Ροδανθός -Ο εναλλακτικός(πανδημία)

14 hours ago, Shelter said:

Το Στέλιο Βαμβακάρη. 

 

Όσο γινεται δηλαδή γιατί τεχνικά η κατασκευή του οργάνου δεν ευνοεί τέτοιου είδους τεχνικές και αυτος ειναι και ένας λόγος που δεν το ακούς να συμβαινει. 

 

Τώρα το αν ταιριαζε ή είχε νόημα και αισθητική αυτο είναι εντελως διαφορετική κουβέντα. Ο μακαριτης ο Στέλιος είχε μια ιδιαίτερη αντίληψη για αυτά, που μάλλον μονο αυτος μπορούσε να την έχει (λόγω κληρονομιάς).

 

Δεν έχω ακούσει τον Σ. Βαμβακάρη να κάνει μπλουζ σηκώματα. Είναι δύσκολο να γίνουν αυτά τα σηκώματα, δεν είναι τόσο απλό όσο φαίνεται γιατί όπως το είπες και εσύ το όργανο δεν βοηθά. Θα με εντυπωσίαζε αν κάτι τέτοιο ισχύει. Αν έχεις κάποιο δείγμα θα χαρώ να το ακούσω. 

On 9/10/2024 at 3:15 PM, Κβαντική Διεμπλοκή said:

Της γιαγιάς μου που βλέπει ειδήσεις και τρέμει από τον φόβο της.

Για το θέμα στο οποίο αναφέρομαι στο τραγούδι δεν περιμένω και δεν περίμενα να ενημερωθώ από τις ειδήσεις, διάβαζα και διαβάζω τα επιστημονικά συγγράματα και διαμορφώνω προσωπική άποψη για το θέμα. Δεν περιμένω να μου διαμορφώσει άποψη ο κάθε πολιτικός μιας και έχω πιο καλή γνώση του θέματος από αυτούς. Δεν είναι πολιτικό το θέμα προφανώς. 

On 9/10/2024 at 11:25 AM, Κβαντική Διεμπλοκή said:

Λες ότι είσαι καινοτόμος. Οι στίχοι σου είναι οι άποψη των μικροαστών.

Φίλε μου, νομίζω ότι έχω ένα προσωπικό στυλ. Αυτή είναι η καινοτομία. Αν θεωρείς ότι μοιάζω με κάποιον να μου το πεις.  

11 ώρες πριν, Ροδανθός είπε

Δεν έχω ακούσει τον Σ. Βαμβακάρη να κάνει μπλουζ σηκώματα. Είναι δύσκολο να γίνουν αυτά τα σηκώματα, δεν είναι τόσο απλό όσο φαίνεται γιατί όπως το είπες και εσύ το όργανο δεν βοηθά. Θα με εντυπωσίαζε αν κάτι τέτοιο ισχύει. Αν έχεις κάποιο δείγμα θα χαρώ να το ακούσω. 

Το ειχα δει σε μια τηλεοπτικη εκπομπή αρχές 2000 περιπου. Δε θυμάμαι ποια, αλλά μάλλον σε κρατικο κανάλι (ΕΡΤ3 αν θυμάμαι καλα), και ειχαν τον Στέλιο με κομπανία να παιζει το "Σε ένα μπαρ του Μισσισσίππι" μπροστά απο κάτι βαρέλια (*1). Στα πλαίσια του αυτοσχεδιασμού του έκανε αρκετά σηκώματα (όσο μπορούσε και γινόταν) αλλά χωρις να έχω ψάξει το κομμάτι, πρέπει να έχουμε υπ όψιν ότι ο Στέλιος συχνά έπαιζε με χαμηλά κουρδίσματα. Κάποιες φορές και αρκετά χαμηλά. Άρα η τάση των χορδών του δεν ειναι αυτη που περιμένουμε. Δεν εχω κοιταξει αν υπαρχει στο youtube.

