Ρεπερτόριο - Έλεος πια!

[Yannis Methenitis]

Δεν είναι όλοι οι ακροατές μπουμπούνες. Και αυτό είναι το πραγματικό ερώτημα τελικά: θέλεις όντως το κοινό που θα σε χειροκροτεί επειδή μιμείσαι; Ή θέλεις το κοινό που θα σε χειροκροτεί επειδή είσαι ο elavd; Νομίζω ότι ο καθένας θα προτιμούσε το δεύτερο.

 

Μία μικρή παρένθεση για να βοηθήσω στη ροή.

 

Ο Χ elavd (συγγνώμη κιόλας για τη χρήση του ονόματος) πρέπει να προκύψει πρώτα σαν μουσικός.

Να εξελιχθεί, να γίνει αξιοπρόσεκτος και μετά να προτείνει την άποψη του, αφού μάθει τη χρήση των εργαλείων του και μπορεί να εκφράσει αυτό που θέλει, χωρίς τεχνικούς περιορισμούς.

Αυτό το αποτέλεσμα περιμένουν να δούν αυτοί που πληρώνουν είσοδο.

[elavd]

Να εξελιχθεί' date=' να γίνει αξιοπρόσεκτος και μετά να προτείνει την άποψη του, αφού μάθει τη χρήση των εργαλείων του και μπορεί να εκφράσει αυτό που θέλει, χωρίς τεχνικούς περιορισμούς.[/quote']

Μέσα σε αυτή την εξέλιξη όμως συμπεριλαμβάνονται και τα live. Γιατί είναι γνωστό ότι όσο παίζεις μπροστά σε κοινό τόσο βελτιώνεσαι (εξυπακούεται ότι ταυτόχρονα μελετάς βέβαια...).

Επομένως, θεωρώ απόλυτα φυσιολογικό να γίνονται live όλων των "επιπέδων", από τους πιτσιρικάδες που μόλις ανακάλυψαν (και καλά έκαναν) το Paranoid των Sabbath, μέχρι τους "ψαγμένους" τζαζίστες που αυτοσχεδιάζουν σε ρυθμό 13.4/8...

Στο χέρι του καθενός είναι να επιλέξει και να στηρίξει τα live που εκείνος θεωρεί ότι του ταιριάζουν.

Α, και μη ξεχνάμε: ακόμη και οι Stones στα πρώτα τους βήματα έπαιζαν και ηχογραφούσαν διασκευές, όπως σχεδόν τα περισσότερα γνωστα groups...

[Alsofocus]

Καταρχάς νομίζω ότι η λέξη μίμηση δεν είναι ακριβώς σωστή. Όταν ένας "πιτσιρικάς" "βγάζει" το σόλο του paranoid πχ αποκομίζει περισσότερα από το να μιμήται τον iomi. Μαθένει να παίζει μία φράση από την αρχή ώς το τέλος μέσα στο ρυθμό. Αποκτά αίσθηση του χρόνου, "ανοίγουν" :lol: τα δάκτυλα.

Εκτός αυτού βοηθάει και την μπάντα σαν σύνολο αφού μαθένουν όλα τα μέλη της μπάντας να συγχρονίζονται, να "δέσουν" σαν μπάντα. Φυσικά πολλές μπάντες πέφτουν στην παγίδα του να παίζουν μόνο διασκευές και να μην προοδέυουν σαν μουσικοί αφού πλέον το βάρος πέφτει στο να "βγάζουν" καινούρια κομάτια χωρίς να δίνουν βάρος στο να προοδεύουν σαν μουσικοί και να γράφουν δικά τους πράγματα.

