Μήπως το internet κάνει (και) κακό στους μουσικούς;

[Jasemeister]

Πιαστήκατε νομίζω απ'την αναφορά μου στην "μουσική τεχνολογία" και δεν καταλάβετε το υπόλοιπο κομμάτι του ποστ μου. Δεν πειράζει, αρκεστείτε απλά στη διαβεβαίωσή μου ότι οι απόψεις μας συμπλέουν αρκετά πάνω στο θέμα  ;)

[Jasemeister]

Τι πάει να πει "μουσικής τεχνολογίας";

 

Αυτό πιστεύω ο αρχηγός μόνο μπορεί να το ξεκαθαρίσει (αν υπάρχει τέτοιο θέμα) μιας και μάλλον αυτός το ονόμασε έτσι.

[trolley]

Τι πάει να πει "μουσικής τεχνολογίας";

 

Αυτό πιστεύω ο αρχηγός μόνο μπορεί να το ξεκαθαρίσει (αν υπάρχει τέτοιο θέμα) μιας και μάλλον αυτός το ονόμασε έτσι.

 

Είναι ρητορικό το ερώτημα "τι πάει να πει;".

Δεν αναφέρεται στο ότι αμφισβητώ το χαρακτήρα του φόρουμ, απλά λέω ότι δεν έχει την ευρύτητα που ταιριάζει στο ότι το ημερολόγιο γράφει 2007.

Το ξέρω ότι συμπνέουμε... :)

[Jasemeister]

Τι πάει να πει "μουσικής τεχνολογίας";

 

Αυτό πιστεύω ο αρχηγός μόνο μπορεί να το ξεκαθαρίσει (αν υπάρχει τέτοιο θέμα) μιας και μάλλον αυτός το ονόμασε έτσι.

 

Είναι ρητορικό το ερώτημα "τι πάει να πει;".

 

Α οκ συγνώμη, δεν το είχα καταλάβει.

[mechmg93]

Ο πραγματικός λόγος είναι ότι υπάρχει πολύ στενή ματιά, και για το τι είναι μουσική και για το τι είναι τεχνολογία. Δεν το κατακρίνω, αλλά αυτό συμβαίνει.

 

εγω συμφωνω σε μεγαλο βαθμο με αυτη την αποψη, αλλα επιπροσθετως πιστευω πως αν καποιος εχει να πει κατι το οποιο ξεφευγει απ την πεπατημενη, καλο θα ειναι να το πραξει. μπορει καποιος που μεχρι προτεινος ηταν "στενομυαλος", με αφορμη ενα θεμα, να ανοιξει νεους οριζοντες στη σκεψη του και στην αντιληψη του.

Προσωπικα γι αυτο πιστευω οτι ειναι τα forum, για να ανταλλασουμε αποψεις.

[boukas]

Ο πραγματικός λόγος είναι ότι υπάρχει πολύ στενή ματιά, και για το τι είναι μουσική και για το τι είναι τεχνολογία. Δεν το κατακρίνω, αλλά αυτό συμβαίνει.

 

Ναι και δυστυχώς αναλώνονται οι συζητήσεις στο site είτε σε όργανα, είτε σε απορίες περί διαφόρων sequencers (που αν ανοίγαμε που και που το manual ούτε που θα τα ρωτάγαμε) και πολύ σπάνια με την όλη "τεχνολογική κάλυψη" της μουσικής δημιουργίας (αδόκιμος όρος, αλλά κάπως έτσι μου έρχεται τώρα).

Δλδ χαίρομαι πολύ μες στην ασχετίλα μου, να βλέπω συζητήσεις περί τοποθετήσεων μικροφώνων, τεχνικών παραγωγής, πως να πετυχαίνω διαφόρους ήχους (είτε με την κιθάρα είτε με άλλα όργανα), χρήσης εφε και άλλα τέτοια, παρά να διαβάζω για ακόμη μια φορά περί:

1) κιθάρας ως τα 300€

2) ποια φεντερ (καλά που τις απεχθανόμουν πριν, πλέον τις σιχαίνομαι κιόλας  :D )

3) κάρτα ως τα 200€

4) στο cubase/sonar/logic/nuendo/κτλ κτλ δεν ακούω ήχους/δεν γράφει/δεν ανοίγει/δεν μου φτιάχνει ακόμη τον καφέ...

5) κοιτάξτε αυτόν τον υπερπαιχταρά τι κάνει, ας το έκανα και εγώ.... 

 

Αλλά αυτό είναι άποψή μου βεβαίως!  ;D

[Yannis Methenitis]

Αν αναλογιστεί κανείς ότι μέχρι πριν λίγα χρόνια (πιστεύω λιγότερα από 10), τον περισσότερο κόσμο που ασχολούταν πχ με κιθάρες, δεν τον απασχολούσε τίποτα από όλα αυτά που καθημερινά συζητάμε και μας απασχολούν εδώ:

είδος ξύλων, ποτενσιόμετρα, μέγεθος τάστων, πυκνωτές, kΩ μαγνητών, υλικό χορδών, buffers, χωρητικότητα καλωδίων... ... ....

