Πίνακας συμμετοχής

Επίσης οι Ικτίνος και Καλλικράτης δεν είχαν βγάλει πολυτεχνείο ούτε είχαν μάστερ σε urban planning. Η συζήτηση με τους επιτυχημένους μουσικούς που δεν ήξεραν νότες μου θυμίζει τις αντίστοιχες με τους επιτυχημένους επιχειρηματίες του χώρου της τεχνολογίας που παράτησαν το πανεπιστήμιο. Αληθινές ιστορίες βέβαια, αλλά ίσως λίγο παραπλανητικό το μήνυμα - ειδικά για κάποιον που δεν έχει καλή εικόνα του τι προϋποθέτει η επιτυχία στο επίπεδο αυτό, το ρόλο που παίζει η τύχη, η συγκυρία και η βοήθεια από -συχνά αφανείς- κοντινούς ανθρώπους.

Έχω αυτό το τεμάχιο όπου και με βασανίζει τελευταία. Ξεκίνησα να γράφω σαν κλασσικός Νίκος(ρομαντικούλια) και κατέληξα σε μονοπάτια που δεν κατέχω και πολύ. Τα ντράμς τα βρήκα απο το ezdrummer και απλά τα πέταξα πάνω(δεν έχω ιδέα τι κάνω σε αυτον τον τομέα) Βοηθήστε να πάρω μια κατεύθυνση ή τέλος πάντων αν μπορεί να σταθεί όπως είναι να το παρατήσω προς το παρόν και να το ξαναματαπιάσω στο μέλλον. Υ.γ γι'αυτά που θα ακούσετε απο το 1.15 και μετά ευθύνονται ο @fusiongtr και ο @pipityri που μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον με τις κουβέντες τους. allagh.mp3

Να πούμε βέβαια ότι ένα αρνητικό αντίκτυπο όλων αυτών των μεγάλων μουσικών που ήταν αυτοδίδακτοι είναι ότι γενιές και γενιές πιτσιρικάδων θεώρησαν και θεωρούν ότι η μουσική δε χρειάζεται εκπαίδευση γιατί "ο Χέντριξ δεν ήξερε θεωρία". Η απάντηση είναι βέβαια ότι αν πιστεύεις ότι έχεις το ταλέντο του Χέντριξ, προχώρα χωρίς μουσική εκπαίδευση, μια χαρά θα τα πας.

Σόου γουάτ..και ο Ρέι Τσάρλς δε μπορούσε να διαβάσει νότες..

Υπάρχουν χιλιάδες μουσικοί λαϊκών παραδόσεων που δεν ξέρουν να διαβάζουν παρτιτούρα, δεν είναι καν προαπαιτούμενο καθώς μιλάμε για παραδόσεις προφορικές. Το rock-με την γενική έννοια-, είναι μια τέτοια, σύγχρονη, αστική προφορική παράδοση. Από την άλλη, οι άνθρωποι που ήταν πίσω από πολλά από τα ονόματα που αναφέρονται-παραγωγοί, άλλοι μουσικοί, ενορχηστρωτές κλπ-συχνά είχαν μια ευρύτερη μουσική παιδεία. Επιπλέον, διατηρώ κάποιες επιφυλάξεις όσον αφορά τον Page. Πριν τους LZ ήταν ένας από τους πιο περιζήτητους σεσιονάδες στο Λονδίνο, μου φαίνεται απίστευτο να μην ξέρει να διαβάζει τουλάχιστον οδηγούς. Και φυσικά, άλλο το να ξέρεις να διαβάζεις και άλλο το να ξέρεις μουσική.