Ήταν εκεινη η εποχή που ο Σαββόπουλος (ο Πάνος) έκανε κάτι εκπομπές με τις οποίες είχε επιμείνει να μας πείσει ότι τα προπολεμικά αμερικανικά blues έχουν σχέση με το ρεμπέτικο. Και κάπως έτσι ξεκινησε να ανακινειται και το θεμα των ελληνων μουσικών της λαικής δημιουργίας της αμερικής του 30 και διάφοροι αστικοι μύθοι αλλά και εκεινος ο δίσκος που έκανε ο αείμνηστος Louisiana Red με τον Στέλιο Βαμβακάρη. Δηλαδή το ατέρμονο jam του Στέλιου πάνω στον Red που έπαιζε blues κομμάτια και ηχογραφήθηκε. 

Τέλος πάντων έχει γινει. Σιγουρα δε γινεται γενικά για τους τεχνικους λογους που αναφεραμε. Αλλά επισης υποψιν οτι τα bends στο blues υπαρχουν γιατι μιμουνται τα glissandi του slide που προυπηρχε. Στην ελληνική μουσική δε υπάρχει κατι αντιστοιχο.  

Επίσης μικρά bends γίνονται καμια φορά απο καποιους οργανοπαίχτες στην αποπειρα τους να αποδώσουν με το μπουζούκι μικροτονικά κουρδισματα που εχουν καποια μακάμια και όπως αυτα παιζονται απο ασυγκέραστα όργανα οπως το ούτι ή το βιολι. Το αποτέλεσμα βέβαια δεν ειναι τόσο καλό και για αυτό δεν το συναντάμε συχνά. Μεσοβέζικη κατάσταση που δεν γνωριζει μεγαλης αποδοχής στη χώρα μας (αλλά στην Τουρκία ναι) είναι συγκερασμένα όργανα που εχουν μικροτονικες υποδιαιρεσεις για την απόδοση αυτών των "κλαψιάρικων" ενδιάμεσων τόνων. 

Όπως λέει και ένας φίλος, το μπουζούκι μιλάει άριστα μόνο τη μητρική του και τις υπόλοιπες γλώσσες τις μιλάει με προφορά έλληνα σερβιτόρου.  

*1 Αν θυμάται κάποιος κάτι απο την περιγραφή μου, και ενδεχομένως θυμάται πως λεγεται η εκπομπή, θα μας βοηθούσε πολυ γιατι αν υπάρχει κάπου σε βίντεο θα το ήθελα και εγω. Παρεμπιπτοντως στην ιδια εκπομπή ειχε ηχητικο απο τον Ζωρζ Πιλαλί να παιζει τον μπουφετζή του Μπάτη με slide.

*2 Τώρα που το ξανασκέφτομαι, νομιζω ότι και ο Γ.Παλαιολόγου έκανε και αυτός σε σκορπια σημεία κάτι μικροbends αλλά μονο στα ταξιμια του. Θέλει και αντιστοιχα ακούσματα για να το κάνεις και οι πιο πολλοι δεν εχουν. Πάντως στη λαική μουσική της προπολεμικης περιόδου δε θα το ακουσεις εύκολα. Είναι πιο σύγχρονο πραγμα και πιο εντονο απο τοτε που μας απασχόλησε το τι γίνεται στα blues που μας έρχονται απο Αίγυπτο, Αραβίες και Τουρκία  . Αυτά εννοούσε ο Στέλιος και ο Μάρκος όταν λέγανε "μαύρικα" ή "αράπικα" (*3) κουρδίσματα ή παιξίματα. Όχι τους μαύρους του Mississippi και της Louisiana.

*3 Ιδέ ντουζένι και ζειμπεκικο "Αραπιέν" 

5 hours ago, Shelter said:

Το ειχα δει σε μια τηλεοπτικη εκπομπή αρχές 2000 περιπου. Δε θυμάμαι ποια, αλλά μάλλον σε κρατικο κανάλι (ΕΡΤ3 αν θυμάμαι καλα), και ειχαν τον Στέλιο με κομπανία να παιζει το "Σε ένα μπαρ του Μισσισσίππι" μπροστά απο κάτι βαρέλια (*1). Στα πλαίσια του αυτοσχεδιασμού του έκανε αρκετά σηκώματα (όσο μπορούσε και γινόταν) αλλά χωρις να έχω ψάξει το κομμάτι, πρέπει να έχουμε υπ όψιν ότι ο Στέλιος συχνά έπαιζε με χαμηλά κουρδίσματα. Κάποιες φορές και αρκετά χαμηλά. Άρα η τάση των χορδών του δεν ειναι αυτη που περιμένουμε. Δεν εχω κοιταξει αν υπαρχει στο youtube.

