Αναλογικό συνθ ναι. Αλλά τι;

[ex-OurDarkness]

Ξέρει ότι πρόκειται για αναξιόπιστα όργανα, των οποίων το κούρδισμα αλλάζει ανάλογα με τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος.

 

Αυτό δεν ισχύει πάντα. Υπάρχουν αρκετά αναλογικά (π.χ. κάποιες εκδόσεις του Miminoog) με temperature compensation circuits, δυστυχώς ή ευτυχώς δεν είναι όλα τα μοντέλα τα ίδια. Όταν κάποιος προτίθεται να διαθέσει τόσα χρήματα για ένα παλιό αναλογικό πρέπει να έχει κάνει και μία έρευνα για το τί πρόκειται να αγοράσει. Στην πραγματικότητα υπάρχουν αναλογικά 30 ετών που είναι πάρα πολύ αξιόπιστα.

 

Ξέρει ότι η συντήρησή τους είναι μπελαλίδικη και πανάκριβη.

 

Αυτό επίσης δεν ισχύει πάντα. Μπορεί να κοστίζει από 3 ευρώ π.χ. για ένα op-amp μέχρι χιλιάδες ευρώ για full restoration.

 

Ξέρει ότι η υποσυνείδητη αίσθηση αξίας τον κάνει σχεδόν να μη θέλει να τα χρησιμοποιεί για να μη τα χαλάσει.

 

Η υποσυνείδητη αίσθηση αξίας είναι χαρακτηριστικό κάθε οργάνου μηδενός εξαιρομένου. Κάποιοι τα έχουν στο studio, κάποιοι τα φέρνουν σε live, ανάλογα τις περιστάσεις, έχω δεί πολλά live με αναλογικά synths. Το να μην θέλει όμως κάποιος να χαλάσει το Moog Modular 3C επειδή οι roadies αδυνατούν να κατανοήσουν και να εκτιμήσουν το περιεχόμενο των κουτιών που μεταφέρουν είναι απόλυτα κατανοητό. Ακόμα και ψηφιακά synthesizers υπό συνθήκες studio, παρουσιάζουν προβλήματα. Τα περισσότερα προβλήματα είναι μάλλον πολυχρησίας αν και στα αναλογικά synth έχει τύχει και το αντίθετο, δηλαδή κάτι να μην συμπεριφέρεται όπως πρέπει επειδή παραμελήθηκε για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Μήπως τα πιάνα δεν θέλουν κούρδισμα; Μετά από ένα χρονικό διάστημα δεν χρειάζονται αλλαγές σε τσόχες, σφυράκια, πλήκτρα, και σε 80 χρ. σχεδόν όλο το πιάνο; Η μήπως δεν υπάρχουν άνθρωποι που παίζουν με Bosendorfer? Η μήπως είναι φτηνότερα από ένα Moog?

 

Έχω συναντήσει άπειρους μουσικούς που έχουν φετίχ με τα μουσικά τους όργανα, και καλά κάνουν και τα προσέχουν στο βαθμό που ο καθένας εκτιμά απαραίτητο.

 

Ξέρει ότι ο ήχος τους, είναι μεν κάτι που δεν υπάρχει πλέον, αλλά αυτό δεν τον κάνει καλύτερο μουσικό ούτε καλύτερο συνθέτη.

 

Αυτό από μόνο του δεν αποτελεί επιχείρημα, ούτε ένα Bosendoerfer σε κάνει πιανίστα παγκοσμίου φήμης, ούτε μία vintage Les Paul σε κάνει κιθαρίστα παγκοσμίου φήμης. Αλλά το επίσης σίγουρο είναι ότι δεν πας πουθενά με μία πλαστική κιθαρούλα με 5 ευρώ από το παζάρι.

 

[trolley]

Αυτό από μόνο του δεν αποτελεί επιχείρημα, ούτε ένα Bosendoerfer σε κάνει πιανίστα παγκοσμίου φήμης, ούτε μία vintage Les Paul σε κάνει κιθαρίστα παγκοσμίου φήμης. Αλλά το επίσης σίγουρο είναι ότι δεν πας πουθενά με μία πλαστική κιθαρούλα με 5 ευρώ από το παζάρι.