Κλέβω τον τίτλο από ένα κομμάτι του Bird για να μοιραστώ κάτι που έχει πλάκα και ίσως για κάποιους είναι ενδιαφέρον. Αφορά το πως μπορεί κανείς να ενσωματώσει ένα νέο στοιχείο στο παίξιμο του-line, lick, concept-με τρόπο που βοηθάει-πιστεύω-να περάσει σχετικά γρήγορα από την άβολη φάση του...α, να ένα lick, να τώρα ένα άλλο κι ένα ακόμα...που, φαντάζομαι, όλοι έχουμε περάσει. Πρόκειται, επί της ουσίας, για έναν τρόπο να ενσωματώσουμε νέα στοιχεία στην ήδη υπάρχουσα ροή του παιξίματος μας. Σαν παράδειγμα χρησιμοποιώ τα βήματα που ακολούθησα τις τελευταίες δύο μέρες για να μάθω ένα σχήμα που μου προέκυψε όσο αυτοσχεδίαζα και μου τράβηξε την προσοχή. Αυτή τη φορά ανεβάζω μόνο ηχητικό υλικό, θεωρώ πως είναι αρκετά σαφές. Αυτά που θα ακούσετε είναι τα εξής: -Στην αρχή παίζω το εν λόγω σχήμα δύο φορές-μία αργά και μία double time. Η βασική ιδέα εδώ είναι να δημιουργούμε τρόπους εισόδου και εξόδου από το νέο στοιχείο. Πράγματα που είναι στοκ για τον καθένα μας, είναι ιδανικά γιατί τα κάνουμε ήδη με κάποια φυσικότητα. Στη συνέχεια λοιπόν, -παίζω αργά το συνεκτικό στοιχείο που θα με εισάγει στο καινούριο, μία στοκ-για μένα-μελωδική κίνηση πάνω στην σκάλα (Α Dorian) -και αμέσως μετά παίζω ό,τι έχω μέχρι τώρα -ύστερα παίζω μια blues φράση που θα χρησιμοποιήσω στην έξοδο από το νέο στοιχείο -και μετά όλο μαζί -μία ακόμα στοκ πεντατονική φράση που οδηγεί στο αρχικό συνεκτικό στοιχείο, άρα το αρχικό σχήμα προεκτείνεται κι άλλο προς την αρχ'η του -και όλο μαζί.( δύο φορές, η πρώτη είναι λίγο sloppy, σόρυ) Στη συνέχεια, αντικαθιστώ την προηγούμενη πεντατονική φράση με ένα άλλο σχήμα και, σταδιακά, την blues φράση εξόδου και αυτήν με ένα άλλο σχήμα που οδηγεί σε κάτι που δεν το εξηγώ αλλά είναι ένα καλό παράδειγμα για το πως λειτουργεί αυτός ο τρόπος, δηλαδή, το ένα οδηγεί στο άλλο με τρόπο φυσικό και οικείο. Στο τελικό παράδειγμα, το νέο στοιχείο είναι κάπου στην μέση ενός μεγάλου line, πλήρως ενσωματωμένο, ένα ακόμα building block που αργότερα θα συνδυαστεί, ως κάτι παλιό πια, με νέα στοιχεία. Warming Up A Riff.wav

Η κουβέντα μοιάζει λίγο μπερδεμένη. Το αρχικό ποστ αναφέρεται σε κιθαρίστες που ανήκουν σε μια παράδοση προφορική και οι οποίοι σε κάθε περίπτωση-ή σχεδόν-έχουν δουλέψει πάνω στην τέχνη τους και, φυσικά ξέρουν μουσική. Δεν ξέρει ο Clapton ή ο Hendrix τα blues? Δεν έχουν εξασκηθεί? Ο πατέρας του έλεγε πως ο Hendrix κοιμόταν με την κιθάρα αγκαλιά. Και βέβαια ήξεραν μουσική. Αλλο η αποτύπωση της μουσικής στο χαρτί, άλλο η θεωρητική ανάλυση της. Το διάβασμα, όπως είπε και ο Δέλτα, είναι ένα συγκεκριμένο skill. Καθώς έχει δουλέψει και ξέρει την ελληνική πραγματικότητα, δεν θα διαφωνήσω σε αυτό που λέει-και η δική μου, μικρότερη, εμπειρία δείχνει το ίδιο πράγμα, δηλαδή αυτά που γράφονται για την κιθάρα στις δουλειές είναι τίποτα, βασικά περιμένουν από τον κιθαρίστα να κάνει αυτό που πρέπει. Παρόλα αυτά, αν κάποιος με ρώταγε...πες μου pipi, να μάθω να διαβάζω ή να το παίξω λίγο χύμα καθώς νοιώθω πως το χω όπως ο Τζίμι και ο Ερικ και δεν θα μου χρειαστεί γιατί θα κάνω kariera...θα έπαιρνα μια βαθιά ανάσα-ώστε να καταπιώ τα μπινελίκια-και θα έλεγα, μάθε να διαβάζεις -για να έχεις πρόσβαση σε ένα τεράστιο όγκο πληροφορίας και ρεπερτορίου -για να μπορείς να επικοινωνήσεις και με αυτόν τον τρόπο, θα σου ανοίξει πόρτες, δεν θα σου κλείσει -για να είσαι αυτάρκης και να μην χρειάζεσαι πάντα κάποιον να σου εξηγεί τι και πως, στην γνώση το ένα φέρνει τ΄άλλο και η γνώση είναι δύναμη, -δεν είναι δύσκολο, γαμώ το στανιό μου μέσα. Δεν μιλάω να γίνεις πριμαβισταράς, αλλά για έναν ευφυή ενήλικα είναι υπόθεση ενός μήνα να μπορεί να διαβάσει τα βασικά.

