orchestral Scherzo E-55

εγω το χαβά μου

βλέπω τώρα στο νάκα, τα dorico είναι δεκάδες, από 1 έως 4 και φυσικά και τα elements που δεν ξέρω αν συνεργάζονται με το noteperformer (και ένα dorico SE με ελάχιστα όργανα)

Στα sibelius βλέπω και ένα first...εκτός των Ultimate και artist

21 ώρες πριν, dimsonic είπε

βλέπω τώρα στο νάκα, τα dorico είναι δεκάδες, από 1 έως 4 και φυσικά και τα elements που δεν ξέρω αν συνεργάζονται με το noteperformer (και ένα dorico SE με ελάχιστα όργανα)

Το πράγμα είναι απλό:

Υπάρχουν εκδόσεις "Τζάμπας" - "Μέτριο/Πετσοκομμένο" - "ΦΟΥΛ πρόγραμμα"

Ο "Τζάμπας" επιτρέπει να γράψεις έναν οδηγό για κάποια ελάχιστα πεντάγραμμα/όργανα, από 1 εως 4. Πολύ βασική χρήση, σαν μόνιμο "ντέμο" ωστε να εξοικειώνεται ο χρήστης με το πρόγραμμα.

Ο Τζάμπας Sibelius λέγεται First, ο τζάμπα Dorico λέγεται SE. Αυτά τα κατεβάζει ο καθένας ΔΩΡΕΑΝ, χωρίς καμία δέσμευση.

Έπειτα έρχεται το "ΦΟΥΛ πρόγραμμα". Το φουλ πρόγραμμα είναι αυτό που δεν έχει περιορισμούς στα πεντάγραμμα, δίνει ελευθερία στα τυπογραφικά (επεμβάσεις σε περιθώρια ανα σελίδα, εκτενείς και custom συλλογές συμβόλων, ή ακόμη και custom σύμβολα, άλλες γραμματοσειρές (φαίνονται οι νότες διαφορετικές, τα κεφάλια, οι δυναμικές), κάποιο playback engine που έχει τη δυνατότητα να hostάρει VST (που εδώ είναι και το Noteperformer) και κάποια μέθοδο να εκτελεί, να εισάγει, να επεξεργάζεται μηνύματα CC, πραγματικά η λίστα του τι κάνει ένα πρόγραμμα παρτιτούρας είναι ατελείωτη. ΟΜΩΣ:)

Έρχεται η έκδοση "Μέτριο/Πετσοκομμένο", που επιτρέπει σε κάποιον μεγαλύτερη ελευθερία από τον Τζάμπα, ή επιβάλλει σε κάποιον τεράστιους περιορισμούς σε σχέση με το "ΦΟΥΛ πρόγραμμα". Εξαρτάται από το ποιες λειτουργίες χρησιμοποιεί κάποιος. Προσωπικά εγώ δεν θα έμπλεκα ποτέ σε αυτή την κατηγορία. Είναι καθαρά μαρκετινίστικος διαχωρισμός που σε αναγκάζει δουλεύοντας το πρόγραμμα να σκέφτεσαι "Πωω, δεν το κάνει αυτό. Πωωω, ούτε αυτό. Έ ρε γαμώτο να είχα το ΦΟΥΛ πρόγραμμα...", ώστε κάποια στιγμή να πεις "Ε βαρέθηκα, θα πάρω το ΦΟΥΛ να δουλεύω σαν άνθρωπος και να μην επεξεργάζομαι πατέντες."

Κατα τα άλλα και περι Νάκα:

Το Dorico είναι ίδια φάση με το Cubase. Είτε το 1, είτε το 2, είτε το 3 αγοράσει κάποιος, η τιμή είναι ίδια, 600 προ εκπτώσεων και με την ενεργοποίηση θα έχει το 4.

Το Crossgrade είναι αν έχει ήδη Finale ή Sibelius και θέλει να αγοράσει το Dorico, του κόβουν μισή τιμή. 300 προ εκπτώσεων. Θέλει όμως απόδειξη αγοράς, ή serial number του άλλου προγράμματος.

To Educational είναι για καθηγητές/φοιτητές στα μουσικά, οπού πάλι σου κόβουν τη μισή τιμή αφού προσκομιστούν τα απαραίτητα δικαιολογητικά. Υπάρχει και educational crossgrade βλέπω που είναι συνδυασμός των άνω. (Φοιτητής που έχει Finale ή Sibelius να θέλει να πάρει Dorico. Θα του το δώσουν 150.)

