Πίνακας συμμετοχής

Και, γνώμη μου, κράτα τα ωραία σου €120 να τα δώσεις σε κάτι πιο ουσιαστικό απ'το να τα ξοδέψεις σε ένα CD του Μπονάτσου.

Δεν θα βόλευε να ξεκινήσεις από το βινύλιο;

Ήταν μια κλασική μέθοδος που χρησιμοποιούσαν παλιά οι uploaders, ανέβαζαν δηλαδή τραγούδια με ελάχιστα πειραγμένη ταχύτητα προς τα κάτω ή προς τα πάνω για να μην τα αναγνωρίζει ο αλγόριθμος του youtube και τα μπλοκάρει. Όταν αλλάζεις την ταχύτητα αλλάζει και η τονικότητα του τραγουδιού, αν και εδώ και χρόνια υπάρχουν τρόποι να αλλάξεις την ταχύτητα χωρίς να αλλάξει η τονικότητα. Το τρικ τέλος πάντων δεν έπιανε, ο αλγόριθμος δεν μπερδεύεται με αυτό, αλλά τα αμέτρητα αλλοιωμένα κομμάτια παρέμειναν στο youtube.

θα συμφωνησω φίλε μου

Άν σας είχαν κλέψει τις κιθάρες (αλλά και τα λοιπά όργανα), εικάζω θα ήταν καλύτερα.

Και ο μόνος κάτω τον 70 ετών να υποθέσω?!

Το Spotify έχει αυτά:

Πάντα ξεκινάω ελέγχοντας αν τα έχουν παίξει τα Windows. Μία φορά το αμέλησα, και είδες τι έγινε παγκοσμίως....

Τρία iconic θέματα σε μία φωτό.

Οχι. Μαλλον το ομορφότερο και ίσως το πιο επιδραστικό ή ριζοσπαστικό

Από τα ωραιότερα,αν όχι ΤΟ ωραιότερο, εμφανισιακά μπασα που έχουν φτιαχτεί πότε,όπως άλλωστε και οι κιθάρες Rickenbacker. Ηχητικα φυσικά είναι ένας από τους 4 βασικούς ήχους μπάσου που καθόρισαν την μουσική.

O σημαντικότερος δίσκος του ροκ (για μένα) και ο 1ος που ακούσαμε τέτοιο ήχο κιθάρας.

Έτσι είναι κι επίσης, όλοι ανεξαιρέτως που την κυνηγούν μοιράζονται ένα κοινό άγχος: ότι ο κόσμος θα τους ξεχάσει. Από την άλλη βέβαια ζούμε στην εποχή όπου αν έχεις ένα δημόσιο πρόσωπο και εξαφανιστείς για "5 λεπτά", σε έχουν όλοι ξεχάσει. Οπότε αν ο βιοπορισμός σου εξαρτάται από τη δημοσιότητα, απουσία σημαίνει σοβαρή οικονομική ζημιά.

Εμένα είναι το αγαπημένο μου μπάσο οπτικα και ηχητικά. Εύχομαι το thread να επηρεάσει κάποιον κάτοχο να το βγάλει κοψοχρονια στις αγγελίες ?

Ούτε για πλάκα... Το πιο bad ass ίσως...

ο πατριάρχης του μπλουζ στη Βρεταννια....

μ αυτά και με άλλα έτσι ήρεμα έφυγε ο μέγας. Το πρώτο ίσως κομμάτι που έμαθα??? στην κιθάρα

το αυτό ως άνω

Ενα μεταφραστή ρε παιδιά...

Το Rickenbacker 4001/4003 δεν ειναι καν το πιο άσχημο Rickenbacker ρε σεις.

Όπως προδώσανε τον Πρόεδρο, έτσι προδωθήκαμε και εμείς.

Λάθος διατύπωση, έπρεπε να γράψω "Ξέρεις πολλούς εδώ μέσα με δικό τους επαγγελματικό στούντιο?". Αυτό δεν αλλάζει το γεγονός που ήθελα να τονίσω, ότι η πλειονότητα των καρτών ήχου δεν απευθύνεται στους επαγγελματίες αλλά στον μέσο home user (ο οποίος βέβαια μπορεί να διαθέτει ένα home studio-τούμπανο, αλλά όχι επαγγελματικό με την έννοια "ανοίξαμε και σας περιμένουμε"). Γιατί φαντάζομαι θα έχουν κουραστεί να εξηγούν τόσα χρόνια στο κάθε fanboy ότι ένα smartphone είναι αντικειμενικά πολύ καλύτερο μέσο επικοινωνίας από έναν τηλέγραφο... Το είχα σε single! Θα σέβεστε ?

