Ηχοληψία, Τέχνη ή Επάγγελμα

[NicolasAth72]

μαθε τεχνη κι αστηνε και αμα πεινασεις πιαστηνε

[tasouil]

μαθε τεχνη κι αστηνε και αμα πεινασεις πιαστηνε

 

thats what i m talking about :wink:

[Spiros Mavromatis]

αγαπητε φιλε granule,

 

1) με αυτην τη λογικη , ολες οι τεχνες ειναι σπουδασable οπως λες. τεχνη ειναι και το πως κουναει το πινελο ο ζωγραφος.

εν ολιγοις συμφωνω με το "σπουδασable"

 

2) οτι ηχεια και να χεις πρεπει να τα "μαθεις" για να μιξαρεις και να ακουγεται καλα αυτο που φτιαχνεις οπουδηποτε. και για να τα μαθεις , θελει τεχνη στο αυτι.διαφορετικα θα υπηρχαν αυτια με microchips.

 

3-4 ) ηχοληπτης για μενα δεν ειναι αυτος που στηνει την ηχητικη εγκατασταση.

ηχοληπτης ειναι ενας ανθρωπος που γνωρισα και στεκομενος στο κεντρο της σκηνης , εδινε εντολη στον βοηθο του (ενω μιλουσε στο μικροφωνο και ακουγοντας μονο την φωνη του) να "κοψει" 450hz στο ταδε καναλι η να δωσει "λιγους 80" στο ταδε καναλι.

μετα ανεβηκε η ορχηστρα και εσταζαν μελι τα ηχεια.

 

5) δεν μιλησα για πτυχια αγαπητε φιλε. εδω εχω κατσει μπροστα απο ανθρωπο που θεωρει τον εαυτο του ερασιτεχνη και ακουσα εναν τρανο επαγγελματια που...."το εκλαιγε το οργανακι".

 

ΔΕΝ εχει σημασια λοιπον το πτυχιο του ηχοληπτη. ΕΧΕΙ ομως σημασια αν καποιος που σπουδασε ηχοληπτης , εχει και αλλα 25 χρονια στην πλατη του σαν επαγγελματιας μπασσιστας η ντραμμερ κλπ.

 

και στο κατω-κατω της γραφης , οποιος γυριχει κουμπακια σαφως δεν ειναι και ηχοληπτης αν δεν "ΤΟ'ΧΕΙ"!!

με πιανεις??? :wink:

[ems]

δεν εχω μεγαλη εμπειρια σε live engineering αλλα το να κανεισ eq σε drums,base, guitars σε live αμα εχεισ κανει σωστο mic up δεν ειναι κατι τρομερο. να κανεισ ενα καλο μιχ σε στουντιο ειναι τελειωσ διαφορετικο. γιαυτο ειναι καλο ο μουσικοσ να παιζει, ο studio engineer να μιξαρει στο studio o live engineer sto live, kai o mastering engineer sto master. οχι λιγο απο ολα.επισης το αφτι παιζει ρολο επαληθευσης τις ποιο πολλεσ φορεσ αφου τα μεσα βοηθανε πια παρα πολυ

[trolley]

Τον τίτλο του "επαγγελματία" σου τον αποδίδουν ή σου τον στερούν οι συμπολίτες του τόπου και της εποχής στην οποία ζεις. Αυτοί θα σε εμπιστευθούν και σε πληρώσουν για τις υπηρεσίες σου αν σε εκτιμούν αρκετά.

 

Τον τίτλο του "καλλιτέχνη" σου τον αποδίδει ή σου τον στερεί η Ιστορία, η οποία θεάται το έργο σου από απόσταση τέτοια που μπορεί να αποτιμήσει τις βαθύτερες ποιότητές του και μάλιστα σε σύγκριση με το έργο άλλων ανθρώπων.

