Ξέρω ότι χρωστάω τις διορθώσεις στο προηγούμενο αλλά μιας και μου βγήκε χθες αυτό το κομματάκι είπα να το ανεβάσω.
Και με αυτό μάλλον κλείνω την έντεχνη (και καλά) περίοδο της ζωής μου 
.
Ρωγμές
Ένα φεγγάρι τη νύχτα να λάμπει,
ένα παιδί σε μια αυλή,
έχει επάνω του δύο σημάδια δικά μου,
με κοιτάει με στοργή.
Σε είδα κάπου εδώ ξαφνικά,
γύρισα πίσω χιλιάδες ζωές,
μέτρησα στην ψυχή μου ρωγμές.
Ένα φεγγάρι στη νύχτα να σβήνει,
μια σκιά σε μια στροφή,
έχει επάνω της δύο σημάδια δικά μου,
με κρατάει στην ζωή.
Σε είδα κάπου εδώ ξαφνικά,
γύρισα πίσω χιλιάδες ζωές,
μέτρησα στην ψυχή μου ρωγμές.
Τι έκανα εδώ εαυτέ μου,
γέμισα την ψυχή μου ρωγμές.
-
16
