lambrosgg Δημοσιευμένο 21 Σεπτεμβρίου 2007 Share Δημοσιευμένο 21 Σεπτεμβρίου 2007 Εδώ και 3 χρόνια παρατηρώ ότι όποια κομμάτια γράφονται με την εξής αλληλουχία συγχορδιών: Em - C - G - D (τυχαία απο μι ελλάσονα) με αυτό να επαναλαμβάνετε, γίνονται ιδιαίτερα αγαπητα και hit στις περισότερες περιπτώσεις. Προσπάθησα να θυμηθώ απόψε όσα μπορώ για να σας πείσω και να βρούμε μαζί το ΓΙΑΤΙ??? Delta Goodram - lost without you Scorpions - Still Loving you Ozone - dragostea din tei Alizee - Moi Lolita Shakira - Whenever Βαρδής - Να ερθεις κοντά μου Βανδη - Μην μου κλείνεις το φώς Χατζηγιάννης - Φίλοι κ εχθροί Χατζηγιάννης - Αντίστροφα ο χρόνος μετράει Bon Jovi - Its my life Δάντης - Κομμάτια Linkin Park - Numb Roxette - Listen to your heart Joe Satriani - Super Colossal Evanesence - Going Under Nickelback - How you remind me Cranberies - Zombie Μερκούρη - Μείνε μαζί μου απόψε Ιδού μια μικρή λίστα (έχω παρατηρήσει τουλάχισον τα 3πλάσια, απλά δεν τα θυμάμαι.) απο δω και μπρός θα τα σημειώνω με το που ακούω και θα τα ανανεώνω σε αυτό το ποστ. Κ δεν είμαι ο μόνος που έχει κάνει αυτην την παρατηρηση. Δεν ξέρω αν έχετε δεί την ταινία Pick Of Destiny (αν όχι να την δείτε είναι καταπληκτική) η υπόθεση είναι ότι οι πρωταγωνιστές (Jack Black και Kyle Gass) οι οποίοι είναι αρκετά ψημένοι στο... πούλημα :D αναζητούν σε όλη την ταινία να γράψουν το "αριστούργημα" που θα τους κάνει διάσημους. Στο τέλος της ταινίας, καλουν σε ροκ μονομαχία τον διάβολο, ο οποίος τους παίζει την σούπερ ύπερ μεταλλιά και αυτοί καταφέρνουν να τον νικήσουν με ... ΜΙ ΝΤΟ ΣΟΛ ΡΕ!!! Και η πλάκα είναι ότι μετα απο αυτό προσπαθούν να θυμηθούν τι είχαν παίξει στο διάβολο και νίκησαν. Δεν μπορούμε να αρνηθούμε ότι είναι γεγονός. Το ερώτημα είναι γιατί η συγκεκριμένη αλληλουχία. Το ξέρω ότι υπάρχουν και άλλες πιασάρικες, αλλα η συγκεκριμένη είναι η πιό αγαπημένη απ όλες. ΞΕΡΩ ότι και εσεις το έχετε παίξει, σας άρεσε, θέλατε να το βάλετε σε κομμάτι σας. Μην μου το αρνείστε!!! http://www.facebook.com/group.php?gid=258853791192 Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
si_rah Δημοσιευμένο 21 Σεπτεμβρίου 2007 Share Δημοσιευμένο 21 Σεπτεμβρίου 2007 Δες και τι γινεται με Α-D-E-D!!! Τυπου wild things!! :D Πολλες ακολουθιες πιστευω οτι τυχαια ειναι παρομοιες! Τωρα αν παρουμε παραδειγμα τον Χατζηγιαννη, που εχει κατακλεψει ολο το συμπαν, αλλαζουν τα πραγματα! Δεν μπαινει στον κοπο να αλλαξει ουτε τη μελωδικη γραμμη! ΕΜΠΝΕΥΣΗ, ΕΜΠΝΕΥΣΗ ......... :roll: καπου την εχασε στο δρομο!! Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
wasted Δημοσιευμένο 21 Σεπτεμβρίου 2007 Share Δημοσιευμένο 21 Σεπτεμβρίου 2007 Επίσης όλοι αυτοί οι γέροι μπλουζίστες είχαν κατακλέψει ο ένας τον άλλον με τα μι λα μι σι λα μι λα σι. Ούτε κατά διάνοια δεν τίθεται θέμα κλεψίματος, όταν τα ακκόρντα συμπίπτουν. Υπάρχει κάτι πιο βαθύ κάτω από αυτά που δίνει ξεχωριστό χαρακτήρα σε κάθε τραγούδι. Empty Rooms Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