Παιδιά αυτό το θέμα, όσο πιασάρικο κι αν ακούγεται, στην πραγματικότητα, δεν είναι τίποτε άλλο από μια υπερβολή. Η "τακτική" εκπαίδευση είναι ένα πράγμα, και η εκπαίδευση γενικά, ένα άλλο. Πολλοί απέκτησαν τις πρώτες τους γνώσεις από άλλους, βλέποντας, ακούγοντας, ρωτώντας και μαθαίνοντας με πειραματισμό και λάθη. Κανείς δεν ήταν "κενό βιβλίο". Από εκεί και πέρα, μπορεί να μην είχαν "κανονική" εκπαίδευση, αλλά μπορούσαν να κάνουν αυτά που ήθελαν να κάνουν. Στον χώρο τους λοιπόν, μια χαρά εκπαίδευση είχαν. Τους έφτανε και με το παραπάνω για να παίξουν/γράψουν αυτά που ήθελαν. Πχ ο Wes που αναφέρθηκε, μπορεί να μην ήξερε "κανονική" θεωρία, έμαθε όμως, μέσα από το παίξιμο με άλλους μουσικούς κάποια πράγματα, κατάλαβε τις φόρμες της μουσικής που έπαιζε, πώς να ελίσσεται μέσα σ΄αυτές, και μετά από κάποια χρόνια, φυσικά απέκτησε τις γνώσεις εκείνες που να του επιτρέπουν να επικοινωνεί με άλλους μουσικούς, να μπορεί να τους πει τι θέλει, και να καταλάβει τι του λένε. Αν δηλαδή δεν ξέρεις Ινγκλέζικα, και πας να μείνεις στην Ιγκλαντέρα, δεν θα μιλάς Ινγκλέζικα μετά από κάποια χρόνια? Κι ας μην πήγες σε σχολείο να μάθεις την γλώσσα.

Δεν ξέρω τι έκαναν όλα αυτά τα τέρατα και δε με πολυαπασχολεί κιόλας γιατί όλοι τους ήταν generational talents. Εγώ πάντως ξεκίνησα πρόσφατα να μαθαίνω μια βασική θεωρία και έχω καταλήξει να πιστεύω ότι τόσα χρόνια έπαιζα το........ βιολί μου.

Εγώ πάντα το έλεγα ότι αυτό το παιδί έχει μέλλον! Αρκεί να κόψει τις κακές παρέες... cigaret13, gkourmoul1, gvour e.t.c μην μιλήσω για pipityri & fusiongtr...?

Παίξε ελεύθερα μικρέ Θεούλη! πιανοσκετο.mp3 Αυτά είναι,θα μας μουρλάνουν στις μηνύσεις ?

Σταμάτα ρε!??

Ε, εγώ δηλαδή τι κάνω? Περιμένω το τρόλευ? Λοιπόν, το απόλαυσα γιατί το άκουσα πολλές φορές και είναι πολύ ωραίο το κομμάτι στο πιάνο, μπράβο πάλι φίλε μου Νίκο, είσαι γαμάτος και μ$@%@^κιστηκα λίγο πάνω του αλλά βαριέμαι, παω να φάω και να παίξω κανα battlefield Πάρτε και το δικό μου. χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα Περιμένω απόψης!!!! ? nikos cosdr X.mp3

Μαγαζί είναι κι αυτό Μιχάλη! Ξέρει τι λέει ο Στράτος...