 

Κάθε προσπάθεια παραβίασης της παραπάνω λογικής, απλά οδηγεί σε σύγχυση. Πάρτε για παράδειγμα τον Μότσαρτ. Ήταν ένας ελεεινός επαγγελματίας, αλλά είναι ένας από τους μεγαλύτερους συνθέτες όλων των εποχών. Πως γίνεται αυτό, αν όχι μέσω του μηχανισμού που περιγράφω;

 

Τώρα, στην εποχή μας υπάρχει μία βιασύνη ορισμένων να καρπωθούν τα εύσχημα του καλλιτέχνη μετά από πέντε ή δέκα χρόνια πορείας: εννοείται ότι αυτό δεν είναι τίποτε άλλο από εγωισμός και ματαιοδοξία, συνεπικουρούμενη από τον (συνήθως πληρωμένο) ενθουσιασμό του Τύπου. Εγώ δε δίνω σημασία σε τέτοια πράγματα, αν και είναι διασκεδαστικό (σαν ακροατής) να προσπαθώ να μαντέψω ποιος από αυτούς που μου αρέσουν θα έχει διάρκεια.

 

Η ηχοληψία είναι ένα σχετικά νέο επάγγελμα οπότε δεν ξέρω πραγματικά αν θα έχει εκείνη τη διάρκεια που θα της επιτρέψει να καταξιωθεί κάποτε σαν τέχνη: αυτό ακριβώς είναι το διακύβευμα με την τεχνολογική επέλαση που ζούμε. Οι απόψεις της "συντεχνίας" των ηχοληπτών δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία: όλοι ξέρουμε πως όλο και περισσότερος κόσμος προτιμά να την παλεύει μόνος του αυτή την υπόθεση (σε ένα υπνοδωμάτιο, όπως έγραψε και ο fleamail).

 

Επίσης θεωρώ αστεία την προσπάθεια που γίνεται από μερίδα ηχοληπτών να πείσουν ότι η συνεισφορά τους στο αποτέλεσμα που ακούμε (σε ένα δίσκο π.χ.) είναι τόσο σημαντική όσο εκείνη των μουσικών και των συνθετών: αυτό είναι σα να λες ότι ο γυναικολόγος που ξεγέννησε τη γυναίκα σου είναι για το παιδί τόσο σημαντικός όσο είναι ο πατέρας του.

 

Γνώμη μου.

[npap]

να πω λοιπόν και γω την γνώμη μου...

αν και ηχολήπτης κατά κύριο λόγο, χωρίς φόβο αλλά με πάθος

ΟΧΙ... δεν είμαι καλλιτέχνης...

πρέπει να είμαι "εργαλείο" (πχ πινέλο ζωγράφου) στα χέρια ενός παραγωγού (με γνώση του τι ζητά και πως θα μου δώσει να το καταλάβω...)

 

το πόσο σωστά λόγω γνώσης και εμπειρίας θα φέρω σε πέρας την εργασία που μου ανατέθηκε, με κρίνει σαν καλό ή κακό επαγγελματία και όχι σαν καλλιτέχνη..

 

να το κάνω και λιανά... είμαι ένας ταξιτζής που θα πάω τον πελάτη εκεί που μου ζητάει από τον συντομότερο δρόμο, χωρίς να του τα "ζαλίζω" στον δρόμο με φλυαρίες και χωρίς "διπλές κούρσες"...

 

όσο για την τέχνη είναι άρρηκτα συνδεδεμένη σαν έννοια με την έμπνευση...

όταν ακολουθώ "ρητές εντολές" δεν παράγω τέχνη γιατί δεν τίθεται θέμα "ατόφιας" έμπνευσης...

αν δεν το κάνω απλά δεν κάνω "σωστά" την δουλειά μου...

