Στίχοι, απαγγελία: Φώτης Τσίγγος
Μουσική/παραγωγή: Γιώργος Κουρμούλης
Βρέχει, οι δρόμοι γίνονται ποτάμια
βιαστικοί περαστικοί μα η πόλη άδεια
αργά και σιωπηλά αρχίζει να νυχτώνει
απ'τους καπνούς η τζαμαρία του καφέ θολώνει
ανοίγει η πόρτα και μπαίνεις βιαστικά,
κλείνεις την ομπρέλα και με κοιτάς διστακτικά.
Ήμουν 25 κι ήσουνα τριάντα
οι ζωές μας ενωθήκαν μες την ίδια γυάλα
παλιούς μου φίλους έχασα και βρήκα άλλους νέους
παντρεμένους, επενδυτές του χρέους
έβγαινα Τετάρτη, έβγαινες Σαββάτο
άρχισα τα χόμπι μου να παρατάω.
Έφτιαξε ο καιρός τα σύννεφα χαθήκαν
ανάψανε τα φώτα ζωντάνεψε η πόλη
εσύ με ένα τζιν κι εγώ με ένα ουίσκι
με κοίταζες στα μάτια αλλάξανε οι ρόλοι
με ρώτησες πολλά μου έχτισες πιο ψηλά τα τείχη
μακρύς ο δρόμος για το σπίτι.
Έφυγε μόλις η Μαρία το βράδυ θά'ρθει η Ελένη
ο ένας για τον άλλον δεν ήμαστε πλασμένοι
μα δεν με νοιάζει πια δεν δίνω σημασία
σχέσεις θέλω δίχως πειθαρχία
αύριο το βράδυ θα βγω με φίλους για ποτό
στον εαυτό μου να πληρώσω αυτά που του χρωστώ.
Έχω επισυνάψει στο αρχικό ποστ την ορχηστρική έκδοση, με λίγο διαφορετική μίξη
-
10
