Ερωτήσεις για το 'Εθνικό Ωδείο'

[S80]

Εϊναι όπως όλα τα άλλα σε θέματα λειτουργίας.

΄

Είναι ιδιωτικό, έχει δίδακτρα και δεν προσφέρει καμμία ιδιαίτερη αναγνώριση.

 

Τα μαθήματα θα γίνουν σε τμήματα ενηλίκων αν υπάρχουν. Αν δεν υπάρχουν τότε μπορείς να κανονίσεις με τον καθηγητή ή και στη γραμματεία να κάνεις ιδιαίτερο μέσα στο ωδείο, αλλιώς, ναι, με τα πιτσιρίκια αναγκαστικά.

 

Το κύριο προσόν του είναι η φήμη καθώς είναι απο τα παλαιότερα. Τα πιο ονομαστά είναι το Αθηνών, Ατενέουμ και Εθνικό.

 

Αλλά ρόλο παίζουν οι καθηγητές. Αυτή τη στιγμή δεν ξέρω τι ανθρώπους έχει. Εγώ σπούδασα Πιάνο και πήρα πτυχίο Αρμονίας στο Εθνικό αλλά μετά ακολούθησα τον καθηγητή μου που τον είχα από μικρός στο υποχρεωτικό αρμονίας και πήρα μαζί του στο Kodally το πτυχίο Αντίστιξης και σε ένα άλλο περιφερειακό τη Φούγκα.

 

Πάντως, αν παίζεις πρακτικά μόνο κάποιο όργανο, σίγουρα θα σε βοηθήσει να μάθεις τις νότες επάνω στο όργανο, τις συγχορδίες και τη θεωρία της μουσικής για να διαβάζεις και να παίζεις παρτιτούρες αλλά και η αρμονία σίγουρα θα σε βοηθήσει στο να παίζεις και να γράφεις τραγούδια, στην επιλογη συγχορδιών και στα σόλο σου, να επιλέξεις κλίμακες και νότες.

 

Τα υπόλοιπα θεωρητικά, Αντίστιξη και Φούγκα θα σε βοηθήσουν πολύ στην ερμηνεία αν παίζεις αυτή τη μουσική του 14ου έως 18ου αι. θα σε βοηθήσουν να εμβαθύνεις και να αναγνωρίζεις τα δομικά στοιχεία της μουσικής αυτής ώστε να απολαμβάνεις περισσότερο σχετικές συναυλίες/ακροάσεις και επίσης θα σου είναι χρήσιμα αν αποφασίσεις να τα διδάξεις.

 

Αν όμως παίζεις ποπ, ροκ, Blues, jazz κ.λπ η Θεωρία και η Αρμονία θα σου είναι αρκετά.

[akisd28]

Αν όμως παίζεις ποπ' date=' ροκ, Blues, jazz κ.λπ η Θεωρία και η Αρμονία θα σου είναι αρκετά.[/quote']

Προσωπικά, δε μετανιώνω ούτε λεπτό που σπούδασα μέχρι και Φούγκα, ούτε που τέλειωσα το Τμημα Μουσικών Σπουδών του Καποδιστριακού κι ας παίζω pop-rock. Η αντίληψη που αποκτάς μελετώντας αυτά τα ιδιώματα μπορεί να φανεί πολύ χρήσιμη - τουλάχιστον σε μένα το βλέπω.

[S4410]

Ημουν μαθήτρια στο Εθνικό Ωδείο και τώρα διδάσκω σε ενα παράρτημά του,

οπότε μπορώ να σου πώ ένα δυό πράγματα.Οπως είπαν και τα προηγούμενα

παιδιά ,πρόκειται για ιδιωτικό ωδείο με κάποια παράδοση και καλό

επίπεδο.Γενικά στα ωδεία υπάρχει μια λίγο παρωχημένη νοοτροπία πάντως.

 

Η διαφορά ενος Ωδείου σαν το Εθνικό ή το Αθηνών απο τα άλλα

ειναι ο έλεγχος που γίνεται στους μαθητές και στους καθηγητές του.

