Μια ιστορία ακόμα...

11 ώρες πριν, Πάνος Χελιδόνης είπε

Αυτό είναι ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΦΩΝΗ. Ύστερα απο το πολιτισμικό σοκ που υπέστην με το μεταλλοζεμπέκικο αισθητικής απο κομμωτήριο της Αγιαβαρβάρας, αυτό μου φαίνεται μάννα εξ ουρανού. Αληθινό τραγούδι, τέχνη και οχι τέχνασμα. Κι όσο για το '90s του θέματος, κάθε πέρσι και καλύτερα.. Ευχαριστώ για την ανάρτηση φίλτατε, με ίσιωσε. Και συμφωνώτατα για την κιθάρα, keeper..

ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια αλλά παράλληλα θεωρώ τουλάχιστον άκομψη την σύγκριση που αναφέρεις και με έφερε σε αμήχανη θέση... πρόκειται για δύο τελείως διαφορετικά είδη που σίγουρα για μένα δεν αφαιρεί ή προσθέτει αξία το ένα στο άλλο γιατί ξεκινούν εμφανώς από  διαφορετική αφετηρία και δεν είναι απαραίτητο να συναντηθούν αφού εξυπηρετούν άλλους σκοπούς και έκφρασης και τέρψης (αν μη τι άλλο όμως, δυνητικά το ίδιο θεμιτούς ως προθέσεις ασχέτως του όποιου υποκειμενικού "καλλιτεχνικού" αποτελέσματος μεταφέρουν στον κάθε δέκτη τους)... 

για την δική μου  αντίληψη το ότι με έκανε να χαμογελάσω το εν λόγω, του δίνει σοβαρό λόγο ύπαρξης και το ευχαριστήθηκα πραγματικά όπως και δήλωσα στο ανάλογο θρεντ... το πραγματικό πρόβλημα σε σχέση με την "τέχνη" θα υπήρχε αν το δικό μου πόνημα έκανε κάποιον να γελάσει...

Στις 22/12/2023 στις 10:31 ΜΜ, Jazzjoker είπε

δεν καταλαβαίνω γιατί έπρεπε να το πει η Annie κι όχι η κοπέλα που ήδη το είπε άψογα και με χαρακτήρα

δικό της project ήταν Σπύρο μου, φαντάζεσαι να της έλεγα ότι θα τραγουδήσει άλλη;... πάντως και αυτή ήταν πολύ καλή φωνή...

Στις 23/12/2023 στις 11:42 ΠΜ, odis13 είπε

Δε ξέρω αν τυχόν το είχες δει npap

όχι μου είχε ξεφύγει τότε... πολύ ωραίο θέμα...

η δικιά μου ήταν μια Pacemaker όπως αυτή που χρησιμοποιούσε ο May και ο Mercury αλλά εμένα ήταν το μοντέλο του 77' με το "μεταλλικό ταμπελάκι"... 12χορδη με φαρδύ (12 γαρ) αλλά και απίστευτα λεπτό μπράτσο που την δούλευα ως 6χορδη στο 90% των περιπτώσεων καθότι ήταν η μόνη τόσο άνετη (κι από πολύ ακριβότερες που είχα κατά καιρούς δοκιμάσει) που μου επέτρεπε να δουλεύω στο πάλκο ακόμα και 8ωρα χωρίς να πάρω τα δάκτυλα στο χέρι... για του λόγου το αληθές μια φορά σε μια μπουάτ επαρχιακής πόλης πείστηκα επειδή θα πήγαινα με την μηχανή μου να μην την πάρω μαζί μου και να παίξω εκεί με την Yamaha του τραγουδιστή... μην τα πολυλογώ χειμώνας την επόμενη μέρα το πρωί στην καφετέρια όλοι πίνανε ζεστούς καφέδες και τσάγια και εγώ μαζί με μια ζεστή σοκολάτα παρήγγειλα κι ένα μπολάκι με παγάκια... δεν θα ξεχάσω ποτέ το βλέμμα της σερβιτόρας ούτε οι θαμώνες φαντάζομαι εμένα να βουτάω τα δάκτυλα στο μπολάκι για αρκετή ώρα με εκφράσεις ανακούφισης στο πρόσωπο... viral είχα γίνει τότε πολύ πριν τα social...

