Πίνακας συμμετοχής

Το δεύτερο δεν είναι tremolo τουλάχιστον με την έννοια του effect unit, επειδή ο παραγωγός του άλμπουμ είναι γνωστός μου ,μου είχε πει ότι "The actual recording is a guitar track that has been cut up in protools to get a really hard chop. '' Το προσεγγίζεις φυσικά και με οποιοδήποτε πετάλι έχει square wave της προκοπής (όταν ήμουν on stage σε ένα live τους στα early 2000s στην ΝΥ ο δεύτερος κιθαρίστας που έπαιζε και το ριφ,είχε ένα Boss PN2)

Oταν το πρωτοειχα δει, πριν κατι χρονια, σε εποχες που ημουν πολυ πιο δραστηριος μουσικα και πιστευα οτι κατι κουτσοκανω στο οργανο, θυμαμαι η πρωτη μου σκεψη ηταν ΠΟΥ ΠΑΣ ΡΕ ΚΑΡΑΜΗΤΡΟ. Καπου εκει καταλαβα οτι το 99,9% των γκρουπ που θαυμαζα και που επαιζα (οπως επαιζα) τα κομματια τους, ηταν τουλαχιστον 400% καλυτερα απ οτι φαινονταν με την πρωτη ματια στα αλμπουμ τους.

Να υποθέσω ότι δεν θα αγοράσεις ποτέ το τελευταίο iPhone Pro/Ultra/Max/Whatever μοντέλο με 48 δόσεις... (όπως έκανε ένας "ξύπνιος" φίλος μπάρμαν πριν 4 χρόνια και ακόμα πληρώνει)