Δηλαδή εγώ πχ κάθε χρόνο αισθάνομαι οτι περνάω απο εξετάσεις

μαζί με τα παιδιά μου οταν εξετάζει η Ελένη Μουζάλα ή παλιότερα ο Κολάσης.Δεν λέω οτι τα πράγματα είναι τέλεια,πράγματι ο δάσκαλος

ειναι το σημαντικότερο,καλό ειναι να τον ψάξεις λίγο απο ανθρώπους

που σπούδασαν το ίδιο με αυτό που θές.

 

Αν θες να κάνεις κλασσικές σπουδές (πιάνο,θεωρητικά, κιθάρα,όργανα

ορχήστρας) είναι μια απο τις καλές επιλογές.Στο κεντρικό θα σου λύσουν

όποιες απορίες για τμήματα ενηλίκων,τα μαθήματα στα όργανα και στα

ειδικά μαθήματα (αντίστιξη,ειδικό αρμονίας) είναι ούτως ή άλλως κατ'ιδίαν.

[S80]

Συμφωνώ ότι γενικές αρχές στην δημιουργία και αντίληψη της μουσικής αποκτάς.

 

Όμως αναφέρθηκα κυρίως σε σπουδές.

 

Δεν νομίζω ότι θα συνέστηνα σε κάποιον που παίζει ποπ-ροκ-τζαζ να ξοδέψει χρόνια για να μάθει αντίστιξη και φούγκα.

 

Αντίθετα θα του συνέστηνα να αποκτήσει τη "The Jazz Theory Book" του Mark Levine ή κάποια βιβλία της σειράς aebersold (www.jazzbooks.com).

 

Και αν οι Τρόποι είναι όντως χρήσιμοι σε όλα τα είδη μουσικής, η πρακτική εφαρμογή της αυστηρής αντίστιξης του παλεστρίνα με τις δεκάδες απαγορεύσεις που διδάσκουν τα ωδεία, ελάχιστη σχέση έχει στον τρόπο που εφαρμόζεται στη θεωρία π.χ. της τζαζ.

 

Αντιθέτως η "κλασική" θεωρία και η αρμονία είναι εκ των ουκ άνευ.

 

Νομίζω πως όσα μπορείς να χρησιμοποιήσεις πρακτικά, από σπουδές στην αντίστιξη και φούγκα σε τέτοια είδη μουσικής, μπορείς εύκολα να το αποκτήσεις ακούγοντας αρκετά Ντιφέ, Όκεγκεμ ή Παλεστρίνα για την αντίστιξη και το καλώς συγκερασμένο κειδοκύμβαλο του μπαχ και διαβάζοντας παράλληλα τον κορμό της θεωρίας κατασκευής τους.

 

Τώρα, είναι διαφορετικό το θέμα της εφαρμοσμένης μουσικολογίας όπου ανήκει η φούγκα και άλλο το θεμα της ευρύτερης μουσικολογίας.

 

Ασφαλώς και κάθε μουσικό θα ενδιέφεραν οι κλάδοι της συστηματικής και ιστορικής μουσικολογίας:

 

Η ψυχολογία, κοινωνιολογία, φιλοσοφία της μουσικής, η εθνομουσικολογία, ψυχοακουστική και φυσιολογία θα επρεπε να αφορούν ολους τους μουσικούς και υπάρχουν αρκετά βιβλία σχετικά.

 

Και αν κάποιος ενδιαφέρεται, μπορεί να μάθει για την σημειογραφία, τις βιογραφίες συνθετών, την οργανολογία, τις μουσικές πηγές, την υφολογία τις τεχνικές σύνθεσης και την εκτελεστική πρακτική, σπουδαία πράγματα που ίσως ενδιαφέρουν τον κάθε μουσικό.

 

Προσωπικά ασχολήθηκα με την διδασκαλία της κλασικής μουσικής και σε προσωπικό επίπεδο με την τζαζ.

 

Μπορω να πω με ασφάλεια πως καθόλου δεν σκεφτόμουν την αντίστιξη και φούγκα καθώς προσπαθούσα να "επιβιώσω" μέσα στους 4/4 αλλά αχανείς ρυθμούς που εφαρμόζονται στην τζαζ. ίσα ίσα που το επίμονο κλασικό 1,2,3,4 αποτελει για κάποιο διάστημα τροχοπέδη καθώς εμποδίζει την απελευθέρωση του μυαλού να ακούει και παίζει 4ηχα, 5ηχα, 7ηχα επάνω σε ένα ρυθμό 4/4 που ο ντράμερ τον τονίζει στα 3.