 

Ήταν εκεινη η εποχή που ο Σαββόπουλος (ο Πάνος) έκανε κάτι εκπομπές με τις οποίες είχε επιμείνει να μας πείσει ότι τα προπολεμικά αμερικανικά blues έχουν σχέση με το ρεμπέτικο. Και κάπως έτσι ξεκινησε να ανακινειται και το θεμα των ελληνων μουσικών της λαικής δημιουργίας της αμερικής του 30 και διάφοροι αστικοι μύθοι αλλά και εκεινος ο δίσκος που έκανε ο αείμνηστος Louisiana Red με τον Στέλιο Βαμβακάρη. Δηλαδή το ατέρμονο jam του Στέλιου πάνω στον Red που έπαιζε blues κομμάτια και ηχογραφήθηκε. 

 

Τέλος πάντων έχει γινει. Σιγουρα δε γινεται γενικά για τους τεχνικους λογους που αναφεραμε. Αλλά επισης υποψιν οτι τα bends στο blues υπαρχουν γιατι μιμουνται τα glissandi του slide που προυπηρχε. Στην ελληνική μουσική δε υπάρχει κατι αντιστοιχο.  

 

Επίσης μικρά bends γίνονται καμια φορά απο καποιους οργανοπαίχτες στην αποπειρα τους να αποδώσουν με το μπουζούκι μικροτονικά κουρδισματα που εχουν καποια μακάμια και όπως αυτα παιζονται απο ασυγκέραστα όργανα οπως το ούτι ή το βιολι. Το αποτέλεσμα βέβαια δεν ειναι τόσο καλό και για αυτό δεν το συναντάμε συχνά. Μεσοβέζικη κατάσταση που δεν γνωριζει μεγαλης αποδοχής στη χώρα μας (αλλά στην Τουρκία ναι) είναι συγκερασμένα όργανα που εχουν μικροτονικες υποδιαιρεσεις για την απόδοση αυτών των "κλαψιάρικων" ενδιάμεσων τόνων. 

 

Όπως λέει και ένας φίλος, το μπουζούκι μιλάει άριστα μόνο τη μητρική του και τις υπόλοιπες γλώσσες τις μιλάει με προφορά έλληνα σερβιτόρου.  

 

*1 Αν θυμάται κάποιος κάτι απο την περιγραφή μου, και ενδεχομένως θυμάται πως λεγεται η εκπομπή, θα μας βοηθούσε πολυ γιατι αν υπάρχει κάπου σε βίντεο θα το ήθελα και εγω. Παρεμπιπτοντως στην ιδια εκπομπή ειχε ηχητικο απο τον Ζωρζ Πιλαλί να παιζει τον μπουφετζή του Μπάτη με slide.

 

*2 Τώρα που το ξανασκέφτομαι, νομιζω ότι και ο Γ.Παλαιολόγου έκανε και αυτός σε σκορπια σημεία κάτι μικροbends αλλά μονο στα ταξιμια του. Θέλει και αντιστοιχα ακούσματα για να το κάνεις και οι πιο πολλοι δεν εχουν. Πάντως στη λαική μουσική της προπολεμικης περιόδου δε θα το ακουσεις εύκολα. Είναι πιο σύγχρονο πραγμα και πιο εντονο απο τοτε που μας απασχόλησε το τι γίνεται στα blues που μας έρχονται απο Αίγυπτο, Αραβίες και Τουρκία  . Αυτά εννοούσε ο Στέλιος και ο Μάρκος όταν λέγανε "μαύρικα" ή "αράπικα" (*3) κουρδίσματα ή παιξίματα. Όχι τους μαύρους του Mississippi και της Louisiana.