Αν και στα Leslie Speakers το θέμα του tremolo υπήρχε ήδη από το 1937, στην κιθάρα όχι απλά δεν υπήρχε, αλλά φαίνεται ότι οι οργανοπαίχτες δεν είχαν παρακολουθήσει την τεχνολογική αυτή καινοτομία του Donald Leslie και δεν σκέφτηκαν να την υιοθετήσουν. Ο πρώτος ενισχυτής με ενσωματωμένο tremolo unit ήταν ο Premier 66 που βγήκε στην αγορά το 1947, αργότερα την ίδια χρονιά η Danelectro ενσωμάτωσε tremolo και ακολούθησε ένας της Gibson την επόμενη χρονιά. Κάπου εκεί χρονικά, ίσως και το 1946 η DeArmond έβγαλε το θρυλικό standalone unit DeArmond Tremolo Control με το οποιο ο Duane Eddy ηχογράφησε το Rebel Rouser, το Stalkin', το Cannonball το the Lonely one και το Fourty Miles of Bad road. Επίσης τρέμολο ακούμε σίγουρα στο Rumble του Link Wray (1958), αλλά και εκπληκτικούς ήχους τρέμολο στα All I have to do is dream των Everly Brothers (απο τον Don Everly ή τον Chet Atkins) και Put your Hand on my shoulder του Paul Anka (προσπαθώ να μάθω ποιος να έχει παίξει κιθάρα σε αυτή την ηχογράφηση γιατί δίνεται credit μόνο στον μαέστρο της ορχήστρας). Ακούμε τρέμολο στο Flood του Muddy Waters το 1953 (άγνωστο με ποια συσκευή) και το 1955 με τον Bo Diddley στο Pretty Thing και στο Diddley Daddy. Ισως το DeArmond γιατι ο πρώτος fender ενισχυτής με τρέμολο βγαίνει το 1956 (Vibrolux). Δεν μπορώ να ξεχωρίσω αν ο Les Paul χρησιμοποιεί κάποια ανεπαίσθητα ήπια ρύθμιση στο Sweet Hawaian Moonlight το 1946. Ξεκάθαρα όμως ακούμε τρέμολο στα κομμάτια του Roosvelt Sykes : -Are you unhappy, -You can't do that to me -Sugar Babe Blues -Love has something to Say Όλα ηχογραφημένα μεταξύ 1941 και 1944 πριν από όλους τους ενισχυτές με built in tremolo. Πιθανότατα στα κομμάτια αυτά παίζει κιθάρα ο Big Billy Broonzy και αναρωτιέμαι αν παίζει να χρησιμοποιούσε κάποια custom ηλεκτρομηχανική κατασκευή με δονούμενο τύμπανο με ηλεκτρολύτη ή οινόπνευμα. Μου φαίνεται υπερβολικά ψαγμένη κατάσταση για τα δεδομένα της εποχής. Η τεχνολογία υπήρχε, αλλά δεν είχε βγει ακόμα σαν έτοιμο προϊόν στον κιθαριστικό χώρο. Φαίνεται πως ως το 1958 οι κιθαρίστες δεν συγκινήθηκαν από τον ήχο του tremolo και δεν ασχολήθηκαν ως το 1958 που έχουμε ένα καλό σύνολο από ηχογραφήσεις με τον συγκεκριμένο ήχο που έγιναν γνωστές. Εξαιρεση ο Pops Staples που το 1956 χρησιμοποιεί τρέμολο σε όλο το Uncloudy Day των Staple Singers. Προφανώς ως build in effect καποιου ενισχυτη. To 1960 o Hank Marvin στο Apache, η Sister Rosetta Tharpe στο What Are they Doin' In Heaven, το 1961 o Del Shannon στο Runaway και τα επόμενα χρόνια ακολουθούν οι Slim Harmo (Baby Scratch my Back), Buffalo Springfield (For What is Worth), Tommy James & the Shondells (Crimson and Clover), CCR (born in the bayou), O Billy Strange στο Bang Bang (My baby shot me down) με την Nancy Sinatra και φυσικά Rolling Stones (Gimmie Shelter). Ακραία ρύθμιση του tremolo εισάγοντας ένα νέο ήχο έχουμε από τον Johnny Marr το 1984 με το How Soon Is Now των Smiths. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία που επαναλαμβάνεται. Σας αρέσει το τρέμολο σαν εφέ? Το χρησιμοποιείτε? Σε ποια ηχογράφηση το διακρίνατε και σας κίνησε το ενδιαφέρον? Ποια είναι η παλαιότερη ηχογράφηση που το έχετε εντοπίσει?

Με το πορτοκαλί το DS-1 δεν μπόρεσα ποτε να βγάλω ήχο, θα συμφωνήσω με τον gkourmoul1. Είναι imho πατάτα, popular ή μη. Απο τα overdrives όμως το BD-2 δεν είναι καθόλου άσχημο, ειδικά με λίγη βοήθεια, και τον τελευταίο χρόνο εκτίμησα ιδιαίτερα το SD-1, έγινε πλεον απο τα αγαπημένα μου.

Το χειρότερο distortion που έχω στην κατοχή μου. Υπό του μετρίου. Δεν ξέρουν τι σημαίνει R&D για τη συγκεκριμένη κατηγορία στην boss. Γιαυτό και ακόμα κοστίζει περί τα 60 ευρώ.

Bump γιατί τις προάλλες ανέβασε ένα βίντεο ο φίλος Not A Luthier στο οποίο μελετάει ένα απο τα πρώτα DeArmond tremolos, ένα Model 800 Trem-Trol Δεν το έχω δει ακόμα ολόκληρο, είναι μεγαλούτσικο, αλλά είμαι σίγουρος οτι θα έχει ενδιαφέρον.

Και που (γενικά) φαίνεται να αποτελεί μια βελτίωση σε σχέση με τον προηγούμενο. Αφήνωντας την Victory κλπ, οι κιθάρες που βγάζει η Gibson αυτή τη στιγμή, απο το Murphy Lab μέχρι τις νεες Epiphone είναι απο τις καλύτερες της ever. Και έχουν επιστρέψει και πολύ δύσκολα όργανα, έχουν ξαναξεκινήσει πχ τα F5 μαντολίνα τους και αναμένεται επιστροφή των archtop σιγά σιγά.

