audiokostas Δημοσιευμένο 8 Σεπτεμβρίου 2010 Share Δημοσιευμένο 8 Σεπτεμβρίου 2010 Και το Control είναι ενδιαφέρουσα ταινία, αν και ποτέ δεν ήμουν fan των Joy Division. Με την ασυλία που μου δίνουν οι χιλιάδες ιερόσυλες μπούρδες που έχουν πεταχτεί σε πολύ τακτά χρονικά διαστήματα εδώ μέσα, ούτε γω έχω καταλάβει γιατί όλος αυτός ο ντόρος.... :-\ Δεν έχουν θόρυβο οι μαγνήτες. Απλά γκρινιάζουν όταν δεν παίζουν. Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
RayDTutto Δημοσιευμένο 8 Σεπτεμβρίου 2010 Share Δημοσιευμένο 8 Σεπτεμβρίου 2010 Ε, αν δεις την ταινία θα καταλάβεις ακόμα λιγότερο... Πάντως, προφανώς, η "γοητεία" τους έχει να κάνει με το μέρος, την κοινωνική κατάσταση, τη χρονική συγκυρία... Κάτι που αν δεν το ζήσεις όπως ακριβώς είναι, δεν μπορείς να το καταλάβεις. Οπότε, το ερώτημα, για μένα, "εκτρέπεται" στον ντόρο που δημιουργήθηκε σε μέρη και χρόνους εκτός της συγκεκριμένης συγκυρίας, όπως π.χ. στην ηλιόλουστη, σχετικά αναπτυσσόμενη και χωρίς συγκεκριμένα κοινωνικά προβλήματα Ελλάδα των 80'ς... When you will get good you will know. There is no guitar. There never was. Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
dmilo Δημοσιευμένο 8 Σεπτεμβρίου 2010 Share Δημοσιευμένο 8 Σεπτεμβρίου 2010 Με την ασυλία που μου δίνουν οι χιλιάδες ιερόσυλες μπούρδες που έχουν πεταχτεί σε πολύ τακτά χρονικά διαστήματα εδώ μέσα, ούτε γω έχω καταλάβει γιατί όλος αυτός ο ντόρος.... :-\ Να πω την αμαρτία μου κι εγώ, ούτε το Control ούτε το I'm not there μου έκαναν κλικ.... ::) RANDOMIZE USR 0 Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Nestoras Δημοσιευμένο 8 Σεπτεμβρίου 2010 Share Δημοσιευμένο 8 Σεπτεμβρίου 2010 Με την ασυλία που μου δίνουν οι χιλιάδες ιερόσυλες μπούρδες που έχουν πεταχτεί σε πολύ τακτά χρονικά διαστήματα εδώ μέσα, ούτε γω έχω καταλάβει γιατί όλος αυτός ο ντόρος.... :-\ Εποχή, dark wave, ανεξάρτητες εταιρίες, ενάμιση σπουδαίο άλμπουμ, 2 ή 3 σπουδαία σινγκλ, και το κυριότερο, αυτόχειρ τραγουδιστής. InfluenSir! Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
audiokostas Δημοσιευμένο 8 Σεπτεμβρίου 2010 Share Δημοσιευμένο 8 Σεπτεμβρίου 2010 Ε, αν δεις την ταινία θα καταλάβεις ακόμα λιγότερο... Πάντως, προφανώς, η "γοητεία" τους έχει να κάνει με το μέρος, την κοινωνική κατάσταση, τη χρονική συγκυρία... Κάτι που αν δεν το ζήσεις όπως ακριβώς είναι, δεν μπορείς να το καταλάβεις. Οπότε, το ερώτημα, για μένα, "εκτρέπεται" στον ντόρο που δημιουργήθηκε σε μέρη και χρόνους εκτός της συγκεκριμένης συγκυρίας, όπως π.χ. στην ηλιόλουστη, σχετικά αναπτυσσόμενη και χωρίς συγκεκριμένα κοινωνικά προβλήματα Ελλάδα των 80'ς... Πολύ ωραίο ζήτημα θέτεις. Με την ευκαιρία όμως από προχθές που έκανα μία σύγκριση με έναν πιτσιρικά για δύο γκρουπ. Ήρθε και μου λέει άκου ξεσηκωτικό ποπ/ροκ και μου βάζει κάτι καραγκιόζηδες (και εδώ επιμένω) που λέγονται 30 secs from Mars (ναι, δεν τους ήξερα). Και αφού τελείωσε του λέω, my turn. Και του βάζω και εγώ ένα ποπ ξεσηκωτικό (οκ, άνιση η σύγκριση αλλά ή σοκάρεις από την αρχή ή μπλα μπλα μπλα) πρώτα Eaton Rifles και μετά καπάκι Going Underground από Jam, μαζεύω τα ρέστα του και του κάνω δώρο το Snap! Τι θέλει να πει ο ποιητής; Οι κοινές προσλαμβάνουσες που έχω με τους Jam ή με την σκηνή του Manchester στα 80s είναι μάλλον ελάχιστες (και πολλές λέω). Αλλά θα έπρεπε να έχω πρόβλημα έκκρισης τεστοστερόνης για να μην έλκομαι από τη μουσική τους. Από την άλλη με τους Division (αν και ωραία μπασογραμμή το Love .... ), δεν ..... Δεν έχουν θόρυβο οι μαγνήτες. Απλά γκρινιάζουν όταν δεν παίζουν. Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