Πέταξα τα ντράμς προς το παρόν και έχωσα βιολί μιας και το τσέλο έπεφτε βαρύ μαζί με το πιάνο. Κάτι τέτοιο εννοούσατε @gkourmoul1 και @cos_dr ? Μην βαράς @fusiongtr,θα το κάνω και σαν τρίο στο μέλλον ? ΑΛΛΑΓΗ.mp3

Μάθε να παίζεις βασικό Travis Picking. Αν δεν ξέρεις τι είναι, ψάξ΄το. Αν δεν βρεις άκρη, ρώτησε ξανά. Υπάρχουν εδώ άνθρωποι που ξέρουν και μπορούν να βοηθήσουν.

δεν εχω τι να κανω σπιτι βαριεμαι.... αφου κλεινουν ολα 12 κ που να παω χωρις μικροφωνικη οεο?

Εκανα και εγω μια αναρχοαΦτονομη παρΕμβαση ? nick.mp3

Η γνώση μουσικής θεωρίας,μόνο θετικά μπορεί να επιδράσει,ακόμη και όταν πρόκειται για τεράστια ταλέντα όπως οι προαναφερθέντες. Ο Paco de Lucia,ασχολήθηκε πρώτη φορά με νότες στα 33 του για την ηχογράφηση του Concierto de Aranjuez

μπα οχι δεν μοιαζει καθολου.... δεν ταιριαζουν τα ακορντα....??? enigma change1.mp3

Που θα πάει,όσες χυλόπιτες και να μου ρίξεις θα συνεχίσω!

Δημήτρη, τα μισά να μου έλεγε.....

Στράτο,τα μισά να μου έλεγε!!!!

Έ δεν είμαστε όλοι ίσοι κι όμοιοι....

Να βαλει και ο cos_dr τιποτις κιθαρες απο το v-synth να το κανουμε θεμα για καμια ταινια.... καμια ψαγμενη αυτες τις γαλλικες ασπρομαυρες noir ή ντοκυμαντέρ για τους αργυροπελεκάνους.... ή το co2& την υπερθέρμανση.... η covid & επιπεδη γη κανα καμμενο να παρουμε κανα φραγκο να βγαλουμε τον χειμωνα....???? change1.MP3

Ευχαριστώ για την αναφορά, Νίκο. Χαίρομαι που αυτά που συζητάμε είναι χρήσιμα σε κάποιον. Το κομμάτι είναι πάρα πολύ ωραίο, πραγματικά. Προσωπικά, μου είναι εντελώς ξένο σαν νοοτροπία αυτό το...να ό,τι έχω μέχρι τώρα, πείτε μου τι κάνω παρακάτω...και επιπλέον μου αδύνατον να πιστέψω πως κάποιος που έχει φανταστεί και στη συνέχεια δημιουργήσει κάτι τόσο όμορφο, δεν μπορεί να βρει πειστικές λύσεις εντός του κεφαλιού του. Επίσης, καλό είναι να θυμόμαστε πως οι συμβουλές-με ή χωρίς " " - συνήθως λένε πιο πολλά για αυτούς που τις δίνουν παρά για το αντικείμενο της κουβέντας-κάτι που όταν συμβαίνει σε στάδια πριν το τελικό, συνήθως είναι ιδιαίτερα αποπροσανατολιστικό. Follow your heart, φίλε μου. To παρόν τεμάχιο δείχνει πως υπάρχει πράμα εκεί, μην στερήσεις στον εαυτό σου την απόλαυση του να το βρει και να του δώσει σχήμα και μορφή. Κι αν πάρει και κανα δυο μέρες παραπάνω-ή τρεις- δεν τρέχει. Εδώ είμαστε.