Δεν ειμαι 100% βέβαιος. Δηλαδη δεν διαφωνώ ότι έχουν ένα προιόν που το πουλάνε ίδιο απο το 57 (και οι δύο) και καλα κάνουν γιατι αυτό θέλουμε. Απλά έχω την αίσθηση ότι η Gibson συχνά προσπαθεί να κάνει κάποιο νεωτερισμό με αποτελέσματα ισλαμιστή βομβιστή αυτοκτονίας. Θυμάσαι την les paul robot που όταν χάλαγε άρχιζε να κουρδίζει όπου γούσταρε αυτή σε ανυποπτους χρόνους? ή μια αλλη με κάτι λαμπιόνια τσίρκου νομίζω tiger την έλεγε.

Λιώστο, κέντησε το. Το είχα παίξει και εγώ στον Χελιδόνη που μας ξέχασε.

Να το αγοράσουμε. Αρκεί να ξέρουμε ποιο ακριβώς είναι. Εσύ πρέπει να πάρεις το Omnisphere με αυτά που γουστάρεις που θέλεις step sequencers και arpeggiators και τέτοιους ήχους. Και είσαι και Βαγγελικός. Αυτό είναι για εσένα. Θα το ξεχάσεις το Montage. μόλις ανοίξεις τον arpeggiator και αρχίζεις να διαλέγεις patterns στα parts και παίξεις και με το ORB του.ιδιαίτερα για ¨αναλογικούς" και FM ήχους

ΕΥΓΕ νέε μου!!!

…και κινέζικα… και απαντήσεις της Πυθείας!…

Καλώς ήρθες στο κλαμπ. Αυτοί οι κανάγιες οι πληκτράδες θέλουν συνέχεια ... μεταφραστή

Πόσα χρόνια έχω να ακούσω το υπέροχο "Magnetic Fields" του J.M. Jarre... Κάποιος προσπαθεί να το βγάλει στο Montage M, και απ'ότι βλέπω καλά το πάει. mag.mp4

ακομα περιμενω κατι αποε κεινη τυ συναντηση ε;;;...! ουτε ενα mp3 δεν ελαβα πμ!!!!!!!!!!

Τεσπα διαφορετικές οικονομικές θεωρίες

Δεν πρέπει να πληρώνεται καλά πάντως. Από τον Νόρμαν ακόμα με το ίδιο το μπουφάν το perfecto είναι....

Το είχε ως εφφέ ένας παλαιός ενισχυτής του θείου μου (που έπαιζε κιθάρα κάπου στα τέλη της δεκαετίας του '60 στην μπάντα της σχολής του). Δεν μου άρεσε όταν ξεκίνησα να παίζω γύρω στο 1986 γιατί τότε ήθελα άλλους ήχους (και όλοι καταλαβαίνετε τι ήχους θέλει ένας έφηβος στα 80z). Τώρα το ονειρεμένο τρέμολο μου θυμίζει την "Bond Chord" με την οποία κλείνει το τυπικό μουσικό θέμα του 007.

Το bd-2 που έχει μέσα θεωρείται -για πολλούς- η καλύτερη έκδοση του. Έχει μεγαλύτερο articulation, πιο καθαρό ήχο, και λιγότερο harsh εάν ανοίξεις το tone. Το angry Charlie είναι στην πρώτη του βερσιον, και σε σχέση με το κανονικό, είναι ελαφρώς πιο bright. Και τα δυο μαζί, όταν δουλεύουν παράλληλα, τα σπάνε.