Σε συνάρτηση τώρα με το Noteperformer. Το Noteperformer λειτουργεί με ΟΛΕΣ τις εκδόσεις. Όμως τι νόημα έχει; Τα 2-4 πεντάγραμμα που επιτρέπει ο Τζάμπας είναι 2 -4 όργανα. Αν είναι για 2 -4 όργανα φωνάζω δύο φίλους και την παίζουν τη σύνθεση. Ο σκοπός είναι ή να έχουμε 120 φίλους να παίξουν τζάμπα το έργο, ή να μην έχουμε κανένα φίλο, αλλά να έχουμε το ΦΟΥΛ πρόγραμμα, ωστέ να μας επιτρέπει να βάλουμε όσα όργανα χρειάζονται για την ορχήστρα μας.

Γιατί να μην πάρουμε το Μέτριο/Πετσοκομμένο; Μα γιατί μπορεί μεν να μας δίνει οριακά όσα πεντάγραμμα χρειαζόμαστε για μια μικρή ορχήστρα (και να στριμωχτούμε πχ να γράφουμε 4 κόρνα σε 1 πεντάγραμμο ή 3 τρομπέτες σε ένα πεντάγραμμο σαν κάτι εκδόσεις τσέπης), όμως μπορεί να μας στερεί δυνατότητες που χρειάζεται το noteperformer για να αποδώσει στο μέγιστο. (Π.χ. να μην έχει λεξικό εκτενές, να γράφεις legato και να μην κάνει τίποτα. Θα μου πει κάποιος, σιγά μωρέ, βάλτη μόνος σου τη λέξη στο λεξικό! Σύμφωνοι, αφήνει όμως το Μέτριο/Πετσοκομμένο;;; Γιατί το ΦΟΥΛ σε αφήνει. Να γράφεις molto βασαgnando ας πούμε και να φορτώνει μόνο του το πρόγραμμα από vst ξέρω γω, καναν lead ήχο σπύρο κόττη. Ή να γράφεις pesante και να παίζει συγκεκριμένο articulation του οργάνου με βαριά αττάκα. Δε μιλώ για noteperformer τώρα, μιλάω για συνεργασία με άλλες βιβλιοθήκες μέσω γραπτών οδηγιών που μεταφράζονται σε CC μηνύματα και άλλες VST/MIDI παραμέτρους.)

Είναι πολλές οι ενδεχόμενες εκπλήξεις. Εγώ θα πρότεινα το φουλ πρόγραμμα για όλες τις χρήσεις. Είτε μέσω του παιδιού, είτε στις 26 οκτώβρη που είναι μια καλή ημερομηνία ημερολογιακά, είτε χριστούγεννα, κάποτε!

13 λεπτά πριν, Ali Barout είπε

μιλάω για συνεργασία με άλλες βιβλιοθήκες μέσω γραπτών οδηγιών που μεταφράζονται σε CC μηνύματα και άλλες VST/MIDI παραμέτρους.

Αυτά για μένα είναι ξένη γλώσσα.

Μαύρα μεσάνυχτα στην κυριολεξία.

Σας ζηλεύω όλους εσάς που τα ξέρετε και τα χρησιμοποιείτε.

It looks Greek to me, που λένε και οι αμερικάνοι ασούμε.

Πάρα πολύ ωραίο αν και δεν έχω ιδέα πως τα γράφεις.

Να υποθέσω ότι υπάρχει κάποιο πρόγραμμα που βάζεις παρτιτούρα και σου βγάζει μουσική;

Πάντως δεν είναι αντιεμπορικό όπως λες αυτό το στυλ μουσικής κάλλιστα στέκει σε ταινίες.

13 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

Αυτά για μένα είναι ξένη γλώσσα.

Μαύρα μεσάνυχτα στην κυριολεξία.

Σας ζηλεύω όλους εσάς που τα ξέρετε και τα χρησιμοποιείτε.

It looks Greek to me, που λένε και οι αμερικάνοι ασούμε.

Κι όμως. Πόσο πιο μουσική νοοτροπία. Αντί να πεις θα ανοίξω τώρα τον Editor, και θα βάλω μια λωρίδα CC103 να ελέγξω ας πούμε το ποσοστό μπουκώματος της χορδής στην τάδε νότα του γκαρα γκαρα ζωγραφίζοντας γραμμούλες με το χέρι, ανοίγεις το "Λεξικό", και φτιάχνεις μερικές λέξεις:

Χωρίς μπούκωμα -> CC103, 0.

Λίγο μπουκωμένα -> CC103, 33. 

Μπουκωμένα -> CC103, 66

Υπερβολικά Μπουκωμένο / Ψόφιο -> CC103, 127 (Αυτό μπορούμε να το κάνουμε και με άλλη κεφαλή στη νότα π.χ.)

