Μπασίστες-επιρροές

[panagiotis]

(Το εν λόγω thread απευθύνεται αυστηρά προς μπασίστες.....εκτός κι αν σας επηρέασε στα bend ο Wooten (προς κιθαρίστες), ή στα blastbeats ο Harris (προς ντράμερ) ή στο solo με hammond ο Pastorius (προς πληκτράδες).....:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: )

 

Ποιοι ήταν, είναι και θα είναι οι μπασίστες που επηρέασαν το παίξιμό σας, τον ήχο σας, το στυλ, τις απόψεις σας για τον ρόλο του μπάσου σε ένα γκρουπ; Που σας έβγαλαν από τα όρια που, νομίζατε ότι, ήσασταν καταδικασμένος να είστε, όσον αφορά τις δυνατότητες που έχετε κρατώντας ένα μπάσο στα χέρια σας και το τι μπορείτε να πετύχετε ηχητικά και παιχτικά με αυτό. Ποιοι είναι οι άνθρωποι που ξυπνάτε κάθε πρωί και κάνετε μια προσευχή και για αυτούς (:lol:) για αυτά που σας έδωσαν να καταλάβετε; Ποιους λοιπόν, θα ευγνωμωνείτε όταν θα παίρνετε Grammy για το δίσκο της χρονιάςq (:lol: :lol: :lol: :lol: :lol:)

 

 

Ξεκινώ εγώ.....

 

 

Oι δύο τεράστιες επιρροές και αστείρευτες πηγές έμπνευσης που συν των άλλων με έκαναν να ασχοληθώ με το μπάσο και γενικά επηρέσαν το παίξιμό μου και μου δίδαξαν (ελλείψει δασκάλου) σχεδόν τα πάντα για αυτό....είναι οι:

John Myung και Steve Harris.

 

 

 

Επίσης ένα μεγάλο respect και ευγνωμοσύνη στους τρισμέγιστους παιχταράδες του οργάνου αλλά και συνθέτες:

 

Scott Reeder - απλά εκπληκτικός, τέλειες μπασογραμμές σε τραγούδια του πιο βαβουριάρικου είδους μουσικής όλων των εποχών. (ένα reunion ζητάμε ρε μάγκες, κακό είναι; :()

 

Σάββας Μπετίνης - ποιος είπε ότι σε death-ιές δεν ταιριάζουν πολύπλοκες μπασογραμμές, fretless μπάσο και εκπληκτικό feeling; Ω, ναι ο Σάββας το κάνει με τον πιο απίστευτο τρόπο. Απ την πρώτη φορά που τον άκουσα απλά κόλησα.

 

Βilly Gould - Με έκανε να αγαπήσω το σλαπ. ΟΚ το τελειωτικό χτύπημα ήταν από τον Wooten και τον Marcus Miller αλλά ο Billy είναι το κάτι άλλο. Τον παρακολουθώ μόνο στους FNM όπου έβαλε το funky style του και ταίριαξε 100%. Θεός!

 

Sharlee D 'Angelo - Ομολογώ ότι τον παραδέχτηκα στους Beggars. Αλλά και στους Arch Enemy ήταν συν τοις άλλοις καινοτόμος. Όχι, δεν είχα ξανακούσει τον χαρακτηριστικό Rickenbacker ήχο βουτηγμένο σε overdrive-distortion-και-δε-συμμαζεύεται σε death μπάντα. Στους δε beggars ήταν δυνατό να μην ταιριάξει στον 70's ήχο τους;

 

Κristoffer Gildenlow - Μαζί με τον Myung ίσως οι πιο ολοκληρωμένοι μπασίστες που έχω ακούσει. Ο τύπος δεν υπάρχι τεχνική σε μπάσο που να μην έχει αναπτύξει. Τρελός παιχταράς!

 

Mike LePond - Τρομερός progressive μπασίστας. Αν δεν ήταν ελαφρώς μονοδιάστατος στο παίξιμό του θα ήταν ακόμα καλύτερος....:) Κατά τ 'άλλα εξαιρετικός.

