Ελατωματικα οργανα - βρισκεις το δικιο σου?

[Yannis Methenitis]

Απλή διευκρίνηση επί της διαδικασίας. (για πολλοστή φορά...)

 

Α. Μαμούχαλος ΑΕ = Εισαγωγέας και αντιπρόσωπος.

Αυτός στέλνει σφραγισμένο κουτί στο μαγαζί στην Αθήνα, Θεσ/νικη, Γιάννενα, κλπ.

 

Β. Μαγαζί μουσικών οργάνων = Πωλητής λιανικής.

Αυτός παραλαμβάνει το κλειστό κουτί που ζήτησε (σαν απόδειξη ότι είναι καινούργιο) το ελέγχει, το σετάρει, το πουλάει, με ή χωρίς σκόντο.

 

Αρα ο Β πρέπει να ξέρει τι δίνει στον καταναλωτακο.

Αν ανοίξει χαλασμενο δεν πρέπει καν να πάει στα χέρια αγοραστή.

Αυτός πρέπει να έχει εσωτερική διαδικασία με τον Α γι αυτές τις περιπτώσεις, που δεν αφορά τον καταναλωτή.

 

Υπάρχουν και οι περιπτώσεις franchise όπως Νάκας, που είναι αντιπρόσωπος και πωλητής λιανικής με δικά του καταστήματα σε όλη την Ελλάδα και δεν μπερδεύονται τρίτοι στην διαδικασία.(Για καλό ή για κακό...)

 

ΥΓ. Γι αυτό δεν αγοράζουμε ποτέ κιθάρα σε σφραγισμένο κουτί. (Μπορεί να έσπασε στο ταξίδι...) Eπίσης αγοράζουμε από κιθαράδικο και όχι από box mover, που ξέρει να τη στήσει αλλά και να ξεχωρίσει τα βαγονάκια της γέφυρας από του τρένου ...

[Jasemeister]

που ξέρει...να ξεχωρίσει τα βαγονάκια της γέφυρας από του τρένου ...

 

Έγραψες αρχηγέ  :D

[Superfunk]

και σαφώς με ενοχλεί που ο φίλος που πόσταρε το θέμα δεν απαντάει ακόμα σ'αυτά που τον ρωτάτε

 

απο οτι βλεπεις συνεχιζει να μην απαντα (& κατι μου λεει οτι δεν θα απαντησει ποτε... ::))

 

αλλά εντάξει ένα σπασμένο truss δεν είναι και rocket science

 

ειναι ομως τουλαχιστον 200 ευρω "ζημια" καθοτι θελει ΠΟΛΥ δουλεια για να επισκευαστει....

 

και συνεχιζω να επιμενω οτι μπασο Fender να φυγει απο το εργοστασιο με ΣΠΑΣΜΕΝΟ Truss rod ειναι απλα...αδυνατο....αρα καπου στο...δρομο εγινε η ..στραβη.....

[Jasemeister]

Εντάξει ΣΚ είναι, δεν ήταν και posting-freak ο άνθρωπος σαν και μας (λολ). Ας κάνουμε υπομονή μέχρι και Δευτέρα και βλέπουμε.

 

Δεν είναι rocket science για να διαγνωστεί, δεν έθιξα την επισκευή. Από κει και πέρα ξέρω ότι η διαδικασία σ'αυτήν την περίπτωση είναι απλή: ότι πρόβλημα έχεις με το μπράτσο σου (στην περίπτωσή μας έστω ότι είναι ένα σπασμένο truss που κάνει μπαμ και δε χρειάζεται να μας γράψει ορθοπεδικός ακτινογραφία για να το καταλάβεις), το στέλνεις μέσω του επίσημου αντιπροσώπου πίσω στη Fender η οποία μόλις το λάβει σου στέλνει πίσω ένα καινούριο σαν αντικατάσταση (το οποίο βέβαια πληρώνεις κανονικότατα, μόνο τα μεταφορικά σου κάνουν σκόντο μιας και τα περιλαμβάνουν στα γενικά shipments προς τον αντιπρόσωπο). Από κει και πέρα αναλαμβάνει η εσωτερική τους διαδικασία η οποία αναλόγως με τη ζημιά μπορεί απλά να το πετάξει στο τζάκι. Συνήθως δεν συμφέρει ο χρόνος ασχολίας για οποιαδήποτε ζημιά.

