εύχομαι τούτο το γράμμα να σας βρει όλους καλά
να 'στε υγιείς, να ευτυχείτε, μου λείπετε τόσο
στο κρεβάτι μου δίπλα μια αράχνη έχω για συντροφιά
με άδειο ιστό, που λυπάμαι να τη σκοτώσω
τούτος ο κόσμος δεν έχει για μένα τίποτα πια
ούτε θαρρώ έχω κάτι εγώ να του δώσω
αύριο θα πάρω τον δρόμο όπως παλιά
να βρω μια μνήμη που δεν κατάφερα σωστά ν' αποδώσω
γλυκά μου παιδιά αυτά είναι όλα που είχα να πω
ελπίζω μα μη σας ταράξω ούτε να σας λυπήσω
κι όπως το φως αργά σβήνει το δειλινό
έτσι θαρρώ πως κι εγώ τώρα θα σας αφήσω