(και σίγουρα πχ το να τοποθετώ mic σε διάφορες θέσεις -κι αυτές δεν είναι άπειρες- επιζητώντας να βρω τι έχει στο μυαλό του ο παραγωγός δεν αλλάζει το νόημα, γιατί την ΑΠΟΦΑΣΗ θα την παίρνει πάντα αυτός κρατώντας το αναφαίρετο του δικαίωμα...

αυτό της επιλογής...

οι περιπτώσεις που θα μου ζητηθεί συνειδητά να παρεκκλίνω από συγκεκριμένα ζητούμενα, είναι άλλη υπόθεση που χρίζει σύνθετης ανάλυσης.. )

 

τώρα το ότι στην Ελλάδα ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ "παραγωγοί" (σαν κανόνας..) και αναγκάζονται οι ηχολήπτες αλλά και οι μουσικοί κατά περίπτωση να παίζουν τον ρόλο τους (με καλά ή κακά αποτελέσματα...), είναι ένα θέμα που έχει συζητηθεί νομίζω αρκετά στο παρελθόν... και γι αυτό παραξενεύομαι που η κουβέντα μπερδεύεται...

 

ΥΓ.α και μην ξεχάσω να πω και την γνώμη μου στο άλλο σκέλος του αρχικού μου ερωτήματος επιμένοντας στις αναγωγές...

τέχνη κατ εμέ παράγει ο συνθέτης (και ο συμμετέχων σε αυτή διαμορφώνοντάς τη) και όχι ο session μουσικός που απλά είναι υποχρεωμένος να διεκπεραιώνει ως καλός επαγγελματίας... και αν δεν μπορεί θάρθει στην θέση του ο άλλος... ο καλύτερος επαγγελματίας...

αν βέβαια βάλει δικά του στοιχεία τότε θα διεκδικήσει και κατι παραπάνω

(που δεν το κάνει κιόλας κλαιγόμενος πάντα μετά και από ...πίσω με ρήσεις του τύπου: το ακούς αυτό? "κέντησα" και τον "έκανα μάγκα" τον άσχετο που ξέρει μόνο να σφυρίζει... μόνο που δεν το λέει ποτέ μπροστά του ο "καλλιτέχνης" κατά τ' άλλα φοβούμενος μη χάσει τα φράγκα...)

 

ΥΓ2 όλα αυτά για pro καταστάσεις και μακρυά από το σπίτι και της συγκεχυμένης έννοιας χόμπυ... (που δεν αμφιβάλλω ότι σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να είναι -και είναι- πραγματική τέχνη...)

[Ottomo]

...καταρχην και να συμφωνησω με τον νπαπ να πω το πολυ σημαντικο για ολους οσους τα εχουν μπλεξει...η παραγωγη δεν ειναι ηχοληψια. Το τι ειναι ειναι ενα αλλο μεγαλο....και κατα δευτερο λογο οποιος εχει ασχοληθει με τον ηχο επαγγελματικα (και με μουσικες αλλων οχι μονο τις δικες του, σε μεγαλη διαρκεια χρονου)το πιο πιθανο ειναι οτι θα πιστευει οτι αυτο που κανουμε ειναι εππαγγελμα...και ειναι φυσικα...αυτο που προεχει ειναι ο πελατης να παρει το αποτελεσμα το οποιο επιθυμει...οχι αυτο που ο ηχοληπτης θα ηθελε να του δωσει....ειναι πολυ γνωστο το φαινομενο ο "νεος" ηχοληπτης να εχει "ιδεες"....ειδικα αν ειναι πολυ φρεσκος...οταν καποιος πληρωνεται για να εχει ιδεες ειναι μια χαρα...οταν πληρωνεται για να δωσει σαρκα και οστα σε ιδεες αλλων παλι ειναι μια χαρα...ειναι δυο διαφορετικα πραγματα ομως...παω στοιχημα οτι καποιος πρεπει να ψαξει παρα πολυ για να βρει καποιον με πολλα χρονια στη δουλεια που να πστευει οτι κανει τεχνη...ισως οσο δυσκολο ειναι να βρεθει μουσικος που παρει για πρωτη φορα στο στουντιο με εμπιστοσυνη σε αυτον που κανει εκει τη δουλεια του....

