Προς το περιεχόμενο

MIke Stern group Live


wasted

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Λοιπόν, έχουμε και λέμε...

 

Κόσμος πολύς, η αίθουσα συναυλιών "Αθηνά Live" του ωδείου υπερπλήρης, σε όλο το α΄μέρος πιάστηκε ο σβέρκος μου προσπαθώντας να έχω κατάλληλη οπτική γωνία προς τη σκηνή. Με προγραμματισμένη ώρα έναρξης 10:30, ο κόσμος ερχόταν ως τις 11, και τελικά ξεκίνησε 11 και...

 

Ο Stern  επαιζε με δυο twin reverb αν διέκρινα καλά (το ότι ένας είχε το λογότυπο του μάνου σήμαινε κάτι άραγε; ) , και κάποια εφέ, τα οποία λόγω πολύ κόσμου δεν μπόρεσα να προσεγγίσω... Κατά τη γνώμη μου δεν πρόκειται περί καθαρού jazz κιθαρίστα. Τον παρακολουθώ αρκετά χρόνια, από τότε που έπαιζε με Billy Cobham, και πάντα θα βάλει μέσα και τα rock στοιχεία του, και τα blues του και τα σηκώματα του, και τα εφέ του, και τα ντιλέγια του... Χθες ήταν σε πολύ καλή μέρα και δημιούργησε μια πολύ ευχάριστη ατμόσφαιρα στο κοινό. Σε αυτό βοήθησαν όμως και οι υπόλοιποι τρείς της παρέας.

 

O Dennis Chambers, ο πραγματικός ογκόλιθος με το ήρεμο χαμόγελο όπως πάντα, και αυτός με πολλά rock στοιχεία μέσα του, νομίζω ότι είναι ο πιο ολοκληρωμένος σημερiνός drummer, και ότι αδικείται ως όνομα όταν περιοδεύει απλά σα συνοδεία του Mike Stern.

 

Ιδιαίτερη μνεία στο μπασίστα Anthony Jackson. Iδιαίτερα πληθωρικός και σε εμφάνιση και σε παίξιμο, έπαιζε καθιστός, δε σηκώθηκε πάρα δυο φορές για να υποκλιθεί στο χειροκρότημα και μια για να φύγει. Δούλευε ένα εξάχορδο, με ένα μαγνήτη κι ένα ποτενσιόμετρο. Το καλώδιο με xlr σύνδεση πάνω στο όργανο, πήγαινε σε έναν hartke, με τη παρεμβολή τριών μεταλλικών κουτιών εφέ απροσδιορίστων ιδιοτήτων. Πολύς αντίχειρας με φοβερή ταχύτητα  και σταθερότητα όμως, εναλλακτικά δείκτης, πάντα σε μονοδάκτυλη τεχνική, και σε ένα κομμάτι πένα.

Εντύπωση προκαλούσαν, οι εκφράσεις που έπαιρνε παράλληλα με το ρυθμικό του παίξιμο, και η ευλαβική προσήλωση με την οποία παρατηρούσε συνοδεύοντας τον Stern. Όταν είπα στο δικό μας μπασίστα, με τον οποίο παρακολουθούσα το live, "έτσι σα Παναγία πρέπει να με έχεις και συ έμένα" πρέπει να με μίσησε ολοκληρωτικά και μη αναστρέψιμα... 

 

Τέλος ο Bob Franceschini, τενόρο σαξόφωνο, ιδιαίτερα ταλαντούχος με ικανότητες και στυλ, έδωσε ιδιαίτερο χρώμα στον ήχο του Mike Stern.

 

Παίξανε ως τις 2 με ένα διάλλειμα 20' με μισή ώρα. Άρκετά κομμάτα από το who let the cuts out, αλλά, προς μεγάλη μου απογοήτευση, όχι τη φοβερη διασκευή που έχει κάνει στο Pick Up the Pieces, των Average White Band, το οποίο περίμενα να ακούσω μάταια... Στο μπιζ απάντησε ευγενικά μεν, αρνητικά δε, με τη φοβερή δικαιολογία, "we don't know any more songs" !!!

Ιδιαίτερα καλή στιγμή, η οποία μάλιστα επαναλήφθηκε μέσα στο Live, το ρυθμικό παιχνίδισμα με Stern και Jackson να επαναλαμβάνουν επί πολλή ώρα συνέχεια ένα σύντομο ριφάκι σε γρήγορη ταχύτητα, και τον Chambers να προσπαθεί και καλά να τους μπερδέψει παίζοντας αλλοπρόσαλλους ρυθμούς από πίσω, οι οποίοι κατέληξαν μετά από κάμποσα λεπτά σε επίδειξη τεχνικής στη drums.

 

Ακόμα  θα μας μείνουν:

 

Οι συνεχείς παρακλήσεις του Stern να αγοράσουμε το cd του με το αυτόγραφο του real time taken, και η μάλλον πενιχρή ανταπόκριση, παρά τη (χιουμοριστική εννοείται) υπόσχεση ότι μαζί θα παίρναμε και το σαξόφωνο του Franceschini.

 

Οι μάλλον ανεπιτυχείς προσπάθειες του Στερν να εκμαιεύσει, παρά την πολύ καλή ατμοσφαιρα που επικρατούσε μέσα στο χώρο,ρυθμικά παλαμάκια από το κοινό για πολλή ώρα. (τι να το κάνεις άμα δεν είναι τσιφτετέλι ή ζειμπέκικο τελικά...) 

 

Ένα σόλο που έκανε τελείως μόνος στα μισά του πρώτου μέρους, μάλλον με μόνο σκοπό να ξεκουραστούν οι υπόλοιποι που την έκαναν από τη σκηνή, (εξαιρουμένου βέβαια του Jackson που δεν τον κουνούσε τίποτα) , και το οποίο με όλο το σεβασμό μου φάνηκε λίγο ότι ναναι ανεβοκατέβασμα, με ανούσια επίδειξη χρησιμοποίησης delay και λοιπών πεταλιών...

 

Το τελεκαστεροειδές με το οποίο έπαιζε.

 

Αυτές ήταν μέσες άκρες οι εντυπώσεις σε εναν πατείς με πατώ σε χώρο, μόνο στο σβέρκο μου δεν κάτσανε, με 38 ευρά εισιτήριο και 8 το ποτό, πλημμυρισμένο από μουσικούς. Η ιδέα του ακούμε jazz μόνο και μόνο για να διασκεδάσουμε έιναι ακόμα ξένη στην Ελλάδα.

 

Υπομονή ως τον άλλο μήνα με Greg Howe...

 

Empty Rooms

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

lol εδώ στη θεσσαλονίκη το εισιτήριο είναι 10 ευρώ και νομίζω έχει και ποτό μέσα.

Ασε που όταν έκοψα εισητήριο το μπλοκ έλεγε 008

Αμα είμαστε 20 μπορεί να παίξουμε και μπάλα στο τέλος

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το μόνο που θα είχα να προσθέσω για την Παρασκευή που παρακολούθησα την συναυλία είναι ότι περίμενα καλύτερη "διαχείριση" του ήχου από πλευράς ηχολήπτη, ειδικά σε τέτοιου είδους live που είναι βασικό να μην χάνονται οι φράσεις κανενός μουσικού.

Ο Jackson παρεπιπτόντως είναι ο "εφευρέτης" του εξάχορδου μπάσου από ότι διάβασα στο πρόγραμμα...για τους υπόλοιπους και για το live νομίζω ότι τα λόγια περιττεύουν

 

Dual Soliloquy

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση
×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου