιόδους με ικανή διάρκεια. Αυτά γινονται στη μουσικη. Δυστυχως ομως εχουμε και περιπτωσεις οπου καλλιτεχνες (ειδικα στην παλια ελληνική δισκογραφία) παρουσιαζουν αυτούσια λαικα κομμάτια άλλων για δικα τους, συνθετες που πουλησανε μελωδιες για ενα κομμάτι ψωμι, και ειδικά μουσικούς που μας ήρθαν απο την μικρα ασία και έκαναν όλα τα παραδοσιακά της εκει περιοχής δικές τους συνθέσεις εδώ. Και ερώτηση για το 1εκ... Εδώ τι έχουμε?

Επίσης ο Παύλος Καρρέρ αλλά και ο δικός μας @ez εχουν "κλέψει" τον εαυτό τους απο παλαιότερη σύνθεση τους. Μεταφέροντας την πατροπαράδοτη αυτή διαδικασία σε ένα εντελώς νέο επίπεδο!

Εχω κάπου μια λίστα με τουλάχιστον 40-50 περιπτώσεις που κάποιος σύγχρονος μουσικός δανειστηκε κάτι απο την κλασσικη μουσική (απο μοτίβο ως ολοκληρες μελωδίες ή αρμονικές σειρες κλπ) για να μην πουμε για ρυθμούς. Και αυτά με σχετικά πρόχειρη ανάγνωση. Φυσικά το ίδιο ακριβως εχει γινει και με κλασσικούς μουσικούς και την παραδοσιακή μουσική της κάθε χώρας ή άλλους κλασσικούς συναδέλφους, τζαζίστες και κλασσικούς και το ανάποδο. Αυτά συμβαινουν και δεν ειναι κακο. Το κακο ειναι να μην τα επεξεργάζεσαι αρκετά ωστε να ενσωματωθούν ωραία μέσα στη δική σου περίπτωση. Το που θα βρεις τα πρωτογενή δεδομένα σου ειναι αδιαφορο για τη συνθετική διαδικασια. Όπως οι Deep Purple με το Prelude:Happiness/I am so Glad που δανειζεται απο την Scheherazade του R.Korsakov αλλά ο Lord δεν το έκρυβε ότι σκάβει τους κλασσικούς (και πολύ καλά έκανε). Άσε που πλέον λές ένα interpolation και ξεμπερδεύεις! ?

Το μονο επιπλέον που θέλει λίγη προσοχή είναι οτι καποιες εταιρείες απο τις γνωστές των cargo μεταφορών ενδέχεται να σε ειδοποιήσουν μερικες μερες αργότερα αφού το αντικειμενο σου φτάσει στην Ελλάδα και να σε χρεώσουν φύλακτρα. Ειναι μια ελληνικής έμπνευσης εξυπνάδα για να εκβιάσουν το να κάνουν οι ιδιοι τον εκτελωνισμό. Δηλαδή αν τους πεις οτι θα το εκτελωνισεις μονος σου, σου σκανε οτι χρωστας κατι ψιλά για τις 4-5 μέρες που ειναι το αντικειμενο στην αποθήκη τους. Αποφεύγεται αν βάλεις ενα δικο σου εκτελωνιστή και τον ειδοποιήσεις να παει να το κανει με το που φτάσει το tracking number εδώ.

Μπαλαντάρα απ τις λίγες και live

Ναι. Είχε υποφέρει απο αυτό εξ αιτίας του καραβανά πατέρα του... Φαίνεται ότι ο μακαρίτης το είχε αρκετά καλα σε πολλά πράγματα.

Ίδια γενιά με τέρατα τραγουδοποιίας όπως ο Cash, ο Jennings, o Nelson κλπ και ικανός για ίδια επιτεύγματα (έδωσε πολύ δυνατά δείγματα γραφής) με ύμνους όπως ο παραπάνω, το Help me make it through the night, το Sunday morning coming down, Why me κλπ. Στη χώρα μας δυστυχώς πιο γνωστός για το ρόλο του Abraham Whistler στο Blade. Και συχνά συναντάς κόσμο που τον ήξερε σαν ηθοποιό (γιατι ειχε και μεγάλη φιλμογραφία) και όχι σαν μουσικό.

Δεν έχω δοκιμάσει το 3. Αλλά απο τα δύο πρώτα προτιμω το 808. Αλλά το ειχα 10 χρόνια μόνιμα ανοιχτό. Σιχάθηκα πια.

Πρέπει να είσαι ήδη ή στην Panik ή στην Heaven. Παιζουν στα σίγουρα ? Αλλά μπορείς να δηλώσεις με άλλη χώρα π.χ Ελβετία (να δηλωσεις και να περάσεις απο διαδικασία επιλογής) αν δε σε περιορίζουν ιδεολογικά ζητήματα.

Έχεις Mercury Custom? ?

Δεν διάβασα το ρεπορτάζ αλλά ο τίτλος του άρθρου ειναι τέλειος για θέατρο σκιών.

Βλέπεις τι σου ειναι η συλλογική μνήμη.... Εγώ δεν θυμόμουν την αφορμή. Ήταν όντως αυθορμητο και ωραιο. Και εγώ βρήκα την αφίσα τυχαια και θυμήθηκα ότι ειχα και φωτογραφίες. Μάλλον ο Αλέξανδρος τράβηξε μαζί με κάποιον φίλο. Θυμάμαι ένα ηλεκτρικο ζειμπεκικο που είχε γράψει και παιξατε. Γαμώ ήταν η μουσική σου. Οριτζιναλ τραγουδοποιός. Και τον αείμνηστο τον Dkall που με το μένος γνήσιου audiophile μου ούρλιαζε "καλα να πάθεις... αφου ακούς τον SF που σου λέει ότι τα GeorgeL είναι καλά καλώδια" όταν το καλώδιο μου έπαθε έμφραγμα στη μέση κομματιού.

Το πολύ πολύ με τον καιρο να δεις να φθείρονται λιγο πιο γρήγογρα οι χορδές. Αλλά και πάλι δεν πιστεύω.