orchestral Farax

40 minutes ago, Ανδρέας Γκόγκος said:

Πολύ ενδιαφέρον προτζεκτ. Θυμίζει πολύ στο Atom Heart Mother.

Συγχαρητήρια !!

wow, σε ευχαριστώ πολύ!

Με τιμούν και με το παραπάνω τα λόγια σου!

Πολύ καλό.

Ειδικά για "πρώτη προσπάθεια".

Μου έκανε λίγο σαν μίξη Στραβίνσκι και Σαιν Σανς με ολίγον από Bauhaus εκεί στα "σκληρά" σημεία 

Ευτυχώς που δεν είμαι "σοβαρός" μουσικός (ή μάλλον καν μουσικός) γιατί θα τα παρατούσα ακούγοντας σε  

είσαι πολύ ταλαντούχος και με λίγη δουλειά ακόμα νομίζω ότι θα ακούσουμε σύντομα και άλλα εκπληκτικά πράγματα από εσένα.

Μου δίνει μεγάλη δύναμη το να ακούω τόσο καλά λόγια απο τέρατα εδω μέσα.

36 minutes ago, Superfunk said:

Ευτυχώς που δεν είμαι "σοβαρός" μουσικός (ή μάλλον καν μουσικός) γιατί θα τα παρατούσα ακούγοντας σε  

Άσε μας ρε φανκ και σύ.
Είχαμε τη μετριοφροσύνη του φουζιον, τώρα έχουμε και τη δική σου........που εσείς και αν γράφετε παπάδες!

@yameth Σ’ευχαριστώ παρα πολύ για τα καλά σου λόγια.

Όπως και των υπολοίπων, με τιμούν και με το παραπάνω. 

(II - V - I είναι μωρε η εισαγωγή δε φαινεται; )

Γραφω λοιπόν 2 λόγια εδώ γιατί δε ξέρω αν βολεύει στο review. 

Η διαδικασία, όπως σε όλα μου τα έργα, ξεκιναει με την επιλογή ενορχήστρωσης, το προσχέδιο της δομής/φόρμας, την επιλογή των δομικών μου υλικών και τέλος (σε κάθε έργο) την επιλογή μιας νέας παραμέτρου που δεν έχω ξανά χρησιμοποιήσει στο παρελθόν  (στην προκειμένη ήταν το στοιχείο του αυθορμητισμού και η πηγαία επεξεργασία των υλικών χώρος τη χρήση παραδοσιακής μοτιβικης επεξεργασίας. Θα μπορούσε κανεις να το πει και αυτοσχεδιασμό μέσα σε πολλά εισαγωγικά).

Από τη στιγμή λοιπόν που αποφάσισα να γράψω συμφωνικό έργο η ενορχήστρωση είναι μια σχετικά απλή διαδικασία.

Μια κλασική (με την έννοια του διαχρονικού) συμφωνική ορχήστρα η οποία σημαίνει τα εξής:

2d1, 2d1, 2, 2d1 - 2, 2, 2, 1 - Timp. - Perc. - Pno d Cel. - 14/12/10/8/4

Εξηγουμαι, οι παύλες χωρίζουν τις ομάδες οργάνων και τα κόμματα όργανα των ομάδων, δηλαδή:

Ξύλινα πνευστά:

2 φλάουτα με τον ένα παίκτη να ντουμπλάρει (d=doubling) πίκολο φλαουτο, 2 όμποε με το ένα να ντουμπλάρει αγγλικό κόρνο, 2 κλαρινέτι και 2 φαγκότι με το ένα να ντουμπλάρει κόντρα φαγκότο. 

Χάλκινα πνευστά:

2 κόρνα, 2 τρομπέτες, 2 τρομπόνια, 1 τούμπα. 

Κρουστα:

Timp. (Timpani) 1 παίκτης

Perc. (Percussion) 4 παίκτες 

Πληκτροφόρα:

Pno(πιανο) ντουμπλάρει cel(celesta)

Έγχορδα:

14 πρώτα βιολια

12 δευτέρα βιολια

10 βιολες

8 τσέλι

4 κοντραμπάσα 

Θα μπορούσαν να μπουν και περισσότερα όργανα αλλά μιας και ήταν η πρώτη προσέγγιση συμφωνικού έργου είπα να μη βγάλω τα ματάκια μου περισσότερο. 

Ως γνωστόν, όσα όργανα βαζεις πρέπει να τα αξιοποιείς, οποτε τα ακόμα περισσότερα οδηγούν  και σε βαθύτερη σκέψη (και ήδη είχε φτάσει 20000 λεύγες για μένα). 

Στο προσχέδιο γίνεται το εξής:

Επιλεγεται η δομή και της δίνεται μια οπτική μορφή σε ένα χαρτί μέσω δυο αξόνων (χψ) όπου αντιπροσωπεύουν το χρόνο και στη περίπτωση μου τις δυναμικές/πυκνότητα γραφής. 

Με αυτό το τρόπο μπορεί να ορίσει κανεις από πριν κορυφώσεις, πτώσεις, μεταπτώσεις, σιωπές κλπ ώστε να δημιουργηθεί μια ενδιαφέρουσα πλοκή. 

Στη περίπτωση μου επέλεξα να καθρεφτίσω στο έργο μια προσωπική εμπειρία που είχα σε ένα ταξίδι μου χωρις όμως να θέλω να φανεί κάπως αυτό.

Ηθελα απλα να εκφράσω το πως αισθάνθηκα εκείνη την ημέρα. 

Στα δομικά υλικά ξεκίνησα επιλέγοντας τη μελωδία που ηθελα να διακατέχει το έργο, τις αρμονίες τις οποίες έψαξα να δημιουργήσω με στόχο να είναι όσο πιο λειτουργικές, εύπλαστες και πολύπλευρες γίνεται (clusters κλπ), και τέλος τον ρυθμό που θα δώσει μια οποια κίνηση. 

Όλα τα παραπάνω, όπως προανέφερα, πέρναγαν από το φίλτρο των εικόνων του ταξιδιού που ήθελα να αποδώσω στο έργο και ταυτόχρονα απο τα αισθητικά μου κριτήρια που αφορούσαν τον σύγχρονο ήχο. 

Φυσικά όλα πήραν πνοή σε Daw (cubase) και δε πιστεύω ότι θα μπορούσε να γίνει αλλιώς γιατί δε μου κάνει αίσθηση να μην ακούω αυτό που γράφω (αν γραφόταν μόνο σε χαρτί, καλά καλαμαρακια...)

Κάποια midi instruments παίχτηκαν στο midi keyboard και πολλά περισσότερα γράφτηκαν με ποντικάκι και

πολύ επεξεργασία των midi CC.

Φανταστικά χρήσιμη βρήκα τη λειτουργία του retrospective midi recording που έχει το cubase pro 10 με την οποία μπορείς να παίζεις ότι γουστάρεις στο keyboard χωρίς να γράφεις και αν κάτι δεις ότι σου έκανε κλικ μπορείς να το ανακαλέσεις και να σου εμφανιστεί σαν midi event. Κοινως ο προγραμμα καταγράφει στο παρασκήνιο όση ώρα παίζεις και αμα δεις ότι σου κάνει του λες φέρτο δω. 

Αυτα τα λίγα.

Στέγνωσα, δε μου’ρχεται κάτι άλλο.

Σκεπαζεις υπέρδιπλο με αυτό το σεντόνι... 

@Καπως σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια στο review.
Αν και δεν έχω κάνει ποτέ εκτενή ανάλυση τα έργα του Χέρμαν, σαν μεγάλος φάν έχω παρακολουθήσει επανειλημμένως τις ταινίες του Χίτσκοκ και πιστεύω οτι έχουν φωλιάσει κάπου εκεί μέσα στοιχεία του πρώτου.
Όχι, δεν υπάρχει κάτι ηχογραφημένο, όλα είναι vst.

μπράβο,πάρα πολύ ενδιαφέρον.

1 hour ago, leniosa said:

μπράβο,πάρα πολύ ενδιαφέρον.

Σε ευχαριστώ πολύ!!!

Αν και μου αρέσει ο λυρισμος και η μελωδϊα ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ σε ότι έκανες εδω.

Εγω για να φτάσω εκει που εισαι θέλω 5 ζωές.

Τι set up χρησιμοποιησες?

Σ'ευχαριστω πολύ για τα καλά σου λόγια!

2 hours ago, loucas said:

Εγω για να φτάσω εκει που εισαι θέλω 5 ζωές.

Ελα μωρε τώρα, λίγη μουσική να ακούσει κανείς και λίγες παραστάσεις να παρακολουθήσει για να καταλάβει τι γίνεται και βουαλα (όπως σε όλα τα είδη άλλωστε)

2 hours ago, loucas said:

Τι set up χρησιμοποιησες?

Φαντάζομαι δεν εννοείς το pc που χρησιμοποίησα και τα specs του σωστά;

Γενικά, όπως ανέφερα και παραπάνω, έγραψα σε Cubase 10 pro μέσω vst instruments/sample modeling.