 

edit: οκ επιμένεις και καλά κάνεις. Ο Στόλλας γιατί δεν του έκανε καμία κουβέντα περί σπασμένου truss? Το θέμα θα είχε λήξει εκεί σ'αυτήν την περίπτωση...

 

Υποτίθεται ότι δεν είναι απλά box-mover...και σαν αντιπρόσωπος δεσμεύεται κάτω από συμβόλαιο για την παροχή τεχνικής υποστήριξης (όπως οι αντιπρόσωποι Fender σε κάθε άλλη χώρα). Βέβαια από τα γραφόμενα φαίνεται ότι μάλλον κάνω λάθος στο συγκεκριμένο σημείο...

[elavd]

Αρα ο Β πρέπει να ξέρει τι δίνει στον καταναλωτακο.

Αν ανοίξει χαλασμενο δεν πρέπει καν να πάει στα χέρια αγοραστή.

Αυτός πρέπει να έχει εσωτερική διαδικασία με τον Α γι αυτές τις περιπτώσεις, που δεν αφορά τον καταναλωτή.

 

Αυτό ισχύει σε ιδανικές συνθήκες όμως... ::)

 

Πχ όταν την είχα πατήσει (πρώτη και τελευταία φορά) από μεγάλο μαγαζί στα Γιάννενα και μου έδωσε Behringer bass amp στο κουτί που δεν έπαιζε, τι έπρεπε να κάνω?

 

Να του πω: "άνοιξέ μου το κουτί να δω αν παίζει"?

Και αν δεν έπαιζε, θα μου έδινε άλλον?

Και αν ναι, αν υπήρχε δηλαδή η δυνατότητα αλλαγής, γιατί δεν υπήρχε και μετά από μισή ώρα που του τον πήγα (έχοντας πλέον συνειδητοποιήσει το πρόβλημα)???

 

Δυστυχώς όμως ο συγκεκριμένος μαγαζάτορας άρχισε να μου λέει τις γνωστές μπαρούφες: "ότι δεν είναι δικό μας θέμα...αφού έφυγε από την αποθήκη της Πάτρας με το συγκεκριμένο serial number κλπ δεν γίνεται αλλαγή, μπλα μπλα μπλα μπλα..."

>:(

 

Ρίχνεις λοιπόν ένα χορταστικό Χ στο μαγαζί, μια μαύρη πέτρα πίσω σου, και καθάρισες ;)

[Vrass]

.................

Αρα ο Β πρέπει να ξέρει τι δίνει στον καταναλωτακο.

Αν ανοίξει χαλασμενο δεν πρέπει καν να πάει στα χέρια αγοραστή.

Αυτός πρέπει να έχει εσωτερική διαδικασία με τον Α γι αυτές τις περιπτώσεις, που δεν αφορά τον καταναλωτή.

 

.................

 

ΥΓ. Γι αυτό δεν αγοράζουμε ποτέ κιθάρα σε σφραγισμένο κουτί. (Μπορεί να έσπασε στο ταξίδι...) Eπίσης αγοράζουμε από κιθαράδικο και όχι από box mover, που ξέρει να τη στήσει αλλά και να ξεχωρίσει τα βαγονάκια της γέφυρας από του τρένου ...

 

Θα συμφωνήσω απόλυτα με τα παραπάνω.

Και προφανώς ακόμα και όταν πρόκειται για αγορά από γνωστό μας κατάστημα που εμπιστευόμαστε ότι έχει ελέγξει, στεάρει, δοκιμάσει κτλ το προϊόν που αγοράζουμε, οφείλουμε και εμείς ως καταναλωτές να ρίξουμε μια ματιά, ώστε να δώσουμε το οκ μας πριν πληρώσουμε-εξοφλήσουμε και παραλάβουμε την κιθάρα-ενισχυτή-πετάλι-χειρόφρενό μας. Υπάρχει σίγουρα ευθύνη του καταστήματος, κατά την αγοραπωλησία, αλλά και του αγοραστή.

Και από τη στιγμή που γνωρίζουμε ότι πολλά ελληνικά καταστήματα ακολουθούν, δυστυχώς, την τακτική "μετα την απομάκρυνση από το ταμείο....γεια σας", οφείλουμε να είμαστε διπλά προσεκτικοί κατα την παραλαβή.