 

Μartin Mendez - Πολύ καλός! Παίζει με το signature model του Marcus Miller και αυτό λέει πολλά για τις ρίζες του ηχητικά. Πολύ jazz παίξιμο στο damnation και αυτό δείχνει ότι δεν είναι σταθερός παιχτικά αλλά εξελίσεται. Ταίριαξε την επιθετικότητα των opeth με τον γλυκό ήχο του Fender του. Respect.

 

Ward Evans – ¶λλος ένας εξαιρετικός prog-και-όχι-μόνο μπασίστας. Εξαιρετικές δουλειές με Psychotic Waltz και εννοείται τρομερές μπασογραμμές.

 

Carl Cadden-James – Ένας επίσης ολοκληρωμένος και εξαιρετικός σε όλους τους τομείς παίχτης. Είτε παίζει με fretless είτε με το Ovation Magnum του βγάζει ένα απίστευτο αποτέλεσμα.

 

Και κάποιοι πιο… all time classic: Roger Waters (τι περιμένετε να σας πω;), Roger Glover (μακράν ο αγαπημένος μου μαζί με Geddy Lee από τους 70Άs μπασίστες), Geddy Lee (τα είπαμε) και Bob Daisley (απ τους λιγους «πενάτους» που με έπεισαν….)

 

 

 

Αυτά τα ολίγα….. Σειρά σας….

[panagiotis]

Mα τι γίνεται; Κανείς δεν έχει επιρροές; έστω μία βρε αδερφέ.....

[kwstas79]

Cronos. Ο άνθρωπος είναι τεχνίτης.

[apos]

Mα τι γίνεται; Κανείς δεν έχει επιρροές; έστω μία βρε αδερφέ.....

 

Έχω την εντύπωση ότι έχουν απαντηθεί κάμποσα τέτοια thread, γι' αυτό και η σιωπή.... :wink:

[pastelius]

Εν αρχή ην...Ο Charles Mingus.

 

Επιθετικό παίξιμο, με τόνους αρμονίας, απίστευτα έξυπνος και κυκλοθυμικός.Μαζί με τους Ron Carter, Dave Holland ήταν αυτοί

που εισήγαγαν το κοντραμπάσο και την αξία του στην jazz ,και άφησαν στην άκρη τα κλισέ ότι το μπάσο απλά συνοδεύει σε μια μπάντα..

 

Οι δικές μου επιρροές (τις έχουμε πει ίσως, αλλά αξίζει άλλη μία αναφορά),είναι αρκετοί σύγχρονοι μπασίστες.

 

Stanley Clarke,φοβερές μπασογραμμές,πιστός στην αρμονία και την εξέλιξη που ακολουθεί το εκάστοτε κομμάτι.Οι γραμμές του δεν οδηγούν συνήθως πουθενά,κι αυτό με τρελλαίνει.Αυτός κυρίως με έχει επηρρεάσει και έχω υιοθετήσει ένα πιο 'κιθαριστικό' στυλ τα τελευταία 3 χρόνια περίπου. :roll:

 

Jaco Pastorius,επειδή πήρε αυτά που έπαιζε ο Jamerson και τα πήγε εκεί που είναι τώρα..

Μarcus Miller,απίστευτος ήχος,ουσιαστικό παίξιμο,ηγέτης. :wink:

 

James Jamerson & Aston "Familyman"Barrett.Πανέξυπνες μπασογραμμές και οι 2,μόνο και που τις σκέφτηκαν είναι για μένα κορυφαίοι.

 

Victor Wooten,επειδή μελετάω τις τεχνικές του κυρίως, αλλά είναι και από τους πιο ουσιαστικούς παίχτες στον κόσμο για μένα.Έχει πάει το όργανο πολύ μπροστά.Έχω ακούσει ηχογραφήσεις του από Νέα Υόρκη και έχω πειστεί πως είναι μεγάαααλος μάστορας του μπάσου..