το επίσης απίστευτο, είναι ότι επί 20+ χρόνια από τότε που την πήρα μεταχειρισμένη από τον Ζοζέφ αρχές των 80ies (αν θυμάμαι καλά), μετά το πρώτο σετάπ της δεν την ξανακούμπησε μάστορας για το παραμικρό (κυριολεκτώ)... κι αν πέρασε ατέλειωτες ώρες ταλαιπωρίας σε βουνά λαγκάδια παραλίες και "μαγαζά" ανά την Ελλάδα η καημένη... μην μιλήσω για τις αμέτρητες πτώσεις (εδικά με την σκληρή θήκη "άρμα" που είχε την πέτααγα από δω κι από κει) και αυτή το αμάσητο... σκυλί άγριο... γεμάτη σκασίματα, χτυπήματα κι ότι μπορείτε να φανταστείτε αλλά χωρίς παράπονο... ΠΟΤΕ... μια 9βολτη κι αυτή σπάνια ζήταγε...

------

παρεμπιπτόντως μια που την αναφέρω. επειδή από τις αρχές 2000 που εγκατέλειψα το "άθλημα" έχω χάσει τα ίχνη της και δεν θυμάμαι να την έχω δανείσει ή χαρίσει συνειδητά σε κανέναν (όπως πολλά άλλα μου όργανα και εξοπλισμό), αν κάποιος την είχε "δανειστεί" παρορμητικά από κάπου που συνυπάρξαμε και κατά τύχη διαβάζει αυτές τις γραμμές, τον παρακαλώ να μου την επιστρέψει... θα με κάνει ευτυχή καθώς αντιπροσωπεύει μεγάλο κομμάτι της ζωής μου... θα του δώσω και αμοιβή την όποια αξία πουλιέται αυτή την στιγμή στην αγορά...

------

τέλος ως ήχος, θυμάμαι την κατάσταση που ανέφερες με τους "τενεκέδες" που άκουγες σχεδόν παντού εκείνη την εποχή στα live (ειδικά με τις μύριες Balladeer και τις απομιμήσεις της που κυκλοφορούσαν αβέρτα) και έχεις μεγάλο δίκιο αλλά προσωπικά (και σόρυ αν περιαυτολογώ) μόνον με ένα αρχαίο Pearl pedal που είχα πάντα μαζί μου και λίγο "τσαμπουκά" με κάποιους "μικροφονιάδες" της εποχής όταν εξαρτιόμουν από αυτούς, δεν μου επέτρεψα ποτέ  να βασανίσω (τουλάχιστον μέχρι τελικής κώφωσης) τα αυτιά κανενός... άλλωστε τα απλά ηλεκτρικά της δεν "άρπαζαν" ποτέ και ρυθμιζόντουσαν εύκολα με το eq σε έναν smooth ευχάριστο ήχο... τώρα όταν έπεφτα σε "κουβά" PA ε το κατά δύναμιν...

Στις 23/12/2023 στις 2:30 ΜΜ, Nestoras είπε

θα ήταν ακόμη καλύτερο αν ο ήχος του organ ήταν πιο πειστικός

ορέ Νέστορά μου, μιλάμε για οδηγό (από το κλειδί στην εξώπορτα του studio σε 4-5 ώρες -και πολλές λέω- πέρασε στο dat) συν έναν κουλό όπως εγώ στα πλήκτρα... ο αμερικάνος πάντως έσπειρε και επαναλαμβάνω το κρίμα που δεν βρήκα το τελικό... επιφυλάσσομαι αν το βρω να το ανεβάσω... θάχει σίγουρα ενδιαφέρον η σύγκριση σε όλα τα επίπεδα...

Στις 23/12/2023 στις 2:30 ΜΜ, Nestoras είπε

Επίσης πρέπει να σχολιαστεί ο εξαιρετικός χρονισμός του παιξίματος της ακουστικής.

με ένα μπουκάλι Southern στο recording και μια ξανθούλα να περιμένει στο control, ένα take έφτασε...

14 ώρες πριν, PAL είπε

Που μπορούμε να βρούμε και άλλα κομμάτια της τραγουδίστριας;

ελληνοαυστραλέζα και όμορφη, δυστυχώς όμως Πάνο μου αναλώθηκε εφόσον γνώριζω (τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή που είχαμε επαφή) σε ρεπερτόριο πρώτων προγραμμάτων στα νυχτοκάματα... μακάρι να έκανε κάτι παραπάνω με δικά της πράγματα και να μην το έμαθα... ήταν και πολύ καλό άτομο...

ευχαριστώ όλους για τα καλά σας λόγια...

Ν.