Ω μορφή μαγική
στην ομίχλη φτιαγμένη
Ποια πηγή, ποιο κρασί,
ποιο φεγγάρι σε φέρνει;
Είν' αυτό το βουνό, μυθικό, μυστικό;
Είναι κάτι γραμμένο;
Είν΄αυτή η αυγή, λαμπερή, αληθινή;
Κάτι που περιμένω
Κι αν η σαύρα ονειρεύεται να γίνει μεγάλο πουλί
χάρισε μου αυτή την ευχή, μαγική, ηλεκτρική,
σ' ένα κόσμο σπασμένο
Μια γιορτή με ορίζει
Στην Aρκαδία κι εγώ,
σε μια όμορφη μέρα,
με κύμβαλα και μουσικές,
Μια βουτιά στον αέρα,
και όλες τις αγνές ροπές,
Μια καινούργια αρχή
και όλα τα μπορώ εδώ
Συνετά χρωματίζει
Στην Αρκαδία κι εγώ,
ό,τι έχω κάνει
ξεχνάω τα ονόματα,
ό,τι έχω ζήσει
ο χρόνος λυγίζει σαν τα σπαρτά
ό,τι έχω σκεφτεί
στον άνεμο
Βαθύ μεγάλο όνειρό μου
απ' το σκοτάδι γλιστράς
στάσου κοντά στο πλευρό μου
και μίλα για εμάς
Τυφλό και μαύρο μου δάκρυ
ποιού δαχτυλίδι φοράς;
έλα μαζί μου επάνω στη νάρκη
και δες τι θα απομείνει από εμάς
Σ' όσα κάνω ή δεν κάνω
μόνος θα 'μαι σύμβουλος
δε θα είμαι πλέον σκλάβος
δε θα είμαι ουραγός
Δε θα είμαι ούτε δυνάστης
δε θα είμαι δικαστής
δε θα είμαι κάνας πούστης
δε θα είμαι εθελοντής
Την ελευθερία μου θα την φωνάζω απ' τα βουνά
Φρούτα θα μαζεύω από τη γη, θα πλέω στη θάλασσα
Τους αιώνες θ' ατενίζω, θα ουρώ στην άβυσσο.
Κάτω από τον ήλιο τον λαμπρό.
Ναι, κάτω από τον ήλιο τον λαμπρό.