Το παράδειγμα είναι σε A Dorian. Θα μπορούσε να είναι σε οτιδήποτε άλλο, αυτό που έχει σημασία είναι η προσέγγιση, η μέθοδος. Στην πραγματικότητα, δεν πρόκειται για κάτι το ιδιαίτερο, είναι αυτό που λίγο πολύ όλοι κάνουμε, συνειδητά ή όχι. Απλά, θεωρώ πως αν κάτι γίνεται συνειδητά και στοχευμένα, θα οδηγήσει πιο γρήγορα σε αποτέλεσμα και πιθανόν να τριγγάρει διεργασίες που δεν θα ξεκινούσαν διαφορετικά. Σκοπός αυτών των αναρτήσεων είναι να μαθαίνουμε όλοι και να γίνεται κουβέντα. Μπορεί εσύ ή κάποιος άλλος να έχει μια διαφορετική τακτική προκειμένου να αφομοιώνει νέα κομμάτια πληροφορίας και φυσικά με ενδιαφέρει να ακούγονται/παρουσιάζονται κι άλλες προσεγγίσεις.

αΦτο ΦιλωΟυς γίνεται σε κράτη του δυτικού κόσμου που δεν υπάρχει θεοκρατία.... Εδώ ΕΝΑΣ πολιτικός , αριστερός να τα λαιμΕ όλα, τόλμησε να τους κοντραρει και από υπουργό Παιδείας τον έκαναν καφετζή ? (και στη Σερβία τα έκαναν αυτά ,στην πρώτη φάση που είχαν απαγορεύσει την κυκλοφορία σε ΟΛΟΥΣ μετά τις 13.00 οι... εκκλησίες λειτουργούσαν κανονικά και ΚΟΙΝΩΝΟΥΣΑΝ με το ίδιο κουτάλι όλοι...στον Άγιο Σάββα είχε την Κυριακή 10.000 άτομα ο ένας πάνω στον άλλον χωρίς μάσκες και μετά.... απορούσαν γιατί... ξεφυγε ο C19....) Και εδώ φυσικά το ίδιο έγινε πριν , πολύ καθυστερημένα,τους μαζέψουν... Δεν υπάρχει ελπίς..

Στράτο εδωσες κορυφαία απάντηση. Περα απο ολα όμως guys μην ξεχνάμε τον υπερτατο σκοπό της : Την ευχαρίστηση μας. Απλα.

συμφωνώ και στα δυο του Σπύρου, μόνο που θα έβαζα άλλη λέξη στο 2. αντί για μέτριο. Επίσης θα προσθέσω στο 1. ότι σήμερα κανείς σχεδόν δεν θέλει αυτά που μπορούν να γραφούν, αλλά θέλουν κάτι που δεν μπορούν να το περάσουν στο χαρτί και μόνο στο μυαλό και στο χέρι του κιθαρίστα υπάρχουν. Για το 2. πχ θα χρησιμοποιήσω δυό γνωστά ονόματα σε όλους. Ο Tommy Tedesco ήταν άσσος στο διάβασμα αλλά σχεδόν πάντα ¨διεκπεραίωνε". Γι αυτά που είχαν στη δεκαετία του 60 και 70 οι μαέστροι στο μυαλό τους για ηλεκτρική κιθάρα ή απλώς κιθάρα ήταν αυτό που χρειάζονταν και ξεμπέρδευαν γρήγορα (συνήθως στο μυαλό τους είχαν κάτι για κιθάρα με ήχο ηλεκτρικής). Γι αυτό κι όλας η καρριέρα του στη δεκαετία του 80 έφθινε. Από τα μέσα της δεκαετίας του 70 και πέρα η έννοια του κιθαρίστα άλλαξε αρκετά έως παρα πολύ. Εκεί ταιριάζει το όνομα του Larry Carlton ή του Lee Ritenour ή του Tim Pierce αργότερα.

Θα γραψεις μια αγγελια πολυ συγκεκριμενη. Θα διδεις με το κουταλι στο στομα, στον αναγνωστη, το τι ακριβως ζητας και το τι θες να αποφυγεις, ετσι ωστε να φιλτραρεις οσο γινεται τα αποτελεσματα. Επειτα, να προωθησεις την αγγελια σε οσο περισσοτερα εξειδικευμενα καναλια μπορεις.