Eίμαι απλός άνθρωπος, βλέπω BOSS κάνω κλικ.. Αυτό το pedalboard είναι μονίμως στημένο σε μαγαζί (για άλλες περιπτώσεις έχω μικρότερo ''to go'' pedalboard), fx loop τα πάνω πετάλια και μπροστά το SD-1 για μπούστερ (έχω και ''καλύτερα'' boost, όπως το handwired ts808 αλλά μου αρέσει η ομοιομορφία του να είναι όλα τα πετάλια πάνω στο board της BOSS (OK, εκτός από το wah)). To DS-1 όντως ούτε εμένα με τρελαίνει, αλλά το SD-1 είναι φανταστικό οverdrive που δεν έχει και πολλά να ζηλέψει από αντίστοιχα μπουτικ, ναι το χρησιμοποιώ ως boost αλλά άνετα θα μπορούσα να το χρησιμοποιώ και ως το ''βασικό'' μου overdrive (και ενδεχομένως να το μπουστάρω με άλλο πετάλι για ακόμα περισσότερο gain)

Rant mode - on Αυτά είναι... μπούρδες, κατ εμέ, και εξηγούμαι. Καταλαβαίνω το κόστος συναρμολόγισης για κάποιον που δεν ξέρει, δεν έχει χρόνο, δε θέλει να ρισκάρει να σπάσει κανένα cpu pin, θέλει κάτι πολύπλοκο, δε θέλει να ασχοληθεί με καλώδια κτλ, ή απλά θέλει κάτι έτοιμο. Αλλά η "εγγύηση καλής λειτουργίας" πώς στο καλό προσδιορίζεται? Θα ανεβαίνει η CPU στο 100% για κάποιο λόγο, ή η θερμοκρασία, ή ο θόρυβος, κτλ, και θα έχεις δικαίωμα να τους πάρεις κάθε μέρα τηλέφωνο και να λες ΚΥΡΙΕ ΜΟΥ ΑΥΤΟ ΕΔΩ ΤΟ ΜΑΡΑΦΕΤΙ ΚΑΝΕΙ ΒΖΙΝ ΒΖΙΝ, ΑΡΓΕΙ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΟΝ ΕΞΠΛΟΡΕΡ? Εικάζω ότι είναι για ακρέες περιπτώσεις, πχ δεν ανοίγει καν. Οκ, αν εισαι είσαι τελείως άσχετος και με αυτή την εγγύηση θα έχεις το κεφάλι σου ήσυχο, οκ. Απλά με πιάνει κάτι όταν βλέπω ότι μπορείς με τα ίδια χρήματα να πάρεις ένα ΤΕΡΑΣ, αλλά επιλέγεις να πάρεις κάτι εξαιρετικά μέτριο - μόνο και μόνο γιατί ΜΠΟΡΕΙ να τύχει κάτι. Γιατί εν τέλει δεν είναι τα 2 χρόνια, είναι τα 7-10 που μπορεί να το έχεις, και αυτά τα λίγο, εως πολύ, καλύτερα components ίσως είναι αυτό που θα κάνει το μηχάνημα να κρατήσει αυτά τα παραπάνω χρόνια. Πιο συγκεκριμένα: - Ο επεξεργαστής πχ που έχεις βάλει, είναι σχεδόν πάνω από μιάμιση φορά χειρότερος (x1.65) από αυτόν που σου πρότεινα στα περισσότερα benchmarks. Το θεωρώ μεγάλη κοροϊδία. - Η μητρική είναι εξαιρετικά overpriced. Με τα ίδια χρήματα παίρνεις X670 chipset. - Η ψύχτρα για αυτόν τον επεξεργαστή είναι τεράστιο overkill - Το τροφοδοτικό 600W είναι επίσης overkill αν δεν έχεις σκοπό να προσθέσεις κάρτα γραφικών. - Ο m.2 είναι σίγουρα overpriced σαν μοντέλο για 1TB. - Μπορείς να πάρεις πιο γρήγορες RAM στα ίδια χρήματα. Rant - τέλος. Συνοψίζω λοιπόν λέγοντας ότι, κάνοντας μια τέτοια επιλογή, κάνεις τεράστιους συμβιβασμούς - όσον αφορά πάντα τα χρήματα που δίνεις. Τα παραπάνω χρόνια που θα σου κρατήσει χωρίς να νιώσεις διαφορά στο performance είναι καλύτερα από τα 2 χρόνια "εγγύηση ομαλής λειτουργίας". Μόνο και μόνο τον επεξεργαστή να βάλεις, μιλάμε για τουλάχιστον 50% εγγυημένα καλύτερο performance.