 

Απο εκεί και πέρα,πολλοί και διάφοροι.Enstwhile (Who),John Paul Jones,John Pattitucci,Steve Bailey κ.α. ... :D

[Superfunk]

James Jamerson, απλα ο ΑΡΧΗΓΟΣ..

 

Donald "Duck" Dan, απλα ο υπαρχηγος...

 

Aston "Familyman"Barrett, η επιτομη του ορου "βαρυ μπασο" & ο απολυτος ΗΧΟΣ μπασου κατα τη γνωμη μου.

 

Sting,ψωναρα αλλα τρομερος & ευρυματικος μπασιστας

 

Αdam Clayton ,υπεροχες και δυνατες μπασογραμμες

 

Paul Simenon, δεν με νοιαζει καν τι παιζει,πιο COOL μπασιστας δεν υπαρχει!! :lol:

 

Roger Waters, Ο "πενατος" ΗΧΟΣ

[haryy]

Εγώ απλά θα παραθέσω τους αγαπημένους μου rock μπασσίστες και ενδεικτικά tracks που δικαιολογούν την προτίμησή μου.

 

1) Steve Harris. Phantom Of The Opera. Δεν βρίσκω κάποιο άλλο τραγούδι που να χαρακτηρίζει απόλυτα το παίξιμό του.Ακατέργαστο παίξιμο και riff,πολυβόλο,απίστευτο feeling στα αργά περάσματα,τριπλέτες που δημιουργούν μοναδικό groove με τα τύμπανα,τι άλλο να πει κανείς για το θεό του μπάσσου.Αξεπέραστα μοναδικός.

 

2)Geezer Butler. Children Of The Sea. Aναμφίβολα ο πνευματικός πατέρας του Harris και ακούγοντας αυτό το κομμάτι καταλαβαίνει κανείς γιατί είναι ΤΟΣΟ μεγάλος

 

3)Βοb Daisley.Crazy Train. Oι μεγάλοι μπασσίστες είναι οι ίδιοι οι αρχιτέκτονες των τραγουδιών.Φανταστείτε το κομμάτι χωρίς την μπασσογραμμή του και θα καταλάβετε.

 

4)Neil Murray.Fool For Your Loving.O Μπασσίστας "φίδι" που ξεγλυστράει από τον ντράμμερ τόσο συχνά που νομίζεις ότι ο ίδιος θέλει να δίνει τον δικό του ρυθμό στα τραγούδια.Όσο και τον χαμηλώσουν (βλ. ΤΥR Black Sabbath) αυτός βάζει την σφραγίδα του.

[zappa]

Les Claypool, ο ίδιος ο ΘΕΟΣ

Tony Levin, απλά κορυφαίος

Felix Pappalardi, ωραίες ιδέες και πολύ καλός παραγωγος

Pino Palladino, έχει παίξει σχεδόν τα πάντα

Francis Rocco Prestia - Tower Of Power

Mark King ο slapper

[Apostolis]

James Jamerson' date=' απλα ο ΑΡΧΗΓΟΣ..

 

Donald "Duck" Dan, απλα ο υπαρχηγος...

 

Aston "Familyman"Barrett, η επιτομη του ορου "βαρυ μπασο" & ο απολυτος ΗΧΟΣ μπασου κατα τη γνωμη μου.

 

Sting,ψωναρα αλλα τρομερος & ευρυματικος μπασιστας[/quote']

 

Ολοι αυτοί + τον Jack Bruce (Cream) και τον Billy Cox (Band Of Gypsys, Hendrix's Sun & Rainbow, Charlie Daniels Band)

 

Paul Simenon' date=' δεν με νοιαζει καν τι παιζει,πιο COOL μπασιστας δεν υπαρχει!! :lol:[/quote']

Υπάρχει και είναι αυτός http://www.epicrecords.com/epiccenter/sweetback/paul.html.

Ρώτα και τη sade, κάτι ξέρει :)

[fleaman]

Flea!

Cliff Burton!

Justin Chancellor!