Παν μέτρον άριστον :lol:

[MULE]

καλημερα παιδια

 

παιζοντας με 7 συγκροτηματα (μπασσο και τυμπανα) και εχοντας κανει πανω απο 100 συναυλιες σε Αθηναικα κλαμπακια καταληξα οτι τα σετ λιστ ειναι 2 ειδων ως προς τις διασκευες

 

1. αυτα που ακουω σπιτι αυτα και παιζω παιρνοντας το ρισκο να μην αρεσω

2. τα λεγομενα "crowd pleasers" δηλαδη αυτα που αρεσουν σιγουρα στο κοσμο και που μου εξασφαλιζουν δουλειες (πχ ντισκο, ροκ εντ ρολλ, μπλουζ,, κλασσικο ροκ κλπ)

 

αιναι δικαιωμα του καθενος να διαλεξει ποιο δρομο να ακολουθησει απο τους παραπανω.

 

προσωπικα οταν παιζω με τις cover bands δεν προτεινω ευκολα τα γνωστα κομματια αλλα κομματια σχεδον αγνωστα αλλα βασει του προσωπικου μου γουστου σιγουρα αρεστα. με αυτο το τροπο απογφευγω και την αμεση συγκριση του αυθεντικου με την διασκευη μου.

 

γενικα ομως προτιμω συναυλιες με 80 % αυθεντικο υλικο του γκρουπ και 30 % διασκευες ετσι πιο πολυ για το κοσμο.

 

ειμαι και εγω τις αποψης οτι πρωτα πρεπει να δισκογραφηθεις γιατι μετα οι επιλογες ειναι περισσοτερες και ασφαλεστερες.

[gerasimos]

Αγαπητό μου ημερολόγιο:

 

Σήμερα, Σαββάτο βράδυ, είπαμε να πάμε κάπου που να έχει live γιατί γουστάρουμε να βλέπουμε τυπάκια στη σκηνή, ν'ακούμε ζωντανό ήχο, έχει χαβαλέ κλπ κλπ

 

Στο μαγαζί της πουτ@ν@ς, δεν κουνιόταν ρούπι.

 

Το πρόγραμμα:

 

"Gary Moore ανακατεμένος με Πυξ Λαξ και Deep Purple με Δημητριάδη"

 

...πρωτότυπο, έτσι;

 

Ερωτήσεις (ρητορικές μάλλον):

1. Αυτοί που τα παίζουν (πρέπει να είναι το Ν-οστό συγκρότημα, στο Ν-οστό μπαρ με ανάλογο πρόγραμμα) ...γουστάρουν;

Απάντηση: Μάλλον ναι.

 

2. Αυτοί που τα ακούνε (πρέπει να έχουν ακούσει αυτό το πρόγραμμα άλλες Ν φορές σε διάφορα μπαρ) ...γουστάρουν;

Απάντηση: Μάλλον ναι.

 

3. Αυτό το πάντρεμα ελληνικών και ξένων ...γουστάρεται;

Απάντηση: Μάλλον ναι.

 

Παρατήρηση:

Μέσος όρος ηλικίας τα 20. Χμμμ... Μάλλον πρέπει να αλλάξω στέκια.

¶λτερ έγκο: Μάλλον ναι.

 

Το σύνθημα για αποχώρηση:

Η μίξη του "Καλόοοοοοοοοοο ταξίδι" με το "Is there anybody there" των Scorpions.

Κατάπια όσο ποτό είχε μείνει στα γρήγορα και φύγαμε. Χρόνος παραμονής: 18 λεπτά.

 

Σημειώσεις από το session:

- Για το Δημητριάδη, το κομμάτι που έπαιξαν τα παλικάρια στο κουπλέ, μου "θύμισε" (για να είμαι ευγενικός) το "Friday in My Mind", γνωστό παλαιότερα απο την επιτυχημένη διασκευή του Gary Moore, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα.

- Ένα κομμάτι που λέει κάτι για μία Βαγγελιώ που τον πήρε βαριά τον έρωτα με την εισαγωγή του "Over the Hills" - νομίζω λέγεται έτσι - του Gary Moore, τι πράμα ήταν αυτό; Αν ήταν εικαστική παρέμβαση των παιδιών, καλά κάνανε. Αν κυκλοφορεί επίσημα..."στο Καρφί"!