Σου πάει πολύ αυτό το στύλ,

Βλεπω στο κειμενακι να μιλανε πολυ για διαβασμα νοτων. Ο τιτλος ομως το θεματος λεει για "μουσικους που δεν έμαθαν ποτέ... μουσική" Άλλο "δεν ξερω μουσικη" (θεωρια, αρμονια - εστω και ατυπα, δλδ να μην ξερω πως λεγονται αυτα που παιζω/συνθετω) κι αλλο "δεν ξερω να διαβαζω νοτες". Το διαβασμα ειναι μια δεξιοτητα που αποκτιέται ξεχωριστα και δεν ειναι απαραιτητο προσον για ενα κιθαριστα. Ακομα και για ενα σεσιον κιθαριστα, ενα μετριο διαβασμα αρκει. Για ροκ κιθαριστα ακομα πιο ευκολα τα πραγματα. Εως καθολου διαβασμα. Αιτια Νο1. Απειροελαχιστοι "μαεστροι" (ακομα και στο εξωτερικο) ξερουν να γραφουν σωστα ηλεκτρικη κιθαρα (ιδιως rock) και περιμενουν απο τον κιθαριστα να βαλει αυτα που πρεπει στο κομματι. Αυτα που μπορουν να γραφτουν ειναι πραγματα που τα παιζει και ο καθε κιθαριστας της σειρας. Ετσι λοιπον ειναι πιο ευκολο να βρεις ενα μετριο κιθαριστα που ξερει να διαβαζει, παρα ενα καλο, γιατι εχει δωσει σε αλλα πραγματα προτεραιοτητα και χρονο. Το κειμενο ειναι μια αποδειξη. Νο2. Μπορει ο κιθαριστας με αλλους τροπους να ισοσκελισει αυτο το μειονεκτημα. .

Το fingerstyle δεν είναι ένα. Όπως δεν είναι και το picking ένα. Αλλιώς παίζει ο Knopfler, αλλιώς ο Beck, αλλιώς ο Emmanuel, αλλιώς ο Kotzen και αλλιώς ο Jared James Nichols. Αποφάσισε για αρχή τι ακριβώς θέλεις να κάνεις και μετά μπορούμε να πάμε σε πιο συγκεκριμένες συμβουλές/κατευθύνσεις.

Δοκιμασε το εξης: Θα πεταξεις την πενα για κανα δυο μηνες. Θα ξεκινησεις να παιζεις μονο με αντιχειρα, στην αρχη (στυλ jeff beck). Mετα δοκιμασε να παιζεις μονο με δεικτη. Στην πορεια ξεκινα να παιζεις ταυτοχρονα με αντιχειρα στις χοντρες χορδες και με τον δεικτη στις λεπτες. Σιγα σιγα, βαζεις και τον μεσο στο παιχνιδι. Παιζε πραγματα που ξερεις, στο τεμπο που εισαι ανετος. Να μη σε κουραζει. Σε λιγο καιρο, λογικα, θα δεις σημαντικη βελτιωση.