Μου είχε τύχει παρόμοια περίπτωση με του Elavd όταν ήμουν στα Γιαννενα (πολύ πιθανόν στο ίδιο κατάστημα ;) ). Είχαμε παραγγείλει με ένα παιδί ένα μπάσο Ibanez 400€ περιπου. Ηρθε λοιπόν το μπάσο και πήγαμε μαζί να το παρουμε, διότι αυτός ήταν αρχάριος και ήθελε να το δω και εγώ πριν το παρει. Υπήρχε κάποιο πρόβλημα στην ταστιέρα με κάποια κακοτοποθετημένα τάστα. Απο το κατάστημα βέβαια δεν είχαν κανει τον κόπο να το ανοίξουν, οπότε ο πρώτος που το είδε ήμουν εγώ που άνοιξα μπροστά τους την κούτα. Το έδειξα στον τότε πωλητή, ο οποίος πριν να προλάβω να του πω τίποτα για αντικατασταση, μου είπε ότι θα παραγγείλει άλλο από τον Τρίμη και θα το έχουμε μεχρι το τέλος της εβδομάδας, όπως και έγινε. Αν το είχε πάρει το παιδί κλειστό στην κούτα, το εξοφλούσε και αντιλαμβανόταν το πρόβλημα μετά από λίγο ή πολύ καιρό, είμαι σίγουρος ότι δεν θα είχε αυτήν την αντιμετώπιση.

Συνεπώς, καλα κάνουμε και φωνάζουμε για τους ασυνεπείς μαγαζάτορες, αλλά ας προσέχουμε και εμείς λίγο πριν παραλάβουμε κάτι και απαραιτήτως να ελέγχουμε πριν την εξόφληση. Ενας έλεγχος των 5-10 λεπτών δεν είναι τίποτα το δύσκολο και μπορεί να γλυτώσει και εμάς και το καταστημα από αρκετές περιπέτειες.

 

[Silot]

Οκ, προφανώς δεν ειναι υποχρεωμένος ο καθένας να ξέρει τα βασικά προκειμένου να σετάρει ένα όργανο, ή να διαπιστώσει ένα πρόβλημα - αυτό είναι γεγονός. Βέβαια η υπερχειλίζουσα ξερολιαση κάποιων με κάνει ώρες-ώρες να περιμένω το αντίθετο,αλλά τέλοσπάντων.

Είναι γεγονός πως αν κάτι είναι ελαττωματικό οφείλει να αντικατασταθεί και δεν χωράει συζήτηση αυτό, αλλά πόσοι απο εσάς δεν υποκείπτετε στη λογική του σούπερ μάρκετ και ζητάτε την κιθάρα που μόλις ακούσατε και δοκιμάσατε να σας την δώσουν στο κουτί ?

Τις προάλλες ο άλλος μπροστά μου, αφού έλιωσε για κάνα 40λεπτο εναν Vintage Modern (αυτό είναι ένα καταπληκτικό καινούριο κεφάλι / κόμπο της Marshall για τους λιγότερο ενημερωμένους) πήγε στο ταμείο και με ένα καταπληκτικό υφάκι ζήτησε να του φέρουν ένα σφραγισμένο γιατί ο "δοκιμασμένος" είχε ήδη παλιές λάμπες !!

Για να μην πώ για τον άλλον που αφού τσάκιζε επι σειρά ημερών μια Taylor 810, στο τέλος λίγο πρίν την μαζέψει παραμάσχαλα έκανε θέμα για τις γρατσουνιες που ο ίδιος είχε προκαλέσει με την πένα του και ζητούσε 30% έκπτωση γιατί η κιθάρα που δοκίμασε ήταν προφανώς μεταχειρισμένη αφου αφήνουν τον καθένα (!!) να την δοκιμάσει..!

Υπο αυτές τις συνθήκες πόσο εύκολο είναι για έναν πωλητή να "ρισκάρει" να ανοίξει και να ελέγξει ενα όργανο που προορίζεται για κάποιον πελάτη ?