 

Το μόνο καλό που διαπίστωσα ήταν ο βελτιωμένος ήχος στο συγκεκριμένο μαγαζί, που αφού έχει μετακινήσει τη σκηνή σε 3 μέρη, πέτυχε καλό αποτέλεσμα. Επόμενο βήμα: να φέρει κάνα σχήμα με ενδιαφέρον. Τα παιδιά έπαιζαν μία χαρά, για να μην παρεξηγούμαι.

 

Αυτά,

Γεράσιμος

 

Υ.Γ.1 Φαντασία στις διασκευές!

Υ.Γ.2 Ακούω προτάσεις για μαγαζιά. Σας θερμοπαρακαλώ!

[wasted]

Το χάσμα είναι τέτοιο που όποιος κάνει προσπάθεια να το πηδήσει θα χαθεί στα βάθη του. Αν και για μένα το ότι ο μ/ο ήταν 20 ετών, σε συνδυασμό με το ότι τα παιδιά παίζαν μια χαρά λέει πολλά.

 

Εν πάσει περπτώσει, το ποστ αυτό το γράφω περισσότερο για να αποκαταστήσω την τιμή ενός τραγουδιού:

 

Τίτλος: Βασιλική

Δίσκος: Γυρνάει ο Καιρός - Νίκος Ζιώγαλας - 1994 -LYRA

Συμμετέχουν: Μανώλης Φάμελος και οι Ποδηλάτες.

 

Το κομμάτι είναι κομματάρα, στηριγμένο 100% στη δημοτική μουσική παράδοση και δεν έχει καμια σχέση με τις κιτσαρίες που έπαιζε ο G/M μικρούλης και μετά αναμάσησαν οι Nightwish.

[trolley]

Υ.Γ.2 Ακούω προτάσεις για μαγαζιά. Σας θερμοπαρακαλώ!

Φίλε Γεράσιμε, ακριβώς την ώρα που εσύ έβλεπες αυτό το show, εγώ ήμουν στην αίθουσα Ατέναουμ στο Θησείο, βλέποντας μία συναυλία με τίτλο "Πρώτο Φως", ενός έλληνα νέου συνθέτη που λέγεται Χρήστος Ξενάκης. Ακούσαμε έργα για δύο πιάνα και τρίο εγχόρδων, με σαφείς επιρροές από ευρωπαϊκό μινιμαλισμό, αλλά με έμφαση στην πολυρυθμικότητα και στη μελωδία. Τώρα, αν αυτά ακούγονται... πολύ clean, είναι γιατί δεν ήσουν εκεί, να δεις τι ακριβώς βγαίνει όταν κάποιος παύει να είναι 20 χρονών (μεν) αλλά επίσης παύει να έχει σημασία η ηλικία του (δε). Η συναυλία ήταν μία μικρή αποκάλυψη, άλλη μία επιβεβαίωση της επιλογής μου να πάψω να νομίζω ότι μουσική=ροκ, επιλογή που έκανα πριν 15 περίπου χρόνια.

 

Όλη αυτή η συζήτηση για το αναμασημένο/μέτριο/παναγία βόηθα ρεπερτόριο των ελληνικών συγκροτημάτων (καθώς και μία άλλη συζήτηση εδώ στο noiz, όπου κοντέψαμε να τσακωθούμε επειδή κανείς δεν είχε να προτείνει 2-3 καλούς έλληνες μουσικούς), έχει (κατά τη γνώμη μου πάντα) άμεση σχέση με την μιζέρια των ελληνικών ροκ δρώμενων (κάτι που είχα γράψει και τότε).

 

Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να προαχθεί η αίσθηση ότι υπάρχει χώρος (στο noiz, σε συναυλιακούς χώρους, σε μπαράκια, σε συζητήσεις, στις δισκοθήκες μας, στο πορτοφόλι μας) για ελληνικό μουσικό προϊόν, που ΔΕΝ αναζητά τα ερείσματά του στην ροκ παράδοση, παράδοση που ποτέ δεν είχε ιδιαίτερα σημαντικούς εκπροσώπους εδώ, και που έχει αναιμική παρουσία εδώ και πάρα-πάρα-πάρα πολλά χρόνια.