pan12 Δημοσιευμένο 8 Σεπτεμβρίου 2010 Share Δημοσιευμένο 8 Σεπτεμβρίου 2010 Πολύ ωραίο ζήτημα θέτεις. Με την ευκαιρία όμως από προχθές που έκανα μία σύγκριση με έναν πιτσιρικά με δύο γκρουπ. Ήρθε και μου λέει άκου ξεσηκωτικό ποπ/ροκ και μου βάζει κάτι καραγκιόζηδες (και εδώ επιμένω) που λέγονται 30 secs from Mars (ναι, δεν τους ήξερα). Και αφού τελείωσε του λέω, my turn. Και του βάζω και εγώ ένα ποπ ξεσηκωτικό (οκ, άνιση η σύγκριση αλλά ή σοκάρεις από την αρχή ή μπλα μπλα μπλα) πρώτα Eaton Rifles και μετά καπάκι Going Underground από Jam, μαζεύω τα ρέστα του και του κάνω δώρο το Snap! Τι θέλει να πει ο ποιητής; Οι κοινές προσλαμβάνουσες που έχω με τους Jam ή με την σκηνή του Manchester στα 80s είναι μάλλον ελάχιστες (και πολλές λέω). Αλλά θα έπρεπε να έχω πρόβλημα έκκρισης τεστοστερόνης για να μην έλκομαι από τη μουσική τους. Από την άλλη με τους Division (αν και ωραία μπασογραμμή το Love .... ), δεν ..... χμ..........δε νομίζω ότι μπορεί να γίνει σε κάποιο επίπεδο συγκριση μεταξύ Jam,30 secs from Mars και Joy division..............είναι σα να συγκρίνεις μήλα-πορτοκάλια......... είναι 100% θέμα γούστου....κάτι πχ.που εγώ για κάποιο λόγο μπορεί να θεωρώ μεγαλοφυές για κάποιον άλλο να είναι απλά σκουπίδι……… ;D Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
audiokostas Δημοσιευμένο 8 Σεπτεμβρίου 2010 Share Δημοσιευμένο 8 Σεπτεμβρίου 2010 Σαφέστατα και μπαίνει κάτω από την κατηγορία "Κολοκυθόπιτα" (που λέει κι ο φίλος mariopol). Από την άλλη (άλλο θέμα συζήτησης, που έχω συμμετάσχει και στο παρελθόν αλλά άκρη δεν βγαίνει και κακώς) θα πρέπει κάπου να υπάρχει και κάποια γραμμή μεταξύ Μούφας και Ποιήματος. ;) Δεν έχουν θόρυβο οι μαγνήτες. Απλά γκρινιάζουν όταν δεν παίζουν. Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
pan12 Δημοσιευμένο 8 Σεπτεμβρίου 2010 Share Δημοσιευμένο 8 Σεπτεμβρίου 2010 θα πρέπει κάπου να υπάρχει και κάποια γραμμή μεταξύ Μούφας και Ποιήματος. ;) δύσκολα πράματα.... ;D στο θέμα πάντως …εμένα το Κοντρόλ.. μου άρεσε αρκετά (αν και δε νομίζω οι JD να είχαν ποτέ τόση λάμψη όση στη ταινία) … είχα διαβάσει και το βιβλίο μόλις είχε μεταφραστεί (πριν καμία 15 χρόνια) ....είναι και το Unknown pleasures ο καλύτερος – συναρπαστικότερος δίσκος που έχω ακούσει έβερ οπότε……….. ;D Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
audiokostas Δημοσιευμένο 8 Σεπτεμβρίου 2010 Share Δημοσιευμένο 8 Σεπτεμβρίου 2010 στο θέμα πάντως …εμένα το Κοντρόλ.. μου άρεσε αρκετά (αν και δε νομίζω οι JD να είχαν ποτέ τόση λάμψη όση στη ταινία) To glorification είναι δεδομένο στις βιογραφικές ταινίες. Ποιός θέλει να δει τις καθημερινές αδυναμίες και προσωπική μ@λ@κία που κουβαλάει το είδωλό του στη πραγματικότητα; Μην αρχίσουμε να απαριθμούμε τέτοιες ταινίες ..... Δεν έχουν θόρυβο οι μαγνήτες. Απλά γκρινιάζουν όταν δεν παίζουν. Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Nestoras Δημοσιευμένο 8 Σεπτεμβρίου 2010 Share Δημοσιευμένο 8 Σεπτεμβρίου 2010 ...και του κάνω δώρο το Snap! Μια από τις συναρπαστικότερες συλλογές ever. :) Έχεις και για μένα κανά καλό? InfluenSir! Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε
Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο
Δημιουργήστε λογαριασμό
Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!
Δημιουργία λογαριασμούΣύνδεση
Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.
Σύνδεση