Και μόνο που το κράτησε ο Lemmy,πήρε κάτι απο την ομορφιά του. (Απο την αίγλη του,νομίζω είναι καλύτερα να πώ απο την αίγλη του).

thread solved (εξ αρχής και προς τι ο αλληλοσπαραγμός αδέλφια μου, αλήτες, καρδερινοκάναρα δι μία ακόμα φοράν) φυσικά και "μπορεί" να αποτελεί (και γίνεται κατά κόρον) σύμφωνα και με τα ορθώς γραφόμενα προαναφερόμενα επιδίωξη... και εννοείται γίνονται και τεχνολογικές επιλογές στο κυνήγι του "ζεστού" ήχου... ποιου και ποιανού όμως... το "πρόβλημα" ήταν και παραμένει, ένα πρόβλημα (όχι "σοβαρό" στα πλαίσια της ψυχοακουστικής πχ, αλλά πια ενίοτε επιεικώς φαιδρό σε χαλαρές audio φορουμοκουβεντούλες) επιμερισμένο σε τόσα μέρη όσες και οι κωλ&%^&&*δες των "προβληματισμένων" εξ αυτού... κι τούτον γιατί ένας "ήχος" (για πολλούς λόγους που έχω βαρεθεί να επαναλαμβάνω) ΠΟΤΕ δεν ακούγεται "ίδιος" ως reference ούτε καν στο ίδιο άτομο στην διάρκεια της ίδιας μέρας (πόσο μάλλον σε διαφορετική)... με μια μικρή αντιπαράθεση μπορεί να βοηθήσω ενδεχομένως κάποιον που δεν το αντιλαμβάνεται... παίρνω κάποιον τηλέφωνο και του λέω ότι θα βάψω τον ένα τοίχο στο γραφείο μου πορτοκαλί... τι πορτοκαλί όμως; ε για να τον βοηθήσω του λέω: -θυμάσαι το χρώμα που παίρνει το ριχτάρι του καναπέ στο καθιστικό σου τα πρωινά που πέφτει πάνω του ο ήλιος ; ε αυτό... εύκολα κι αυτόματα ο εγκέφαλος του θα σχηματίσει πρώτα την εικόνα του καναπέ του και κατόπι του τοίχου μου πέφτοντας σε μεγάλο βαθμό κοντά στο ότι θέλησα να του μεταδώσω ως προς το χρώμα που θα τον βάψω... αν όμως τον πάρω από το studio και του πω: - έλα re μ@λ@κ@ "έβγαλα" επιτέλους στην ψηφιακή επανέκδοση του "Τούμπου - τούμπου ζα" που μιξάρω, τον "ζεστό" ήχο που ονειρευόμουν... για να τον βοηθήσω τώρα όμως να το αντιληφθεί τι να αναφέρω... ? κάποιο άλλο τραγούδι με το ανάλογο ηχόχρωμα; συχνοτικό περιεχόμενο; σε πια ένταση; που και με ποιο λόγο σήματος προς τον περιβάλλοντα θόρυβο και με ποια μηχανήματα το είχαμε ακούσει; και και... ε και τι θα καταλάβει τελικά περί του ήχου που εννοώ, ώστε να "ταυτίσουμε άποψη" περισσότερο από τα ζουμπουρλούδικα ναυτάκια του έκτου στόλου με το μεταφρασμένο στα αγγλικά "ο κήπος είναι ανθηρός" που δίδασκε στις τροτέζες να τους λένε ο Κωνσταντίνου στο "Καλώς ήλθε το δολάριο"... αλήθεια τι;... και δεν τα λέω σκωπτικά τα ανωτέρω... ίσα ίσα... όπως την βρίσκει ο καθείς κατά την αναζήτηση του audio holy grail του (είτε στην παραγωγή είτε στην ακρόαση)... το ξαναλέω... σεβαστόν και θεμιτόν... ΟΜΩΣ ως την στιγμή που θα επιχειρήσει να το γενικεύσει και να το "θεσφατοποιήσει" "επιβάλλοντας" το αορίστως κατά τα ειωθότα του προσλαμβανόμενο ως "ποιοτικόν", συγκρίνοντας μούσμουλα με κολοκύθια... η ακουστική μνήμη είναι μια σύνθετη διαδικασία με επικαλύψεις και συμπληρώματα άλλων αισθήσεων στην επεξεργασία του αρχικού ερεθίσματος πριν την αποθήκευση μιας πληροφορίας που δυστυχώς δύσκολα δύναται να ανασυρθεί και να περιγραφεί επακριβώς σε δεύτερο χρόνο ώστε να γίνει πλήρως κατανοητό στην όποια προσπάθεια