Κι ύστερα γράφεις το γκάρα γκάρα, γράφεις από κάτω "Μπουκωμένα", και το πρόγραμμα μεταφράζει τη λέξη. Δε μπλέκεσαι με πινέλα και ζωγραφική (πάρα πολύ). Μόνο συνεπικουρικά και για πολύ σπέσιαλ μεράκια.

Πλάκα πλάκα δεν έχω κάτσει ποτέ να το κάνω αυτό με το Sibelius. (Να φορτώσω δηλαδή εξωτερικά VST τύμπανα, συνθ κτπ κτπ, και να τα ελέγχω... με λόγια. Αλλά τώρα θυμάμαι γιατί δεν το έχω κάνει. Γιατί το 6 το sibelius είναι 32 bit και άρα μέχρι 3 gb ram μπορεί να διαχειριστεί. Ό,τι VST και να ανοίξω εκεί μέσα θα του φανεί βουνό, όλο θα βήχει.)

1 λεπτό πριν, Κβαντική Διεμπλοκή είπε

Να υποθέσω ότι υπάρχει κάποιο πρόγραμμα που βάζεις παρτιτούρα και σου βγάζει μουσική;

Όλα τα προγράμματα παρτιτούρας έχουν εκτέλεση. Γράφεις κάτι, πατάς το κουμπί το play και ακούγεται αυτό το κάτι. Απλά αυτό που ακούγεται από τη μάνα του είναι λίγο... για τα σίδερα. Εδώ παρουσιάζω κι ένα δεύτερο εργαλείο, που στην ουσία συνεργαζόμενο με το πρόγραμμα παρτιτούρας "ερμηνεύει" αυτή την παρτιτούρα μέσω κάτι αλγορίθμων τεχνητής νοημοσύνης, που ναι μεν τον άνθρωπο δεν τον φτάνει, αλλά από τη μαμίσια εκτέλεση "του προγράμματος" είναι - όπως συνηγορούν και οι περισσότεροι φίλοι εδώ στο φόρουμ - σαφώς ανώτερη.

Το κομμάτι είναι γραμμένο σε παρτιτούρα, ναι.

το dorico, έχει κάποια σχέση με το cubase (λόγω steinberg) ή απλώς η μαμά εταιρεία αγόρασε το dorico?

υπάρχει δηλαδή κάτι που μπορεί να εκμεταλλευτεί ένας χρήστης cubase με το dorico έναντι του sibelius?

Λένε ότι θέλουν να κάνουν "βαθύτερη υλοποίηση" στο μέλλον. Ζήσε μαύρε μου να φας τριφύλλι. Το ρεαλιστικό είναι ότι βρήκαν ευκαιρία και μάζεψαν μια πολύ δυνατή ομάδα με όραμα και τους έδωσαν λευκή επιταγή να φτιάξουν ένα πρόγραμμα παρτιτούρας από την αρχή. Το έφτιαξαν, έκαναν πολύ καλό πλασάρισμα στην αγορά, και είναι και το ήθος τους τέτοιο που θα μείνουν για καιρό στην αγορά. Το αρχικεφάλι, ο Daniel Spreadbury, έχει καθημερινή παρουσία στα φόρουμ και απαντάει ό,τι ερώτηση μπορείτε να φανταστείτε. Συζητά τη φιλοσοφία, γιατί αυτό γίνεται έτσι στο πρόγραμμα, ποιός είναι ο καλύτερος τρόπος να κάνεις αυτό, το άλλο. Φαίνεται άνθρωπος δηλαδή που φτιάχνει κάτι που γουστάρει να το φτιάχνει, και ταυτόχρονα ακούει και τη γνώμη του άλλου και τη ζυγίζει, χωρίς να σνομπάρει κανέναν.

Εδιτ: Α συγγνώμη. Το Dorico σε σχέση με το Sibelius, έχει το ίδιο πλεονέκτημα που θεωρητικά έχει ο score editor του Cubase. Ότι έχεις (στο Dorico) write mode, που γράφεις την παρτιτούρα ατόφια, και έχεις και play mode που σου ανοίγει σαν Key Editor του Cubase, και πειράζεις τις διάρκειες και τα λοιπά των τουβλακίων, ώστε να κάνεις πιο πειστική εκτέλεση χωρίς να χαλάει η παρτιτούρα στο ελάχιστο. Εμένα αυτό δεν με ψήνει ιδιαίτερα σαν διαδικασία, το θεωρώ λίγο χαοτικό.