 

Δυστυχώς, διαφωνώ με όλη την τελευταία σου παράγραφο.

 

Κατ' αρχήν, αναφέρεις δύο φορές κάποια αναλογία με τα Bosendorfer, και δεν μπορώ να δω την αναλογία.

 

Δεύτερον, εγώ δεν υποστήριξα ότι η αναζήτηση μίας vintage Les Paul είναι λιγότερο καιροσκοπική δραστηριότητα.

 

Τρίτον, σχεδόν όλες οι σημαντικές και νεωτεριστικές μουσικές του 20ου αιώνα έγιναν από εξοπλισμό τρίτης και τέταρτης ποιότητας. Παρ'οτι είναι μάλλον συμπτωματικό, δε σου κρύβω ότι πάντα θεωρούσα ότι όσο πιο πολύ καιρό ασχολειται κανείς με τον εξοπλισμό, τόσο λιγότερο χρόνο αφιερώνει στο να κάνει κάτι σημαντικό.

 

Τέταρτον, αυτές είναι ασθένειες από τις οποίες όλοι έχουμε περάσει. Ξέρουμε πολύ καλά ότι δεν οδηγούν πουθενά (από δημιουργικής απόψεως), εκτός ίσως από μία πλούσια συλλογή οργάνων που προκαλεί το θαυμασμό και τη ζήλεια κάποιων φίλων. Δεν έχω δει κάτι περισσότερο εγώ προσωπικά.

[bloody_sunday]

Συμφωνώ γενικά με τον OurDarkness... μερικά πάντως ήταν βασιλικός πονοκέφαλος για τους κατόχους τους όσον αφορά στην ευαισθησία τους. Παραθέτω σαν παράδειγμα τα παρακάτω εξαιρετικά ενδιαφέροντα για το CS 80 που συζητιόταν εδώ τις προάλλες (από http://www.synthmuseum.com/yamaha/yamcs8001.html) :

 

"Weight wasn't the only hassle inherent in the CS-80; like many analog synths, its oscillators tended to drift in pitch. 'The tuning was stable for about 20 minutes, and that's on a good one,' [Richard] Luebbing [a CS-80 expert with David L. Abell, Inc., in Los Angeles, California] claims. 'There were problems with air circulation inside the unit. Cooling wasn't the same for all of the oscillator cards, so they would drift at different rates.'

 

"According to [Luebbing], this air circulation problem made the tuning process ugly. 'You couldn't keep the lid open for more than a minute -- preferably 30 seconds -- when making an adjustment, because the interior temperature would drop. You had to prop the lid open with a pencil, reach in, tweak a trim pot, close the lid, and let the temperature stabilize for about three minutes. I had a little egg timer and two digital thermometers that would tell me what the internal temperature was above the ventilation grills. Whenever the temperature started to fluctuate, I would notice that my tuning would not be accurate.'

 

"As you can imagine, tuning the CS-80 wasn't much fun. It was both lengthy and expensive. 'My procedure took three days and I charged $300. Most of the synths I saw came in on a periodic basis. They were owned by professionals like [L.A. session ace] Ralph Grierson. Tuning is a religion with him; he would bring his in every two weeks.'

 

Three hundred bucks? Maybe tuning was covered under the CS-80's warranty. 'No,' Luebbing admits, 'but we'd get you in the ballpark the first couple of times for free.'

 

"Even the CS-80's case design had a detrimental effect on tuning. 'There were four casters that could be inserted into holes on the CS-80's back panel and lid,' Luebbing explains, 'so that you could roll it around like a huge suitcase. Unfortunately, the way the tuning trimmers were located, if you moved the CS-80 the way the manufacturer intended, the vibration was in the same plane as the trimmer adjustment. The CS-80 could be nicely in tune, and then the roadies would come, slam it down on the floor, and bounce it all the way to wherever it was going, and all the trimmers would drop into another position. Changing the trimmers themselves didn't help, because they were so sensitive. At their maximum, they required maybe a tenth of a degree turn to vary the tuning over several semitones.' For those CS-80's to be transported to gigs or from his shop back to the owner, Luebbing insisted on hiring a cartage company that would 'do things my way and move the CS-80 in a horizontal position, which helped a good deal.'