Για να μην μιλήσω για τον "ποιοτικό έλεγχο" κάποιων γραφικών πλέον αντιπροσωπιών, και την καταθλιπτική αδυναμία τους να στηρίξουν το προιον με την απαραίτητη σειρά ανταλλακτικών που θεωρητικά οφείλουν να διαθέτουν: πωλείται κάτι, γυρνάει σαν προβληματικό κι αντί να υπάρχει δεύτερο για αντικατάσταση αρχίζει η ακαδημαική συζήτηση περι επιστροφής στο εργοστάσιο (τραγικό) και έλλειψης στοκ (κωμωδία) και άλλα τέτοια κακόμοιρα...

 

Τι θα μου πείτε τώρα, πως συμφωνώ με τους μίζερους περί κλεφτών και απατεωνιάς ?

Θα πέσετε έξω γιατί το βλέπετε μισό το κάδρο, δυστυχώς.

 

Στην Ελλάδα έχουμε μερικά απο τα καλύτερα και πιο ενημερωμένα καταστήματα που θα βρείτε , κι όσοι ζήσαν εξω εδώ είναι να το επιβεβαιώσουν. Αλλα δυστυχώς οι περισσότεροι απο εσάς δεν έχουν ζήσει ένα Chandler ή έναν Andy στο Λονδίνο για να συγκρίνουν τιμές και service και θεωρούν πως η πείρα στα όργανα αποκτάται όταν η λιωμένη Visa ακουμπήσει ταβάνι απο τις αγορές μέσω net.

Υπάρχουν άνθρωποι εκει έξω πρόθυμοι όχι να σου ανοίξουν το πορτοφόλι, αλλά να σου προτείνουν λύσεις.

Πωλητές και μαγαζάτορες που δουλειά τους θεωρούν το να σου προτείνουν αυτό που πραγματικά σου ταιριάζει και υπερκαλύπτει τις ανάγκες σου.

Υπάρχουν και μερικοί που προσπαθούν (προς δικιά σου έκπληξη) να σε αποτρέψουν απο μια αγορά που βασίζεται σε απλή παρόρμηση γιατί ήρθαν στη θέση σου και το μετάνιωσαν.

Αυτοί είναι που συντηρούν την ουσιαστική εικόνα της αγοράς και αυτοί είναι που θα πάρεις τηλέφωνο για την βλακώδη ή εκπληκτικά εξειδικευμένη απορία σου και guess what ? θα προσπαθήσουν τουλάχιστον να σου απαντήσουν.

Λίγο πιο κάτω απο το τέρας που λέγεται Guitar Center στην Ν.Υ. υπάρχουν δυο τρία πραγματικά μαγαζάκια που θα δείς τον Edge να πίνει καφέ δοκιμάζοντας παλιές Explorers και τον Hoboken να τοποθετεί καμαρωτός την καινούρια Hot Rod 52 Tele στο κέντρο της μικροσκοπικής βιτρίνας του.

Αυτά τα μαγαζιά δεν αγχώνονται για το άν θα πιάσουν τον "στόχο" που έχει βάλει ο supervisor γι' αυτόν τον μήνα, αλλά για το αν θα σου παρέχουν την λύση που χρειάζεσαι - και τέτοια μαγαζιά θα ανακαλύψετε και στην Ελλάδα αν ξεκολλήσετε απο την οθόνη σας και εφοδιαστείτε με το λιγότερο καχύποπτο ύφος σας, και αυτά τα μαγαζιά θα τα υπερασπίζομαι ακόμη κι αν φτάσουν να αντιπροσωπεύουν το 2% της ντόπιας αγοράς, γιατί εκεί ακούω και μαθαίνω πράγματα απο τα 14 μου.

[liakos]

Οκ, προφανώς δεν ειναι υποχρεωμένος ο καθένας να ξέρει τα βασικά προκειμένου να σετάρει ένα όργανο, ή να διαπιστώσει ένα πρόβλημα - αυτό είναι γεγονός. Βέβαια η υπερχειλίζουσα ξερολιαση κάποιων με κάνει ώρες-ώρες να περιμένω το αντίθετο,αλλά τέλοσπάντων.

Είναι γεγονός πως αν κάτι είναι ελαττωματικό οφείλει να αντικατασταθεί και δεν χωράει συζήτηση αυτό, αλλά πόσοι απο εσάς δεν υποκείπτετε στη λογική του σούπερ μάρκετ και ζητάτε την κιθάρα που μόλις ακούσατε και δοκιμάσατε να σας την δώσουν στο κουτί ?

