Aphrodite's Wish

Καλη προσπαθεια ομως αυτη τη στιγμη το κομματι ειναι σαν να εριξες ολες σου τις ιδεες μαζεμενες τη μια πανω στην αλλη,δεν εχει αρχη, μεση και τελος.Παρε ενα αγαπημενο σου κομματι και ακουσετο με προσοχή να δεις πως ο συνθετης ξεκιναει σιγα σιγα και προσθετει οργανα στην πορεια και μετα κανε το ιδιο με το δικο σου κομματι και εδω ειμαστε να σε ξαναακουσουμε

Δεν είναι άσχημο, αλλά σηκώνει πολλές διορθώσεις. Σαν σύνθεση, είναι εξαιρετικά απλό. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, αλλά πρέπει να το υποστηρίξεις με τέτοιο τρόπο ώστε κάτι απλό να γίνει ενδιαφέρον. Προς το παρόν είναι πολύ φορτωμένο με πάρα πολλά όργανα και ήχους ταυτόχρονα, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει χώρος για να "αναπνεύσουν" και τα όργανα αλλά και ο ακροατής. Less is more, που λένε και στο χωριό μου.

Ωραία ιδέα. Τα σχόλια από τους προλαλησαντες νομίζω ότι είναι πολύ to the point. Δεν είναι κακό μια απλή ιδέα. Απλά όταν δουλεύουμε έτσι την διαφοροποίηση θα την κάνουν οι δυναμικές. Μη βάζεις όλες τις μουσικές σου σκεψεις από την αρχή. Σκέψου ποιο σημείο σε φτιάχνει πιο πολύ και δες ώστε να κορυφώνει εκεί. Αν βάλεις την καλύτερη σου ιδέα απ την αρχή μετά από το άγχος μη την υποβιβαστεί θα την βάζεις να παίζει συνέχεια μέσα στο κομμάτι, ώστε τελικά ν μη ξεχωρίζει. Πάντως έχεις καλές βασεις για χτίσιμο.... 

Θέλει εισαγωγή θέλει τέλος.

Αυτά είναι ίδια με το βασικό.

Ενα επαναλαμβανόμενο θέμα.

Χτίζουμε σιγά σιγά σταδιακά προκαλώντας το ενδιαφέρον του ακροατή. Δεν πλακώνουμε όλα τα όργανα και όλα μας τα ατού από την αρχή.

Αφήνουμε αέρα, φτιάχνουμε γέφυρες, παύσεις, αλλαγές.

Αλλιώς ο ακροατής θα πατήσει νεξτ γρήγορα.

Υπάρχουν ενδιαφέρουσες ενορχηστρωτικές ιδέες αλλά είναι όλες μπαμ στο κεφάλι