 

Και την ίδια στιγμή, νεώτεροι μουσικοί από εμένα δεν έχαναν ούτε μέτρο ακόμα και χωρίς την στήριξη του μπάσου.

 

Τα changes, turnarrounds, tritone subs, block chords, οι κλίμακες κ.λπ. είναι στοιχεία δομικά της τζαζ στα οποία δεν έχεις πολύ μέλλον χωρίς θεωρία και αρμονία αλλά απαιτείται πολύ ακρόαση και η εκμάθηση της λεγόμενης jazz language η οποία δεν σχετίζεται με τις σπουδές αντίστιξης και τη φούγκας.

 

Για να έχω σπουδάσει και να διδάσκω αυτά τα πράγματα, προφανώς δεν τα απαξιώνω. ¶λλο όμως το ένα άλλο το άλλο.

 

Το προσωπικό μου βίωμα δεν θα μου επέτρεπε να προτείνω σπουδές, σε αντίστιξη και φούγκα, για κάποιον που έχει σκοπό να παίξει ποπ-ροκ-τζαζ. Σίγουρα στα αντίστοιχα χρόνια θα μπορούσα να του προτείνω πολύ χρησιμότερα πράγματα, για το είδος που τον ενδιαφέρει.

[gerasimos]

Το προσωπικό μου βίωμα δεν θα μου επέτρεπε να προτείνω σπουδές' date=' σε αντίστιξη και φούγκα, για κάποιον που έχει σκοπό να παίξει ποπ-ροκ-τζαζ. Σίγουρα στα αντίστοιχα χρόνια θα μπορούσα να του προτείνω πολύ χρησιμότερα πράγματα, για το είδος που τον ενδιαφέρει.[/quote']

 

Εγώ ξεκίνησα πολύ μικρός και "έφαγα τα χρόνια μου" στο Αθηνών και παίζω rock-funk. Οπότε, δεν συμμερίζομαι το "μακρυά από την φούγκα και την αντίστοιξη αν πρόκειται για ποπ-ροκ" γιατί δεν ξέρω πως αυτό έχει επηρρεάσει τα μουσικά βιώματα μου. Μπορεί μία ανωμαλία που έχω (και που κάνει τα πράγματα λίγο πιο ενδιαφέροντα για εμένα) να έχει προέρθει από εκεί :).

 

Η δικιά μου συμβουλή είναι ότι αν είσαι μικρός, πολύ μικρός (5-6 χρονών), και υπάρχει η δυνατότητα, πήγαινε σε ένα καλό ωδείο. Δεν είναι ότι θα πάρεις "κλασσική" παιδεία, παρ'όλο που αυτό θα κάνεις, είναι ότι θα αποκτήσεις άλλη επαφή με τη μουσική. Και οι καλοί δάσκαλοι έχουν μεγάλη σημασία σε αυτό. Το Αθηνών έχει 45 αίθουσες διδασκαλίας σε ένα επίπεδο και αν κάνεις μόνο μία βόλτα έχεις ακούσει όλα τα όργανα πίσω από τις βαριές πόρτες, άλλος να κουρδίζει, άλλος να παίζει, άλλος να τα ακούει από τον καθηγητή του. Έχει σημασία το περιβάλλον που ζεις τη μουσική (όταν είσαι μικρός).

 

Αν είσαι μεγάλος, οπότε βλέπεις πιο κριτικά τα πράγματα και θέλεις συγκεκριμένα πράγματα, πήγαινε σε ένα ωδείο που θα σε μάθει αυτό που θέλεις ακριβώς. Βέβαια, πολλές φορές δεν γνωρίζουμε τι είναι το άλλο που δεν ζητάμε να μάθουμε (π.χ. η φούγκα που αναφέρθηκε), και πολλές φορές έχει ενδιαφέρον να ανακαλύπτουμε πράγματα ετερόκλητα προς τις στεγνές προτιμήσεις μας.

 

Γεράσιμος

 

Υ.Γ. elias η απάντηση μου για το "διαχειριστικό" είναι στα μηνύματα σου.

