Ακριβή Τele

[deadendmind]

α' date='ο Buckley επαιζει με τη χειροτερη ισως τελε που εχει φτιαχτει ποτε δηλ. μια παμφθηνη top loader των αρχων του 80.... :lol:

[/quote']

 

Α ναι;; Νομιζα πως ήταν του μπαμπά... Anyway, ο buckley με ό,τι και να έπαιζε....

[frunobulax]

Ενα ακομη μεγαλο μειον στις παλιες vintage κιθαρες ειναι και τα ηλεκτρικα τους. πολυ μετριος ηχος (τωρα θα μου πειτε οτι βγαζαν ωραιο bluesιστικο ηχο και εχεται δικιο' date=' κι εμενα μου αρεσει που ειναι λιγο σαπιος, αλλα το λεω πιο αντικειμενικα.) και με πολυ θορυβο. ο θορυβος ισως να να μη τους πειραζε τοσο γιατι δεν ειχαν και πολυ gain στον ηχο τους (για να μην πω καθολου παραμορφωση :D )[/quote']

 

¶κυρο όλο!

 

ούτε απαραίτητα πιο κακά ηλεκτρικά είχαν, ούτε απαραίτητα κάνανε πολύ θόρυβο και φυσικά κάποιοι χρησιμοποιούσαν πολύ gain!!!

[Superfunk]

εντελως ακυρο.

 

Ισα-ισα σαν ποιοτητα τα capacitors & οι διακοπτες ηταν πολυ καλυτερα απο αυτα που κυκλοφορουν σημερα..

 

Οι ΠΑΛΙΟΙ μαγνητες ειναι κατα την ταπεινη μου γνωμη ο ΜΟΝΟΣ "ηχητικος" λογος για να παρεις μια vintage κιθαρα,καποιοι ειναι πραγματικα ανεπαναληπτοι και "ζωντανοι" (φτανει να εισαι τυχερος και να τους πετυχεις....) με ενα χαρακτηρα που κανεις καινουργιος μαγνητης δεν μπορει να εχει...(ισως επειδη με τα χρονια "χαλαρωνουν" οι περιεληξεις τους και γινονται πιο ευαισθητοι και υπεροχα "μικροφωνικοι")

[Alter]

εγω παιδια συμφωνω για τους μαγνητες οτι ακουγουνται πιο γλυκοι και ζεστοι συνηθως οταν παλιωσουν, αλλα η μεγαλη διαφορα για μενα στις παλιες κιθαρες ειναι στα ξυλα. οταν ειναι μερικων δεκαετιων ακουγονται και παιζουν πολυ καλυτερα (συνηθως, οχι και παντα). Μια ακουστικη taylor που εχω απο τα πρωτα χρονια της taylor και μια gibson 335 του 71 (οχι και πολυ παλιες δηλαδη), καμμια σχεση με οσες καινουργιες εχω παιξει σε feel και ηχο. και κανα δυο φορες που επαιξα κιθαρες του 50 ακομα τις θυμαμαι (που εισαι λοττο?)... αυτα..

[Superfunk]

Στις ακουστικες που εχουν ηχειο ναι,στις ηλεκτρικες οχι (εξαλλου που να "παλιωσει" μια Fender του 60 ετσι τυλιγμενη σε τονους πλαστικου (fullerplast) που ειναι.. :lol: )

 

Aπλα και στις παλιες κιθαρες ισχυει οτι και στις καινουργιες δηλ. ΤΥΧΑΙΝΕΙ και καποιες βγαινουν σουπερ (και η δικια σου μια απο αυτες θα ειναι :wink: ),εχω και εγω 2-3 παλιες τελε αλλα η Warmoth που φτιαχνω μονος μου τις τρωνε για πρωϊνο... :lol:

 

Τα περισσοτερα "ξυλα" που χρησιμοποιουν σημερα οι κατασκευαστες ειναι ΠΟΛΥ καλυτερα (και καλυτερα επεξεργασμενα & "ξεραμενα") απο οτι παλια.....(με εξαιρεση ισως το μαόνι το οποιο οντως ψιλοσπανιζει σε καλη ποιοτητα και βαρος) και βεβαια η μοντερνα τεχνολογια μας δινει ΠΟΛΥ καλυτερα ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΕΣ κιθαρες μαζικης παραγωγης .

 

Tωρα οσον αφορα το feel μια παιγμενη και στρωμενη (& σιγουρα refretaρισμενη μεσα στα χρονια κιθαρα) οντως εχει κατι "μαγικο",αλλα και πολλες καινουργιες του κουτιου αποκτουν αυτη τη μαγεια με ενα καλο σετ απ....

[harilatron]

Θα ήθελα να πω αυτό για τις vintage κιθάρες:

Θεωρώ πιθανό, μέσω μια διαδικασίας "φυσικής επιλογής", ανάμεσα στις κιθάρες 50ετίας να είναι μεγαλύτερο ποσοστό από τα καλά κομμάτια της εποχής. Οι μηχανισμοί αυτής της φυσικής επιλογής μπορεί να είναι οι ακόλουθοι δύο:

 

1. Από τις 10 tele που είχε ένα μαγαζί το '60, κάποιος μερακλής πελάτης μπορεί να διάλεγε την καλύτερη. Αυτή η τέλε, είχε μεγαλύτερη πιθανότητα να διατηρηθεί και να φτάσει ως τις μέρες μας, καθώς ο μερακλής πελάτης την πρόσεξε περισσότερο από μία άλλη κιθάρα (λιγότερο καλή από την ίδια παρτίδα). Την οποία λιγότερο καλή την αγόρασε ένας πιτσιρικάς για να μάθει, ο οποίος τελικά δεν ενδιαφέρθηκε ούτε για τη μουσική ούτε για την τύχη του οργάνου.