Τις προάλλες ο άλλος μπροστά μου, αφού έλιωσε για κάνα 40λεπτο εναν Vintage Modern (αυτό είναι ένα καταπληκτικό καινούριο κεφάλι / κόμπο της Marshall για τους λιγότερο ενημερωμένους) πήγε στο ταμείο και με ένα καταπληκτικό υφάκι ζήτησε να του φέρουν ένα σφραγισμένο γιατί ο "δοκιμασμένος" είχε ήδη παλιές λάμπες !!

Για να μην πώ για τον άλλον που αφού τσάκιζε επι σειρά ημερών μια Taylor 810, στο τέλος λίγο πρίν την μαζέψει παραμάσχαλα έκανε θέμα για τις γρατσουνιες που ο ίδιος είχε προκαλέσει με την πένα του και ζητούσε 30% έκπτωση γιατί η κιθάρα που δοκίμασε ήταν προφανώς μεταχειρισμένη αφου αφήνουν τον καθένα (!!) να την δοκιμάσει..!

Υπο αυτές τις συνθήκες πόσο εύκολο είναι για έναν πωλητή να "ρισκάρει" να ανοίξει και να ελέγξει ενα όργανο που προορίζεται για κάποιον πελάτη ?

Για να μην μιλήσω για τον "ποιοτικό έλεγχο" κάποιων γραφικών πλέον αντιπροσωπιών, και την καταθλιπτική αδυναμία τους να στηρίξουν το προιον με την απαραίτητη σειρά ανταλλακτικών που θεωρητικά οφείλουν να διαθέτουν: πωλείται κάτι, γυρνάει σαν προβληματικό κι αντί να υπάρχει δεύτερο για αντικατάσταση αρχίζει η ακαδημαική συζήτηση περι επιστροφής στο εργοστάσιο (τραγικό) και έλλειψης στοκ (κωμωδία) και άλλα τέτοια κακόμοιρα...

 

Τι θα μου πείτε τώρα, πως συμφωνώ με τους μίζερους περί κλεφτών και απατεωνιάς ?

Θα πέσετε έξω γιατί το βλέπετε μισό το κάδρο, δυστυχώς.

 

Στην Ελλάδα έχουμε μερικά απο τα καλύτερα και πιο ενημερωμένα καταστήματα που θα βρείτε , κι όσοι ζήσαν εξω εδώ είναι να το επιβεβαιώσουν. Αλλα δυστυχώς οι περισσότεροι απο εσάς δεν έχουν ζήσει ένα Chandler ή έναν Andy στο Λονδίνο για να συγκρίνουν τιμές και service και θεωρούν πως η πείρα στα όργανα αποκτάται όταν η λιωμένη Visa ακουμπήσει ταβάνι απο τις αγορές μέσω net.

Υπάρχουν άνθρωποι εκει έξω πρόθυμοι όχι να σου ανοίξουν το πορτοφόλι, αλλά να σου προτείνουν λύσεις.

Πωλητές και μαγαζάτορες που δουλειά τους θεωρούν το να σου προτείνουν αυτό που πραγματικά σου ταιριάζει και υπερκαλύπτει τις ανάγκες σου.

Υπάρχουν και μερικοί που προσπαθούν (προς δικιά σου έκπληξη) να σε αποτρέψουν απο μια αγορά που βασίζεται σε απλή παρόρμηση γιατί ήρθαν στη θέση σου και το μετάνιωσαν.

Αυτοί είναι που συντηρούν την ουσιαστική εικόνα της αγοράς και αυτοί είναι που θα πάρεις τηλέφωνο για την βλακώδη ή εκπληκτικά εξειδικευμένη απορία σου και guess what ? θα προσπαθήσουν τουλάχιστον να σου απαντήσουν.

Λίγο πιο κάτω απο το τέρας που λέγεται Guitar Center στην Ν.Υ. υπάρχουν δυο τρία πραγματικά μαγαζάκια που θα δείς τον Edge να πίνει καφέ δοκιμάζοντας παλιές Explorers και τον Hoboken να τοποθετεί καμαρωτός την καινούρια Hot Rod 52 Tele στο κέντρο της μικροσκοπικής βιτρίνας του.