[yannis]

Σαν παμπάλαιος μαθητής του Εθνικού ένα μπορώ να σε συμβουλεύσω... ΜΑΚΡΙΑ!!! Προτίμησε ασκαρδαμικτί (νεολογισμός του Μανώλη Ρασούλη) το Ωδείο Αθηνών καθώς -πιστεύω- παρέχει πιο solid παιδεία. Ταπεινή μου γνώμη βεβαίως είναι αυτό και περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Επίσης ως απόφοιτος ωδείου στην Ελλάδα και μετά από 2 χρόνια στην γαλλική Ecole Normale (προ πολλών ετών) μπορώ να πιστοποιήσω πως μόνο καλό είχα από την κλασική μου παιδεία, ακόμη και αν σήμερα παίζω κλασσικά μόνο για τον εαυτό μου και οι μουσικές που παίζω είναι (κατά τ' άλλα) άσχετες. Η κλασική τεχνική είναι αξεπέραστη - και λυπάμαι τα παιδιά που τρέχουν σε νεόκοπα "τζαζ" ωδεία πληρώνοντας τα λεφτά της κεφαλής τους για να μάθουν τζαζ, όταν δεν έχουν διδαχτεί Μπάχ ή τα άλλα βασικά του μουσικού λεξιλογίου. Στις σοβαρές χώρες τις Εσπερίας -λ.χ. Ουγγαρία- πρώτα ξεκοκαλίζεις όλο τον Σοπέν και τους κλασσικούς και μετά πας στον Οσκαρ Πίτερσον και τον Αλμπερ Αϊλερ και την ποπ και τη ροκ και όλα τα άλλα. (Αυτά ήταν μερικές σκόπριες σκέψεις, μην παρεξηγηθώ, απλώς έχω καραφλιάσει με τον τρόπο που ξεφυτρώνουν ωδεία χωρίς ουσιαστικό λόγο, χωρίς έλεγχο από το κράτος και με δημοσιοϋπαλληλική διάθεση του τύπου "να τα πάρουμε από τους γονείς")

Χαιρετίσματα

Γιάννης

[biou]

γεια σας και από εμένα!!

βασικά ήθελα να πάω κ εγώ στο εθνικό ωδείο για να συνεχίσω τις σπουδές μου στο βιολί, αλλά δεν ξέρω αν έχει εκεί καλούς καθηγητές... και δεν θέλω να το ρισκάρω γιατί ξέρω αρκετά χρόνια βιολί, οπότε θέλω να πάω κάπου που να αξίζει τον κόπο... αν ξέρετε κανένα καλό ωδείο σε αργυρούπολη, ηλιούπολη ... θα με διευκολύνατε!!!

 

ευχαριστώ!!!!!

[ex-Ritchie77]

Μετα απο 8,5 χρονια που ανεστησες το θεμα ολο και κατι θα χει αλλαξει με τα ωδεια  ;D

[Nikolas]

γεια σας και από εμένα!!

βασικά ήθελα να πάω κ εγώ στο εθνικό ωδείο για να συνεχίσω τις σπουδές μου στο βιολί, αλλά δεν ξέρω αν έχει εκεί καλούς καθηγητές... και δεν θέλω να το ρισκάρω γιατί ξέρω αρκετά χρόνια βιολί, οπότε θέλω να πάω κάπου που να αξίζει τον κόπο... αν ξέρετε κανένα καλό ωδείο σε αργυρούπολη, ηλιούπολη ... θα με διευκολύνατε!!!

 

ευχαριστώ!!!!!

Προσωπικά πήγαινα από κέντρο Αθήνας Αγ. Παρασκευή σε εποχή ΠΡΟ μετρό... Για τον καθηγητή που ΕΓΩ ήθελα! είχα περάσει αρκετά με άσχετους καθηγητές!

 

Με λίγα λόγια: Βρες το δάσκαλο που θες και τα υπόλοιπα θα σου κάτσουν... Φαντάζομαι ότι είσαι αρκετά μεγάλος για να παίρνεις μετρό, λεωφορεία κλπ... σωστά;

[biou]

ναι είμαι αρκετά μεγάλος!

οκ ευχαριστώ!