Ρε τον αντιχριστο τον κιθαρΓιαρη πως την καταντησε την 55αρα telecaster ... θα μου πεις το 74 ζητημα να αξιζε ,σημερινα, 1000 ευρω...οποτε που να σκεΦτονταν ο ανθρωπος ποσο παει τωρα... https://www.vintageandrareguitars.com/products/1955-fender-telecaster-blonde

Εαν απο τη μια, συγκρινοντας τες με την δικια μου, με στενοχωρει το να βλεπω καθαρες τακτοποιημενες στην πενα πεταλιερες, απο την αλλη χαιρομαι να βλεπω boutique πεταλιερες και εγω να εχω διωξει τα μισα και καλα boutique πεταλια μου και να την εχω γεμισει Βοssακια.

Καλά... εδώ τις έκρυβε ο ίδιος ο Les Paul.

....και τώρα κρύβει τις fender που έχει

Τέλειες κιθάρες. Περνάν στο πάνθεον των αθανάτων , μαζί με τις fender bullet USA.

δεν χρειαζεται να προσλαβει σχεδιαστη γιατι απλα οπως και η Fender αναμασαει συνεχως ολες τις ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΕΣ κιθαρες της μια και ΟΛΟΙ οι κιθαριστες στον πλανητη γη θελουν ΜΟΝΟ αυτες. το προβλημα της Gibson είναι οτι, σε αντιθεση με τη Fender, αναμασαει ποτε-ποτε και ολες τις ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΕΣ κιθαρες της..... εκει χρειαζεται ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ βοηθεια ο CEO της και οχι να προσλαβει σοβαρο σχεδιαστη....

Ολοι εκτός απο την εταιρεία...

Παλιά ιστορία που όλοι θέλουν να την ξεχάσουν...

Μοναδική ευκαιρία να αποκτήσω νέα κιθάρα (υποθέτω ότι τις δίνουν ΤΣΑΜΠΑ τις παραπάνω έτσι χάλια που είναι, σωστά καταλαβαίνω;;;; )

Ω ρε όλεθρος.... Δεν την ειχα πάρει χαμπάρι αυτή.

Και εδώ κολλάει το "μείνε σε αυτά που ξέρεις": LP, SG κλπ... Σαν να έβγαζε η Fender κάτι σαν "LP".

Αντε κατέβασε τονα, ξέρεις εσύ πως και από που...

Δεν ξέρω τι λέτε εσείς εγώ έχω πέσει με τα μούτρα στο Hydrasynth και δίνω άσχημο πόνο ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ

Και στο space insects να είναι που λέει ο PAL αν και δεν ακούμε τον ήχο, νομίζω δεν είναι το ηχητικό που έβαλε αν και μοιάζει πολύ, αν είναι το space insects θα τους ρίξουμε ΤΕΖΑ και ΤΕΖΑ τα INSECTS

εντάξει,εγώ το έφτιαξα, το έβαλα και ο νοων νοείτω. Τώρα έχω προχωρήσει. Μιας και άνοιξα το synth παρόλα τα προβλήματά μου σήμερα, τώρα κόλλησα και κάθομαι και γράφω, να στε καλά παιδιά όλοι,ότι και να λέμε, διαφωνώντας ή συμφωνώντας. Σιγά. Η πώρωση μετράει.

Eγώ δεν παίρνω σαφή θέση στο ποιος έχει δίκιο. Ή μήπως όχι?