 

*3 Ιδέ ντουζένι και ζειμπεκικο "Αραπιέν" 

Πολύ εμπεριστατωμένη η απάντησή σου και μου αρέσουν παρα πολύ αυτά που λες και θα τα ψάξω όλα αυτά που λες. Έτσι όπως το είπες απαιτείται δουλειά για να γίνει σήκωμα χορδής στο μπουζούκι, γιατί έχουμε σχεδόν διπλάσια τάση από την ηλεκτρική κιθάρα,  λόγω της διπλής χορδής. Επομένως όπως είπες πρέπει να κουρδιστεί το όργανο με συγκεριμένο τρόπο ή να κατασκευάσουμε ένα όργανο με τρόπο που να βοηθά κάτι τέτοιο, και αυτός είναι ο λόγος που δεν το έχω δει ποτέ να γίνεται παρόλο που μου λες ότι έχει γίνει. Έτσι λοιπόν παίζω αυτά τα σηκώματα και τα ενσωματώνω στο παίξιμό μου με πρόγραμμα δουλειά και γνώση.

Τώρα, εγώ προσωπικά δεν έχω ακούσει κανέναν να τα κάνει και όλα αυτά κάθησα και τα σχεδίασα μονος μου για να εκφραστώ μουσικά, και προφανώς δεν είναι εντελώς σκόρπια από εδώ και εκεί σε στυλ τζαμ αλλά έχουν μια δομική λεικουργικότητα στο κομμάτι. Εκεί λοιπόν έγκειται και η διαφορά μιας μουσικής που ακούγεται σαν Έλληνας σερβιτόρος που προσπαθεί να μιλήσει ξένη γλώσσα και κάποιου που τα μιλάει φυσικά, ή τα μιλά με Ελληνική προφορά όμως ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΝΤΡΕΠΕΤΑΙ και σερβίρει τον πελάτη με επαγγελματισμό γιατί στην τελική ο προορισμός ενός Έλληνα σερβιτόρου δεν είναι να κάνει τον Άγγλο να αισθάνεται ότι είναι στην Αγγλία αλλά.....στην Ελλάδα. Επομένως ο Χιώτης προφανώς και δεν ήταν Έλληνας σερβιτόρος που προσπαθούσε να μιλήσει Πορτογαλικά σάτρα πάτρα και να πετάξει στα μούτρα ενός Βραζιλιάνου τουρίστα μια αγγουροτομάτα και μια τηγανητές πατάτες και να τον χρεώσει 200 Ευρώ. Προφανώς και δεν είχε την Λατινοαμερικάνικη μουσική στο αίμα του (σίγουρα οι Βραζιλιάνες δεν φοράν σομπρέρο) αλλά το έκανε με πρόγραμμα, ώρες δουλειάς διαβάσματος και επαγγελματισμό που μίλησε στην καρδιά του κόσμου γιατί δεν ήταν σε στυλ τζαμ ....ας πετάξουμε και μια λατινοαμερικανιά έτσι σαν αγγουροτομάτα στα μούτρα του άλλου εδώ και εκεί.

Όσον αφορά αυτά που λες για την προσέγγιση της μπλούζ και της μίξης με την Ελληνική μουσική είναι απόλυτα σωστά όμως δεν περπάτησαν γιατί ήταν στυλ τζαμ, afterthoughts όπως λένε και στην γηραιά Αλβιόνα, δηλαδή, έχουμε το κομμάτι έτοιμο .....ας πετάξουμε ένα μπουζουκάκι εδώ να ρίχνει 2-3 νότες ή ένα σήκωμα, αλλά όχι με σοβαρή δουλειά, έτσι ώστε αυτά να αποτελούν δομικά στοιχεία του κομματιού. Με την ίδια λογική ο Van Halen προφανώς και δεν ανακάλυψε το tapping μιας και όταν ο Βαν Αλεν ήταν 10 χρονών ο Ιταλός γιατρός Vittorio Camardese έπαιζε με tapping σε κλασική κιθάρα με ταχύτητα φωτός, όμως μπορούμε να πούμε ότι ο Van Halen δεν έφερε καινοτομία; Προφανώς και έφερε.