 

"To combat the tuning problems, technicians tried various strategies, such as applying drops of fingernail polish to hold the trimmers still and installing internal cooling fans for improved air circulation. One of Luebbing's tactics really went beyond the ordinary. 'It involved the installation of a heat pipe, a fluid-filled copper tube, purchased from Edmund Scientific in New Jersey for about $70. There was less than a quarter-degree temperature change from one end to the other. I soldered a tab from each oscillator chip to the tube, and it would tend to keep them at the same temperature. Garth Hudson [of The Band] was the only CS-80 owner experimentally oriented enough to give it a try. Subject to its limitations, it did what it was supposed to do. Garth toured with that CS-80 up and down the East Coast. Then he brought it back about a year and a half later, and it was still tuned pretty well...'

[LPF~freQ]

Να φανταστώ ότι οι λάπωνες κάτοχοι του CS80 δεν είχαν πρόβλημα...........

:P

[kosmasepsilon]

http://www.youtube.com/watch?v=KSXpTrti40Q

 

μιλατε εσεις για πονοκεφαλο... τι να πει και ο καημενος ο jean michel???

δειτε video, το απολυτο καψιμο!!!  ;D

[ex-OurDarkness]

Τρίτον, σχεδόν όλες οι σημαντικές και νεωτεριστικές μουσικές του 20ου αιώνα έγιναν από εξοπλισμό τρίτης και τέταρτης ποιότητας.

 

Αυτό δυστυχώς είναι αμφιλεγόμενο και ποτέ δεν είπα ότι τα synths είναι πρώτης ποιότητας. Ούτε τώρα είναι. Τουλάχιστον τα περισσότερα.

 

δε σου κρύβω ότι πάντα θεωρούσα ότι όσο πιο πολύ καιρό ασχολειται κανείς με τον εξοπλισμό, τόσο λιγότερο χρόνο αφιερώνει στο να κάνει κάτι σημαντικό.

 

Εν μέρει συμφωνώ, αλλά τουλάχιστον ως προς την χρήση των synthesizers και κυρίως ως προς την ηλεκτρονική μουσική τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η φύση των synthesizers είναι πολύ διαφορετική από αυτή των υπολοίπων οργάνων, με αποτέλεσμα να υπάρχει κάποιου είδους trade-off μεταξύ της δεξιοτεχνίας (όπως την αντιλαμβανόμαστε στα ακουστικά όργανα) και της ηχητικής εξερεύνησης. Δεν γίνεται διαφορετικά.

 

μιλατε εσεις για πονοκεφαλο... τι να πει και ο καημενος ο jean michel???

δειτε video, το απολυτο καψιμο!!! 

 

Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες.

[ems]

o robin wood δεν φτιαχνει. ο rehberg οταν ημουν εκει μοθ ειπε οτι δεν φτιαχνει. ο λογος

ειναι οτι τα matrix δεν υπαρχουν πια. kanei mods και φτιαχνει το logic synth που δεν ηταν

ποτε ems product.

 

[stratigos_lee]

ourdarkness υπαρχει τετοιο site????

[ex-OurDarkness]

ourdarkness υπαρχει τετοιο site?

 

Έχεις pm. 8)

[boukas]

Η φύση των synthesizers είναι πολύ διαφορετική από αυτή των υπολοίπων οργάνων, με αποτέλεσμα να υπάρχει κάποιου είδους trade-off μεταξύ της δεξιοτεχνίας (όπως την αντιλαμβανόμαστε στα ακουστικά όργανα) και της ηχητικής εξερεύνησης. Δεν γίνεται διαφορετικά.

 

Μου φαίνεται ότι δεν κάνεις και πολύ παρέα με κιθαρίστες να δεις πόσα πράματα αλλάζουν, προσπαθώντας να πιάσουν κάποιον ήχο!!! Ρίξε μια ματιά στο νοιζ να δεις, μουχαχαχα!!!!