Naked And The Prayer-5 seaside stories

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και το ενδιαφέρον!

 Έχεις απόλυτο δίκιο, όλα-εκτός από το πιάνο στο δεύτερο μέρος- είναι παιγμένα με guitar synth. Συγκεκριμένα μια Godin XLSA σε Roland GR-33 και από κει στα samples που έχω στον υπολογιστή.

Το πιάνο το έπαιξα σ'ενα Kurzweil που έχουμε σπίτι για την κόρη μου. Η ηλεκτρική στο τέλος είναι η Strat με το VG8.

 Το κομμάτι αρχικά πήγαινε μαζί με κείμενο, γι΄αυτό και τα διαφορετικά μέρη. Μόλις το τελείωσα και το άκουσα όλο μαζί, αποφάσισα πως θα ήταν καλύτερο έτσι. Προς στιγμήν σκέφτηκα να βάλω το κείμενο ανάμεσα στα μέρη, αλλά μου πηδούσε τη φόρμα. Τελικά χρησιμοποίησα κάποιες φράσεις από το κείμενο για τίτλους.

 Καθώς γράφεις κι εσύ-και μάλιστα πολύ καλά-ξέρεις πως είναι. Αρχικά, φαντάζεσαι έναν ήχο. Και μετά μαζεύεις τα υλικά που χρειάζεσαι. Βασικό ζήτημα για μένα είναι το πως σκοπεύω να χειριστώ τον παλμό, δηλαδή αν θέλω να υπάρχει ή όχι. Αυτό καθορίζει πως θα γράψω-κυριολεκτικά, στο χαρτί- τα διάφορα γεγονότα. Αν θέλω να υπάρχει παλμός, γράφω χρησιμοποιώ κανονική σημειογραφία. Αν όχι, γράφω proportional ή σημειώνω νότες σε κουτάκια με οδηγίες προς στον εκτελεστή/αυτοσχεδιαστή.

  Η τετραφωνία στο πρώτο μέρος είναι έτσι. Κάθε έγχορδο έχει μια ομάδα από μοτίβα τα οποία επαναλαμβάνει ελεύθερα, με μια-ας πούμε-rubato προσέγγιση, χωρίς συγχρονισμό μεταξύ τους. Το θέμα του όμποε μπαίνει και αυτό σε ελεύθερο τέμπο. Την αρμονία στα 3 κλαρινέτα  την έγραψα μετά, ακούγοντας το θέμα-δεν είναι απόλυτα συγχρονισμένα αλλά το ήθελα έτσι.

 Το δεύτερο μέρος , αυτό με το πιάνο που λες, είναι μια αντίθεση από την τροπικότητα του πρώτου ως προς την αρμονία, αλλά χρησιμοποιεί μοτιβικό υλικό από το θέμα. Η αρμονία δεν είναι κάτι το τρομερό-σε επίπεδο chord progression-αλλά τα voicings έχουν πλάκα. Αν κοιτάξεις στα σχόλια, έχω ήδη αναφερθεί.

 Το τρίτο μέρος βασίζεται στην αρμονία του δεύτερου. Εδώ υπάρχει μέτρο και συγκεκριμένος αρμονικός ρυθμός, αλλά όχι παλμός. Κάθε έγχορδο αυτοσχεδιάζει με δοσμένες νότες που ακολουθούν την αρμονία . Το θέμα είναι impro με το guitar synth πάνω στα ακόρντα. Εκ των υστέρων το μοίρασα στα όργανα-πιάνο, κλαρινέτο και, από τη μέση και μετά, όμποε-και το έκανα "θέμα".

 Το τέταρτο μέρος, έχει μέτρο και πιο έντονο παλμό στη συνοδεία, το πιάνο αυτοσχεδιάζει πάνω σε μοτίβα των εγχόρδων από το πρώτο μέρος. Κι αυτό είναι impro με το guitar synth.

 To  πέμπτο μέρος βασίζεται σ΄αυτήν την επαναλαμβανόμενη απλή μελωδία.  Ήθελα να έχει flexible time, αλλά με όλα τα όργανα συγχρονισμένα. Προκειμένου να αποφύγω το editing μετά, έπαιξα το θεματάκι μαζί με την αρμονία του-απλή τρίφωνη- με guitar synth και ύστερα το έχτισα από κει με copy paste στα άλλα όργανα.

 Κλείνοντας, να πω πως ο συγκεκριμένος τρόπος γραφής είναι άμεσος και με εγγυημένο αποτέλεσμα, γιατί ο εκτελεστής είμαι εγώ. Ξέρω ακριβώς τι είδους ρυθμική προσέγγιση θέλω, οπότε πρόκειται για ένα shorthand που μου επιτρέπει να προχωράω πιο γρήγορα στο παίξιμο και την ηχογράφηση. 

Ευχαριστώ ΑΜΤΜΛ! Με τα έγχορδα και το πιάνο, θυμάσαι κι από το άλλο που κάναμε μαζί, υπάρχει θέμα. Για τον ήχο της κιθάρας, δεν ξέρω....μου φάνηκε καλή ιδέα εκείνη τη στιγμή. Βλέπω όμως πως οι φωνές διαμαρτυρίας πληθαίνουν...εδώ γνωστός ντράμερ, εξέχων noizας με πήρε τηλέφωνο και με έβρισε, απείλησε κλπ κλπ. Θα το λάβω σοβαρά υπόψιν μου-μάλλον.  

Καλή χρονιά και σε σένα.

Όπως επανειλημμένα σου έχω πει, νοιώθω ακριβώς έτσι κάθε φορά που σε ακούω. Τα λόγια σου με τιμούν-πραγματικά δεν ξέρω τι να πω....Ευχαριστώ...

Να'σαι καλά, Boss. Ευχαριστώ για τα ενθαρρυντικά λόγια.

Ευχαριστώ Μιχάλη!

Να'σαι καλά Σπύρο, ευχαριστώ για τον χρόνο σου και τα καλά σου λόγια. Τα αισθήματα είναι, όπως ξέρεις, αμοιβαία. Η ξεκουρδίλα είναι -φυσικά- υπολογισμένη και έχει συμβολική σημασία...η-χωρίς άμεση έκβαση- πάλη ανάμεσα στο παιδί του ωδείου και στον αλητάμπουρα χίπι.