Μακάρι να το ήξερα όταν ξεκινούσα...

[Vrass]

...και μακάρι να ήξερα ότι όταν κάνεις live, καλές είναι οι γνώμες φίλων και κοινού αλλά από ένα σημείο κι έπειτα γίνονται απίστευτα κουραστικές και νιώθεις ότι πρέπει να ικανοποιήσεις αυτούς και καθόλου τον εαυτό σου...

 

 

Ο καλύτερος σε αυτό το θέμα ήταν ο ένας κιθαρίστας (πρώην αρσιβαρίστας) από το γκρουπάκι που είχαμε ως φοιτητες, ο οποίος μετά το live όταν του έλεγαν "μπραβο και ήσασταν τελειοι" κτλ, έπαιρνε το ντροπαλό του ύφος, κοκκίνιζε και έλεγε χίλια ευχαριστώ ρε φίλε κτλ. Αντιθέτως όποιον τολμούσε να κάνει αρνητικό σχόλιο, πάλι κοκκίνιζε, τον άρπαζε σε φάση "Ρε αϊ γ@@@σου που θα μου πεις εμενα..."κτλ. Ετσι όλοι πάντα είχαν την καλύτρη γνώμη για αυτά που παίζαμε. 8) 8) 8)

 

Στο θέμα μας τώρα, μακάρι να ήξερα όταν ξεκινούσα ότι με black, death και prog(μπλιαχ..) δεν μαζεύονται groupies... :'( :'(

[cos_dr]

...ότι σε μια μπάντα (και πολύ περισσότερο σε ολιγομελή ακουστική μπάντα) έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία να μαθαίνεις να ακούς τι παίζουν οι άλλοι κι όχι εσύ... γιατί μόνο έτσι θα μάθεις να τους συνοδεύεις σωστά, χωρίς να παίζεις ανούσια πάνω στα μέρη τους. (Ακούγεται γελοιωδώς απλό αλλά όσοι το έχουν ζήσει, ίσως συμφωνήσουν ότι θέλει αρκετή εμπειρία κι έλλειψη μουσικού εγωισμού για να το καταφέρεις).

 

Οχι γελοιώδες, είναι βασική αρχή.

 

 

[bloody_sunday]

Όταν λέω ότι ακούγεται "γελοιωδώς απλό" (όπως ακριβώς έγραψα) εννοώ ότι πάρα πολλοί έχω παρατηρήσει ότι σκέφτονται ότι "σίγουρα, ναι βρε αδερφέ, βέβαια, αυτό που λες εννοείται" αλλά μόλις βρεθούν σε μια τέτοια θέση κάνουν το ακριβώς αντίθετο χωρίς να το συνειδητοποιούν. Και αν τολμήσεις να το επισημάνεις δεν το παραδέχονται ποτέ (σχεδόν ποτέ - μην αφήσετε ποτέ να σας φύγουν αυτοί που ανήκουν στο "σχεδόν".)

 

Και μάλιστα αυτό συμβαίνει όχι σε ένα περιβάλλον προδιαγεγραμμένης μουσικής έκφρασης όπως πχ. μια ορχήστρα αλλά σε ένα περιβάλλον πιο βασικό, πιο στοιχειώδες όπως μια μπάντα.

 

Γι'αυτόν ακριβώς το λόγο λέω ότι χρειάζεται πείρα για να το καταλάβεις στον εαυτό σου. Πάντα χρειάζεται πείρα για να αποστασιοποιείσαι με ψυχραιμία από την κατάσταση που είσαι μπλεγμένος.

 

 

(Zithon δεν είπα και καμιά σοφία αλλά thanks anyway...  :) )