Στίχοι/απαγγελία: Φώτης Τσίγγος
Πλήκτρα: Κωνσταντίνος Δρίτσας
Μουσική/φωνητικά/παραγωγή: Γιώργος Κουρμούλης
Στίχοι:
Εγώ, μπροστά στου σαλονιού μου την οθόνη
παρουσιάστριες μιλούν, κριτές και πόρνοι
ήχοι και χρώματα ζεστά, πανάκριβα τα σκηνικά
μάτια σκληρά, μάτια υγρά, πουλούν ότι πουλά.
Mισθωμένοι από αυτούς, που ξέρουνε καλά
πως να ντυθούνε στα γκαλά, πως να ψωνίζουνε τεκνά.
Ξέρουνε καλά, να ζωγραφίζουν στον καμβά
τις ζωές παιδιών, όνειρα πλαστά
να χειραγωγούν, να κόβουνε φτερά
κι όλα αυτά, όχι μόνο για λεφτά.
Κοπελίτσες κι αγοράκια που όνειρο τους έχουν
όλοι να τους λατρέψουν κι όλοι να τους ζηλεύουν
παγκόσμια αστέρια, να γίνουν κάποια μέρα
βασίλισα και βασιλιάς, πάνω στην σκακιέρα.
Δεν θέλουνε ν'ακούσουν, της λογικής φωνές
είναι κολλημένοι, στις δικές τους εμμονές.
Κι όλοι τους εκεί, με την tv στην διαπασών
η μοίρα τους κοινή, μ'αυτή των ναυαγών
που ψάχνουνε νησί, μήπως και σωθούν
η'ελπίδα έχει χαθεί, κι όλοι τους σιωπούν
-
10
.thumb.png.82b536cb931b1d54c093f98a1c86cf52.png)
Πρόταση