[ems]

ο ηχοληπτης πολλες φορες κανει τον ταξιτζη συμφωνω αλλα ο πελατησ πρεπει να δειχνει εμπιστ στον ηχοληπτη. ο παραγωγος (που ειναι ηχοληπτης με εμπειρια), και εχει και δεκα hit στην πλατη του(οχι εγω) μπορει να επεμβει ακομα και στο πως θα παιξει κατι ο μοθσικος, λογω της πειρασ του. αυτη ειναι η διαφορα τοθ ηχοληπτη με παραγωγο. μπορει καποιοσ να μου πει μια παραγωγη απο ελλαδα που ειναι (ενδιαφερον)? εννοω αντι ασ πουμε να παρει ενα καναλι φωνη να εχει παρει τρια. να compressarei πολυ το ενα, το αλλο να το κανει eq, comp, d-essing κ.λ.π και το τριτο να το αφησει στεγνο, και μιξαρει τα 3 level? μια παραγωγη με ιδεες? απλες ιδεες.. αν ξερει καποιος καμια θα ηθελα να μοθ πει να την ακουσω, γιατι δεν ακουω πολυ ελληνικη μουσικη. παντως μου αρεσει ποθ ακουγονται διαφορετικεσ αποψεις για το θεμα. αθτο που με λυπη διαπιστωνω ομως ειναι οτι διακρινω ενα παραπονο απο συναδελφοθσ ποθ απ οτι βλεπω ειναι χρονια στην δουλεια. νομιζω πως εχει ερθρι η ωρα να απαιτησει ο ελληνασ ηχοληπτης(παραγωγοσ) και δικαιωματα απο τις δουλειες εφ οσον δεν θα υπηρχε χρυσος δισκοσ χωρισ την συνδρομη του αλλα και τον απαιτοθμενο σεβασμο απο την μουσικη βιομηχανια.ειναι αναποσπαστο κομματι της.

[ems]

μηπως ξερει καποιος αν υπαρχει κανενα akg c12 για πουλημα? οχι το vr. το παλιο. ξερω δεν εχει να καωει με το θεμα αλλα ειπα μηπως..ευχαριστω

[starscream]

Χωρίς να έχω γνώσεις ηχοληψίας και σχετική εμπειρία θα έλεγα ότι τέτοιου είδους ερωτήματα είναι μάλλον φιλοσοφικά και χωρίς ιδιαίτερο πρακτικό αντίκρυσμα. Τι διαφορά κάνει δηλαδή στην προσέγγιση ή στη σημασία της ηχοληψίας αν θεωρηθεί είτε τέχνη είτε επάγγελμα;

 

Έχοντας ξεκαθαρίσει αυτό θεωρώ ότι η ηχοληψία (όπως και η παραγωγή και οι λοιπές δραστηριότητες που αφορούν την καταγραφή του ήχου έως την αναπαραγωγή του) είναι τέχνη, με την έννοια της δημιουργικής ενασχόλησης, όπως τέχνη είναι και η ξυλουργική. Δεν είναι όμως "καλή τέχνη" ή "καθαρή" τέχνη όπως είναι η ίδια η μουσική. Μουσική χωρίς ηχοληψία υφίσταται, ηχοληψία χωρίς μουσική (ή ήχο εν γένει) δεν υφίσταται. Ωστόσο, ενδεχομένως να υπάρχουν και παραβάσεις στα στενά ορισμένα όρια...

 

YΓ.1 Στους Nerve του Jojo Mayer ο χειριστής της κονσόλας λογίζεται ως μέλος της μπάντας...

 

ΥΓ.2 Και ένα quiz και από εμένα: η οργανοποιεία είναι τέχνη ή επάγγελμα; ;) :D