Joe Pass.Για κιθαρίστες και οχι μονο..

[THEOD]

  Ο JP είναι κατά τη γνώμη μου ένας απο τους κορυφαίους Beboop κιθαρίστες όλων των εποχών .Επίσης είναι και παράλληλα ένας απο τους πρώτους Jazz Finger-style κιθαρίστες πού έβγαλε σόλο κιθάρα δίσκο (virtuoso 1 ,2,3,) Κάτι που πραγματικά ιδιαίτερα προχωρημένο (ένας Jazz κιθαρίστας να κυκλοφορήσει μια δουλειά με standarts έχοντας  απόλυτη ελευθερία στις φόρμες και στη δομή της μουσικής ).

Τα tutorial video δεν πιστεύω οτι μπορούν  να βοηθήσουν ένα κιθαρίστα να μάθει jazz .

Έτσι και αλλιώς ο Joe Pass ήξερε ούτε να διαβάζει αλλά ούτε είχε ιδιαίτερες γνώσεις αρμονίας (Αυτό δεν είναι κακό ίσα ίσα) Αλλά μη ξεχνάμε οτι απο πολύ μικρή ηλικία είχε κάνει transcription σε όλους τους δίσκους του Charlie Parker (και όχι μόνο)  και οι δυο βασικότερες αρμονικές Βάσεις της Jazz που είναι τα rhythm changes (ι vi ii v ) και το blues για αυτόν είχαν γίνει ένα με το παίξιμό του. ;).

Προσωπικά στις πρώτες μου απόπειρες εκπαίδευσης στην jazz κιθάρα πριν απο χρόνια λιώνοντας πραγματικά όλα τα tutorial του (1000000ρια ώρες ) το μόνο που κατάλαβα είναι το πόσο μεγάλη έμφαση έδινε στο δημιουργικό  bass line και πόσο απλή ήταν η σκέψη του στη συνοδεία των ακόρντων.

Μετά από τη πολύ πιο συστηματικά μελέτη στην Βασική jazz (rythm changes Blues) αρμονία κυρίως με τη βοήθεια του Σαμι Αμίρη. ξεκαθάρισε το τοπίο και με βοήθησε να καταλάβω τι πραγματικά κάνει αυτός ο Γίγαντας και πως σκέφτεται όταν παίζει.

Αυτά

Θενξ για το post πραγματικά εία πολύ καιρο να τον ακούσω και μου ήρθαν πολλές αναμνήσεις  ;)

[Jazzjoker]

Μέγας ο Pass. Έχω λιώσει πολλά cd του, σόλο ή με μπάντα. Είναι ο μοναδικός τζαζ κιθαρίστας ο οποίος με έχει επηρεάσει και συνθετικά και παικτικά.

 

Θα τολμήσω να πω ότι είναι από τους λίγους της τζαζ κιθάρας που έπαιζε με τόσο συναίσθημα και τα σόλο του είχαν αρχή-μέση-τέλος με μελωδίες που σου μένουν.

[mustafank]

Αν και το αρχικό ποστ του ΟΡ πάει 6 χρόνια πίσω, να προσθέσω και εγώ με τη σειρά μου ένα δισκάκι του Joe Pass, που με αρέσει, το "The Stones Jazz" (1966), με διασκευές σε τραγούδια των Κυλιόμενων Λίθων:

 

[THEOD]

Ανεβάζω ενα απο τους αγαπημένους δίσκους που συμμετέχει ο joe pass

και την παλεύει οριακά στην ταχύτητα

Dizzy Big 4

 

 

[blue]

 

To πρώτο κομμάτι που άκουσα από τον κύριο ήταν το blue bossa μαζί με τον Jamey Aebersold.Bρείτε το αν θέλετε να στεναχωρηθείτε.

 

το blue bossa που λες είναι με τον J.J. Johnson αγορίνα...Τσεκάρουμε κανα google και βάζουμε κανα λινκ, δε στηριζόμαστε στα κακο-ονοματισμένα mp3 που κατεβάζουμε.

 

 

και το For Django.

 

 

 

 

[sotiroubas]

http://www.youtube.com/watch?v=2nODlYylv2E&mode=related&search=

Χαζευοντας στο youtube επεσα πανω σε αυτο... :lol: Πολυ ωραιο mood και μαθηματα μουσικοτητας.Φοβερος

Σε αυτο παιζει με την Ella Fitzerald και πραγματικα ανατριχιασα. :)

http://www.youtube.com/watch?v=NHVMxBkW0CQ&mode=related&search=

΄

Έξοχα.

