- Tα ζώα μας νεκρά, οι κόποι μας χαμένοι
Γαλάζιοι μόνο γι’ άλλους οι ουρανοί,
Και ποιος να υπομένει;
Τα μαύρα τρωκτικά, τον θάνατο στον ώμο
Τον τρόπο που αλλάζουμε, μπροστά στον άγριο τρόμο
Γι’ αυτόν που σας μιλώ, που φέρνω εδώ μπροστά σας
Ο κόσμος όλος ξέρει.
Ζυγίστε τον χρυσό, βαρύς σαν τ’ όνομά σας
ανοίξτε την καρδιά, σκεφτείτε τα παιδιά σας.
- Το βάρος μου το θέλω σε χρυσό κι η λύση εγγυημένη.
Ευθύς αμέσως παίζω τον αυλό τον δαίμονα που σέρνει.
Από της κόλασης τα βάθη τον τραβώ και ένα μόνο ξέρει.
Σκεφτείτε το καλά, εάν δεν πληρωθεί τι κόλαση θα φέρει.
- Κρατάμε το παλτό, και να η ζυγαριά μας
κι ο λόγος μας βαρύς σα σίδερο, βαριά και η καρδιά μας.
- Τον δαίμονα δεν τον ορίζω, μόνο τον καλώ κι η ώρα περασμένη.
Εάν δεν πληρωθεί ζεστά, αργά θα απλωθεί, η κόλαση που φέρνει.
Μάτια βλέπω στη φωτιά τα αστέρια κρύβουνε
Σε καλώ μαύρη σκιά απ’ τις σκιές που δε σμίγουνε
Σήκω περπάτα αρχαίε θεέ με τους ήχους του οργάνου μου
μάζεψε μαύρες ψυχές καν΄ το αίμα ποτάμι σου
-
2