 

2. Από τις κιθάρες που είχε ένα παίκτης της εποχής, αν κάποιο κομμάτι ήταν ιδιαίτερα καλό, το άφηνε stock και το φχαριστιόταν. Με τα υπόλοιπα...άρχιζε τα μαστορέματα.

 

Έτσι νομίζω ότι αν μια "αρχαία" ( :lol: ) fender έχει φτάσει ως τις μέρες μας και είναι stock, έχει αυξημένες πιθανότητες να είναι όργανο της προκοπής.

 

Η -καλύτερα- : Το μέσο επίπεδο των vintage οργάνων, ίσως είναι πάνω από το μέσο επίπεδο των οργάνων παραγωγής της εποχής που κατασκευάστηκαν.

 

Όχι όμως -κατ ανάγκη- ότι είναι πάνω από το επίπεδο των σύγχρονων οργάνων.

[Superfunk]

σε αυτο εχεις δικιο,γενικα αν δεις mint vintage κιθαρα συνηθως ειναι μουφα,ενω οσες εχουν battle scars ειναι συνηθως καλες (για αυτο αλλωστε και εχουν παιχτει πολυ).... :wink:

[fleamail]

σε αυτο εχεις δικιο' date='γενικα αν δεις mint vintage κιθαρα συνηθως ειναι μουφα,ενω οσες εχουν battle scars ειναι συνηθως καλες (για αυτο αλλωστε και εχουν παιχτει πολυ).... :wink:[/quote']

 

+1

 

Το mustang μου

 

Ειναι σαν να το πάτησε λεωφορείο αλλά είναι άψογο κατασκευαστικά! Ακόμα και τα τάστα μετά απο 36 χρόνια δεν θέλουν ακόμη αλλαγή!!!

[fenderiarhs]

(ισως επειδη με τα χρονια "χαλαρωνουν" οι περιεληξεις τους και γινονται πιο ευαισθητοι και υπεροχα "μικροφωνικοι")

 

Nομιζω οτι οι μαγνητες με τον καιρο ακουγονται πιο "γλυκα" οχι επειδη χαλαρωνουν οι περιελιξεις τους αλλα μαλλον επειδη ο μαγνητης υφισταται ενα degauss (με ασθενεστερο μαγνητικο πεδιο) με την παροδο των χρονων......ηδη κατι μαγνητες που εχω μιας απλης στοκ am std του 93 πιστευω πως ακουγονται σαφως διαφορετικα απο οταν ηταν καινουργιοι και σαφως πιο "ζεστοι" απο μιας προσφατης 2004 am. series στρατ μου....νομιζω πως αυτο κανουν και καποιοι κατασκευαστες οπως ο duncan σε καποιους vintage sounding μαγνητες τους.......

[harilatron]

Nομιζω οτι οι μαγνητες με τον καιρο ακουγονται πιο "γλυκα" οχι επειδη χαλαρωνουν οι περιελιξεις τους αλλα μαλλον επειδη ο μαγνητης υφισταται ενα degauss (με ασθενεστερο μαγνητικο πεδιο) με την παροδο των χρονων......ηδη κατι μαγνητες που εχω μιας απλης στοκ am std του 93 πιστευω πως ακουγονται σαφως διαφορετικα απο οταν ηταν καινουργιοι και σαφως πιο "ζεστοι" απο μιας προσφατης 2004 am. series στρατ μου....νομιζω πως αυτο κανουν και καποιοι κατασκευαστες οπως ο duncan σε καποιους vintage sounding μαγνητες τους.......

 

Νομίζω ναι, συμβαίνει κι αυτό....απ' ότι έχω διαβάσει δηλαδή...γιατί ενώ έχω μαγνήτες 20(+) ετίας....δεν υπάρχει ούτε μία περίπτωση στο εκατομμύριο να θυμηθώ πως ακούγονταν οι μαγνήτες πριν 18 χρόνια που αγόρασα την κιθάρα.... :lol: :lol:

 

Το θέμα είναι ότι τόσο το ασθενέστερο μαγνητικό πεδίο όσο και οποιοδήποτε άλλο χαρακτηριστικό της παλαίωσης ενός μαγνήτη μπορεί πολύ απλά να αναπαραχθεί κατά τη φάση της παραγωγής. Οι μαγνήτες είναι απολύτως straightforward κατασκευές. Όχι με την έννοια ότι μπορείς απλά (με 5-6 κατασκευαστικές παραμέτρους) να πετύχεις καλό ήχο, αλλά με την έννοια της επαναληψιμότητας της κατασκευής και της προβλεψιμότητας των υλικών τους (σε αντίθεση π.χ. με τα ξύλα).

Θεωρώ ότι οποιοδήποτε κι αν είναι το χαρακτηριστικό των αρχαίων μαγνητών, είναι εύκολο να αναπαραχθεί στην παραγωγή (όπως το κάνει π.χ. o seymour duncan).