[Shelter]

Παλιά υπήξα πολέμιος και αρνητής, αλλα η διαδρομή με έφερε να πέσω αναγκαστικά πάνω του και να τον μελετήσω. Ύστερα μετανόησα ;D

 

 

[nasokosm]

Και γω δεν του είχα δωσει ιδιαίτερη σημασια οταν τον πρωτάκουσα τώρα βλέπω οτι ειναι ο ορισμός του Jazz Bebop κιθαρίστα, μεγάλος δάσκαλος με μοναδικό ακορντο-σόλο παίξιμο!

[fusiongtr]

Εγώ πάλι ρε παιδιά, ήμανε σε μια τρυφερή ηλικία  ;D ;D ;D, την εποχή που άκουγα Maiden, AC/DC, Sabbath, Purple, Motorhead, κλπ, και έψαχνα μετά μανίας όποια εκπομπή έδειχνε μουσικά videos στην τηλεόραση.

 

Σε κάποια από αυτές τις εκπομπές (δεν θυμάμαι ποιά, αλλά ήταν βραδινή), κάποια μέρα, μετά από κάποια videos από Rock και Pop μπάντες, λέει ο τύπος "το επόμενο από ένα μεγάλο κιθαρίστα της Jazz, τον Joe pass".

 

Βλέπω ένα παππού, καράφλα με μουστάκι, και σκέφτομαι "καλά, μουσική για κυρίες θα παίζει".

 

Κι εκεί που περίμενα το γλυκανάλατο, βλέπω .... το απίστευτο! Καρφώθηκα στην τηλεόραση και δεν ξεκόλλαγα, ούτε βλέφαρο δεν πετάριζε.

 

Μου έπεσε κάτω το σαγώνι, και σκέφτηκα "ή παίζει στην τύχη ότι του 'ρθει, ή πρέπει να καταλάβω τι στο καλό παίζει" (για το "πώς" βέβαια δεν είχα αμφιβολία, "ασύλληπτα").

 

Έπρεπε λοιπόν να ικανοποιήσω την περιέργειά μου σχετικά με το αν παίζει στην τύχη, ή τι στο διάολο παίζει.

 

Έψαξα, άκουσα, κατάλαβα ότι ξέρει τι του γίνεται  ;D, αλλά τότε μόνο μέχρι εκεί μπορούσα να φτάσω.

Απέφευγα μάλιστα να τον ακούω, γιατί με έριχνε ψυχολογικά το ότι δεν καταλάβαινα την λογική πίσω από όλα αυτά που έπαιζε.

 

Αρκετά αργότερα συνέβαινε ακριβώς το ανάποδο.

 

Ρε μπαγάσα, είσαι θεός, κι αν δεν μάθω από σένα, από ποιόν σκατά θα μάθω?

Τον έψαξα πολύ, τον άκουσα πολύ, τον "διάβασα" (τα βιβλία του) πολύ, προσπάθησα να "παίξω σαν κι αυτόν" (με αυτό τον τρόπο εννοώ) πολύ.

 

Αλλά το σαγώνι μου ακόμα το ψάχνω, η ψυχή μου όμως είναι γεμάτη από τις όμορφες μελωδίες του, και ακόμα αποτελεί για μένα έναν από τους σημαντικότερους και μεγαλύτερους "δάσκαλους" (μουσικούς καθοδηγητές) που με μύησαν στο μουσικό αυτό ιδίωμα.

 

 

 

 

 

[nasokosm]

έψαχνα μετά μανίας όποια εκπομπή έδειχνε μουσικά videos στην τηλεόραση.

 

Σε κάποια από αυτές τις εκπομπές (δεν θυμάμαι ποιά, αλλά ήταν βραδινή), κάποια μέρα, μετά από κάποια videos από Rock και Pop μπάντες, λέει ο τύπος "το επόμενο από ένα μεγάλο κιθαρίστα της Jazz, τον Joe pass".

 

Στράτο εννοείς μια εκπομπή στην τότε ΕΡΤ 3 με ενα τύπο Σαλλονικιό με γυαλιά που έβαζε ωραίες μουσικές και πέταγε και καμμιά τζαζούλα τοτε στην προ tube εποχή κάτι σαν κρυφό σχολιό  :D