Η προσέγγισή μου λοιπόν είναι απολύτως διαφορετική από του Σαββόπουλου. Θεωρώ ότι η φυσική ροή των πραγμάτων την δεκαετία του 80 θα ήταν να ενσωματωθεί η ροκ και μέταλ με την Ελληνική μουσική και το μπουζούκι με την προσέγγιση που ενσωμάτωνε στοιχεία, από όλες τις μουσικες του κόσμου πριν την δεκαετία του 70, όπως το έκανε ο Χιώτης, και άλλοι. Δυστυχώς υπήρχε αυτός ο σημαντικός διαχωρισμός την δεκαετία του 80 με αποτέλεσμα να μην γίνει αυτό ποτέ. Ίσως να ήταν και η αντίδραση μετά την είσοδο στην Ευρωπαική Ένωση που οδήγησε σε πόλωση την κοινωνία και οδήγησε την μισή Ελληνική μουσική να ακούγεται 1000% Ελληνική και την υπόλοιπη Ελληνική μουσική 1000% ξένη που απλά έχει Ελληνικούς στοίχους, όμως δυστυχώς δεν υπήρχε τίποτα ανάμεσα. Θυμάμαι πολύ καθαρά ότι όλοι οι Έλληνες μουσικοί που βρίσκονταν ανάμεσα ποτέ δεν έβαζαν τα στοιχεία αυτά σε ένα κομμάτι τα κρατούσαν απολύτως χωριστά. Άκουγες τον δίσκο, το 1 τραγούδι ήταν ροκ, το δεύτερο τσιφτετέλι, το 3 μπαλάντα κλπ. αλλά ποτε΄δεν τολμούσε κανένας να αναμίξει τα στοιχεία αυτά στο ίδιο κομμάτι γιατί η κοινωνία ήταν πολωμένη σε αυτό το θέμα. Αυτό λοιπόν αποφάσισα να κάνω την δεκαετία του 90 και αυτό συνεχίζω. 