Κάθε φορά που ποστάρω το «τελειωμένο» board, συνήθως αμέσως μετά κάτι αλλάζω. Και τώρα κάτι έχω στο μυαλό μου, αλλά ίσως βγάλουμε… το νέο διδακτικό έτος με αυτό. Όχι πως δεν κάνει τα πάντα…

Οι ανθρωποι ανταλάσσουν αξίες με αξίες. Αν θέλεις την χαρά του να σκαρώσεις μόνος σου τον υπολογιστή σου, πας με συναρμολογούμενο. Όλοι το έχουμε κάνει, αλλά να ξέρεις ότι επί τριάντα χρόνια, είναι ζήτημα αν έχω δει πραγματικά σωστά στημένο PC πάνω από 10 φορές και ΟΧΙ δικό μου, για να μη νομίζεις ότι κάνω τον έξυπνο. Με τα χρόνια, εκτιμώ το χρόνο μου διαφορετικά: δεν είναι μόνο η εγγύηση και το small form factor, είναι το ότι πατάς ένα κουμπί και αυτό είναι. Κάθεσαι και κάνεις δουλειά. Έχει μεγάλη σημασία αυτό για 'μένα, δεν απολαμβάνω την άλλη διαδικασία. Και όπως σου είπα "αξίες με αξίες". Αν έπρεπε να φτιάξω ένα παιγχνιδομηχάνημα για προσωπική χρήση, και ήθελα να δώσω χρήμα για να γουστάρω, θα ζητούσα από κάποιον άλλο να το φτιάξει και να τον πληρώσω.

Batman!

Πωπωωω είναι που είναι το σχέδιο στρεβλό καγκουροειδές, πήγανε και τη βάψανε σε αυτο το σαυροειδές burst και το κάνανε άλλη μια υπερπαραγωγή απο την Gibson. Κρίμα τα κελεμπέκια, τα μαόνια και οι έβενοι.

Θα προσθέσω το παρακάτω βίντεο για λόγους πληρότητας παραπάνω, αλλά αν κάποιος θέλει μια in depth εξήγηση του πως δουλεύει το tremolo σε εναν ενισχυτή κιθάρας το παρακάτω παίζει να είναι το καλύτερο βίντεο εκει έξω, αλλά προυποθέτει κάποιες γνώσεις ηλεκτρικών. Γενικά το κανάλι του κυρίου είναι ίσως το καλύτερο online resource για κάποιον που θέλει να μάθει πως λειτουργούν τα κυκλώματα που βρίσκουμε στους ενισχυτές μας, είναι εξαιρετικά και τα notes του και η μεταδοτικότητα του αλλά όπως είπα θέλουν λίγο διάβασμα.

Το λατρεύω! Mπορεί να γίνει overwhelming εύκολα αλλά when tastefully done είναι μούρλια. Πρέπει να πάρω ένα ωραίο τρέμολο κάποτε, έχω ένα παλιό Guyatone που είναι συμπαθητικό αλλά ως εκεί. Aπο την άλλη έχω ως σκοπό κάποτε να πάρω έναν Deluxe Reverb, όποτε όταν με το καλό γίνει ίσως και να βολευτούμε εκεί. Η παλαιότερη ηχογράφηση στην οποία θυμάμαι να το προσέχω, τουλάχιστον off the top of my head ήταν το Uncloudy Day των Staples που ανέφερες, το οποίο είχα ανακαλύψει μέσω του Fahey όταν είχα κάτσει να μελετήσω την δική του σόλο εκδοχή, ας ευλογήσω και τα γένια μου αν και προφανώς εδώ χωρίς tremolo of any sorts... Πάω να ακούσω μερικά απο τα κομμάτια που ανέφερες, γνωστά ονόματα και ίσως κάπου να έχω ακούσει κάποιο αλλα δεν μου έρχονται κατα νου τώρα απο τους τίτλους.