να επικοινωνηθεί... μια μικρή αναφορά, στην τραγελαφική ουκ ολίγες φορές προσπάθεια των διάφορων κριτικών ηχητικών συσκευών, να μας μεταφέρουν την αίσθηση που απεκόμισαν οι ίδιοι από την ακρόαση κάποιας, φτάνει για να καταλάβουν όλοι (καλόπιστοι και μη) τι εννοώ... πάντως το δικό μου πρόβλημα στις ανάλογες συζητήσεις, σίγουρα δεν είναι με το πουλικακοθρεμμένο μου, παρότι διάγει παρατεταμένη εφηβικήν νεότητα και με τον "επαναστατικό" τρόπο που επικοινωνεί τις "καυτές αναλογικές" προτιμήσεις του με εκνευρίζει, γιατί απλά καταθέτει εδώ εμπράκτως τις dream on προσπάθειές του συχνά πυκνά και έχω πάρει απ΄έξω απ΄έξω μια ιδέα για το τι ψάχνει ο γρύλος του.... και έτσι το ότι ως συνέπεια βαυκαλίζεται περί της "ανωτερότητας" του τρόπου του, το συγχωρώ μπρος στο πάθος του να το υπερασπιστεί και να το κυνηγήσει όμως παράλληλα έμπρακτα στα δικά του πονήματα... ΝΑΙ... ξέρω αρκετούς ανάμεσα στα μέλη που έχουν ή που είχαν... η "σωστή" ερώτηση όμως είναι γιατί δεν συμμετέχουν στις συζητήσεις... αυτό θα έπρεπε μάλλον να σε προβληματίζει περισσότερο από το αν υπάρχουν...? τέλος μια από τις καλύτερες ηχογραφήσεις (από όλα τα μέσα) που έχω ακούσει ποτέ (της αγαπημένης μου επίσης Sheffield Lab που μου είχε φάει πολλά λεφτά στα νιάτα μου αλλά χαλάλι της)... "ένα ακουστικό θαύμα με δυο μικρόφωνα" όπως μου την είχε χαρακτηρίσει κάποτε ένας ομότρελος Αυστραλός hiendιστας... πως να περιγράψεις αυτόν τον ήχο... ακόμα και από το φτωχό πλην τίμιο youtube μπορεί κάποιος ακούγοντας την από ένα καλό σύστημα ή ανάλογα καλά ακουστικά να διακρίνει το συχνοτικό και δυναμικό μεγαλείο της που προσεγγίζουν υπό συνθήκες την πραγματικότητα (όποιος* έχει ακούσει από κοντά χάλκινα σε καλό χώρο και ακούσει αυτή σε 2 Watt Puppy πχ καταλαβαίνει)... η παραγωγή είναι η παράλληλη της direct to disc στο βινύλιο και είμαι πεπεισμένος ότι οι "βινυλιοFANατικοί" αν μπορούσαν να συγκρίνουν σε αντιπαράθεση την εμβληματική μεν για το βινύλιο dtd version, με αυτήν (ψηφιακή αλλά απαλλαγμένη από τα προπατορικά της πρώτης δε), θα αναθεωρούσαν πολλές άστοχες "απολυτότητες" που στηρίζονται κυρίως στην έλλειψη από τις προσλαμβάνουσες τους (και δεν φταίνε σίγουρα γι αυτό) κορυφαίων audio references... χωρίς πάντα αυτό να σημαίνει φυσικά ότι "παραδεχόμενοι" ανοικτά (κι όχι με μεν ναι αλλά), την αντικειμενική τεχνική υπεροχή του σύγχρονου μέσου, θα πρόδιδαν τα ντε φάκτο κατά RIAA "κατασφαγμένα" LP τους... αυτά των υποκειμενικά αισθητικώς προικοδοτημενων από τα παραγόμενα artifacts των μουσικών ντε, που προτιμούν... --- * καλά όχι και "όποιος"... νομίζω ότι αν θυμάμαι καλά σε άλλο θέμα αναφέρθηκε ότι "κάποιος" πήγε σε αίθουσα συναυλιών και δεν αντιλήφθηκε stereo image... μάλλον αυτός έχει πετύχει το απίστευτο βραχυκυκλώνοντας τα δυο του αυτιά σε mono ακυρώνοντας τις φασικές διαφορές με τις οποίες φτάνουν στον εγκέφαλό του τα όργανα ώστε να μη του δημιουργείται η αίσθηση της... άκουγε όλους τους μουσικούς τον έναν πάνω στον άλλο στο κέντρο...?