11 λεπτά πριν, Ροδανθός είπε

Πολύ εμπεριστατωμένη η απάντησή σου και μου αρέσουν παρα πολύ αυτά που λες και θα τα ψάξω όλα αυτά που λες. Έτσι όπως το είπες απαιτείται δουλειά για να γίνει σήκωμα χορδής στο μπουζούκι, γιατί έχουμε σχεδόν διπλάσια τάση από την ηλεκτρική κιθάρα,  λόγω της διπλής χορδής. Επομένως όπως είπες πρέπει να κουρδιστεί το όργανο με συγκεριμένο τρόπο ή να κατασκευάσουμε ένα όργανο με τρόπο που να βοηθά κάτι τέτοιο, και αυτός είναι ο λόγος που δεν το έχω δει ποτέ να γίνεται παρόλο που μου λες ότι έχει γίνει. Έτσι λοιπόν παίζω αυτά τα σηκώματα και τα ενσωματώνω στο παίξιμό μου με πρόγραμμα δουλειά και γνώση. Τώρα, εγώ προσωπικά δεν έχω ακούσει κανέναν να τα κάνει και όλα αυτά κάθησα και τα σχεδίασα μονος μου για να εκφραστώ μουσικά, και προφανώς δεν είναι εντελώς σκόρπια από εδώ και εκεί σε στυλ τζαμ αλλά έχουν μια δομική λεικουργικότητα στο κομμάτι. Εκεί λοιπόν έγκειται και η διαφορά μιας μουσικής που ακούγεται σαν Έλληνας σερβιτόρος που προσπαθεί να μιλήσει ξένη γλώσσα και κάποιου που τα μιλάει φυσικά, ή τα μιλά με Ελληνική προφορά όμως ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΝΤΡΕΠΕΤΑΙ και σερβίρει τον πελάτη με επαγγελματισμό γιατί στην τελική ο προορισμός ενός Έλληνα σερβιτόρου δεν είναι να κάνει τον Άγγλο να αισθάνεται ότι είναι στην Αγγλία αλλά.....στην Ελλάδα. Επομένως ο Χιώτης προφανώς και δεν ήταν Έλληνας σερβιτόρος που προσπαθούσε να μιλήσει Πορτογαλικά σάτρα πάτρα και να πετάξει στα μούτρα ενός Βραζιλιάνου τουρίστα μια αγγουροτομάτα και μια τηγανητές πατάτες και να τον χρεώσει 200 Ευρώ. Προφανώς και δεν είχε την Λατινοαμερικάνικη μουσική στο αίμα του (σίγουρα οι Βραζιλιάνες δεν φοράν σομπρέρο) αλλά το έκανε με πρόγραμμα, ώρες δουλειάς διαβάσματος και επαγγελματισμό που μίλησε στην καρδιά του κόσμου γιατί δεν ήταν σε στυλ τζαμ ....ας πετάξουμε και μια λατινοαμερικανιά έτσι σαν αγγουροτομάτα στα μούτρα του άλλου εδώ και εκεί. Όσον αφορά αυτά που λες για την προσέγγιση της μπλούζ και της μίξης με την Ελληνική μουσική είναι απόλυτα σωστά όμως δεν περπάτησαν γιατί ήταν στυλ τζαμ, afterthoughts όπως λένε και στην γηραιά Αλβιόνα, δηλαδή, έχουμε το κομμάτι έτοιμο .....ας πετάξουμε ένα μπουζουκάκι εδώ να ρίχνει 2-3 νότες ή ένα σήκωμα, αλλά όχι με σοβαρή δουλειά, έτσι ώστε αυτά να αποτελούν δομικά στοιχεία του κομματιού. Με την ίδια λογική ο Van Halen προφανώς και δεν ανακάλυψε το tapping μιας και όταν ο Βαν Αλεν ήταν 10 χρονών ο Ιταλός γιατρός Vittorio Camardese έπαιζε με tapping σε κλασική κιθάρα με ταχύτητα φωτός, όμως μπορούμε να πούμε ότι ο Van Halen δεν έφερε καινοτομία; Προφανώς και έφερε. Η προσέγγισή μου λοιπόν είναι απολύτως διαφορετική από του Σαββόπουλου. Θεωρώ ότι η φυσική ροή των πραγμάτων την δεκαετία του 80 θα ήταν να ενσωματωθεί η ροκ και μέταλ με την Ελληνική μουσική και το μπουζούκι με την προσέγγιση που ενσωμάτωνε στοιχεία, από όλες τις μουσικες του κόσμου πριν την δεκαετία του 70, όπως το έκανε ο Χιώτης, και άλλοι. Δυστυχώς υπήρχε αυτός ο σημαντικός διαχωρισμός την δεκαετία του 80 με αποτέλεσμα να μην γίνει αυτό ποτέ. Ίσως να ήταν και η αντίδραση μετά την είσοδο στην Ευρωπαική Ένωση που οδήγησε σε πόλωση την κοινωνία και οδήγησε την μισή Ελληνική μουσική να ακούγεται 1000% Ελληνική και την υπόλοιπη Ελληνική μουσική 1000% ξένη που απλά έχει Ελληνικούς στοίχους, όμως δυστυχώς δεν υπήρχε τίποτα ανάμεσα. Θυμάμαι πολύ καθαρά ότι όλοι οι Έλληνες μουσικοί που βρίσκονταν ανάμεσα ποτέ δεν έβαζαν τα στοιχεία αυτά σε ένα κομμάτι τα κρατούσαν απολύτως χωριστά. Άκουγες τον δίσκο, το 1 τραγούδι ήταν ροκ, το δεύτερο τσιφτετέλι, το 3 μπαλάντα κλπ. αλλά ποτε΄δεν τολμούσε κανένας να αναμίξει τα στοιχεία αυτά στο ίδιο κομμάτι γιατί η κοινωνία ήταν πολωμένη σε αυτό το θέμα. Αυτό λοιπόν αποφάσισα να κάνω την δεκαετία του 90 και αυτό συνεχίζω. 