 

Διαφωνώ καθώς αυτή τη φάση την πέρασα έντονα στις αρχές της δεκαετίας του 80, όταν έφτιαξα και την πρώτη μου χειροποίητη strato.

 

Με ένα κομμάτι ειδικά επιλεγμένο κούτσουρο σφενδάμι έγινε το one-piece σώμα.

Το μπράτσο το αγόρασα κάπου στη Σκανδιναβία και ήταν one-piece Κόα με τζάμπο τάστα.

Το μεταλικό pickguard το έκοψα μόνος μου και το επιχρωμείωσα.

Οι μαγνήτες που πέρασαν ήταν διάφοροι αλλά οι σημαντικότεροι ήταν Seymour Duncan SSL-1 και DiMarzio Distortion με κάθε πιθανή επιλογή μεταξύ τους.

Οι "μυστικοί" πυκνωτές έδιναν κι έπαιρναν και τα ποτενσιόμετρα και τα knobs και τα... τι να λέμε τώρα.

Αρρώστια για τον τέλειο ήχο. Αλλά... παρήλθε.

 

Τελικά ακόμη και αυτή μαζί με 13 άλλες (συλλεκτικές οι περισσότερες) πουλήθηκαν.

Και το σημαντικότερο; Σε άτομα που δεν ήξεραν τι έπαιρναν.

 

Θυμάμαι την πχ την Gibson SG Standard με serial του 1961, που προσπαθούσα να πείσω τον τυπάκο τότε ότι μπορεί να παίξει... hard rock!

110.000 δρχ την πήρε, (με βαριά καρδιά) ενώ στην Αμερική ήταν ήδη συλλεκτική σε σημείο που έγινε re-issue...

 

Ο δικός μου πάντως μουσικός απολογισμός, δεν ήταν ΚΑΘΟΛΟΥ θετικός.

 

Σε παρακολουθώ και... συμφωνώ! Είσαι χιονοστιβάδα κατανάλωσης φέτος.

 

Ολοι , μα ολοι,καπου ξοδευουν το περισευμμα τους  που πολλες φορες ειναι  ακατανοητο για τους "απεναντι"    (ζαντες , μπουζουκια , κλπ.)

 

Πολύ αληθές.

 

Το ίντερνετ δεν έχει καμία σχέση με υπερ-καταναλωτισμό. Έχει σχέση με τη διακομιδή γνώσεων, και οι γνώσεις συνήθως οδηγούν σε ορθολογισμό και μέτρο.

 

Αυτό ακριβώς.

 

Είναι προς τιμήν του το ότι αμφισβητεί οικειοθελώς αυτή τη στάση του. Τα καλά νέα είναι ότι αυτό είναι το πρώτο βήμα προς την ηρεμία και τη δημιουργικότητα.

 

Τώρα κάτι μας είπες... Σε βλέπω και σένα τι κάνεις, αλλά δεν αναφέρεις κουβέντα στο forum.

Αλλά έκανες την αυτοκριτική σου ήδη...

 

Το θέμα είναι... Αυτό είναι το πρώτο βήμα προς την ηρεμία και τη δημιουργικότητα;

 

Μετά από 37 χρόνια σαν μουσικός, και αφού αφού κατέληξα από τα πολλά στα λίγα εδώ και 15 σχεδόν χρόνια, δεν βλέπω την έκρηξη δημιουργικότητας που αναφέρεις. Αυτό που ξέρω πάντως είναι ότι η τσέπη μου το φχαριστήθηκε.

 

Αλλά... ακόμα και τώρα στα πενήντα μου, (μην ακούσω κανα σχόλιο...  8) ) αισθάνομαι σαν παιδάκι όταν περνάω σε ορατή απόσταση από το αντικείμενο του πόθου.(βλέπε κιθάρες)

Λειτουργούν σαν μαγνήτες. Δεν μπορώ να μη τις ακουμπήσω!

 

Το θέμα είναι αν αυτή η αίσθηση λειτουργεί σαν ελατήριο για δημιουργία;

 

Και τείνω να καταλήξω πως ναι.

 

ΥΓ - Ο Σπανουδάκης έβγαζε νέο δίσκο με την αγορά κάθε νέου Korg από τα preset του και μόνο...

[bloody_sunday]

Στο thread για τον Ξενάκη, υπάρχει περιθώριο για τεχνολογική συζήτηση μέχρις... αϋπνίας... αλλά δε θα τη δείτε να συμβαίνει.