Βαθύτερη σύνδεση μεταξύ των προγραμμάτων δεν υπάρχει προς το παρόν. Λένε (οι κιουμπεϊσάκηδες) ότι "Α τι πιο φυσικό να βάλουνε το dorico μέσα στο cubase να γράφουμε παρτιτούρα. Λένε (οι δωριείς) "Α τι πιο φυσικό να φορτώνουμε πλαγκιν και να έχουμε κι ένα μίκτη με 16 ινσερτ και 8 σεντ στο dorico όπως έχει το cubase." Και άπαντες εν χωρώ: "Ναι ρε θα τα συγχωνεύσουνε κάποια στιγμή, φως φανάρι!" Εγώ που ξέρω από σιχαμερό εμπόριο λέω κούνια που σας κούναγε αν νομίζετε ότι η steinberg θα πει "Ναι μωρέ τι 1.200 που παίρνω από ένα χρήστη, τι 600, ας τα ενώσουμε..."

Αρα ενας αγνος και αδολος ψαχνομενος γουαναμπης συνθετης εκ του προχειρου εχων την μορφη του τα'θελει ο κ@λος του και εχει και κατεχει τον κουβαν και γνωριζει ντιπ απο sibelius/dorico τι οφειλει να πραξει? 

Δύο είναι οι δρόμοι εκ των οποίων θα επιλέξει να βαδίσει:

Εις· ο δρόμος της ασκητικής εγκράτειας. Ευθύς θα φτιάξει presets στον Score Editor για το κάθε όργανο της ορχήστρας, με τα τρανσπόρτα του, το σωστό πεντάγραμμο, να τα ομαδοποιήσει με άγκιστρα, άλλα για όλα ξύλινα, άλλα για όλα τα χάλκινα. Άλλα υποάγκριστα για τα φλάουτα και το πίκκολο αν το θέλει, και θα σχεδιάσει προσεκτικά τα πεντάγραμμα των εγχόρδων ώστε να έχει divisi εφόσον το θελήσει.

Ύστερα, θα φτιάξει εκτενέστατα expression maps για την ψηφιακή του βιβλιοθήκη και θα αναθέσει με προσοχή τα σύμβολα ώστε να αντιστοιχούν στα articulation.

Θα σώσει όλο το πόνημα ως template, ώστε να μπορεί να ξεκινά να γράφει αμέσως χωρίς να ανεβαίνει κάθε φορά αυτόν τον γολγοθά.

Θα δώσει άφεση αμαρτιών στο Cubase για την αδυναμία του να ορίζει μετρονόμους με σύνθετες αξίες, και θα πρέπει να έχει πίστη ωστε να ξεπερνάει τις δοκιμασίες που θα εμφανίζονται στο δρόμο του και να τις κατανικά. Επίσης θα παίζει τα μέρη του και θα τα ηχογραφεί για φυσικότερη εκτέλεση, θα χρησιμοποιεί έπειτα το εργαλείο display quantize στην παρτιτούρα ώστε να είναι ευανάγνωστη, και θα φροντίζει με αγάπη τους CC controllers, που θα δίνουν πνοή στους ήχους του.

Και έτερος· ο δρόμος του κοσμικού πειρασμού. Κατεβάζουμε το ντέμο του ντόρικο. Έχει 24 ώρες ντέμο, αλλά πραγματικές. 24 ώρες χρήσης. Κατεβάζουμε το ντέμο του noteperformer. Είναι 30 ημερολογιακές μέρες πλήρους χρήσης.

Μπαίνουμε στο ντόρικο, πάμε prefernces, επιλέγουμε το noteperformer ως playback.

Γράφουμε το έργο μας απερίσπαστοι.

2 λεπτά πριν, Ali Barout είπε

θα φτιάξει presets στον Score Editor για το κάθε όργανο της ορχήστρας, με τα τρανσπόρτα του, το σωστό πεντάγραμμο, να τα ομαδοποιήσει με άγκιστρα, άλλα για όλα ξύλινα, άλλα για όλα τα χάλκινα. Άλλα υποάγκριστα για τα φλάουτα και το πίκκολο αν το θέλει, και θα σχεδιάσει προσεκτικά τα πεντάγραμμα των εγχόρδων ώστε να έχει divisi εφόσον το θελήσει.

 

Ύστερα, θα φτιάξει εκτενέστατα expression maps για την ψηφιακή του βιβλιοθήκη και θα αναθέσει με προσοχή τα σύμβολα ώστε να αντιστοιχούν στα articulation.

 

Θα σώσει όλο το πόνημα ως template, ώστε να μπορεί να ξεκινά να γράφει αμέσως χωρίς να ανεβαίνει κάθε φορά αυτόν τον γολγοθά.

 

 

Άμα μπορούσα παλικάρι μου να τα φτιάσω εγώ όλα αυτά, θα ήμανε Μπετόβες τώρα.

Αν και πολύ θα το ήθελα, πάρα πολύ.