Αγαπητέ,

Ψυχανεμίζομαι ότι εξέλαβες τα γραφόμενά μου σαν κριτική στη μουσική σου. Αν ναι, τότε λανθασμένα. Αναφέρθηκα μόνο στο θεμα της τεχνικής τους string bending σε μπουζούκι. Στα υπολοιπα που λες συμφωνω και φυσικά εννοείται όπως και στην περιπτωση του VH που εύστοχα αντιπαρέθεσες προκειται για τεχνική που προυπήρχε αλλά δεν συμβαινει ευρέως αρα δεν αποτελεί και στανταρ τεχνική του συγκεκριμένου οργάνου. Υπάρχουν και τεχνικοί λογοι που συμβαινει (αλλα ξεπερνιούνται αν το θες πραγματικά με drop κουρδισματα και οργανα με μικρότερη κλίμακα).

Δεν ειμαι καθόλου αντιθετος με την αναμειξη μουσικών ειδών. Ούτε του λαικού με το ροκ. Οι μουσικοι παιζουν παντα οτι θέλουν και δεν πρεπει να τους φρεναρει κανεις. 

Καλή συνέχεια σε αυτό που κάνεις. 

Μόνη μου παρατηρηση είναι οτι ο ήχος της κιθάρας (στα ηχεια μου) διήγειρε λιγο την υπερακουσία μου. Αλλά κριτική στη μιξη δεν ειμαι καταρτισμενος να σου κανω. 

1 hour ago, Shelter said:

Αγαπητέ,

 

Ψυχανεμίζομαι ότι εξέλαβες τα γραφόμενά μου σαν κριτική στη μουσική σου. Αν ναι, τότε λανθασμένα. Αναφέρθηκα μόνο στο θεμα της τεχνικής τους string bending σε μπουζούκι. Στα υπολοιπα που λες συμφωνω και φυσικά εννοείται όπως και στην περιπτωση του VH που εύστοχα αντιπαρέθεσες προκειται για τεχνική που προυπήρχε αλλά δεν συμβαινει ευρέως αρα δεν αποτελεί και στανταρ τεχνική του συγκεκριμένου οργάνου. Υπάρχουν και τεχνικοί λογοι που συμβαινει (αλλα ξεπερνιούνται αν το θες πραγματικά με drop κουρδισματα και οργανα με μικρότερη κλίμακα).

 

Δεν ειμαι καθόλου αντιθετος με την αναμειξη μουσικών ειδών. Ούτε του λαικού με το ροκ. Οι μουσικοι παιζουν παντα οτι θέλουν και δεν πρεπει να τους φρεναρει κανεις. 

 

Καλή συνέχεια σε αυτό που κάνεις. 

Μόνη μου παρατηρηση είναι οτι ο ήχος της κιθάρας (στα ηχεια μου) διήγειρε λιγο την υπερακουσία μου. Αλλά κριτική στη μιξη δεν ειμαι καταρτισμενος να σου κανω. 

Όχι δε καμία περίπτωση δεν λαμβάνω αρνητικά αυτά που λες. Το αντιθετο. Απλά ο ενθουσιασμός για αυτό που κάνω με οδηγεί πολλές φορές να πιαστώ από πράγματα που λέγονται για να επεξηγήσω το έργο μου. Σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ ότι υπάρχει κάτι αρνητικό σε αυτά που λες. 

Στις 13/9/2024 στις 8:15 ΠΜ, Shelter είπε

νομιζω ότι και ο Γ.Παλαιολόγου έκανε και αυτός σε σκορπια σημεία κάτι μικροbends αλλά μονο στα ταξιμια του.

Αυτό το κάνανε ΤΕΡΑΤΑ του μπουζουκιού όπως ο Παλαιολόγου και ο Ζαφειρίου και ο Λεμονιδης για να "πιάσουν" τα arabesque ταξιμια που γίνονται κυρίως με ούτι το οποίο είναι αταστο. Και φυσικά μόνο σε εισαγωγικά ταξιμια γιατί αν το έκαναν σε ριφ ή σε απαντήσεις θα έτρωγαν ξύλο 

Βοηθούσε φυσικά,τον Ζαφειρίου και τον Λεμονιδη που έπαιζαν όπως και ο Χιώτης μόνο ηλεκτρικό μπουζούκι και το sustain του ενισχυτή.