[NightCrawler]

όντας ενεργό μέλος cover μπάντας και στην πραγματικότιτα αυτος που κανονίζει γενικά το που προσανατολίζεται η μπάντα να πω και γω την γνώμη μου.... 1. προσπαθούμε να παίζουμε ψίλογνωστα κομματάκια τα οποία όμως να μας αρέσουν αλλα να μην είναι οι πτώτες hitares...π.χ Deep Purple - Strange Kind Of Woman, Gallagher - Do You Read Me..και αρκετά πιο funky κομματια...

2. δεν παίζουμε καθόλου ελληνικά και αυτό είναι ένα σχετικό προβλημα γιατι δεν μπορούμε να κλείνουμε εύκολα live αφού τα περισσότερα μαγαζιά ζητάνε και ελληνικά...

3. δικά μας κομμάτια δεν παιζουμε για πολλούς λόγους...1. δεν έχουμε πάντα σταθερή συνθεση.2 οι επιρροές μας είναι τοσο διαφορετικές και δεν παίζει να συνδιαστουν...κοινός βαριέμαι να παίζω ενα ακόρντο μισή ώρα και 62646462 εφέ για να δημιουργώ ατμοσφαιρα και χάσιμο!!! έλεος...3. δεν πιστεύω ότι είμαι καλός συνθέτης και αυτά που γράφω τα θεωρώ βλακείες και τα πετάω... επίσης σκέφτομαι μελοδίες κιθάρας και μου είναι δυσκολο να σκεφτω πως θα πηγαίνει η μελωδία της φωνης. + ότι ψιλοντρέπομαι να παρουζιάζω τα δικά μου "κομμάτια".

4. εγώ όταν πάω σε ένα live μαγαζί θέλω να ακούσω και hitakia και κάτι πιο άγνωστο αν και πλέον με αυτά που πλασάρουν οι μπάντες σαν δικά τους μάλλον προτιμώ να ακούω μόνο διασκευές... sorry αλλα Λαμινορε και Ντο...τόχουμε παίξει και εμείς πολλές φορές και δεν το κάναμε κομμάτι και να είμαστε και ψωροπερίφανοι κιόλας...αν έχουν κάτι να πουν τα κομμάτι που γράφει μια μπάντα καλώς να παιχτουν ...αλλα να μην παιχτούν για να κλείνει ο τραγουδιστης το μάτι στο γκομενάκι του απο κάτω...ποιος είμαι εγώ να κρίνω?! χωρίς την ιδιότητα του κιθαρίστα ένας ακροατής που αναγνωρίζει τι είναι διασκεδαστικό και τι κακόγουστο!

5. βλέποντας την μπάντα λοιπόν σκέφτομαι τι θέλω να κάνω με αυτή την μπάντα...!?!??! να παίζω μουσικουλα για να γουστάρω αλλα να με ακούσει και κάποιος και να γουστάρει και αυτος! να γουστάρει ποιός είναι το θέμα?! εκεί μπαίνω ο όρος target group....εγώ προσωπικά θέλω να με γουστάρει αυτός που βγαίνει να διασκεδάσει και δεν με νοιάζει τι υπόβαθρο έχει...δεν με νοιάζει εάν μετά απο εμένα θα πάει να πετάξει λουλούδια στον Τσαλίκη...η επιτυχία για μένα θαναι...να έρθει το trendy κοριτσάκι και να ακούσει RockoFunk έστω και hitakia και να το ευχαριστηθεί....για μένα αυτο είναι η επικοινωνία με την μουσική...χέστικα να έχω τρεις λιωμένους κατεστραμένους jazzistes στην μπάρα να με σχολιάζουν και να λένε κοίτα παίζει ότι και οι άλλοι, κοίτα δεν παίζει εναλασόμενοι μόνο sweep...