Για τους νεότερους ίσως είναι λίγο έκπληξη το πόσοι μουσικοί είναι αυτοδίδακτοι, είναι όμως κάτι πολύ συνηθισμένο. Ειδικά στη χώρα μας, δεν είναι πολλά τα χρόνια που τα διάφορα ωδεία σιγά σιγά άρχισαν να αφήνουν πίσω τους αρτηριοσκληρωτικές αντιλήψεις, μαζί με μια αυστηρή προσήλωση σε θέσφατα και απαγορεύσεις. Αυτό δεν βοήθησε καθόλου στο παρελθόν και πολλοί μουσικοί ενώ ήθελαν ενδεχομένως, όχι μόνον δεν σπούδασαν αλλά οδηγήθηκαν και σε εγκατάλειψη της τέχνης αυτής καθεαυτής. Ευτυχώς σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά και οι στείρες προσεγγίσεις έχουν δώσει τη θέση τους σε πιο φιλοσοφημένες αναζητήσεις, πιστεύω είναι πλέον πολύ ενδιαφέρον και χρήσιμο για κάποιον που ξεκινάει να φοιτά σε κάποια απο τις εξαιρετικές σχολές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Πάντα ο δημιουργός και η προσωπικότητα του θα καθορίσουν του που και πως θα διοχετευτούν οι γνώσεις του - και όχι το αντίστροφο. Αυτό νομίζω είναι και μια παγίδα της σύγχρονης διδασκαλίας. Είναι πλέον τόσο έυκολη και γρήγορη η πρόσβαση σε αδιανόητα μεγάλο όγκο πληροφορίας που αργά η γρήγορα μπλοκάρει ο εγκέφαλος και αδυνατεί να ξεχωρίσει τα σημαντικά για τον καθένα. Αν πρώτα δεν διδαχθείς να έχεις άποψη και δημιουργική αίσθηση, ό,τι και να μάθεις δύσκολα θα σε βοηθήσει να σταθείς αξιοπρεπώς. Και αυτό χρειάζεται πολύ χρόνο, ακρόαση μουσικής και διαλογισμό. Ελάχιστοι στον σημερινό κόσμο τα διαθέτουν, σε αντίθεση με παλαιότερες περιόδους, το αποτέλεσμα κατα κανόνα δυστυχώς καταλήγει κολοβό, γεμάτο χάσματα που εμποδίζουν και την ολοκληρωμένη αντίληψη αλλά και την καλλιέργεια της κριτικής σκέψης. Νομίζω επίσης πως η συσώρευση γνώσεων - για πολλούς τουλάχιστον, περισσότερο αποσκοπεί στην ανάλυση/αποκωδικοποίηση του τι παίζουν και όχι στην ώθηση και εξέλιξη κάποιου δημιουργικού ταλέντου. Τίποτε δεν τάχει όλα, σαφώς. Ο ίδιος ο μουσικός όμως πρέπει να φροντίζει την ανάπτυξη του χαρακτήρα του σφαιρικά και πολυεπίπεδα προκειμένου να είναι ικανός να επιλέγει, σε κάθε στιγμή της διαδρομής του, όσο είναι δυνατό. Τέλος, να προσθέσω στην λίστα που δημοσίευσε ο ΟΡ κι έναν ακόμα κιθαρίστα που δύσκολα θα πίστευε κάποιος πως τυγχάνει αυτοδίδακτος, τον Robben Ford.

Τι όμορφο!!! John ισΕ μερακλής! ?

Όχι ρε π#$στη μου, κόπηκε το ρεύμα. Εσύ κάτσε εκεί, ξάπλα, μην κουνιέσαι μέχρι να ξανάρθει, να σου τραβήξω καναδυό ρεύματα ακόμα. Α ρε κουφάλα ΔΕΗ, όλο στο καλύτερο με κόβεις.

Αλήθεια από Έλληνες μουσικούς ποιοί ξέρουν-ήξεραν θεωρία μουσικής; Ό Tus και ο Snik ξέρουν από νότες; ?

παντως και η σοβαρότητα της πηγής είναι ενα θεματάκι...

Ενώ ασούμε ο Joe Pass και ο Allan Holdsworth ξημεροβραδιάζονταν στα ωδεία, και λύνανε ασκήσεις αντίστιξης όλη μέρα.

πολύ μου αρέσουν αυτά τα παλιομοδίτικα. Αν ήταν 50 χρόνια πριν και κοτσάριζες μετά μια ροκιά θα ήταν σίγουρη επιτυχία.

χε χε χε...Τι είπες! Τι είπες!!! ?

Δεν γίνεται αυτό. Όμως δεν έγκειται εκεί η διαφωνία μου. Το θέμα είναι να δεις πώς θα παίζεις σε ένα τρίο και με μπάσο παλικάρι μου. Δεν είναι κακό να μάθεις πώς να συνυπάρχεις και να μοιράζεσαι τους ρόλους με άλλα όργανα.

Τη γλυτωσα παλι!

Αστα αυτά Φώτη, ούτως η άλλως αυτό το κομμάτι έχουμε πει να το αναλάβεις στο μέλλον να βγάλεις ενορχήστρωση για να κάνουμε λεφτά ? Ωραία το τσάκωσες Σταύρο, έδωσες άλλον αέρα.

Φυσικά. Απλά μπορώ να βρω τα ίδια και καλύτερα σε λιγότερο μαλακισμένο πακέτο.

Λοιπον, το βάζεις 90 ε και γράφεις κάποιο από τα παρακατω: Πολύ καλύτερο από τα πιο παλιά Πολύ καλύτερο από τα καινούργια Μονο για γνωστες Πατάει χάμω οποιαδήποτε πεταλ Είσαι καλυμμενος !!!!