Η Yamaha δεν βγάζει πλέον synths σε racks, ούτε κάποιες desktop versions από τα synths της. Το τελευταίο synth που είχε βγάλει και σε rack ήταν το Motif-Rack XS το 2008, η έκδοση σε rack δηλαδή του Motif XS, της τότε workstation ναυαρχίδας της εταιρείας. Ο κόσμος όμως απ'ότι φαίνεται ζητάει ακόμα synths σε rack και desκtop μορφή, οπότε όταν οι εταιρείες δεν του τα παρέχουν, αρχίζουν οι customιές. Δύο από αυτές παρακάτω, και οι δύο βασισμένες στο Yamaha MODX+.

Εγώ τώρα γιατί διάβασα στον τίτλο BladeRunner αντί για Rickenbacker?? Τέσπα, μια και μπήκα, ψήφισα "Ναι".?

Εχεις Abbey Road,απλά έχεις το πρώτο σκαλάκι απο το πεζοδρόμιο πριν μπείς.

Για εμένα, αν ακούς με ανοιχτό το παράθυρο και δεν βαράει κομπρεσερ δεν θα χαλάσει η συχνοτικη ποιότητα.? Σε περιβάλλον δωματίου θα είσαι μια χαρά στην πράξη. Ποιο πιθανό είναι να ενοχλούνται οι γύρω σου στο δωμάτιο αφού θα ακούγεται ότι ακούς σε σχέση με του κλειστού τύπου. Τα καλά κλειστού τύπου και δημοφιλή όπως τα DT 770 και άλλα επίσης θα σου κάνουν δουλειά.

Αυτό όμως σε σχέση μ’ αυτή την έκδοση το remastered cd απλά ηττάται.

Πολυ καλα κανουν. Μπραβο τους. Απο τη στιγμη που υπαρχουν ψηφιακα μεσα για οποιον θελει να ακουσει μουσικη, τα βινυλια πρεπει να αντιμετωπιζονται σαν αυτο που ειναι: Αντικειμενα για φετιχιστες και συλλεκτες. Και καθε μηνα τον ιδιο δισκο αμα βγαζουν σε αλλο χρωμα και με δωρο μια τσιχλοφουσκα, απο τη στιγμη που υπαρχουν ακομη ανθρωποι που τα αγοραζουν πολυ καλα κανουν. Μπραβο τους.

Ο 5ρης dsl δεν έχει καθόλου δυναμικές. Φαντάζομαι, ούτε ο 1 βατ. O HT1R, αντίθετα, είναι πάρα πολύ δυναμικός. Ο μεγάλος ενισχυτής, σε χαμηλή ένταση, δεν έχει εντονο φυσικό κομπρέσιον, με αποτέλεσμα να είναι πολύ ευαίσθητος στην πένα. Και εάν βάζεις και κάνα καλό πετάλι, ευχαριστιέσαι ήχο και παίξιμο.

Ριξ'του ένα τηλ. αύριο το πρωί, και πες του ότι σου τον πρότεινα εγώ. θα σου κάνει πολύ καλή τιμή...?