6. τέλος θέλω να αναφέρω...ότι για μένα το χαρακτιριστικό της μουσικης είναι να σε κάνει να θέλεις να κουνιθείς...να είναι boogie....να γουστάρεις και να είναι αισιόδοξη...εγώ σε αυτη την φάση της ζωής μου έτσι την αντιλαμβάνομαι και αυτό με κάνει χαρούμενο....μπορεί η άποψη μου να έιναι επιφανιακή και ανώριμη...δεν με ενδιαφέρει...αυτή είναι...μπόρει του χρόνου να τρελαθώ και να ακουώ μόνο blues μια νότα το τέταρτο...

 

Αυτά είχα να πω ..και στην τελική σε όποιον αρέσουμε..οι υπόλοιποι στον κανάπε τους αν περνάνε καλυτερα..να σχολιάζουν όλους εμάς...!

Can I count ones more?!! Yeahhhh.... One two three four....Geeeet Upa!

[gerasimos]

Τίτλος: Βασιλική

Δίσκος: Γυρνάει ο Καιρός - Νίκος Ζιώγαλας - 1994 -LYRA

Συμμετέχουν: Μανώλης Φάμελος και οι Ποδηλάτες.

 

Το κομμάτι είναι κομματάρα' date=' στηριγμένο 100% στη δημοτική μουσική παράδοση και δεν έχει καμια σχέση με τις κιτσαρίες που έπαιζε ο G/M μικρούλης και μετά αναμάσησαν οι Nightwish.[/quote']

 

Απ'ό,τι είδα το "Wild Frontier" ηχογραφήθηκε το 1986. Οπότε επανέρχομαι, αν πρόκειται για παρέμβαση των παιδιών, μαγκιά τους. Αν το κυκλοφόρησε έτσι ο Ζιώγαλας, όντως, έχει δημοτική Σκωτσέζικη μουσική μέσα.

 

Δεν ξέρω αν έπαιζε κιτσαρίες ο G/M μικρούλης, ωστόσο βλέπω ότι το σχήμα εχθές τον τίμησε δεόντως.

 

τέλος θέλω να αναφέρω...ότι για μένα το χαρακτιριστικό της μουσικης είναι να σε κάνει να θέλεις να κουνιθείς...να είναι boogie....

 

Μακάρι να μπορούσαμε να κουνηθούμε, αλλά το μαγαζί ήταν τίγκα στο τραπεζάκι. Κοινώς, κανείς δεν κουνιότανε.

 

 

Γεράσιμος

[BRAIN]

Θα χαιρόμουν να έβλεπα στις μουσικές σκηνές καλλιτέχνες με δικιά τους ταυτότητα και υλικό, με την κατάθεση της δικιάς τους τέχνης και όχι

διασκεδαστές ή διασκευαστές

( κάποιες διασκευές φυσικά και έχουν άποψη όταν κατατεθούν μέσα από την δικιά τους προσωπικότητα και ύφος)

την τελευταία δεκαετία έχουμε φάει πολύ σούπα :lol: σε αυτά τα μαγαζιά,

κατά την γνώμη μου δεν απέχουν πολύ από την παραλιακή

(όχι ότι δεν υπάρχουν και εξαιρέσεις αλλά συνήθως λίγες και οι μαγαζάτορες δεν θέλουν καλλιτεχνες αλλά κράχτες :) )

 

*από την άλλη καλές οι σπουδές και η μελέτη, αλλά έχω την εντύπωση ότι

για κάποιους δεν τελειώνει ποτέ και μένουν μια ζωή στην μελέτη και την άσκηση για να φτάσουν τον τάδε στην τεχνική.

έχουν ξεχάσει ότι όταν πρωτοξεκίνησαν τους ενδιάφερε η προσωπική τους

έκφραση και κατάθεση ψυχής, πράγμα ξεχασμένο στην πορεία μόνο τεχνική, ταχύτητα και δεξιοτεχνία φιγούρας.

η μουσική είναι τέχνη και όχι τσίρκο!!