Αυτά τα μαγαζιά δεν αγχώνονται για το άν θα πιάσουν τον "στόχο" που έχει βάλει ο supervisor γι' αυτόν τον μήνα, αλλά για το αν θα σου παρέχουν την λύση που χρειάζεσαι - και τέτοια μαγαζιά θα ανακαλύψετε και στην Ελλάδα αν ξεκολλήσετε απο την οθόνη σας και εφοδιαστείτε με το λιγότερο καχύποπτο ύφος σας, και αυτά τα μαγαζιά θα τα υπερασπίζομαι ακόμη κι αν φτάσουν να αντιπροσωπεύουν το 2% της ντόπιας αγοράς, γιατί εκεί ακούω και μαθαίνω πράγματα απο τα 14 μου.

 

τολη τα ειπες ολα +1000000000

[Sozos]

Πολυ τραβηξε αυτο το θεμα ρε παιδι μου.

Ολα σωστα περι στοιχειωδων γνωσεων, και ολα σωστα περι βλακειας. Δεν ειναι ομως κανεις υποχρεωμενος να ξερει για να αγορασει. Μπορει να εγω να ξερω τα βασικα για κατι που παρειγγειλα αλλα να εστειλα καποιον αλλον να το παραλαβει για ενα εκατομμυριο λογους (ενα παραδειγμα λεω).

Ο πωλητης πρεπει να μου το δωσει αψογο ακομη και αν δεν γνωριζω το Χριστο μου.

Και ολα σωστα περι στηριξης του ντοπιου μαγαζιου, αλλα οταν κατι το βρω φθηνοτερα απ'εξω (και δεν εννοω 4-5 ευρω φυσικα), ε θα παρω απ'εξω και δεν δινω δεκαρα αν τα παιδια του ντοπιου πεινανε αν και εχω βρει διαφορα μουσικα οργανα σε Αθηναϊκα μαγαζια ακομη και 500 ευρω φθηνοτερα απο τις τιμες του αντιπροσωπου στην Ελλαδα και γυρω στα 400 φθηνοτερα απο thomann. Καλο ειναι να ψαχνουμε.

Και ολα σωστα περι διαφορων μαστορων που αφου δεν ηταν εξουσιοδοτημενοι δεν επρεπε να τους παμε το οργανο.

Και ολα σωστα περι μαλακυνσης του πελατη. Λογικο ειναι αμα σε δουν οτι εισαι "μπαμπης" να προσπαθησουν να σε πιασουν κοροϊδο (κατι που ειναι εγκληματικα ασχημο αλλα δυστυχως ετσι γινεται παντου).

 

Αλλα αμα κοπανησεις το χερι στο τραπεζι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΜΗΝ ΒΡΕΙΣ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΣΟΥ.

[Heatseeker]

Αυτά τα μαγαζιά δεν αγχώνονται για το άν θα πιάσουν τον "στόχο" που έχει βάλει ο supervisor γι' αυτόν τον μήνα, αλλά για το αν θα σου παρέχουν την λύση που χρειάζεσαι - και τέτοια μαγαζιά θα ανακαλύψετε και στην Ελλάδα αν ξεκολλήσετε απο την οθόνη σας και εφοδιαστείτε με το λιγότερο καχύποπτο ύφος σας, και αυτά τα μαγαζιά θα τα υπερασπίζομαι ακόμη κι αν φτάσουν να αντιπροσωπεύουν το 2% της ντόπιας αγοράς, γιατί εκεί ακούω και μαθαίνω πράγματα απο τα 14 μου.

 

Χωρίς την παραμικρή αίσθηση ειρωνίας, που τα βρήκες εσύ αυτά τα μαγαζιά;

Εκτός από το γνωστό Γιαννιώτη, εμείς που μένουμε Αθήνα τί πρέπει να κάνουμε;

Κι εγώ γνωρίζω προσωπικά κάποιους, κι αν ακόμη δεν κοροϊδέψουν εμένα, τί να λέει αυτό; Εδώ μιλάμε για το αν θα κοροϊδέψουν τον -άσχετο- πελάτη που βλέπουν πρώτη φορά.

Τί κι αν δεν κοροϊδεύουν τον Edge ή εσένα που σε ξέρουν από τα 14;

Το 15χρονο που πάει με τον μπαμπά να αγοράσει "στρατοκάστερ" τον κοροϊδεύουν; Εκεί είναι το ζουμί.