kontras Δημοσιευμένο 21 Σεπτεμβρίου 2007 Share Δημοσιευμένο 21 Σεπτεμβρίου 2007 κι αν είσαι οι Maiden, ρίχνεις E-C-D μέχρι τελικής πτώσεως!!!! Dreamers come and go, but a dream's forever Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Administrator Yannis Methenitis Δημοσιευμένο 21 Σεπτεμβρίου 2007 Administrator Share Δημοσιευμένο 21 Σεπτεμβρίου 2007 Μη νομίζετε ότι οι "δρόμοι" υπάρχουν μόνο για τα χασαπο-ζεϊμπέκικα. Τα μπλουζ είναι δρόμοι, καθώς και η jazz όπου ακολουθόντας το I, IV, V πχ αυτοσχεδιάζεις με αναστροφές και παραπλήσια ακκόρντα. Η ποπ και το ροκ φυσικά και παίζουν στα δεδομένα αυτά, σε απλοποιημένη εκδοχή. Live and let Live. Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
menelaos Δημοσιευμένο 21 Σεπτεμβρίου 2007 Share Δημοσιευμένο 21 Σεπτεμβρίου 2007 Μπα, φοβάμαι ότι δεν ανακάλυψες συγχορδίες για hits. Αν ήξερες πόσα εκατομύρια τραγούδια ακόμη έχουν γραφτεί πάνω σ'αυτές τις συγχορδίες και έχουν πάει άπατα........ Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
vs Δημοσιευμένο 21 Σεπτεμβρίου 2007 Share Δημοσιευμένο 21 Σεπτεμβρίου 2007 Μπα' date=' φοβάμαι ότι δεν ανακάλυψες συγχορδίες για hits. Αν ήξερες πόσα εκατομύρια τραγούδια ακόμη έχουν γραφτεί πάνω σ'αυτές τις συγχορδίες και έχουν πάει άπατα........[/quote'] μονο εγω εχω καμοια 10αρια!!! www.LowerCut.gr Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Granule Δημοσιευμένο 21 Σεπτεμβρίου 2007 Share Δημοσιευμένο 21 Σεπτεμβρίου 2007 Μη νομίζετε ότι οι "δρόμοι" υπάρχουν μόνο για τα χασαπο-ζεϊμπέκικα.Τα μπλουζ είναι δρόμοι' date=' καθώς και η jazz όπου ακολουθόντας το I, IV, V πχ αυτοσχεδιάζεις με αναστροφές και παραπλήσια ακκόρντα. [/quote'] Ακριβώς (ίσως η 1τη φορά που συμφωνώ μαζί σου :D ) Το ίδιο συμβαίνει και στην κλασικκή..... Και εδώ μπαίνει ένα ερώτημα.... Στους μουσικούς ορίζοντες μετά τον 20ο αιώνα, στους οποίους οι νέες χροιές του ήχου τείνουν να έχουν την μέγιστη σημασία, μήπως έχουν χαθεί οι "δρόμοι" στον δρόμο για το υπερsample; Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Wind Δημοσιευμένο 21 Σεπτεμβρίου 2007 Share Δημοσιευμένο 21 Σεπτεμβρίου 2007 όποια κομμάτια γράφονται με την εξής αλληλουχία συγχορδιών: Em - C - G - D γίνονται ιδιαίτερα αγαπητα και hit. Καλά λές! Εγώ παρατήρησα ακριβώς το φαινόμενο που περιγράφεις στη Eurovision! Και τα τέρατα είχαν αυτή την αλληλουχία στο ρεφραίν (στις ειδήσεις είπανε ότι εκλεψαν τον Alice Cooper) αλλά και η καινούργια νικήτρια Marija! Πόσο σύμπτωση είναι αυτό; Επίσης συμπληρώνω στη λίστα σου μερικά κλασικά που τα θεωρώ παράληψη Alice Cooper - Poison Iggy Pop - Passenger Eagle Eye Cherry - Save Tonight http://www.myspace.com/johnmelasmusic Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
leftshreder Δημοσιευμένο 21 Σεπτεμβρίου 2007 Share Δημοσιευμένο 21 Σεπτεμβρίου 2007 Συμφωνω με όλους αλλά να σκεφτούμε ότι όταν για δεκαετίες ακούμε συνέχεια μια αλληλουχία ακκόρντων, το αυτί μας και ο εγκέφαλος υποσυνείδητα τα έχουν αποδεχτεί.¶λλωστε υπάρχει και το θέμα της αρμονίας. Πολλές φορές οι βάσεις των κομματιών είναι ίδιες γιατί ο τραγουστής αποδίδει καλύτερα σε συγκεκριμένο τόνο.Αυτό όμως που κάνει κάθε κομμάτι να ξεχωρίζει είναι η μελωδική γραμμή των φωνητικών, οι βασικές μελωδίες και φυσικά ένα ευκολομνημόνευτο refrain. Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε
Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο
Δημιουργήστε λογαριασμό
Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!
Δημιουργία λογαριασμούΣύνδεση
Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.
Σύνδεση