 

Μακάρι να γινόταν αλλά ούτε εγώ το βλέπω. Ίσως να την "εσπρωχνα" εγώ λίγο αλλά δεν νομίζω ότι έχω το υπόβαθρο. Όμως υπάρχει σαν θρεντ, και ίσως είναι μια αφετηρία για τις ηχητικές περιπέτειες άλλων που θα το διαβάσουν, είτε είναι μέλη του φόρουμ είτε όχι. Και δεν θα υπήρχε το φόρουμ αν δεν υπήρχε και το ίδιο το ίντερνετ!

[trolley]

Μετά από 37 χρόνια σαν μουσικός, και αφού αφού κατέληξα από τα πολλά στα λίγα εδώ και 15 σχεδόν χρόνια, δεν βλέπω την έκρηξη δημιουργικότητας που αναφέρεις. Αυτό που ξέρω πάντως είναι ότι η τσέπη μου το φχαριστήθηκε.

 

Ορθώς ο yameth με στριμώχνει, διότι το πέταξα στον αέρα αλλά δεν το εξήγησα.

 

Ο λόγος που δε βλέπεις την έκρηξη δημιουργικότητας είναι ότι συγχέουμε τη δημιουργικότητα με τη ποσότητα - ένας συσχετισμός που είναι άκυρος από την ίδια του τη γέννηση. Η έκρηξη δημιουργικότητας δεν είναι ποσοτικό αλλά ποιοτικό μέγεθος. Δε σχετίζεται με τη κατασκευή εννέα concept albums, μίας όπερας και οκτώ dance hits - σχετίζεται με εκείνη την εσωτερική κατάσταση κατανόησης στην οποία εισέρχεται ο "νηστεύων νους", κατάσταση μέσα από την οποία κατανοεί καλύτερα αυτά που ακούει και αποκτά σαφέστερη συναίσθηση εκείνων που θέλει να παίξει.

 

Με δυο λόγια, είναι μία αφαιρετική - όχι προσθετική - διαδικασία. Κάνεις λιγότερα και ουσιαστικότερα, όχι περισσότερα. Αν κατά τη διάρκεια αυτών των δεκαπέντε ετών αναθεώρησες την άποψή σου για μουσικούς και συνθέτες που προηγουμένως θαύμαζες διότι σε έιχαν εντυπωσιάσει - να η έκρηξη δημιουργικότητας και ο νηστεύων νους.

 

Εμένα μου έχει συμβεί αρκετές φορές - όχι τόσο στη μουσική όπου η εμπειρία μου είναι μάλλον μικρή - αλλά σε άλλους τομείς της ζωής: η εκούσια παραίτηση από τη χρήση μέσων και εξοπλισμού οδηγεί σε βελτιωμένη χρήση του εξοπλισμού που απομένει και σε καλύτερα αποτελέσματα. Είμαι βέβαιος ότι έχει συμβεί και σε άλλους.

 

Ο Brian Eno το έχει τοποθετήσει ως εξής: "Μερικές φορές βλέπω πληκτράδες να κάθονται πάνω από ένα καινούργιο όργανο και να ρολάρουν τα πρεσέτ με εντυπωσιακή ταχύτητα. Άμα τους κοιτάξεις για αρκετή ώρα, καθίσταται σαφές ότι αυτό που ψάχνουν δεν είναι ένας ήχος, αλλά μάλλον ψάχνουν να βρουν μία ιδέα... ολόκληρος ο μηχανισμός διαφήμισης τους έχει πείσει ότι αυτή η ιδέα που ψάχνουν είναι - κατά κάποιο τρόπο - κρυμμένη μέσα στο μηχάνημα...".

 

Κάτι αντίστοιχο είμαι σίγουρος ότι βρίσκεται πίσω από την αναζήτηση του "τέλειου κιθαριστικού ήχου" και πίσω από τις αντίστοιχες επενδύσεις/σπατάλες που κάνω εγώ.

 

Εν' τούτοις... εμμμ... λίγη εκατέρωθεν ενθάρρυνση για συγκράτηση (στη κατανάλωση) στην ωραία πορτοκαλιά μας κοινότητα, δε θα βλάψει κανέναν...

[elavd]

 

Ο δικός μου πάντως μουσικός απολογισμός, δεν ήταν ΚΑΘΟΛΟΥ θετικός.

 

Σε παρακολουθώ και... συμφωνώ! Είσαι χιονοστιβάδα κατανάλωσης φέτος.

 

Βέβαια για να λέμε του στραβού το δίκιο ο εξοπλισμός μου συνολικά μειώθηκε (έχοντας πουλήσει όλα σχεδόν τα πετάλια, κάμποσες κιθάρες και 1 ενισχυτή):

http://www.noiz.gr/index.php?topic=1502.msg166898#msg166898

 

σε σχέση με παλιά:

http://www.noiz.gr/index.php?topic=2573.msg76109#msg76109

 

οπότε ... μη με μαλώνεις αρχηγέ ;D